Η «ελευθερία» των ιμπεριαλιστών στην Δυτική Γερμανία δε χωρούσε φυσικά τη δράση του Κομμουνιστικού Κόμματος, το οποίο τέθηκε εκτός νόμου. Αμεση ήταν η αντίδραση των κατοίκων της ΓΛΔ, που διαδήλωσαν μαζικά στο Ανατολικό Βερολίνο (φωτο)

Σχετικά λοιπόν με τα χτεσινά άρθρα, πρόκειται για επιθετική αρθρογραφία από τη σκοπιά της υπεράσπισης του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού, με την επίκληση γεγονότων έξω από τις συνθήκες που αυτά διαδραματίστηκαν στην εποχή τους, όπως π.χ. το «Τείχος του Βερολίνου», οι επιθετικές υπονομευτικές ενέργειες των ιμπεριαλιστικών κρατών ενάντια στο σοσιαλισμό και στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (ΓΛΔ). Πρόκειται επομένως για σκόπιμη προπαγάνδα από τη σκοπιά των επιτελείων του καπιταλισμού ενάντια σε όλους όσοι υπερασπίζονται τον σοσιαλισμό που γνωρίσαμε και τη ΓΛΔ. Αλλωστε η «επιχειρηματολογία» τους είναι πιστή αντιγραφή της συκοφαντικής προπαγάνδας κατά του σοσιαλισμού.

Στο «Βήμα», η αρθρογράφος της δεύτερης σελίδας ομολογεί εξ αρχής ότι «την Ιστορία τη γράφουν οι νικητές και νικητές είναι οι καπιταλιστές», για να αναπαράγει σε όλη την υπόλοιπη έκταση του άρθρου της την Ιστορία απολύτως σύμφωνα με την αφήγηση των «νικητών». Στο συγκεκριμένο άρθρο αμφισβητείται ότι η ΓΛΔ διέτρεχε κινδύνους, έχοντας στο έδαφός της ένα προκεχωρημένο φυλάκιο του καπιταλισμού, το Δυτικό Βερολίνο. Ειρωνικά η συντάκτριά του αποφαίνεται: «αυτό πιθανώς αναφέρεται σε κάποιο μοσχοβίτικο αναγνωστικό». Είναι προφανές ότι το «αναγνωστικό» που η ίδια συμβουλεύτηκε δεν ανέφερε ότι το 1961, χρονιά ανέγερσης του Τείχους, άρχισε η άμεση προετοιμασία για στρατιωτική επίθεση κατά της ΓΛΔ. Οτι σαν κέντρο δράσης γι' αυτή την επίθεση είχε επιλεχθεί το Δυτικό Βερολίνο, που μετατρεπόταν και στην πράξη σε πόλη αντισοσιαλιστικού μετώπου. Οτι τον Ιούλη του ίδιου χρόνου, ο τότε υπουργός Αμυνας της ΟΔΓ, Στράους, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στις ΗΠΑ, δήλωσε ότι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος δεν είχε τελειώσει ακόμη και ότι θα έπρεπε ο καθένας να ετοιμάζεται να δεχτεί μια «Κρίση Βερολίνου» κατά το φθινόπωρο που ακολουθούσε. Πόσο πιο καθαρά να το ομολογούσε ο ρεβανσιστής Στράους;

«Ο κόσμος έζησε φρικτά» ισχυρίζεται, μιλώντας για το Ανατολικό Βερολίνο. Και σαν «κόσμο» παρουσιάζει το - σύμφωνο με τις καπιταλιστικές «αξίες» και «πρότυπα» - «Homo catanaloticus». Ο άνθρωπος της κατανάλωσης λοιπόν ζούσε φρικτά γιατί δεν μπορούσε να καταναλώνει «Levi's, Jack Daniels» και άλλα τέτοια «αγαθά». Καμιά εντύπωση δεν μας προκαλεί ο συλλογισμός. Αυτά είναι τα καταναλωτικά πρότυπα και οι αξίες του σιναφιού της. Το ότι δεν υπήρχε ανεργία, φτώχεια, ότι η μόρφωση, η υγεία, η ασφάλιση, ο ελεύθερος χρόνος για ανάπαυση, ο πολιτισμός, ο αθλητισμός, η στέγη ήταν πλήρως εξασφαλισμένα, αυτά για το σινάφι της δεν είναι αξίες, δεν είναι τίποτα. Ακριβώς γιατί ο καπιταλισμός δεν τα έχει λύσει. «Ουίσκι» λέει η κα Κέζα. Και ελευθερία φυγής. Οπως στον καπιταλισμό και ας μην μπορεί η πλειοψηφία των εργαζομένων να κάνει ούτε βδομάδα διακοπές. Αλλά τι τη νοιάζει την ίδια αυτό; Ελευθερία να κάνεις κάτι που δε μπορείς να κάνεις, είναι η πρότασή της.

Αυτό είναι το περιεχόμενο της «ελευθερίας» στον καπιταλισμό, και αυτονόητα την υπερασπίζεται το «Βήμα», σαν εφημερίδα ταγμένη να υπηρετεί τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Η οποία, τη μοναδική «ελευθερία» που αναγνωρίζει στους εργαζόμενους και το λαό είναι να εκμεταλλεύεται η ίδια την εργατική τους δύναμη και αυτοί με τη σειρά τους να καταναλώνουν τα «αγαθά» που με τα χέρια τους παράγουν, αλλά δεν ανήκουν στους ίδιους, ανήκουν στους καπιταλιστές.

Ποια είναι τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα της περιόδου μετά τη δημιουργία των δύο γερμανικών κρατών; Στο Δυτικό Βερολίνο δρούσαν πάνω από 80 οργανώσεις κατασκοπίας και τρομοκρατίας. Τον Ιούλη του 1961 ο δυτικογερμανικός Τύπος έγραφε και αξίωνε συγχρόνως «να χρησιμοποιηθούν όλα τα μέσα του ψυχρού πολέμου, του πολέμου των νεύρων και των πυροβολισμών (...) Για αυτό δεν χρειάζονται μόνο συμβατικές στρατιωτικές δυνάμεις αλλά και η υπονόμευση, η θέρμανση της εσωτερικής έντασης, η δουλειά στην παρανομία, η αποσύνθεση της εξουσίας, το σαμποτάζ, η διατάραξη των συγκοινωνιών και της οικονομίας, η ανυπακοή, η ανταρσία»! Ακολούθησαν φωτιές σε εγκαταστάσεις του Αν. Βερολίνου, στο σταθμό ηλεκτρικού, στο Πανεπιστήμιο. Τότε, οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ τέθηκαν σε κατάσταση συναγερμού. Τις παραπάνω απόπειρες διαστρέβλωσης της Ιστορίας και κατασυκοφάντησης του σοσιαλισμού συμπληρώνουν δύο ακόμα άρθρα στην «Ελευθεροτυπία» και την «Αυγή», η οποία, «κολυμπώντας» όπως πάντα με το κυρίαρχο «ρεύμα», εγκαλεί το ΚΚΕ γιατί υπερασπίζεται το σοσιαλισμό και αρνείται μαζί με τα νερά να πετάξει και το παιδί.

Αυτό προσπαθούν να αποτρέψουν με την αντικομμουνιστική και αντισοσιαλιστική εκστρατεία, που με αφορμή την πτώση του Τείχους εντείνεται τούτες τις μέρες. Ο κόπος τους είναι μάταιος. Πολύ περισσότερο που στην Ελλάδα υπάρχει ένα Κομμουνιστικό Κόμμα με επεξεργασμένη στρατηγική και στόχο το σοσιαλισμό, που έχει σκύψει στην κριτική θεώρηση του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε και έχει κατακτήσει πείρα τέτοια, ώστε σήμερα να μπορεί όχι μόνο να υπερασπιστεί με πληρότητα και επιστημονικότητα την πρώτη έφοδο της ανθρωπότητας προς το βασίλειο της ελευθερίας, άλλα επιπλέον να παλεύει ώστε το εγχείρημα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης να επαναληφθεί χωρίς τις αδυναμίες του παρελθόντος και να πεταχτεί μια κι έξω στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας το σύστημα που υπερασπίζονται οι καπιταλιστές και οι στρατευμένες γραφίδες τους.