ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 11 Μάη 2003
Σελ. /28
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ
Για να επιβάλλουν «διά πυρός και σιδήρου» την πολιτική του κεφαλαίου

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η συζήτηση για τα ευρωπαϊκά κόμματα ήρθε ξανά στο προσκήνιο με αφορμή τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ). Ποιοι οι σκοποί και επιδιώξεις της δημιουργίας τους;

Στη «Συνθήκη της Νίκαιας», στο κεφάλαιο που αναφέρεται στα πολιτικά κόμματα, άρθρο 191 ΣΕΚ, καταγράφονται τα εξής: «Τα πολιτικά κόμματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο αποτελούν παράγοντα για την ολοκλήρωση στα πλαίσια της Ενωσης. Συμβάλλουν στη δημιουργία ευρωπαϊκής συνείδησης και στην έκφραση της πολιτικής βούλησης των πολιτών της Ενωσης. Το Συμβούλιο, αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 251, καθορίζει το καθεστώς των πολιτικών κομμάτων σε ευρωπαϊκό επίπεδο και ιδίως τους κανόνες για τη χρηματοδότησή τους».

Επομένως γίνεται σαφές ότι επιδιώκεται, μέσω των ευρωπαϊκών κομμάτων, η ενίσχυση της ΕΕ ως ιμπεριαλιστικού κέντρου, με την πολιτική δράση αυτών των κομμάτων και στο εσωτερικό κάθε κράτους - μέλους, προκειμένου το αστικό πολιτικό σύστημα να επιβάλλει τη θέληση των μονοπωλίων χωρίς λαϊκές κοινωνικοπολιτικές αντιστάσεις, εμποδίζοντας την ανάπτυξη συνολικής αντίθεσης στην εξουσία των μονοπωλίων.

Επιδιώκεται από τις κυρίαρχες τάξεις η ενίσχυση του συγκεντρωτικού χαρακτήρα δομών και θεσμών της ΕΕ, με ταυτόχρονη υποβάθμιση, για παράδειγμα των εθνικών Κοινοβουλίων, των κομμάτων που συγκροτούνται σε εθνικό επίπεδο,προκειμένου να ενισχύεται στο έπακρο το αστικό πολιτικό σύστημα. Αλλωστε, όπως θα δούμε παρακάτω, το γεγονός και μόνο ότι στο καταστατικό τους (τα κόμματα αυτά) πρέπει να αποδέχονται τις Συνθήκες της ΕΕ και να δηλώνουν νομιμοφροσύνη σ' αυτήν, αρκεί για να συνειδητοποιηθούν τα προηγούμενα.

Κόμματα στην υπηρεσία των μονοπωλίων

Μετά τη Νίκαια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συγκρότησε πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου σχετικά με το καταστατικό και τη χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών κομμάτων, την οποία συζήτησε και αποδέχτηκε κατά πλειοψηφία το Ευρωκοινοβούλιο.

«Τα κυριότερα σημεία του κανονισμού είναι:

  • Η υποχρέωση των ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων να έχουν καταστατικό, πρόγραμμα και δραστηριότητες σύμφωνα με τις καπιταλιστικές αρχές της ΕΕ και με έλεγχο από ανεξάρτητη επιτροπή εξεχουσών προσωπικοτήτων για την τήρησή τους, όπως φαίνεται στις τρεις προϋποθέσεις του άρθρου 1 (καθορίζει βασικούς άξονες καταστατικού) του προτεινόμενου κανονισμού, που είναι οι εξής:

α) Οτι το ευρωπαϊκό πολιτικό κόμμα είναι εγκαταστημένο στην ΕΕ, β) ότι έχει συστήσει πολιτική ομάδα στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή έχει την πρόθεση να συστήσει τέτοια ομάδα ή να συμμετάσχει σε ήδη υφιστάμενη ομάδα, γ) ότι, με βάση το πρόγραμμά του και τις δραστηριότητές του, τηρεί τις θεμελιώδεις αρχές που καταγράφονται στη συνθήκη για την ΕΕ όσον αφορά τη δημοκρατία, το σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων και το κράτος δικαίου.

  • Χρηματοδότηση δικαιούνται από τον κοινοτικό προϋπολογισμό τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα που έχουν εκλεγμένους σε ευρωπαϊκό ή εθνικό ή περιφερειακό Κοινοβούλιο, σε πέντε τουλάχιστον κράτη - μέλη ή έχουν 5% των ψήφων στις τελευταίες εκλογές σε 5 τουλάχιστον κράτη - μέλη, δημοσιοποιώντας τον προϋπολογισμό και τους λογαριασμούς τους και ελεγχόμενα δημοσιονομικά από υπηρεσία εξωτερικών και ανεξάρτητων ελεγκτών.
  • Οι πόροι κατανέμονται ως εξής: το 15% σε όλα τα κόμματα και το 85% στα ευρωπαϊκά κόμματα που έχουν εκλεγμένους στο Ευρωκοινοβούλιο ανάλογα με τον αριθμό των ευρωβουλευτών.

Από την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τον κανονισμό του Συμβουλίου καθορίζονται οι γενικές αρχές, οι όροι και προϋποθέσεις της δημιουργίας τους. Ετσι αυτά τίθενται από το διακρατικό ιμπεριαλιστικό κέντρο και δεν είναι αποτέλεσμα εθελοντικής συνεννόησης για δράση με βάση κοινούς ιδεολογικοπολιτικούς άξονες. Υποχρεώνουν σε αποδοχή των συνθηκών του αντιδραστικού, αντιλαϊκού οικοδομήματος της ΕΕ(...) σε σεβασμό στη δικτατορία των ευρωπαϊκών μονοπωλίων που ονομάζουν κράτος δικαίου, με ευρωαστυνομία, συνθήκη Σένγκεν, ευρωένταλμα, ευρωστρατό, νόμους κρατικής τρομοκρατίας κ.ά., για να συνεχίζουν να επιβάλλουν όλο και πιο σκληρά αντιλαϊκά προγράμματα λιτότητας, σε εργαζόμενους με όλο και λιγότερα δικαιώματα και ελευθερίες, προκειμένου να διασφαλίζουν τα κέρδη του κεφαλαίου.

Αλλά και ο έλεγχος των λογαριασμών των κομμάτων και η δημοσιοποίηση των δωρεών (εισφορών) εκπορεύεται από την ίδια αντιδραστική λογική που προωθείται και στο ελληνικό Κοινοβούλιο από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στο όνομα, δήθεν, της διαφάνειας. Στην πραγματικότητα για να αυξηθεί η αστυνόμευση της πολιτικής δράσης».

(Διαμάντω Μανωλάκου, ΚΟΜΕΠ, τ.1/2002)

Από τις συζητήσεις στο Ευρωκοινοβούλιο

Η έγκριση για τη λειτουργία αυτών των κομμάτων γίνεται από τα όργανα της ΕΕ, προκειμένου να ελεγχθεί αν έχουν συγκροτηθεί με βάση τις προκαθορισμένες αρχές της. Το Μάη του 2001 συζητήθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο και εγκρίθηκε η έκθεση της κ. SCHLEICHER, ευρωβουλευτού από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (από την Ελλάδα συμμετέχει η ΝΔ), για τη χρηματοδότηση και το καταστατικό των ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων. Στην αιτιολογική έκθεση αναφέρονται τα εξής: «Ο έλεγχος αυτών των προϋποθέσεων (σ.σ.του ευρωπαϊκού κόμματος) πραγματοποιείται με την υποβολή καταστατικού στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Από το καταστατικό αυτό πρέπει να προκύπτει επίσης σαφώς η δημοκρατική εσωτερική δομή του κόμματος: πρέπει τα ηγετικά στελέχη να εκλέγονται δημοκρατικά, το κόμμα να τηρεί τις θεμελιώδεις αρχές που καταγράφονται στη Συνθήκη και στο χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, όσον αφορά τη δημοκρατία, το σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων και το κράτος δικαίου». Σε άλλο σημείο: «Τα κόμματα οφείλουν να δηλώνουν στο Ελεγκτικό Συνέδριο τους λογαριασμούς και τις πηγές χρηματοδότησής τους, συμπεριλαμβανομένων όλων των παροχών τρίτων. Επιπλέον, η πρόταση κανονισμού προβλέπει ενιαίες διαδικασίες εκθέσεων, λογιστικής και ελέγχου των λογαριασμών, καθώς και εξωτερικό και ανεξάρτητο έλεγχο των λογαριασμών των κομμάτων». Εισηγητικά στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ηδη από το Φλεβάρη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει υποβάλει σχέδιο κανονισμού που προβλέπει (...) ότιτα κόμματα θα πρέπει να καταθέσουν το καταστατικό τους, με την υπόδειξη ότι θα πρέπει να αποδεικνύει τον ευρωπαϊκό τους χαρακτήρα και να σέβεται τις θεμελιώδεις αρχές της Ευρωπαϊκής Ενωσης».

Επίσης με τροπολογία για τη χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων προβλέπονται αυστηρότατοι έλεγχοι. «Κόμματα τα οποία θα έχουν λάβει χρηματοδότηση, υπό όρους όμως που αντίκεινται στις διάφορες προϋποθέσεις του σχετικού Κανονισμού (...) θα είναι δυνατόν να τύχουν αναστολής της κοινοτικής χρηματοδότησης, ενώ θα πρέπει επίσης να επιστρέψουν τα αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά. Εκτός αυτού προβλέπεται και η δυνατότητα επιβολής χρηματικών ποινών».

Από τα παραπάνω αποκαλύπτεται και η ταξική ουσία της δημοκρατίας, την οποία ευαγγελίζονται οι κυρίαρχες τάξεις των κρατών - μελών της ΕΕ. Ωμή παρέμβαση στο εσωτερικό και τη λειτουργία των κομμάτων. Και για τα κόμματα του κεφαλαίου ή αυτά που δεν αμφισβητούν το καπιταλιστικό σύστημα και την ιμπεριαλιστική διεθνοποίηση δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Η αποδοχή των κατευθύνσεων της ΕΕ για τη συγκρότηση και τη λειτουργία τους, συνάδει με την αποδοχή της καπιταλιστικής ενοποίησης. Στόχος είναι η παρεμπόδιση της λειτουργίας και δράσης των κομμάτων της εργατικής τάξης, και όσων αμφισβητούν το ιμπεριαλιστικό κέντρο. Επιδίωξη είναι ο πολιτικός αφοπλισμός των λαϊκών μαζών, από το να συγκροτούν τα δικά τους πολιτικά κόμματα, για την οργάνωση της δικής τους ταξικής πάλης ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων και των διακρατικών ιμπεριαλιστικών ενώσεων, όπως η ΕΕ.


Στέφανος ΚΡΗΤΙΚΟΣ

Η επίθεση του ΣΥΝ

Πρόσφατα ο ΣΥΝ, διά του στελέχους του Ν. Χουντή, εξαπέλυσε επίθεση στο ΚΚΕ για την αντίθεσή του στη συγκρότηση ευρωπαϊκών κομμάτων. Ισχυρίστηκε πως: το ΚΚΕ «διαστρεβλώνει την πολιτική και τους στόχους του εγχειρήματος, ενώ συκοφαντεί την αναγκαία και αναβαθμισμένη παρέμβαση της Αριστεράς, που προωθεί η διαμόρφωση του ευρωπαϊκού αριστερού κόμματος, στις ευρωπαϊκές εξελίξεις και στα προβλήματα που δημιουργούν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές στους Ευρωπαίους εργαζόμενους».

Από τα ίδια τα κείμενα της ΕΕ συμπεραίνεται ότι η αποδοχή της δημιουργίας ευρωπαϊκών κομμάτων σημαίνει αποδοχή της ενίσχυσης της πολιτικης της ΕΕ, της παρέμβασής της στο εσωτερικό των κρατών - μελών της για την ενίσχυση του αστικού πολιτικού συστήματος, επομένως και για την αντιμετώπιση της λαϊκής πάλης. Αλλά κάποιες από τις δυνάμεις που συγκροτούν το ΣΥΝ (το λεγόμενο ΚΚΕ «Εσωτερικού» και μετέπειτα ΕΑΡ), από τα τέλη της 10ετίας του '60 ακόμη αρνούνταν το διεθνή συντονισμό, την κοινή δράση των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων και αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων, κατηγορούσαν το ΚΚΕ που πρόβαλλε την ανάγκη για ενότητα του διεθνούς εργατικού κινήματος, που υπερασπιζόταν και εφάρμοζε ως αρχή στην ταξική πάλη, τον προλεταριακό διεθνισμό. Αυτές οι δυνάμεις υπερθεμάτιζαν τότε του αγώνα σε εθνικό επίπεδο. Είχαν προσάψει στο ΚΚΕ το προβοκατόρικο «Εξωτερικού», επειδή ακριβώς συνέδεε την ταξική πάλη σε εθνικό επίπεδο με την κοινή πάλη των λαών όλου του κόσμου. Επίσης όταν διάφορες δυνάμεις, ανάμεσά τους και Κομμουνιστικά Κόμματα και το ΚΚΕ, επέμεναν στην οργάνωση της ευρωπαϊκής αλλά και διεθνούς πάλης σε συνδυασμό με την πάλη σε εθνικό επίπεδο ενάντια στη λεγόμενη παγκοσμιοποίηση, ο ΣΥΝ την υπεράσπιζε, εναντιωνόταν σ'όσες δυνάμεις ήταν ενάντια της. Οταν η ευρωπαϊκή και η διεθνής σοσιαλδημοκρατία, η ΑΤΤΑΚ, μπήκαν σ' αυτό το κίνημα για να το χειραγωγήσουν προτείνοντας τη διαχείριση της «παγκοσμιοποίησης» με το σύνθημα «ο άνθρωπος πάνω από τα κέρδη», ο ΣΥΝ υπερθεμάτιζε, φτάνοντας τώρα ως και στην υπόθεση του πανευρωπαϊκού κόμματος, προκειμένου να υπονομεύσει την πάλη σε εθνικό επίπεδο.

Το ΚΚΕ βεβαίως είναι αντίθετο στη δημιουργία ευρωπαϊκού κόμματος, ακριβώς γιατί ενισχύει την ΕΕ ως ιμπεριαλιστικό κέντρο, ενισχύει το αστικό πολιτικό σύστημα σε κάθε κράτος - μέλος, ενισχύει την πάλη του κεφαλαίου ενάντια στους λαούς και επιδιώκει να συντρίψει τον αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό αγώνα στην Ελλάδα και στην ΕΕ. Αλλά το ΚΚΕ πρωτοστατεί στο συντονισμό δράσης των κομμουνιστικών, ριζοσπαστικών, αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων της ΕΕ, ενάντια στην πολιτική της. Στο συντονισμό της δράσης όλων όσοι θέλουν να αντιπαλέψουν την εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου, του ιμπεριαλισμού και των μονοπωλίων. Όπως επίσης δεν αποκλείει και τη μορφή μιάς οργανωτικής σχηματοποίησης αυτού του συντονισμού και της κοινής δράσης, αν κάτι τέτοιο ωριμάσει και γίνει αποδεκτό σε εθελοντική βάση. Ομως, σε καμμιά περίπτωση ο συντονισμός και η κοινή δράση, δεν προαπαιτούν τη δημιουργία κόμματος και μάλιστα από μή ομοιογενείς δυνάμεις, που όμως μπορούν, ως συνεργαζόμενες, να αγωνίζονται από κοινού ενάντια στην ΕΕ. Το κύριο σε όλες αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι η μορφή της οργάνωσης, αλλά το περιεχόμενο και ο προσανατολισμός της πάλης.


Σ. Κ.

Κόντρα στη νέα (α)ταξία
Εχεις μαχαίρι τρως πεπόνι

«

Το μαχαίρι θα φτάσει ως το κόκαλο». Το επαναλαμβάνει κάθε τόσο, ο εμφανιζόμενος, εκτός από αρχιμαέστρος της κυβέρνησης και ως χειρουργός που θα αποκόψει τα «σεσηπότα μέλη» για να μην προχωρήσει η γάγγραινα των σκανδάλων. Η φράση επαναλαμβάνεται μονότονα, ως μαγνητοφωνημένο μήνυμα κατευνασμού των πολιτών και παραπλάνησής τους.

«

Θα φτάσομε ως το κόκαλο». Ανεξάρτητα όμως από την εξαπάτηση του κοινού, η φράση εννοιολογικά έχει και μια άλλη διάσταση: Δε λέει, δηλαδή, ότι θα φτάσομε ΚΑΙ στο κόκαλο, αλλά ΩΣ το κόκαλο. Και οι πρωτοετείς φοιτητές της Ιατρικής γνωρίζουν ότι βαρύτατες παθήσεις περιλαμβάνουν και τα οστά και το «μεδούλι» τους.

Σαν χασάπης λοιπόν, ή ως χειρουργός, η κυβέρνηση, με χασαπομάχαιρο, ή με νυστέρι, ότι θα σταματήσουν τη γάγγραινα, βέβαιοι ότι «θα αναβάλλουν, κατά βάθος» όπως λέει - ο Καρυωτάκης για τους «ιδανικούς αυτόχειρες».

Η χώρα παραδέρνει μέσα στις χωματερές των σκανδάλων και στα σκουπίδια που πνίγουν την πρωτεύουσα της Ολυμπιάδας. Κι αυτοί «δειλοί και άβουλοι, αντάμα», περιηγούνται, ως προεδρεύοντες, τα «φόρα» μοιράζοντας κλωνάρια ελιάς, στη θέση του αρχαίου κοτίνου.

Θλίβεται η Παλλάδα Αθηνά για την κατάντια, αυτή που χάρισε το όνομά της και τα λιόδεντρα. Τώρα το μαχαίρι το κατέχουν όσοι των διαπλεκομένων ξεκοκαλίζουν την πολιτεία, κατά το λαϊκό θυμόσοφο: «Οποιος κρατάει μαχαίρι, τρώει πεπόνι».

Ετσι λοιπόν περιμένετε εσείς οι μακάριοι τω πνεύματι, ώσπου να λήξει η Προεδρία. Γιατί το μαχαίρι δε θα φτάσει ποτέ στο κόκαλο, ούτε καν, στην επιδερμίδα.


Του
Γιώργου Κ. ΤΣΑΠΟΓΑ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ