Η αστική τάξη επιδιώκει να αναδειχθεί ο Πειραιάς σε έναν μεγάλο διαμετακομιστικό κόμβο. Να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα του λιμανιού, γεγονός που αντικειμενικά θα παρασύρει και άλλους κλάδους. Γύρω από αυτή την επιδίωξη ξετυλίγονται οι αστικοί σχεδιασμοί.

Οι σχεδιασμοί αυτοί δεν υλοποιούνται σε ένα ανέφελο τοπίο, ούτε είναι χωρίς σοβαρές αρνητικές συνέπειες πάνω στην εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, τη νεολαία. Υλοποιούνται μέσα σε σφοδρές αντιθέσεις, τόσο ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις όσο και ανάμεσα σε μερίδες του ελληνικού κεφαλαίου.

Επιβεβαιώνεται ο προσανατολισμός τους να γίνει ο Πειραιάς βασική πύλη μεταφοράς εμπορευμάτων από την Κίνα προς την ΕΕ, ενώ παράλληλα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει - και μέχρι τώρα με πρωτοφανή επιτυχία καταφέρνει - να είναι σημαιοφόρος των σχεδίων ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Μεσόγειο. Σε αυτό το έδαφος υπάρχουν αντιπαραθέσεις και συμβιβασμοί. Υπάρχει όμως και ομοθυμία από πλευράς αστικών κομμάτων και δημοτικών συνδυασμών ότι πάνω απ' όλα είναι η απρόσκοπτη ανάπτυξη της επιχειρηματικής δράσης και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Οι τοποθετήσεις τους με αφορμή την κήρυξη αρχαιολογικών χώρων από το ΚΑΣ είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Είναι γεγονός ότι μόνο το ΚΚΕ τοποθετήθηκε με διαφορετικό κριτήριο, το τι συμφέρει τα εργατικά - λαϊκά στρώματα.

Τα κόμματα του κεφαλαίου επιχειρούν να αναδείξουν ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη θα ωφελήσει και το λαό. Καλούν τους εργαζόμενους να βάλουν πλάτη στην καπιταλιστική κερδοφορία και να αρκεστούν σε μια χαμοζωή, σε ορισμένα ψίχουλα σε σχέση με τα υπέρογκα κέρδη, να συμβιβαστούν με τη μη κάλυψη των αναγκών τους.

Αυτό το αφήγημα εξειδικεύεται στον Πειραιά και από τα αστικά κόμματα, αλλά και από τους περιφερειακούς και δημοτικούς συνδυασμούς τους. Για παράδειγμα, στα προγράμματα των εκλεκτών του κεφαλαίου για το δήμο του Πειραιά δεσπόζει ο στόχος της ανάπτυξης, της επιχειρηματικότητας. Αυτό είτε ομολογείται ωμά, όπως από τον νυν δήμαρχο αλλά και από τον εκλεκτό της ΝΔ, είτε ντύνεται με κούφια ωραία λόγια, του στιλ σε κάθε πρόταση να μπαίνει για γαρνιτούρα η λέξη «κοινωνικός», όπως κάνει ο εκλεκτός του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που δεν αλλάζει την ουσία. Είναι ταγμένοι στον ίδιο δρόμο που χτυπά τις ανάγκες και τα δικαιώματα των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων.

Για παράδειγμα, σήμερα η κυβερνητική πολιτική, που έχει και την αποδοχή της ΝΔ, φορολεηλατεί τα εργατικά - λαϊκά στρώματα και χαρίζει χρήμα στο κεφάλαιο. Η εθελοντική φορολογία στους εφοπλιστές ψηφίστηκε και από τους δυο. Την ίδια ώρα, ο λαός στενάζει. Στο δήμο του Πειραιά τα τέλη είναι από τα υψηλότερα πανελλαδικά, παρά τη μικρή περσινή μείωση, ενώ ο δήμος πρωτοπορεί στις αναγκαστικές εισπράξεις, δηλαδή στις κατασχέσεις. Σε αυτή τη γραμμή, του να πληρώνει ο κόσμος, κινούνται και οι άλλες δυνάμεις. Σε αυτή τη γραμμή αντικειμενικά κινείται και ο ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση του οποίου στον πρώτο «μεταμνημονιακό» προϋπολογισμό μείωσε τα χρήματα που δίνει στους δήμους, ενώ τους φορτώνει και με άλλες αρμοδιότητες.

Αλλο παράδειγμα, σε σχέση με τα έργα που προωθούνται και υλοποιούνται: Εχουν ως κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου, το πώς θα πραγματοποιηθούν επενδύσεις συμπληρωματικά με το σχέδιο επενδύσεων που έχει η COSCO για το λιμάνι. Οι εργατικές - λαϊκές ανάγκες είναι ξεχασμένες. Ετσι, ενώ υπάρχει φροντίδα για τη «βιτρίνα» του Πειραιά, για την προσέλκυση τουριστών, με έργα συμπληρωματικά με αυτά που θα κάνει το κινεζικό μονοπώλιο για την ανάπτυξη της κρουαζιέρας, οι εργατογειτονιές είναι τουλάχιστον παραμελημένες. Αυτό το αναδεικνύουν οι κομμουνιστές και οι δυνάμεις που αγωνίζονται μαζί τους. Οι άλλες δυνάμεις τσακώνονται για την πατρότητα της ΟΧΕ (Ολοκληρωμένη Χωρική Επένδυση), για το ποιος έφερε τα λεφτά στον Πειραιά, αν τα έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ μέσω της Περιφέρειας, ή αν τα έφερε ο δήμος. Κουβέντα δεν λένε για την ουσία.

Και όταν λέμε για μη κάλυψη των σύγχρονων αναγκών, μιλάμε για συγκεκριμένα πράγματα, π.χ. για τους παιδικούς σταθμούς, που ήταν λίγοι και τα τελευταία χρόνια έχουν κλείσει πέντε και έχει ανοίξει ένας, ενώ στο μέλλον θα κλείσουν και άλλοι. Αλλο παράδειγμα η κατάσταση στα σχολεία, με σοβαρά προβλήματα συντήρησης, με σοβάδες να πέφτουν κ.λπ., ενώ ετοιμάζεται να επιστρατευτεί η λύση των κοντέινερ για τα προνήπια και την εφαρμογή της υποτιθέμενης δίχρονης Προσχολικής Αγωγής. Εκπληκτικό είναι το γεγονός ότι στο φυλλάδιό του ο ΣΥΡΙΖΑ λέει πως η κατάσταση με τη σχολική στέγη δεν είναι τόσο άσχημη!

Σήμερα όμως ο λαός έχει ανάγκη από υποδομές, όπως: Σχολεία, παιδικούς σταθμούς, ελεύθερους χώρους, χώρους πρασίνου, χώρους άθλησης, περιπάτου, αναψυχής, με δωρεάν πρόσβαση, σε κάθε γειτονιά. Και αυτό λείπει από τις διακηρύξεις των συνδυασμών του κεφαλαίου.

Αλλά και στους χώρους δουλειάς, όπως στο λιμάνι, η άλλη όψη της καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι η όξυνση της εκμετάλλευσης, το πετσόκομμα δικαιωμάτων, το χτύπημα των ΣΣΕ, τα ελλιπή μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, όπως π.χ. φαίνεται στις προβλήτες του ΟΛΠ, στα καράβια, στις ναυτιλιακές εταιρείες και αλλού.

Εμπόδιο στην ικανοποίηση του συνόλου των πραγματικών σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων του Πειραιά αποτελεί ο τρόπος που είναι οργανωμένες η οικονομία και η παραγωγή και ο οποίος αντιμετωπίζει τον εργαζόμενο ως μέσο για την ανάπτυξη της κερδοφορίας, αδιαφορώντας για τις δικές του ανάγκες. Από αυτή την άποψη, ο πραγματικός αντίπαλος είναι το μεγάλο κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκφραστές στην κυβέρνηση, στην Περιφέρεια και στο δήμο. Απαιτείται λοιπόν σήμερα ο λαός να κάνει τη διαφορά, να ισχυροποιήσει το ΚΚΕ παντού. Να ενισχύσει το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στην Περιφέρεια Αττικής, με επικεφαλής τον Γιάννη Πρωτούλη, και στο δήμο του Πειραιά, με υποψήφια δήμαρχο την Διαμάντω Μανωλάκου.

Οι παραπάνω πλευρές είναι μέσα στην αντιπαράθεση και την πάλη που διεξάγουμε, όχι μόνο προεκλογικά αλλά όλο το προηγούμενο διάστημα, ενώ θα μας απασχολήσουν και τα επόμενα χρόνια. Αυτές οι πλευρές, και όχι μόνο, θα αναδειχθούν και από την αυριανή ημερίδα που οργανώνουν οι Τομεακές Οργανώσεις του Πειραιά και των Μεταφορών.