Στόχος της συγκυβέρνησης, αλλά και της τρόικας να νομοθετήσουν, για λογαριασμό του κεφαλαίου, το λεγόμενο «ελάχιστο μισθό» με τον οποίο θα ενταφιαστεί σε μόνιμη βάση το περιεχόμενο της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, δηλαδή ό,τι κατοχυρώνεται σε αυτή (πολυετίες, άδειες, επιδόματα και άλλα δικαιώματα). Με τον τρόπο αυτό, η εκάστοτε κυβέρνηση «θα έχει και το μαχαίρι και το πεπόνι» και θα καθορίζει τον κατώτερο μισθό σύμφωνα, βέβαια, με τους γνωστούς στόχους της ανταγωνιστικότητας.

Και όμως, παρά τις σαφείς επιδιώξεις της κυβέρνησης, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ σπεύδει να της δώσει το άλλοθι του «διαλόγου» που επιζητεί, ισχυριζόμενη ότι αυτή προσέρχεται με τις δικές της θέσεις και πως δήθεν δε συζητά ζητήματα που αφορούν στον κατώτερο μισθό. Πρόκειται για κοροϊδία και εξαπάτηση των εργαζομένων, αφού κυβέρνηση και τρόικα μέσα από το «διάλογο» επιζητούν, εκτός από το άλλοθι, και τον αναγκαίο πολιτικό χρόνο, για να νομοθετήσουν έχοντας την εργατική τάξη στο περιθώριο. Αλλωστε, το δεύτερο μνημόνιο ρητά όριζε πως: «Η Κυβέρνηση θα εργασθεί μαζί με τους κοινωνικούς εταίρους για τη μεταρρύθμιση του συστήματος καθορισμού των μισθών σε εθνικό επίπεδο... Η πρόταση θα στοχεύει στην αντικατάσταση του ύψους των μισθών που ορίζονται στην ΕΓΣΣΕ με ελάχιστο ύψος μισθού νομοθετημένο από την κυβέρνηση σε διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους».

Γίνεται, λοιπόν, φανερό ότι στόχος του «διαλόγου» είναι η αντικατάσταση του συνόλου των μισθών που περιλαμβάνονται στην ΕΓΣΣΕ με έναν ελάχιστο μισθό, ο οποίος μάλιστα, σύμφωνα και με το προσχέδιο του δεύτερου μνημονίου που είχε δει το φως της δημοσιότητας, «θα ευθυγραμμίσει το πλαίσιο του ελάχιστου μισθού της Ελλάδας με αυτό συγκριτών κρατών...». Οπου βέβαια τα κράτη που συγκρίνεται η χώρα μας εκτός από Πορτογαλία και Ισπανία είναι η Βουλγαρία, Ρουμανία κ.λπ.

Το επιβεβαιώνει και ο ίδιος ο υπουργός Εργασίας που στην επιστολή - πρόσκληση στο διάλογο που απέστειλε προς τους κοινωνικούς εταίρους στο τέλος Ιουλίου, ενώ στα λόγια αναγνώριζε ότι «... Ο θεσμός του κατώτατου μισθού είναι απαραίτητος...», την ίδια στιγμή αντέτεινε: «Ωστόσο, καθώς οι άμεσες και, κυρίως, οι έμμεσες επιπτώσεις της (αυξητικής ή μειωτικής) διακύμανσης του κατώτατου μισθού επί της ισορροπίας του κρατικού προϋπολογισμού και του ισοζυγίου εξωτερικών πληρωμών είναι σημαντικές, ιδιαίτερα δε σε μια περίοδο σύνθετης δημοσιονομικής προσαρμογής, όπως η τωρινή, είναι ευνόητο ότι υφίσταται άμεσο ενδιαφέρον της πολιτείας για την όσο το δυνατόν πιο προσεκτική διαμόρφωση του θεσμικού εργαλείου των κατώτατων αμοιβών». Και ξεκαθάριζε ότι η αναμόρφωση «του μηχανισμού διαμόρφωσης του κατώτατου μισθού (Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας) (σ.σ. πρέπει να γίνει) υπό το φως των πρόσφατων οικονομικών εξελίξεων...»!

Ταυτόχρονα στα θέματα προς συζήτηση η κυβέρνηση έχει θέσει τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους και τη συνέχιση των προγραμμάτων ενίσχυσης των επιχειρήσεων με πρόσχημα την αντιμετώπιση της ανεργίας, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες δεν αποκλείεται να μπει και πάλι ζήτημα για τον 13ο και 14ο μισθό.

Ο σχεδιασμός της δουλειάς για την προετοιμασία του συλλαλητηρίου συζητήθηκε στη χτεσινή κοινή συνεδρίαση των γραμματειών του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΠΑΣΥ, του ΜΑΣ και της ΟΓΕ, στη Θεσσαλονίκη. Οπως σημειώθηκε, το τρίπτυχο του πλαισίου του ΠΑΜΕ για τη κινητοποίηση είναι:

• Αντίσταση στα νέα μέτρα της κυβέρνησης, παρεμπόδισή τους με όρους μαζικού κινήματος.
• Οργάνωση της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων από τα κάτω, ενίσχυση της κοινωνικής συμμαχίας σαν της μόνης διεξόδου από την καπιταλιστική κρίση σε όφελος του λαού, στην προοπτική του άλλου δρόμου ανάπτυξης.
• Μαζική στήριξη της πρότασης για τη κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων.

Στη διάρκεια της συνεδρίασης, τονίστηκε ότι η συνέχιση και κλιμάκωση των αγώνων, προϋποθέτει σχεδιασμό, συντονισμό, αντοχή, βαθιά πολιτικοποίηση της πάλης, με στόχο όχι μόνο την αριθμητική αλλαγή πολιτικών και συνδικαλιστικών συσχετισμών αλλά τη στροφή της πάλης από το αμυντικό επίπεδο, στην ταξική αντεπίθεση με πολιτικό στόχο το δυνάμωμα της αντικαπιταλιστικής κατεύθυνσης του κινήματος, προβάλλοντας το θέμα της αλλαγής τάξης στην πολιτική εξουσία σαν το μοναδικό δρόμο αποτελεσματικότητας των λαϊκών αγώνων.

Επίσης, αναδείχθηκε ότι τώρα, μετά από τόσα χτυπήματα ενάντια στην εργατική τάξη και όσα προετοιμάζονται εναντίον της, πρέπει ακόμα πιο θαρρετά να ξεφύγουμε από τον αμυντικό χαρακτήρα των επιμέρους αγώνων και να ανοιχτούμε στο συντονισμό τους σε ενιαίο ρεύμα και με πολιτικό πλαίσιο τον άλλο δρόμο ανάπτυξης για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, πράγμα που είναι δυνατό με βάση τις δυνατότητες της χώρας.

Είναι δυνατόν να πηγαινοέρχεσαι από τη δουλειά στο σπίτι και ανάποδα, όσες φορές θελήσει η εργοδοσία επειδή έτσι τη συμφέρει καλύτερα κι ας σμπαραλιάζεται έτσι κι η υγεία κι η προσωπική - οικογενειακή ζωή σου; Είναι. Ετσι γίνεται σε διάφορους κλάδους, ακόμα και στα νοσοκομεία όπου γιατροί είναι σε επιφυλακή («on call») για να αντιμετωπίσουν ένα έκτακτο περιστατικό όχι στο πόστο τους στο νοσοκομείο αλλά πάνω απ' το ακουστικό του τηλεφώνου τους, γιατί έτσι κοστίζει λιγότερο η εφημερία.

Είναι δυνατόν να φοβάται μια γυναίκα να μιλήσει για το γάμο ή την εγκυμοσύνη της επειδή κινδυνεύει να απολυθεί αφού γίνεται «ακριβότερη» για τον εργοδότη; Είναι. Η βαρβαρότητα αυτή προβλέπεται ακόμα και στο κείμενο της σύμβασης που υπογράφουν νέες κοπέλες, στο Εμπόριο και αλλού.

Οι καταγγελίες για την κατάσταση στους τόπους δουλειάς (σ.σ. η χρονομέτρηση στην τουαλέτα αφορά χτεσινό ρεπορτάζ του «Ρ») μαρτυρούν την κόλαση στην οποία μετατρέπεται η ζωή των εργαζομένων. Πού θα σταματήσει η αγριότητα με την οποία η εργοδοσία θα ξεζουμίζει όλο και πιο άγρια τον εργαζόμενο; Θα σταματήσει;... Οχι, δε θα σταματήσει αν οι εργάτες δε σταματήσουν την εγκληματική πολιτική που τσακίζει τη ζωή τους.

Οπως φανερώνουν και οι στόχοι του σημερινού «διάλογου» των «εταίρων», η αντεργατική επίθεση μπαίνει σε νέα φάση κλιμάκωσης. Μπροστά στις εξελίξεις που προδιαγράφονται ραγδαίες (βλ. νέο πακέτο μέτρων που ετοιμάζει η κυβέρνηση), αποκτά επείγοντα χαρακτήρα το κάλεσμα για ξεσηκωμό και οργάνωση της πάλης που έχει απευθύνει η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ από την προηγούμενη βδομάδα, καλώντας «τα σωματεία, τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα να προχωρήσουν σαν πρώτο σταθμό απάντησης στα νέα βάρβαρα μέτρα σε συζήτηση και αποφάσεις για 24ΩΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ».

Προχτές, η «Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία» κατέθεσε στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ πρόταση για γενική πανελλαδική απεργία όπου υπογραμμιζόταν ανάμεσα σ' άλλα πως «...πρέπει να σταματήσει κάθε συζήτηση με την κυβέρνηση και την εργοδοσία που έχει ως κύριο σκοπό τη μεθόδευση του σφαγιασμού των εργαζομένων. Κανένας κοινωνικός διάλογος! Καμία συμμετοχή σε αυτόν, που οδηγεί στην υποταγή, στο συμβιβασμό και στην παράδοση ό,τι έχει μείνει από εργατικό δικαίωμα. Βάζει πλάτη στα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα. Η Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ δε νομιμοποιείται και τυπικά και ουσιαστικά να συμμετέχει σε αυτό το διάλογο».