Κάλεσμα στη γερμανική κυβέρνηση να διαθέσει λίγα απ' όσα αποκόμισε η γερμανική αστική τάξη, ώστε να στηριχτεί η καπιταλιστική ανάπτυξη στις χώρες του Νότου, αν δε θέλει «μια ηγεμονία με πήλινα πόδια», απηύθυνε ο Αλ. Τσίπρας με ένα σερί συνεντεύξεών του στη γερμανική «Die Zeit», την ιταλική «La republica» και στο γαλλικό πρακτορείο.

Αφού αναφέρεται σε κέρδη 40 δισεκατομμυρίων ευρώ που έχει αποκομίσει η Γερμανία από την κρίση, «μόνο και μόνο από τα χαμηλά επιτόκια δανεισμού της», προσθέτει: «Η μισή Ευρώπη είναι χρεωμένη στην άλλη μισή. Αυτό καθυστερεί την ανάπτυξή μας. Γι' αυτό προτείνω τη διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του χρέους και ένα μορατόριουμ στις αποπληρωμές. Χρειαζόμαστε ένα ευρωπαϊκό New Deal. Χρειαζόμαστε ένα πρόγραμμα σταθεροποίησης». Συνεχίζοντας να «εκφωνεί» αξιώσεις της ντόπιας αστικής τάξης για χρήμα που να στηρίξει την ανάκαμψη της κερδοφορίας της προσθέτει: «Η Γερμανία θα πρέπει να αποφασίσει εάν θέλει να είναι μια ηγέτιδα χώρα στην ΕΕ ή σε μια γερμανική Ευρώπη. Δεν πρέπει να καταστούν οι άλλες χώρες αποικίες χρέους, αυτό θα ήταν μια ηγεμονία με πήλινα πόδια».

Μάλιστα, ο Αλ. Τσίπρας δηλώνει αισιόδοξος ότι η Α. Μέρκελ ως πραγματίστρια «θα εγκαταλείψει την πολιτική λιτότητας για την Ελλάδα, αν πειστεί ότι αυτό ωφελεί την ίδια και τη Γερμανία». Δίνοντας πρόσθετα δείγματα γραφής ότι η λιτότητα στην οποία αναφέρεται δεν είναι αυτή απ' την οποία στενάζει ο λαός, προσθέτει ότι η Μέρκελ την επέβαλε σε όλους «εκτός ίσως απ' την χώρα της», διαμαρτυρόμενος επειδή εκεί οι καπιταλιστές απολαμβάνουν τη στήριξη του αστικού κράτους. Γιατί κατά τα άλλα ο γερμανικός λαός στενάζει από λιτότητα όσο και ο ελληνικός.

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ απευθύνεται και στον Ιταλό πρωθυπουργό Μ. Ρέντσι, προειδοποιώντας ότι θα κριθεί «για τις επιλογές που θα κάνει για την Ιταλία ... όπως και βάσει των πολιτικών του συμμαχιών στην Ευρώπη», καλώντας τον δηλαδή να σπεύσει στο «μέτωπο» των αστικών κυβερνήσεων που θα διεκδικήσουν καλύτερους όρους επαναφοράς στην ανάκαμψη για τους επιχειρηματικούς ομίλους τους.

Διαμηνύει ακόμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «θέλει να βλέπει τη χώρα στο ευρώ» και δεν επιθυμεί την καταστροφή του. Σε μια ακόμα προσπάθεια εξωραϊσμού της ΕΕ και καλλιέργειας αυταπατών δηλώνει ότι «η νεοφιλελεύθερη πολιτική αποξένωσε την Ευρώπη από τις θεμελιώδεις αξίες της» που κατά τον Τσίπρα ήταν «αλληλεγγύη, ειρήνη, δημοκρατία και κοινωνική συνοχή» και μιλά για την ανάγκη αναζωογόνησής τους μέσω ενός άλλου μείγματος διαχείρισης.

Τέλος, ενδιαφέρον έχει η απάντηση που δίνει για τις συνεργασίες που θα επιδιώξει, λέγοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει απόλυτη πλειοψηφία, αλλά «εάν δεν το καταφέρουμε, θα πρέπει να πάμε σε συνασπισμό κομμάτων». Ερωτηθείς πιο συγκεκριμένα για τους ΑΝΕΛ ξεγλιστρά λέγοντας «...ποιος θα έχει μείνει στη Βουλή; Ο Καμμένος μόλις έχασε δύο βουλευτές».

«Κωλοτούμπα» και στο ζήτημα της διεκδίκησης των χρεών της Γερμανίας προοιωνίζεται η απάντηση που δίνει στην ερώτηση, αν μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα τα διεκδικήσει: «Είναι ζήτημα των κυβερνήσεων να διαπραγματευτούν μια συμφωνία για το ανεξόφλητο γερμανικό χρέος. Το τελικό ποσό δεν είναι τόσο σημαντικό. Ακόμη και αν ήταν μόνον ένα ευρώ, θα είχε κάποια συμβολική αξία η εξόφληση».

Στο μεταξύ, ο Αλ. Τσίπρας με επιστολή του στον πρόεδρο της Βουλής ζητά τη διεξαγωγή προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση για το ζήτημα που προέκυψε για τις σχέσεις Μπαλτάκου - Χρυσής Αυγής.

Με το βλέμμα στραμμένο στη διαδικασία ανασυγκρότησης της «κεντροαριστεράς», στο πλαίσιο της αναμόρφωσης συνολικά του αστικού πολιτικού σκηνικού, η ΔΗΜΑΡ διεκδικεί να αναλάβει τα ηνία του χώρου, ευελπιστώντας σε αναβαθμισμένο ρόλο στο άμεσο μέλλον.

«Είναι πολιτική αναγκαιότητα η συγκρότηση και ισχυροποίηση του προοδευτικού πόλου, ο τόπος έχει ανάγκη από μία κεντροαριστερά εκφραστή της κοινωνίας, των μεγάλων αλλαγών στους θεσμούς που θα επαναφέρουν την αξιοπιστία της πολιτικής...», υποστήριξε χτες ο Φ. Κουβέλης σε ομιλία του στην Πάτρα, υπερασπιζόμενος εμμέσως ότι η «κεντροαριστερά» μπορεί να λειτουργήσει σαν αμορτισέρ που θα απορροφήσει κοινωνικούς κραδασμούς και θα προσδώσει στο αστικό πολιτικό σύστημα κάτι απ' το χαμένο του κύρος.

Στον ανταγωνισμό με τα άλλα σχήματα που διεκδικούν τον ίδιο ρόλο πρόσθεσε: «Πολλοί αναφέρονται στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς. Εμφανίζονται νέες κινήσεις και πρωτοβουλίες, χωρίς σαφές στίγμα, χωρίς προγραμματικές επεξεργασίες, χωρίς ιδεολογικές αναφορές ...χωρίς προτάσεις πολιτικής με επιδερμικές προσεγγίσεις». Ειδικότερα για το ΠΑΣΟΚ συμπλήρωσε πως «η ηγεσία του έκανε επιλογές που την προσδένουν στο άρμα των συντηρητικών πολιτικών», προσπερνώντας ότι και η ΔΗΜΑΡ υπηρέτησε αυτές τις πολιτικές από ανώτερο πόστο και στις ίδιες ομνύει και σήμερα. Αλλωστε, αυτό επιβεβαιώνεται και απ' τους όρκους πίστης του Φ. Κουβέλη στην ΕΕ. Οπως είπε, «για τη ΔΗΜΑΡ η υπεράσπιση της ευρωπαϊκής ενοποίησης ...είναι αδιαπραγμάτευτη», συνεπώς αδιαπραγμάτευτη είναι και η επιλογή σφαγιασμού των δικαιωμάτων του λαού που προκρίνει η ευρωενωσιακή στρατηγική.

Το γεγονός ότι δεν διαφοροποιείται επί της ουσίας από τις πολιτικές που ασκούνται προκύπτει και από την τοποθέτησή του για ρύθμιση του χρέους, για ενοποίηση των δημοσιονομικών και χρηματοοικονομικών λειτουργιών της ΕΕ ώστε πιο αποτελεσματικά να επιβάλλεται στους λαούς η πολιτική που έχουν ανάγκη τα μονοπώλια και τους τσακίζει. «Για τους λόγους αυτούς η μάχη των ευρωεκλογών είναι κρίσιμη. Θα διαμορφωθούν νέοι πολιτικοί συσχετισμοί που θα αντανακλούν τη βούληση των Ευρωπαίων και θα καθορίσουν αποφασιστικά τους όρους της κοινωνικής και οικονομικής ζωής» κατέληξε ο Φ. Κουβέλης, κλείνοντας το μάτι στην αστική τάξη ότι η ενίσχυση των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας θα προωθήσει ένα μείγμα διαχείρισης που θα στηρίξει την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Αντιγράφουμε από την Ερώτηση που είχε καταθέσει: «..ερωτάται η Επιτροπή: Μπορεί να περιγράψει το καθεστώς εποπτείας της ιρλανδικής οικονομίας και των δημοσιονομικών οικονομικών, μετά και την επίσημη λήξη του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής; Με ποιον τρόπο, με ποια μέσα και με βάση ποιους κανονισμούς θα γίνεται η εποπτεία της Ιρλανδίας;».

Τι του λέει ο Ολι Ρεν; Οτι πρόκειται για «συνήθεις διαδικασίες» η εποπτεία, ο έλεγχος και η λήψη μέτρων με την παραμικρή απόκλιση, στο πλαίσιο της ενισχυμένης οικονομικής διακυβέρνησης της ΕΕ. Αυτό σκόπιμα το προσπερνά ο Ν. Χουντής. Σκόπιμα κρύβει ότι όσα συμβαίνουν στην Ιρλανδία δεν συνιστούν ενδείξεις ομηρίας, αλλά αποδείξεις της αντιλαϊκής κανονικότητας που στο πλαίσιο της λυκοσυμμαχίας ισχύει για όλα τα κράτη-μέλη της.

Γνωρίζοντας ο ΣΥΡΙΖΑ πως η διαχείριση στην οποία ομνύει δεν «χωράει» την ικανοποίηση λαϊκών αναγκών, καλλιεργεί μεθοδικά το έδαφος της αναίρεσης και των όποιων, ελάχιστων πλέον, υποσχέσεων διατηρεί στις επίσημες θέσεις και το δημόσιο λόγο του. Αύριο με την ίδια προσποιητή αφέλεια τα στελέχη του θα «σκαρώνουν» ιστορίες για «ομηρίες» και ανύπαρκτους «δράστες» και για την περίπτωση της Ελλάδας, αφήνοντας όπως πάντα στο απυρόβλητο τους πραγματικούς ενόχους για τα βάσανα του λαού.

Συνεχίζονται οι διεργασίες στο αστικό πολιτικό σκηνικό με διαδικασίες ανασύνθεσης σε όλους τους χώρους. Χτες ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, καταγγέλλοντας τη «σημερινή ΝΔ» και τον Αντώνη Σαμαρά, ανακοίνωσε ότι θα είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής με τον πολιτικό όμιλο «Πατρίδα», που έχει ιδρύσει και θα μετεξελιχθεί σε κόμμα. Πρόσθεσε ότι προς τούτο βρίσκεται σε επικοινωνία με πολιτικά στελέχη και ήδη μίλησε με δύο επικεφαλής πολιτικών κινήσεων. Σχετικά με τις τοπικοδιοικητικές εκλογές δήλωσε ότι θα στηρίξει «κεντροδεξιές δυνάμεις», χωρίς να δώσει περισσότερες διευκρινίσεις.

Εξάλλου, την προσχώρησή της στην ΚΟ των Ανεξάρτητων Δημοκρατικών Βουλευτών ανακοίνωσε η Θεοδώρα Τζάκρη, με επιστολή της προς τον πρόεδρο της Βουλής Ευάγγελο Μεϊμαράκη. Προηγούμενα λεγόταν ότι μετά την αποχώρησή της απ' το ΠΑΣΟΚ θα εντασσόταν στο ΣΥΡΙΖΑ.