Από παλιότερη κινητοποίηση στη Λάρισα

Οι χιλιάδες ασθενείς που, καθημερινά, συνωστίζονται στις ατέλειωτες ουρές των Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών και των Εξωτερικών Ιατρείων του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας και των τεσσάρων νομαρχιακών νοσοκομείων, είναι τα θύματα μιας απίστευτης κι αφόρητης ταλαιπωρίας, που φτάνει στα όρια του βασανισμού. Στους θαλάμους των κλινικών, οι ασθενείς υφίστανται τις συνέπειες των μεγάλων ελλείψεων σε νοσηλευτικό προσωπικό, ενώ, σε αρκετές περιπτώσεις, οι συγγενείς τους καλούνται να καλύψουν, εκ των ενόντων, τις ελλείψεις αναλώσιμων υλικών, από γάζες, σύριγγες και καθετήρες, μέχρι μαξιλαροθήκες, γάντια και χαρτιά υγείας.

Ταυτόχρονα, οι λίστες αναμονής για προγραμματισμένες ιατρικές εξετάσεις και χειρουργικές επεμβάσεις είναι τεράστιες και συνεχώς επιμηκύνονται - το «περίμενε» διαρκεί από 6 μήνες μέχρι και δύο χρόνια! - και για να μπει κανείς στο νοσοκομείο για εξέταση ή θεραπεία, θα πρέπει είτε να διαθέτει «προσωπικές γνωριμίες», ή «να το φυσάει το χρήμα» για να μπορεί να πληρώσει τα απογευματινά ιατρεία και τα «φακελάκια».

Τα νέα, σχεδόν καθημερινά, «παραλυτικά σημάδια», πολλών ανάλογων «περιστατικών», αφορούν:

-- Στην αδυναμία της Αγγειοχειρουργικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού - μοναδική σε όλη τη Θεσσαλία - να καλύψει το πρόγραμμα εφημεριών, λόγω του μικρού αριθμού γιατρών. Η διεύθυνση της κλινικής καταγγέλλει ότι δεν υπήρξε μέριμνα της διοίκησης του νοσοκομείου για πρόσληψη επικουρικών γιατρών, με αποτέλεσμα, μετά τις 3 Ιούλη, η κλινική να μην μπορεί να κάνει τις γενικές εφημερίες - δε θα δέχεται, δηλαδή, τα επείγοντα περιστατικά - και οι ασθενείς να διακομίζονται προς νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας, όπως γινόταν πριν 6 χρόνια που δεν είχε ακόμα ξεκινήσει η λειτουργία της εν λόγω κλινικής. Η πρόταση της διοίκησης του νοσοκομείου να ασκούν καθήκοντα αγγειοχειρουργού γιατροί της Θωρακοχειρουργικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού απορρίφθηκε και από την Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών (ΟΕΝΓΕ) και από τον Ιατρικό Σύλλογο Λάρισας (ΙΣΛ), με το σκεπτικό ότι «οι γιατροί ασκούν αποκλειστικά τη ειδικότητα στην οποία ειδικεύθηκαν και απαγορεύεται η άσκηση έργου το οποίο εμπίπτει στα όρια οιασδήποτε άλλης ειδικότητας».

-- Στο κλείσιμο του Ψυχιατρικού Τμήματος του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας, αφού ο μοναδικός γιατρός που υπήρχε τέθηκε από το υπουργείο Υγείας σε αργία ενός έτους, για παλιότερη υπόθεση που τον αφορούσε. Το ψυχιατρικό ιατρείο του Γενικού Νοσοκομείου εξυπηρετούσε πάνω από 20 ασθενείς ημερησίως και περίπου 3.000 - 5.000 ετησίως κι αυτό το «φορτίο» πρέπει, τώρα, να το δεχτεί το Πανεπιστημιακό, η Ψυχιατρική Κλινική του οποίου έχει, ήδη, φτάσει στα όρια της λειτουργίας της.

-- Στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία Λάρισας, η οποία, λόγω έλλειψης νεκροτόμων, δεν μπορεί να λειτουργήσει κανονικά και για όλες τις μέρες της βδομάδας - «κλείνει» το Σαββατοκύριακο κι αλίμονο σε όποιον πεθάνει Παρασκευή! - με αποτέλεσμα πολλοί νεκροί να παραμένουν, για μέρες, άταφοι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, συναισθηματικά και οικονομικά, για τους συγγενείς τους. Στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία απασχολείται μόνο μία νεκροτόμος, η οποία, μάλιστα, επειδή αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας, αναγκάζεται να παίρνει συχνά αναρρωτικές άδειες. Και παρά το γεγονός ότι αυτό το πρόβλημα έχει, από καιρό και πολλές φορές, επισημανθεί στους αρμοδίους, αυτοί αδιαφορούν για την επίλυσή του.

Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση, για άλλη μια φορά, παρεμβαίνει το Εργατικό Κέντρο Λάρισας (ΕΚΛ), το οποίο οργανώνει σύσκεψη για τα ζητήματα της Υγείας, την ερχόμενη Τρίτη, 3 Ιούλη, στις 8 μ.μ., στην αίθουσα συνελεύσεων. Στη σύσκεψη καλούνται να πάρουν μέρος εκπρόσωποι συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρομεσαίων αγροτών, συλλόγων γυναικών κι άλλων φορέων για να συζητηθούν οι εξελίξεις στο χώρο της Υγείας και να ληφθούν αποφάσεις και μέτρα για την οργάνωση της εργατικής - λαϊκής παρέμβασης στην κατεύθυνση επίλυσης των προβλημάτων. Οπως αναφέρεται στη σχετική πρόσκληση του ΕΚΛ, «επείγει η ενημέρωση και η οργάνωση της κοινής πάλης της εργατικής τάξης, των μικρομεσαίων ΕΒΕ και αγροτών, των συνταξιούχων, των νέων και των γυναικών, του συνόλου των λαϊκών στρωμάτων, με ένα πλαίσιο αιτημάτων και στόχων πάλης, με κριτήριο την αντιμετώπιση των επειγόντων προβλημάτων σε Υγεία, Πρόνοια, φάρμακο, σύνταξη».