ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 10 Απρίλη 2013
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
Κόντρες για το «μείγμα» συντριβής του λαού

Περισσότερα επεκτατικά μέτρα ζήτησε ο Αμερικάνος υπουργός Οικονομικών που περιοδεύει στην Ευρώπη

Η ενδοϊμπεριαλιστική κόντρα για το μείγμα διαχείρισης της κρίσης καμιά σχέση δεν έχει με τα λαϊκά συμφέροντα
Η ενδοϊμπεριαλιστική κόντρα για το μείγμα διαχείρισης της κρίσης καμιά σχέση δεν έχει με τα λαϊκά συμφέροντα
Τη διαμάχη που κορυφώνεται παγκόσμια για το μείγμα διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και την ενιαία επίθεση των ιμπεριαλιστικών κέντρων και των αστικών κυβερνήσεων σε βάρος των λαών όλου του κόσμου, αποτύπωσε η χτεσινή συνάντηση του υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ Τζακ Λιου με τον Γερμανό ομόλογό του Β. Σόιμπλε.

Ο Αμερικάνος υπουργός πραγματοποιεί την πρώτη του επίσημη επίσκεψη στην Ευρώπη και εκτός από τον Β. Σόιμπλε, συναντήθηκε χτες και με τον Γάλλο υπουργό Οικονομικών Π. Μοσκοβισί. Τη Δευτέρα είχε διαβουλεύσεις στις Βρυξέλλες με τον Ζοζέ Μπαρόζο και τον Ολι Ρεν, όπως και με τον πρόεδρο της ΕΕ Χέρμαν βαν Ρομπάι.

Στις επαφές με τους Ευρωπαίους αξιωματούχους, ο Λιου προέτρεψε την ΕΕ να υιοθετήσει πολιτικές «φιλικές στην ανάπτυξη». Στην κοινή συνέντευξη με τον Β. Σόιμπλε, κάλεσε τις χώρες που διαθέτουν «τη δυνατότητα» να τονώσουν την καταναλωτική ζήτηση να το πράξουν, για να αναζωογονηθεί η οικονομική συγκυρία.

«Η ατμομηχανή της οικονομικής ανάπτυξης θα είναι η ζήτηση των καταναλωτών» είπε ο Λου, αναπαράγοντας κεϊνσιανές θεωρίες και ζητώντας από την ΕΕ να εμπλουτίσει το μείγμα της διαχείρισης με περισσότερα επεκτατικά μέτρα. «Οι πολιτικές που υποστηρίζουν τη ζήτηση εντός των χωρών οι οποίες έχουν τη δυνατότητα θα είναι επωφελείς», πρόσθεσε ο ίδιος.

Ο Σόιμπλε από την πλευρά του, αντέτεινε στη συνέντευξη ότι οι Ευρωπαίοι μπορούν να χειριστούν επαρκώς τα προβλήματά τους, ενώ επισήμανε ότι θα προτιμούσε να «μη δίνονται συμβουλές δημόσια» για θέματα που άπτονται της οικονομικής πολιτικής.

Ομονοούν αντιλαϊκά

Στην πραγματικότητα, παρά τις διαφωνίες για το μείγμα της διαχείρισης, οι δυο υπουργοί Οικονομικών συμφωνούν ότι το ζητούμενο είναι να φορτωθεί η κρίση στις πλάτες του λαού, είτε με «ανάπτυξη και λιτότητα», είτε με «λιτότητα και ανάπτυξη». Αυτό είπε, σαφώς ο Τ. Λιου διαπιστώνοντας ότι «ο Β. Σόιμπλε και οι ομάδες του εργάζονται πολύ σκληρά, για να αντιδράσουν στις προκλήσεις στην Ευρώπη και για να καταστήσουν την Ευρώπη πιο ανθεκτική» και ότι «μοιραζόμαστε τους ίδιους στόχους, την ανάπτυξη και την (δημοσιονομική) πειθαρχία».

Στο ίδιο πνεύμα, ο Β. Σόιμπλε είπε ότι δε θεωρεί πως υπάρχει κάποια αντινομία μεταξύ ανάπτυξης και δημοσιονομικής πειθαρχίας και ότι «ουδείς στην Ευρώπη βλέπει κάποια αντίφαση ανάμεσα στη δημοσιονομική προσαρμογή και την ανάπτυξη».

Από την άλλη, το μοντέλο της επεκτατικής διαχείρισης που ακολουθούν οι ΗΠΑ, εκτός του ότι καταδικάζει και αυτό το λαό στη φτώχεια, δεν είναι χωρίς ενστάσεις στο εσωτερικό της χώρας από ανταγωνιζόμενες μεταξύ τους μερίδες της πλουτοκρατίας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η παραίνεση του Ρικ Ρίντερ, ενός από τους μεγαλύτερους διαχειριστές κεφαλαίων της Wall Street (επιβλέπει επενδύσεις διαθεσίμων ύψους 763 δισ. δολαρίων για λογαριασμό της BlackRock) προς την Ομοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) να περιορίσει το πρόγραμμα νομισματικής χαλάρωσης που εφαρμόζει, κόβοντας επί της ουσίας χρήμα για τις ανάγκες του κράτους και των επιχειρήσεων.

Σε δηλώσεις του στους «Financial Times», ο Ρ. Ρίντερ χαρακτήρισε το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της Fed ως ένα «μεγάλο και αμβλύ σφυρί» που «έχει ως αποτέλεσμα τη στρέβλωση των αποφάσεων για την κατανομή των κεφαλαίων κάθε μορφής σε κάθε επίπεδο της οικονομίας». H Fed αγοράζει κρατικά ομόλογα και ομόλογα με ενέχυρο στεγαστικά δάνεια ύψους 85 δισ. δολαρίων κάθε μήνα - περίπου τα δύο τρίτα των εκδόσεων αυτών των κατηγοριών ομολόγων. Ο Ρ. Ρίντερ καλεί τη Fed να μειώσει τις αγορές ομολόγων στο ύψος των 40-45 δισ. δολαρίων το μήνα.

Αναμορφώνεται το χρηματοπιστωτικό

Στο μεταξύ, όπως ανακοινώθηκε χτες, οι εξαγωγές της Γερμανίας μειώθηκαν το Φεβρουάριο κατά 1,5%, ενώ αναμενόταν να παραμείνουν σταθερές. Οι εξαγωγές σημείωσαν κάμψη στους τρεις από τους τελευταίους έξι μήνες, δείχνοντας τις συνέπειες που έχει το βάθεμα τις κρίσης στις χώρες της Ευρωζώνης, όπου κατά κύριο λόγο εξάγει προϊόντα η Γερμανία. Η γερμανική κυβέρνηση προβλέπει αναιμική ανάκαμψη της οικονομίας κατά 0,4% το 2013.

Στο φόντο της κρίσης και των ανταγωνισμών για την καταστροφή κεφαλαίου, επανέρχεται στο Γιούρογκρουπ της Παρασκευής στο Δουβλίνο το ζήτημα του τραπεζικού απορρήτου, κύρια για το Λουξεμβούργο και την Αυστρία. «Θα πρέπει να ζήσουμε με τη ζημιά, αλλά ο χρηματοπιστωτικός τομέας θα επιζήσει» ανέφερε ενδεικτικά ο Ζαν-Ζακ Ρομ, εκπρόσωπος της τραπεζικής ένωσης του Λουξεμβούργου ABBL, ενώ η Αυστριακή υπουργός Οικονομικών Μαρία Φέκτερ δήλωσε «διώκτης των φοροφυγάδων αλλά και προστάτης των ειλικρινών καταθετών» και είπε ότι θα «παλέψει σαν λέαινα για το τραπεζικό απόρρητο».

Στην Πορτογαλία τέλος, αναμένεται τις επόμενες βδομάδες κλιμάκιο της τρόικας, καθώς η κυβέρνηση της χώρας προωθεί επειγόντως καινούρια αντιλαϊκά μέτρα, σε συνέχεια της ακύρωσης εκ μέρους του Συνταγματικού Δικαστηρίου πολλών από εκείνα που είχαν εγγραφεί στον προϋπολογισμό του κράτους για το 2013. «Η παρουσίαση των δημοσιονομικών εξοικονομήσεων για το 2014 αποτελεί το προαπαιτούμενο για την εκταμίευση της επόμενης δόσης των 2 δισ. ευρώ, από το σύνολο των 78 δισ. ευρώ του δανείου που έχει συμφωνηθεί να χορηγηθεί στη χώρα», επισημαίνει το υπουργείο Οικονομικών της Πορτογαλίας.

Η Λισαβόνα έχει ήδη δεσμευτεί να φέρει σε πέρας άλλο ένα σχέδιο περικοπών των δημοσίων δαπανών, προκειμένου να εξοικονομηθούν περίπου 4 δισ. ευρώ έως το 2015.


ΕΡΩΤΗΣΗ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιατί «σηκώνουν» τον «ευρωσκεπτικισμό»;

-- Το τελευταίο διάστημα, δυναμώνει η συζήτηση για το λεγόμενο «ευρωσκεπτικισμό». Από πού εκπορεύεται και πώς αξιοποιείται;

Την ενίσχυση του λεγόμενου «ευρωσκεπτικισμού» διαπιστώνουν τα αστικά κόμματα και ΜΜΕ το τελευταίο διάστημα, στην Ελλάδα και τα άλλα κράτη μέλη της Ευρωζώνης - ΕΕ. Λένε μάλιστα ότι τους ανησυχεί το φαινόμενο επειδή ο «ευρωσκεπτικισμός» ενισχύει τις «λαϊκίστικες» φωνές στην ΕΕ. Με τον τρόπο αυτό πάνε να τσουβαλιάσουν οποιονδήποτε και από οποιαδήποτε αφετηρία μιλάει ενάντια στην ΕΕ, για να κρυφτεί ότι δεν είναι ενιαία τα κριτήρια με τα οποία όλα τα κόμματα προσεγγίζουν την Ευρωένωση και πως δεν είναι ίδια η διέξοδος που προτείνουν στο λαό. Κρύβουν ακόμα ότι από τους βασικούς φορείς του «ευρωσκεπτικισμού» στα κράτη μέλη, είναι μερίδες της πλουτοκρατίας, τα συμφέροντα των οποίων έχουν διαφοροποιηθεί σε σχέση με την Ευρωζώνη, εξαιτίας των ανακατατάξεων που προκάλεσε ή επιτάχυνε η καπιταλιστική κρίση και ο ανταγωνισμός μεταξύ των μονοπωλίων, των κρατών μελών αλλά και των ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Αυτές οι δυνάμεις επιδιώκουν άλλο μείγμα διαχείρισης της κρίσης στην Ευρωζώνη που συνδυάζεται και με τις σχέσεις μερίδων του κεφαλαίου με άλλα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη με βάση τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους. Ορισμένα παραδείγματα: Η κυρίαρχη τάση του «ευρωσκεπτικισμού» στην Κύπρο, συμπυκνώνεται στο «να φύγουμε από την Ευρωζώνη και να ενισχύσουμε τη συμμαχία με τη Ρωσία». Αντίστοιχα στην Ελλάδα, «να φύγουμε από τη γερμανική κατοχή και το ευρώ και να αποκτήσουμε "ανεξάρτητη" οικονομική πολιτική μέσα στην ΕΕ», αναπτύσσοντας σχέσεις με ΗΠΑ αλλά και Ρωσία και Κίνα. Ακόμα και στη Γερμανία, η τάση των «ευρωσκεπτικιστών» λέει «να κάνουμε μια μικρότερη Ευρωζώνη με οικονομικά εύρωστες χώρες ή να επιστρέψουμε στο μάρκο, για να μην πληρώνουμε την κρίση των πιο αδύναμων οικονομικά χωρών». Στη Γαλλία, εκφράζεται με το «να σταματήσει η Γερμανία να ηγεμονεύει την ΕΕ και να απειλεί την ανάπτυξη των γαλλικών μονοπωλίων». Στη Βρετανία, η ίδια κυβέρνηση που τσακίζει με μέτρα και περικοπές το λαό, σκέφτεται -όπως έχει πει- να κάνει δημοψήφισμα για έξοδο από την ΕΕ το 2017.

Καθόλου τυχαία, στη Γερμανία δημιουργήθηκε κόμμα που στηρίζει την επιστροφή στο μάρκο, με βασικό υποστηριχτή και χρηματοδότη τον πρώην πρόεδρο του γερμανικού ΣΕΒ. Στην Ελλάδα, ο πρόεδρος του ΣΕΒ μίλησε πρόσφατα για χάραξη εθνικής οικονομικής πολιτικής, αναγνωρίζοντας ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη. Κανείς δεν ξεχνάει επίσης ότι τα πρώτα χρόνια της κρίσης, οργίαζε η προπαγάνδα από τα αστικά επιτελεία για την «ανικανότητα» των Ευρωπαίων να συντονιστούν στην αντιμετώπισή της, για «ηγεσίες της ΕΕ κατώτερες των περιστάσεων» και πάει λέγοντας. Σήμερα, στην Ελλάδα, ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνάμεις, ακόμα και η Χρυσή Αυγή, λένε ότι το πρόβλημα της ΕΕ είναι το μείγμα της διαχείρισης που ασκεί και το γεγονός ότι ηγεμονεύεται από τη Γερμανία. Στη βάση αυτή προτείνουν άλλο μείγμα διαχείρισης της κρίσης ή αναδεικνύουν το νόμισμα σε κυρίαρχο, για να μπερδέψουν τον κόσμο και να τον αποπροσανατολίσουν. Το ίδιο κάνει και το κόμμα του Αλαβάνου. Ο «ευρωσκεπτικισμός» του συνίσταται σε κορόνες για την «κακή» Γερμανία που ηγεμονεύει την Ευρώπη και τον χαλκά του ευρώ, που δεν αφήνει την ελληνική καπιταλιστική οικονομία να βγει από την κρίση και προτείνει έξοδο από το ευρώ. Ποιο είναι το έδαφος πάνω στο οποίο αναπτύσσονται τέτοιες απόψεις; Η δεινή κατάσταση του λαού. Και προτείνουν άλλη πολιτική για τη διαχείριση της κρίσης και την ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας, με την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης. Ταυτίζονται με τις μερίδες εκείνες της ντόπιας πλουτοκρατίας, που είτε πιέζονται από το κυρίαρχο μείγμα της διαχείρισης και ζητάνε να εμπλουτιστεί με περισσότερο κρατικό/ευρωπαϊκό/τραπεζικό χρήμα, προκειμένου να κάνουν επενδύσεις, είτε δεν έχουν άμεσο όφελος από το ευρώ (εφοπλιστές, κλάδος τουρισμού κ.ά.) και ζητάνε έξοδο από την Ευρωζώνη, εθνικό νόμισμα και συμμαχίες με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα (π.χ. ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα).

Και ο ΣΥΡΙΖΑ τελευταία προβάλλει την άποψη τού «όχι πάση θυσία στο ευρώ» θέλοντας να δείξει ότι είναι έτοιμος να διαχειριστεί την κατάσταση και σε περίπτωση αποπομπής της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Είναι επικίνδυνος για το λαό, αφού τον σέρνει από την πίσω πόρτα να υποταχθεί στα μονοπώλια. Ο λαός δεν έχει κανένα λόγο να προσαρμόσει τη δίκαιη αγανάκτησή του για την Ευρωζώνη και την ΕΕ στα μέτρα ανταγωνιζόμενων μερίδων της πλουτοκρατίας και των κομμάτων τους, να σηκώσει ξένες προς τα συμφέροντά του σημαίες. Συμφέρον του λαού είναι να πάρει η αμφισβήτηση της ΕΕ αντιμονοπωλιακά - αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν ο λαός σε κάθε κράτος μέλος αμφισβητήσει συνολικά την αστική τάξη, την εξουσία και τα κόμματά της, χωρίς να παρασύρεται από τις Σειρήνες που του λένε ότι με μια άλλη αστική διαχείριση μπορεί να τον σώσει, είτε ότι η ΕΕ μπορεί να γίνει ανθρώπινη, είτε ότι υπάρχει σωτηρία έξω από το ευρώ αλλά μέσα στην ΕΕ και με τα μονοπώλια ακλόνητα στην οικονομία. Πραγματική διέξοδο στο λαό μπορεί να δώσει μόνο η πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ, με λαϊκή εξουσία και μονομερή διαγραφή του χρέους, όπως προτείνει το ΚΚΕ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ