Στην περίπτωση των Σομαλών, η πρόκληση γιγαντώνεται περαιτέρω, καθώς, σύμφωνα με την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, λόγω του φονικού εμφυλίου που μαίνεται στη Σομαλία, πρέπει να αντιμετωπίζονται ως πρόσφυγες και να απολαμβάνουν τα σχετικά δικαιώματα (στέγαση, σίτιση, παροχή ασύλου). Αντ' αυτών, κατατρεγμός και εξευτελισμοί σε βάρος ανυπεράσπιστων ανθρώπων!
Ιδιες εικόνες, που πάντα προκαλούν την ίδια οργή για εκείνους, που, αφού εξωθούν στην προσφυγιά χιλιάδες ανθρώπους, τους αντιμετωπίζουν μετά σαν ζώα. Για εκείνους, για τους οποίους η ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια καμία σημασία δεν έχει μπροστά στο κέρδος.
Τουλάχιστον οι υπουργοί Ναυτιλίας και Εργασίας των τελευταίων 20 χρόνων και στα σίγουρα οι εκπρόσωποι των εφοπλιστών.
Γιατί όλοι τους γνωρίζουν τι γίνεται στη Ζώνη του Περάματος και ποιοι φταίνε και τι πρέπει να γίνει.
Αλλωστε, οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο χώρο είναι συνεπείς και συνεχείς εδώ και πάρα πολλά χρόνια κι έχουν συγκεκριμένα αιτήματα.
Μόνο που κανείς, ούτε από αυτούς που κυβερνάνε τώρα, ούτε από αυτούς που κυβερνούσαν χτες θέλει να τα υλοποιήσει, να θίξει, δηλαδή, συμφέροντα και υπερκέρδη.
Οπως κατέστησε σαφές και με τη χτεσινή επίσκεψή του στον πρωθυπουργό, ο Γ. Βουλγαράκης έχει ...άλλα στο μυαλό του.
Ψάχνει, βλέπετε, «στρατηγικό επενδυτή» για να ξεπουλήσει το λιμάνι του Πειραιά. Αυτή είναι η βασική έγνοια και προτεραιότητά του. Οπως και του πρωθυπουργού, φυσικά.
ΣΕ ΔΙΕΘΝΗ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ο Μπάρακ Ομπάμα, προκειμένου να εντυπωσιάσει τον πλανήτη με τα νέα ήθη που θα κομίσει, εφόσον γίνει κάτοικος του Λευκού Οίκου.
Μόνο που Μπ. Ομπάμα επισκέπτεται διάφορα μέρη του κόσμου (με πρώτα το Ιράκ και τη Μέση Ανατολή) και ύστερα φεύγει.
Αυτό που μένει είναι ο αμερικανικός στρατός κατοχής και οι κυβερνήσεις χωρών, όπως του Ισραήλ, που συνεχίζουν να προωθούν τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα στις περιοχές τους.
Κι αυτά θα συνεχίσουν να υπάρχουν, όποιος κι αν καταλάβει τελικά την αμερικανική προεδρία.
Γιατί - όσο κι αν οι εγχώριοι αναλυτές θέλουν να σκεφτόμαστε αλλιώς - ένας Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο ...θεσμικός προωθητής των συμφερόντων των αμερικανικών - «παγκοσμιοποιημένων» πολυεθνικών.
«Αν η Κύπρος ήταν μέλος του ΝΑΤΟ δε θα πατούσε το νησί ο Τούρκος»!!! Ξαναδιαβάσαμε αρκετές φορές τον τίτλο του μακροσκελούς άρθρου που φιλοξενεί το χτεσινό «Βήμα», μήπως και κάτι δεν καταλάβαμε καλά. Μάταια. Ο αρθρογράφος επιμένει στον, έξω από κάθε λογική, ισχυρισμό του. Αλήθεια, για την εισβολή και κατοχή ευθύνεται το ότι η Κύπρος δεν ήταν μέλος του ΝΑΤΟ; Και ποιος, στ' αλήθεια, μπορεί να πιστέψει ότι αν ήταν αυτό θα απέτρεπε όσα συνέβησαν; Αγνοεί άραγε ο αρθρογράφος το βρώμικο ρόλο του αμερικάνικου, και όχι μόνο, ιμπεριαλισμού στο Κυπριακό από την εισβολή μέχρι σήμερα; Είναι τοις πάσι γνωστό ότι είναι οι κύριοι υπαίτιοι. Οπως είναι πολλές φορές επιβεβαιωμένο το ότι ο ιμπεριαλισμός, στρατιωτικός βραχίονας του οποίου είναι το ΝΑΤΟ, δεν ορρωδεί προ ουδενός όταν πρόκειται να προωθήσει τα συμφέροντά του και δεν αναγνωρίζει ούτε φίλους, ούτε συμμάχους. Τέτοιες απόψεις είναι επικίνδυνες. Το ΝΑΤΟ δεν ήταν, ούτε μπορεί ποτέ να είναι, εγγυητής της ασφάλειας και της ειρήνης. Εγγυητής πολέμων, επεμβάσεων, συμφορών για τους λαούς όπου Γης είναι και μόνον αυτό.
Μία φορά κατέβηκε προεκλογικά στον Πειραιά ο Κ. Καραμανλής, στις 5 Σεπτέμβρη στο Κερατσίνι. Στην προεκλογική ομιλία του χώρεσε και μία παράγραφο για τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη. Ιδού: «Με το νέο νόμο για το Μητρώο Ναυπηγοεπισκευαστικών Επιχειρήσεων βελτιώνεται η ανταγωνιστικότητά τους, διαμορφώνεται ελκυστικότερο επιχειρηματικό περιβάλλον, δημιουργούνται περισσότερες ευκαιρίες δουλειάς. Για πρώτη φορά εισάγεται η υποχρέωση τεχνικού ασφαλείας στις εργασίες που γίνονται στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, ώστε να περιοριστούν τα εργατικά ατυχήματα». Δεν είναι βέβαια τυχαίο ότι δεν τόλμησε να πάει να τα πει στους ίδιους τους εργάτες στη Ζώνη, την οποία είχε επισκεφθεί παλαιότερα ως αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης δύο φορές. Οι παραπάνω εξαγγελίες όχι μόνο δεν είναι στην κατεύθυνση της επίλυσης των προβλημάτων, αλλά είναι μία από τις αιτίες των «ατυχημάτων» που συνεχίζουν να γίνονται στη Ζώνη. Το μεν «μητρώο» ουσιαστικά νομιμοποιεί ένα σύγχρονο δουλεμπόριο στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, ο δε τεχνικός ασφαλείας είναι «διορισμένος» από τα γραφεία των εφοπλιστών και συνήθως δίνει το «πράσινο φως» για τη σφαγή στα αμπάρια του θανάτου... Η μόνη αλήθεια που είπε ο πρωθυπουργός ήταν ότι πράγματι τα συγκεκριμένα μέτρα «διαμορφώνουν ελκυστικότερο επιχειρηματικό περιβάλλον»... Ολα και οι «αναλώσιμες» ανθρώπινες ζωές για χάρη των τρελών κερδών των εφοπλιστών.