ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΦΙΛΗΣ

Από τα λαϊκά εισοδήματα τα νέα κέρδη της πλουτοκρατίας

Παρέμβαση του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

Με παρέμβασή του στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ο ευρωβουλευτής του KKE, Θανάσης Παφίλης, δήλωσε ότι οι ευρωβουλευτές του Kόμματος καταψηφίζουν το ψήφισμα σχετικά με την ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για το 2007. Επισήμανε κατ' αρχήν τις βαριά αρνητικές, για τους λαούς της Ευρωένωσης και της χώρας μας, συνέπειες της εφαρμογής της ONE και του ευρώ. Αποκάλυψε και καυτηρίασε ιδιαίτερα τον ακόμη πιο αντιλαϊκό ρόλο που επιφυλάσσει για το μέλλον η ευρωπαϊκή πλουτοκρατία στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία αποτελεί άλλωστε από την ίδρυση και τη φύση της ένα αντιδημοκρατικό εργαλείο στα χέρια της, μια γεύση του οποίου πήραν οι ευρωπαϊκοί λαοί με την αύξηση των επιτοκίων που ήδη χτυπάει τα εισοδήματά τους και φέρνει νέα κέρδη στην πλουτοκρατία. Κατέληξε, προβάλλοντας για άλλη μια φορά την ανάγκη ρήξης και αποδέσμευσης από την ΕΕ.

Οπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο ευρωβουλευτής του Κόμματος, «το ψήφισμα, που οι ευρωβουλευτές του KKE καταψηφίζουμε, επιχειρεί να εμφανίσει προκλητικά ως μεγάλη "επιτυχία" τη 10χρονη εφαρμογή της ONE και της καθιέρωσης του ευρώ, την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα των χωρών της Ευρωένωσης, μαζί και της Ελλάδας, βιώνουν τις οδυνηρές συνέπειές τους, όπως είναι η ακρίβεια, η καθήλωση των μισθών και συντάξεων, η ανεργία, η άγρια φορολόγηση των εργαζόμενων και φτωχών αυτοαπασχολούμενων, η αφαίρεση εργατικών, κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων. H όποια "επιτυχία" τους, αφορά αποκλειστικά τα κέρδη και υπερκέρδη της ευρωπαϊκής πλουτοκρατίας και είναι σε ευθεία αντίθεση με τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα. H Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ως γνήσιο όργανο του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, καλείται να διαδραματίσει έναν πιο ενεργό και αποτελεσματικό ρόλο σε αυτήν την κατεύθυνση, με αντιλαϊκά μέτρα όπως η αύξηση των επιτοκίων κλπ.».

Συνεχίζοντας ο Θ. Παφίλης τόνισε ότι «οι επισημάνσεις και ανησυχίες ωστόσο του ψηφίσματος για τη νομισματική "αναταραχή" και τα προβλήματα "συνοχής" της Ευρωένωσης που συνεχίζονται και διευρύνονται, επιβεβαιώνουν την εκτίμησή μας για τις συνεχείς και αναπόφευκτες κρίσεις του καπιταλιστικού συστήματος και του ανισόμετρου τρόπου που αναπτύσσεται και την ανάγκη ανατροπής και αντικατάστασής του από σύστημα σχεδιασμένης λαϊκής οικονομίας, με το λαό στην εξουσία, την ανάγκη ρήξης και αποδέσμευσης από την ιμπεριαλιστική ΕΕ. Φιλολαϊκός δρόμος ανάπτυξης στα πλαίσιά της δεν μπορεί να υπάρξει».

ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΩΝ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ

Ταχύτατη επέκταση σε βάρος των «μικρών»

Οι οργανωμένες αλυσίδες εστιατορίων γρήγορου φαγητού συνεχίζουν να επεκτείνονται ταχύτατα σε βάρος των μεμονωμένων καταστημάτων, με εργαλείο τη δικαιοχρησία («φραντσάισινγκ») και την οικονομική ισχύ των μεγάλων επιχειρήσεων που αναλαμβάνουν ανάλογα εγχειρήματα, με συνέπεια τη μείωση του λειτουργικού κόστους, τη μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα μέσω του δικτύου καταστημάτων και της διαφήμισης, τα μεγαλύτερα κέρδη. Σύμφωνα με κλαδική μελέτη της ICAP, η ελληνική αγορά εστίασης μέσω οργανωμένων αλυσίδων γρήγορης εξυπηρέτησης ακολούθησε ανοδική πορεία την περίοδο 1992-2007, με μέσο ετήσιο ρυθμό αύξησης 15,6%. Μετά το 2000, η αγορά συνεχίζει να αυξάνει, αλλά με μικρότερο μέσο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης σε σχέση με τα προηγούμενα 8 χρόνια. Το 2007, η συνολική αγορά γρήγορης εστίασης μέσω αλυσίδων αυξήθηκε κατά 8,6% σε σχέση με το 2006. Η αύξηση αυτή οφείλεται κυρίως στην επέκταση της κατηγορίας «σνακ - σάντουιτς».

Σύμφωνα με τη μελέτη, η εξάπλωση των εστιατορίων γρήγορης εξυπηρέτησης συνδέεται με την τάση για «λιγότερο μαγείρεμα στο σπίτι», λόγω αυξημένων επαγγελματικών υποχρεώσεων, τη γενικότερη επιτάχυνση των ρυθμών ζωής και την αυξανόμενη απασχόληση των γυναικών, που τους στερεί χρόνο για την προετοιμασία του καθημερινού φαγητού της οικογένειας. Παρεμπιπτόντως, η τάση αυτή επιβεβαιώνει τις αρνητικές συνέπειες σε βάρος των εργαζομένων από τη συνεχώς διευρυνόμενη «ελαστικοποίηση» των εργασιακών σχέσεων και αναδεικνύει τις επιπτώσεις από τα χαμηλά μεροκάματα, που ωθούν από τη μία σε ακανόνιστο ωράριο εργασίας και από την άλλη σε περισσότερη δουλειά, προκειμένου να συμπληρωθεί το ελλιπές εισόδημα.

Η αγορά των αλυσίδων εστιατορίων γρήγορης εξυπηρέτησης επιμερίζεται σε 4 βασικές κατηγορίες, «Μπέργκερ», Πίτσα, «Σνακ - Σάντουιτς» και Σουβλάκι. Το 2007, η μεγαλύτερη κατηγορία ήταν αυτή του «Μπέργκερ» με 37,4%, δεύτερη η «Σνακ - Σάντουιτς» με 28,5%, τρίτη η Πίτσα με 24,1%. Το Σουβλάκι κατέχει μερίδιο 6,8%, καθώς οι οργανωμένες αλυσίδες δεν έχουν κατορθώσει να εκτοπίσουν ουσιαστικά τα αυτόνομα μαγαζιά, και 1,6% της αγοράς αφορά τύπους εστιατορίων γρήγορης εξυπηρέτησης που δεν μπορούν να καταταχθούν στις 4 βασικές κατηγορίες.

Η μελέτη επισημαίνει: «Ο εξεταζόμενος κλάδος στη χώρα μας χαρακτηρίζεται από υψηλή κινητικότητα. Από τις αρχές της δεκαετίας του '90 μέχρι σήμερα, αρκετές αλυσίδες (τόσο ελληνικές, όσο και ξένες) έκαναν την εμφάνισή τους στην εγχώρια αγορά, με διαφορετικά όμως αποτελέσματα για την κάθε μια, καθώς ορισμένες έκλεισαν, άλλες παρουσιάζουν σχετική στασιμότητα ή και μείωση όσον αφορά τους ρυθμούς εξέλιξής τους (αριθμός καταστημάτων, κύκλος εργασιών), ενώ άλλες γνωρίζουν αξιόλογη ανάπτυξη». Οι περισσότερες αλυσίδες τα τελευταία χρόνια έχουν επεκτείνει τις δραστηριότητές τους και σε επαρχιακές πόλεις, με κύριους «εκπροσώπους» την κατηγορία των «Μπέργκερ» με παρουσία στους περισσότερους νομούς της χώρας.

«ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ»

Εκστρατεία «αγιοποίησης» υπέρ του κεφαλαίου

Με αφορμή την έναρξη λειτουργίας ηλεκτρονικής δικτυακής πύλης για την «Ανταγωνιστικότητα» και ενόψει ενός νέου τηλεοπτικού προπαγανδιστικού «βομβαρδισμού» για το θέμα με ευθύνη της Ειδικής Γραμματείας του υπουργείου Ανάπτυξης, ο υπουργός Χ. Φώλιας άδραξε την ευκαιρία να επαναλάβει τις κυβερνητικές δράσεις για τη «στρατηγική προώθηση της Ελληνικής Ανταγωνιστικότητας», που δεν είναι τίποτα άλλο από μέτρα ενίσχυσης υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου.

Το κυβερνητικό σχέδιο προβάλλεται ως η «απάντηση» για τις ...«αβεβαιότητες του διεθνούς περιβάλλοντος», προωθούνται οι «πόλοι καινοτομίας», ενώ υποβαθμίζονται ακόμη περισσότερο η βιοτεχνία και η μικρή επιχείρηση, η υλοποίηση της στρατηγικής της Λισαβόνας είναι το ζητούμενο. Τα «εργαλεία» που θα αξιοποιηθούν είναι διάφορα προγράμματα, η υπογραφή μνημονίων, όπως με το Αμερικάνικο Συμβούλιο Ανταγωνιστικότητας τον ερχόμενο Σεπτέμβρη. Και όλα αυτά, σε συνδυασμό με την υπαγωγή της αναπτυξιακής πολιτικής στις κατευθύνσεις ξένων οικονομικών οργανισμών και συμβουλίων, θα συνοδευτούν από μια εκστρατεία που θα προσβλέπει στην «ενδυνάμωση της κοινωνικής εμπιστοσύνης», ώστε να «διευκολύνει την επίτευξη μιας ευρείας συναίνεσης».

Με απλά λόγια, η αποδοχή της ασκούμενης αντιλαϊκής πολιτικής με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις είναι βασικό ζητούμενο της κυβέρνησης, προκειμένου στο όνομα της «Ανταγωνιστικότητας» να επιδοτηθούν κατά κύριο λόγο τα επιχειρηματικά σχέδια των «μεγάλων», να αναδειχτούν συγκεκριμένα μοντέλα επιχειρηματικής ανάπτυξης σε βάρος των μικρών μεταποιητικών και εμπορικών επιχειρήσεων, να διευκολυνθούν ποικιλοτρόπως οι μεγάλες επιχειρήσεις.