Συνέντευξη εφ' όλης της ύλης έδωσε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στον «902 Αριστερά στα FM», στους δημοσιογράφους Δ. Παπαβασιλείου και Ν. Μπογιόπουλο. Παραθέτουμε αποσπάσματα από αυτήν τη συνέντευξη.

-- Πιστεύετε ότι βρισκόμαστε πιο κοντά σε λύση ή σε μια ρήξη σχετικά με το θέμα της ΠΓΔΜ;

-- «Εξαρτάται πώς το βλέπει η κυβέρνηση το θέμα, γιατί νομίζω ότι περιβάλλει την υπόθεση με ένα είδος ρήξης, αλλά δεν είναι διατεθειμένη να την κάνει. Το πρώτο που μπορεί να πει κανείς: Διπλή ονομασία. Τι θα πει αυτό; Θα αναπαράγει συνεχώς, θα έχουμε αναπαραγωγή των ίδιων και των ίδιων προβλημάτων. Ενα όνομα έτσι και ένα όνομα αλλιώς. Εμείς από την αρχή είχαμε πει ότι πρέπει να υπάρχει ένα όνομα και εφόσον δεν μπορούσε να περιέχει τον όρο "Μακεδονία", το βάρος πρέπει να ξεκαθαριστεί στο γεωγραφικό περιεχόμενο του όρου. Να ξεκαθαριστεί η Μακεδονική εθνότητα, ότι δεν αλλάζουν τα σύνορα, να αντιμετωπιστεί ο αλυτρωτισμός κ.τ.λ. Και το κυριότερο: Σήμερα, δυστυχώς η γειτονική χώρα είναι ένα αμερικανικό προτεκτοράτο, είναι μια αμερικανική βάση, ένα εφαλτήριο για τα γενικότερα σχέδια των Αμερικανών στα Βαλκάνια. Επομένως, το ζήτημα πια του ονόματος είναι ένας κρίκος, αλλά η αλυσίδα είναι πιο μεγάλη».

-- Λέγαμε προηγουμένως ότι το πρόβλημα δεν είναι το όνομα όσο το σχέδιο των ΗΠΑ, εντάσσοντας την ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, να εξυπηρετήσουν ένα γενικότερο σχεδιασμό στα Βαλκάνια. Πώς εσείς βλέπετε αυτό το ενδεχόμενο και πόσο αυτό υλοποιείται σε συνάρτηση και με τις εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο;

-- «Αυτός είναι ο σχεδιασμός οπωσδήποτε, για μια βάση θα έλεγα των ΗΠΑ που θα περιλαμβάνει το Κόσσοβο, την FYROM, την Αλβανία, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, πάντα όμως με μία ταλάντευση, γιατί αυτές παίζουν και με τη Ρωσία. Η μια πλευρά είναι ότι οι λαοί γίνονται κλοτσοσκούφι, κυριολεκτικά, στο παιχνίδι των ανταγωνισμών ανάμεσα σε ηγετικές δυνάμεις της ΕΕ, τη Ρωσία, στις ΗΠΑ και μπαίνουν εδώ και περιφερειακοί παράγοντες, π.χ. η Τουρκία είδατε πώς αντέδρασε. Η Τουρκία πάντα βλέπει ένα μουσουλμανικό τόξο, εμείς βεβαίως δεν κρίνουμε τα πράγματα με βάση τη θρησκεία. Η Ελλάδα θέλει να αποτελέσει και αυτή έναν παράγοντα σημαντικό στη ΝΑ Ευρώπη, επομένως έχουμε τις ηγετικές δυνάμεις να τσακώνονται μεταξύ τους, τις περιφερειακές δυνάμεις πότε να προσκυνάνε τη μία πότε την άλλη ηγετική δύναμη και οι λαοί κυριολεκτικά γίνονται κλοτσοσκούφι. Και επειδή είπατε για το ΝΑΤΟ, διαβάζω στις εφημερίδες ότι η κυβέρνηση κάπως σκέφτεται για το "βέτο", το ΠΑΣΟΚ μιλάει για "βέτο" στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ.

Να το ξεκαθαρίσω, εμείς είτε έτσι είτε αλλιώς, ανεξάρτητα από το όνομα, δε θα συμφωνούσαμε να μπει η FYROM στο ΝΑΤΟ. Και μακάρι η κυβέρνηση να έβαζε ένα "βέτο", βεβαίως, αυτό το "βέτο" θα ήταν από άλλη σκοπιά και φοβάμαι ότι είναι και συμφωνημένο το "βέτο". Δηλαδή, πολύ πιθανόν να είπαν αμερικανικοί παράγοντες και άλλοι ότι κοιτάξτε να δείτε εσύ θα λες για "βέτο", εμείς θα λέμε για μια χώρα προσκεκλημένη στο ΝΑΤΟ, δηλαδή να κερδηθεί χρόνος. Αγοράζουν χρόνο».

-- Υπάρχει ακόμα ένα ενδεχόμενο, η γειτονική χώρα να γίνει δεκτή ως δόκιμο μέλος ή ως επισκέπτης στο ΝΑΤΟ, ώστε να δοθεί η δυνατότητα αυτός ο πολιτικός χρόνος που θα μεσολαβήσει μέχρι να γίνει κανονικό μέλος, να καταναλωθεί μέχρι να βρεθούν περισσότερες συγκλίσεις και να γίνουν περισσότεροι συμβιβασμοί;

-- «Να αποπειραθώ και μια άλλη σκέψη που βεβαίως θα μας πουν ότι είναι λογική παρασκηνίου, αλλά ξέρουμε παρά πολύ καλά ότι το προσκήνιο είναι πολύ μικρότερο στην κυρίαρχη πολιτική από ό,τι το παρασκήνιο. Νομίζω ότι η στάση της ελληνικής κυβέρνησης καθορίζεται και από τα εσωτερικά πράγματα. Δηλαδή, η ελληνική κυβέρνηση δε θέλει αυτή τη στιγμή, μια περίοδο που έχει μια πτώση της επιρροής της, αλλά με ακόμη μεγαλύτερη πτώση της επιρροής του ΠΑΣΟΚ, δε θα ήθελε αυτό το ζήτημα να αξιοποιηθεί και να ανακτήσει το ΠΑΣΟΚ το όποιο έδαφος επιρροής. Και το ΠΑΣΟΚ είναι σε δύσκολη θέση, λεβέντικα λέει για "βέτο", όμως το ΠΑΣΟΚ δίνει εξετάσεις. Παρότι είναι κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αισθάνεται ως ένα κυβερνητικό κόμμα, ως ένα κόμμα που μπορεί να κυβερνήσει και συνεχίζει να δίνει εξετάσεις και στο ΝΑΤΟ και στους Αμερικανούς. Παίζονται εδώ πολλά παιχνίδια, γι' αυτό εμείς λέμε να ξεκαθαριστεί, να το πω πρακτικά και καθαρά, το όνομα, και να προβληθούν οι πραγματικοί κίνδυνοι που απειλούν τους λαούς στα Βαλκάνια, η αντιπυραυλική ασπίδα, οι στρατιωτικές βάσεις, που πάντα υποδαυλίζουν τις διαιρέσεις ανάμεσα στους λαούς.

Να σας πω τις αλυσιδωτές αντιδράσεις: Οι Σέρβοι της Βοσνίας αύριο μπορεί να πουν ότι θέλουν ανεξαρτησία, για να μην πάω τώρα στην Αμπχαζία και τη Γεωργία κ.τ.λ. Υπάρχει το θέμα της Κύπρου, υπάρχουν και άλλα ζητήματα και όποιος λέει ότι αυτά δεν ισχύουν ως κίνδυνοι ή ότι δεν ερμηνεύονται, ότι δεν μπορεί να γενικεύεται η ερμηνεία των εξελίξεων, είναι για να καθησυχάζουν τους λαούς. Τα πράγματα είναι σκούρα, να το πω έτσι».

-- Μετράει σχεδόν δυο δεκαετίες η υπόθεση των Σκοπίων, από εκείνες τις τρεις αλλεπάλληλες συσκέψεις των πολιτικών αρχηγών τη δεκαετία του '90. Είναι χρήσιμο το Κόμμα που κράτησε αυτή τη στάση τότε, το ΚΚΕ, να κάνει ένα σχόλιο για το κατά πόσον οι συνομιλητές σε εκείνο το τραπέζι τίμησαν τις υπογραφές τους.

-- «Λοιπόν, αισθάνομαι υπερήφανη ως ΚΚΕ γιατί μας κατέταξαν στους Λακεδαιμονίους. Ελεγαν "όλοι πλην Λακεδαιμονίων". Και το λέω αυτό γιατί τώρα είναι πολύ εύκολο να βγαίνει η ηγεσία του ΣΥΝ και να λέει ότι είναι απαράδεκτη η εμμονή στο όνομα. Γιατί την κρίσιμη ώρα, στο ξεκίνημα ενός προβλήματος κρίνεται κανείς, όχι όταν πια έχουν διαμορφωθεί τα αποτελέσματα και ο καθένας μπορεί να αλλάζει εύκολα τη θέση του ή να μιλάει εκ των υστέρων και να τροποποιεί τις θέσεις του. Λοιπόν, σε εκείνο το ξεκίνημα είχαμε την τόλμη να πούμε: Ας έχει και το όνομα Μακεδονία μέσα ο όρος, δε θέλουμε, δε μας άρεσε, αλλά είπαμε "δεν είναι αυτό το πρόβλημα", το θέμα είναι καμία αλλαγή συνόρων. Αναφερόμασταν στη Γιουγκοσλαβία την ενιαία.

Ολοι, πλην Λακεδαιμονίων κομμουνιστών, υποστήριζαν ότι ο πόλεμος βεβαίως δεν ήταν καλός, αλλά εν πάση περιπτώσει η Γιουγκοσλαβία έδωσε πάτημα, για να γίνει ο πόλεμος με την εθνοκάθαρση. Αυτό το εθνοκάθαρση έδινε και έπαιρνε. Και πείτε μου, μπορεί κανείς να μάχεται κατά της αλλαγής των συνόρων όταν υιοθετεί ένα από τα προσχήματα για την ιμπεριαλιστική επέμβαση; Αυτό το εθνοκάθαρση δε θα το ξεχάσω, το ακούσαμε για χρόνια στα δικαστήρια της Χάγης με τον Μιλόσεβιτς. Και τα λέμε αυτά εμείς που ιδεολογικά δεν ταυτιζόμαστε με το Ενιαίο Κομμουνιστικό Κόμμα της Γιουγκοσλαβίας ούτε και με το Σοσιαλιστικό Κόμμα».

-- Το ΚΚΕ είχε πάρει πολύ συγκεκριμένη θέση για τη συμφωνία του Ντέιτον.

-- «Βεβαίως. Λέω, λοιπόν, ότι το κριτήριο για μας είναι το εξής πράγμα: Εχουμε να κάνουμε με ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Ο πόλεμος πρέπει να βαφτίζεται, είναι ιμπεριαλιστικός. Αυτό καθορίζει τη στάση μας και όχι στενά ποιο θα είναι το θύμα του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Μπορεί το θύμα να είναι ένας από το ίδιο στρατόπεδο των ιμπεριαλιστών, όπως την πλήρωσε ο Σαντάμ Χουσεΐν. Αλλά ο πόλεμος είναι ιμπεριαλιστικός και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία. Οι αντιθέσεις είναι ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές και βεβαίως δεν έχουμε έναν παγκόσμιο πόλεμο, έχουμε τοπικούς περιφερειακούς πολέμους που αντανακλούν τη μη κήρυξη στρατιωτικού πολέμου ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές. Αν ξεχάσεις αυτό δεν μπορείς να ερμηνεύσεις τίποτα».

-- Δεν ξέρω σε ποιο βαθμό οι δημοσκοπήσεις μπορούν να αποτελούν ένα εργαλείο ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού ή να χρησιμοποιούνται σε μια κατεύθυνση, πάντως σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις είστε τέταρτο κόμμα.

-- «Εγώ θα ξεκινήσω από το πραγματικό. Αυτό που παρουσιάζεται σήμερα δεν είναι αφύσικο. Είναι μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή όπου τα δύο κόμματα φθείρονται, όπου αυτή τη στιγμή μέσα στο χώρο του ΠΑΣΟΚ υπάρχει μια διασπορά από εδώ και από εκεί δυνάμεων. Αναζητούν είτε μια δύναμη που θα συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ και θα το διορθώσει, είτε ένα νέο ΠΑΣΟΚ. Αυταπάτη. Εχουν την αυταπάτη ότι μπορεί, μέσω της πίεσης του Συνασπισμού ή απειλώντας ότι θα πάμε με τον Συνασπισμό, ότι το ΠΑΣΟΚ θα ξαναγυρίσει στην 3η Σεπτέμβρη.

Εμείς απευθυνόμαστε σ' αυτούς τους ανθρώπους λέγοντάς τους το εξής: Τέλειωσε το ΠΑΣΟΚ, τέλειωσε η σοσιαλδημοκρατία. Δεν αλλάζει το ΠΑΣΟΚ. Εσείς όμως τι μπορείτε να κάνετε: Μπορείτε να πάρετε πρωτοβουλίες τέτοιες στο κίνημα - και να μην υποτιμάμε το μαζικό κίνημα και τα κοινωνικά κινήματα - και ταυτόχρονα πάρτε την υπόθεση στα χέρια σας. Διαμορφώστε δυνάμεις, κινήσεις τέτοιες, ανεξάρτητες από το ΠΑΣΟΚ. Οχι να γίνετε διορθωτές του ΠΑΣΟΚ. Και θα το πω καθαρά. Ο Συνασπισμός είναι το όχημα εκείνο που θα σας ξαναβάλει μέσα στη φωλιά της σοσιαλδημοκρατίας που δεν μπορεί να σωθεί. Δηλαδή, τον Συνασπισμό, τον θεωρούν ένα όμορο κόμμα στο ΠΑΣΟΚ, ενώ ξέρουν ότι το ΚΚΕ είναι ριζικά αντίθετο με το ΠΑΣΟΚ. Οχι με τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ. Το ζήτημα είναι: Οχι χαμένες ελπίδες, όχι καινούργια όνειρα που δεν έχουν υπόσταση, όχι δοκιμές που δεν έχουν αξία.

Εμάς δε μας φοβίζει αυτό το ρεύμα που εμφανίζεται να πηγαίνει προς τον Συνασπισμό. Ισως χρειάζονται κάποιοι, μια δανεική δύναμη μέχρι να ξανασυσταθεί η κλασική σοσιαλδημοκρατία. Λέμε λοιπόν το εξής: Μην έχετε αυταπάτες. Στη δεκαετία του '70 και του '80 είχαν κάποια βάση. Μη δοκιμάσετε τις συνταγές της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Ισπανίας, της Σουηδίας και άλλων. Εμείς δε φοβόμαστε. Σας λέω καθαρά διαμορφώνονται προϋποθέσεις ουσιαστικής ενδυνάμωσης του ΚΚΕ. Το ζήτημα δεν είναι η θέση μας ή του Συνασπισμού. Εμείς είμαστε βέβαιοι ότι το ΚΚΕ θα δυναμώσει. Θα βρει τη θέση που του αξίζει μέσα στο λαϊκό κίνημα. Αλλά το ζήτημα είναι βαθύτερο. Οχι νέες αυταπάτες. Μην πιάνεστε, αγαπητοί μου άνθρωποι που είσαστε αγωνιστές, που αισθάνεστε αριστεροί από μια "σανίδα σωτηρίας" που λέγεται Συνασπισμός».