Τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα διαμορφώθηκαν αμέσως μετά τη δήλωση του διευθυντή του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού ότι είχε λάβει, τρεις μέρες πριν από την απόπειρα αυτοκτονίας του Χρ. Ζαχόπουλου, οπτικοακουστικό υλικό (DVD) από δημοσιογράφο με «αποκλειστικά ιδιωτικές στιγμές»...

Αμέσως οι αντίπαλοι του «δημοσιογράφου» στο εκδοτικό χώρο, ξεκίνησαν μια καμπάνια αξιώνοντας να κατονομαστεί ο κομιστής του DVD, τον οποίο δε δίσταζαν οι ίδιοι να φωτογραφίζουν ή ακόμα και να κατονομάσουν («και το όνομα αυτού Θέμος» - «Το Παρόν»), μέσω διαρροών που απέδιδαν μάλιστα στο Μέγαρο Μαξίμου. Κάτω από τις ισχυρές πιέσεις τους, το πρωθυπουργικό γραφείο υποχρεώθηκε σε στροφή και με συμπληρωματική κατάθεση του Γ. Ανδριανού στον ανακριτική κατονόμασε τον κομιστή του επίμαχου υλικού, εγκαταλείποντας εκών άκον την έτσι και αλλιώς διάτρητη δικαιολογία περί δημοσιογραφικού απορρήτου. Παράλληλα, άρχισαν να βγαίνουν στον αέρα διάφορα στοιχεία για τις οικονομικές συναλλαγές του δημοσιογράφου (Θ. Αναστασιάδη) και τους ελέγχους που έχει κάνει η Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων για την κατάθεση 5 εκατ. ευρώ σε λογαριασμό του σε γαλλική τράπεζα.

Ο ίδιος ο δημοσιογράφος (Θ. Αναστασιάδης), που αρχικά είχε στηρίξει τη θέση περί δημοσιογραφικού απορρήτου που τηρούσε ο διευθυντής του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, επιχείρησε να περάσει στην αντεπίθεση κατηγορώντας ανταγωνιστικά συμφέροντα για τα σε βάρος του «συκοφαντικά δημοσιεύματα». Ταυτόχρονα, προσπάθησε «να δείξει τα δόντια» του στους αντιπάλους του, παρουσιάζοντας (γνωστά) στοιχεία για την κρατική επιχορήγηση στο Μέγαρο Μουσικής (Χρ. Λαμπράκης) και αφήνοντας αιχμές για το δάνειο των 50 εκατ. ευρώ που έχει πάρει ο εκδότης του «Βήματος» Στ. Ψυχάρης. Βέβαια, όλοι οι μεγαλοεκδότες καιροφυλακτούν και συμμετέχουν με τον ένα ή άλλο τρόπο στον πόλεμο που ξεκίνησε, επιδιώκοντας βέβαια να προωθήσουν ο καθένας τα δικά του συμφέροντα, είτε τα συμφέροντα της συμμαχίας που αυτή τη στιγμή εντάσσεται.

Ο εκδοτικός πόλεμος όμως είχε ήδη πλήξει καίρια την ίδια την εφημερίδα του («Πρώτο Θέμα») καθώς ο συνιδιοκτήτης του Μ. Τριανταφυλλόπουλος, αφενός, μπήκε επικεφαλής του «μετώπου» που τον «έδειχνε ως τον κομιστή του DVD κατηγορώντας τον μάλιστα για ηθικό αυτουργό της απόπειρας αυτοκτονίας του Ζαχόπουλου, αφετέρου, αξίωσε να εγκαταλείψει την εφημερίδα. Το ακριβώς αντίθετο αξίωσε ο συνεκδότης του, που έχοντας στο πλευρό του τα στελέχη και τους δημοσιογράφους της πρώτης σε κυκλοφορία κυριακάτικης εφημερίδας, ζήτησαν να πουλήσει το μερίδιο του (40% των μετοχών) και να επιστρέψει τα 7 εκατ. ευρώ από το «αναπτυξιακό δάνειο» των 21 εκατ. ευρώ που είχε συναφθεί με την Τράπεζα Πειραιώς για την επέκταση των δραστηριοτήτων της εφημερίδας. Σε κάθε περίπτωση, είναι ολοφάνερο ότι η ρήξη είναι οριστική και η εφημερίδα έχει μπει σε περιπέτειες με απρόβλεπτη κατάληξη. Ευνόητο είναι ότι ανταγωνιστές της θα σπεύσουν να καλύψουν το «κενό». Ακριβώς γι' αυτό ο εκδοτικός πόλεμος θα συνεχιστεί «μέχρι τέλους», αφού η αναδιανομή της πίτας στο χώρο των ΜΜΕ έχει τεράστια οικονομική αλλά κυρίως πολιτική σημασία.

Στον πόλεμο αυτό η κυβέρνηση επιχειρεί να εμφανιστεί ως αδιάφορος και ουδέτερος παρατηρητής, αλλά φυσικά η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Ηδη έχει φανεί πεντακάθαρα ότι συναλλάσσεται με τα εκδοτικά συμφέροντα και βρίσκεται σε ένα διαρκές αλισβερίσι μαζί τους, στέλνοντας από κοινού στη συνέχεια το λογαριασμό στο λαό. Το σκάνδαλο δεν είναι βέβαια (μόνο) οι μυστικές συμφωνίες, οι συναλλαγές και οι αναπόφευκτοι εκβιασμοί με ό,τι αυτό συνεπάγεται, αλλά πρώτα απ' όλα οι νόμιμες, όπως για παράδειγμα ο νόμος για το «βασικό μέτοχο» που ικανοποίησε όλες τις επιθυμίες των μεγαλοκαναλαρχών προς δόξαν των διακηρύξεων του πρωθυπουργού ενάντια στη διαπλοκή και τους «νταβατζήδες».

Μόνο ειρωνικά μειδιάματα μπορούσε, λοιπόν, να προκαλέσει ο απολογισμός που έκανε σε πρόσφατη ομιλία του ο Κ. Καραμανλής σε ό,τι αφορά την καταπολέμηση της διαφθοράς στα ΜΜΕ. Ιδού τα δύο σπουδαία που έχει κάνει η γαλάζια διακυβέρνηση. Πρώτον, «δημοσιοποιούνται όλα τα στοιχεία της κρατικής διαφήμισης, ώστε να γνωρίζει κάθε πολίτης πού και πώς διατίθεται το δημόσιο χρήμα». Δεύτερον, «δώσαμε, παράλληλα, στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης όλα όσα χρειάζεται για να προχωρήσει, μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα, στην αδειοδότηση ραδιοφώνων και τηλεοράσεων, τόσο στο αναλογικό, όσο και στο ψηφιακό περιβάλλον»...

Μετά από όλα αυτά, οι φραστικοί λεονταρισμοί και προσωπικές διαβεβαιώσεις, του τύπου «δηλώνω κατηγορηματικά ότι είμαι αποφασισμένος να κάνω ό,τι χρειάζεται για να ξεφύγει η χώρα από το νοσηρό αυτό κλίμα», που έκανε προχτές στη Βουλή, μόνο υποκρισία και εμπαιγμό κραυγάζουν...

Η «Ζαχοπουλιάδα» μοιάζει να άνοιξε τον «ασκό του Αιόλου». Αλλά μόνο μοιάζει... Το νοσηρό κλίμα που προκάλεσε και η σύγκρουση των επιχειρηματικών ομίλων και κέντρων εξουσίας για το μοίρασμα του πλούτου και τον έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων σε βάρος του λαού, δηλητηριάζει καθημερινά τον τόπο.

Σε δικαστικό επίπεδο όλα άρχισαν με την προφυλάκιση (απόφαση για πολλούς νομικούς στα όρια της νομιμότητας, και για άλλους εντελώς παράνομη) της 35χρονης πρώην συνεργάτιδας του παρ' ολίγον αυτόχειρα, με τον οποίο διατηρούσε ερωτικό δεσμό. Η κατηγορία που της αποδόθηκε ήταν εκβίαση και ηθική αυτουργία σε απόπειρα αυτοκτονίας.

Οι πρώτοι μάρτυρες που πέρασαν την πόρτα του ανακριτή Δημήτρη Οικονόμου ήταν οι δημοσιογράφοι Ολγα Τρέμη και Θέμος Αναστασιάδης, μαζί με τον στενό φίλου του Ζαχόπουλου σκηνοθέτη Γιώργου Μυλωνά, ο οποίος είπε ότι ο πρώην γγ του υπουργείου Πολιτισμού δεχόταν εκβιασμό, τόσο από την από την 35χρονη όσο και από κάποιους δικηγόρους οι οποίοι ακόμα δεν έχουν κληθεί από τον ανακριτή. Από τους πρώτους κατέθεσε και η σύζυγος του Ζαχόπουλου Πέρσα Αγραφιώτη, ο τελευταίος άνθρωπος που είδε τον πρώην γγ πριν την απόπειρα αυτοκτονίας του.

Ταυτόχρονα, ανατίθεται σε εισαγγελέα η διερεύνηση των οικονομικών πεπραγμένων στο υπουργείο Πολιτισμού επί των ημερών του Ζαχόπουλου. Η μυστικότητα των καταθέσεων στους δύο δικαστικούς λειτουργούς, αλλά και η διάθεση από την πρώτη στιγμή πολιτικής εκμετάλλευσης της υπόθεσης, δίνουν τροφή σε κάθε είδους σενάρια και φήμες.

Για πολλές μέρες το θέμα επικεντρώνεται στο ποιος έδωσε στην κυβέρνηση το dvd με προσωπικές στιγμές της 35χρονης με τον Ζαχόπουλο, αν αυτό το dvd περιείχε και άλλες σκηνές πέρα από αυτές που υπήρχαν στο dvd που ο διευθυντής του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού Γιάννης Ανδριώτης έδωσε στον ανακριτή, και όταν η αστυνομία είπε ότι το περιεχόμενο αυτού του dvd ήταν μέρος άλλου, τότε τέθηκε το ερώτημα από ποιον και για ποιο λόγο έγινε η επεξεργασία και τι κρύβουν οι σκηνές που κόπηκαν.

Η «Ζαχοπουλιάδα», τουλάχιστον σε δικαστικό επίπεδο, αναμένεται να συνεχιστεί με νέα επεισόδια και την ερχόμενη βδομάδα, η οποία θα ξεκινήσει με τη συμπληρωματική κατάθεση που ζήτησε να δώσει στον ανακριτή ο Θέμος Αναστασιάδης. Ηδη οι φήμες για το τι θα πει οργιάζουν και το σενάριο που ακούγεται είναι πως θα υποστηρίξει ότι δεν έδωσε αυτός, αλλά πήρε από τον διευθυντή του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού το επίμαχο dvd. Σενάριο που αν επαληθευτεί, τότε θα ανοίξει νέος κύκλος εικασιών περί του ποιος ήταν αυτός που προμήθευσε στον Γιάννη Ανδριώτη το dvd, αν ο προμηθευτής ή ο παραλήπτης το επεξεργάστηκαν, τι κόπηκε και ο χορός θα κρατήσει για άγνωστο χρονικό διάστημα.

Μέσα στον ορυμαγδό αυτό σκόπιμα συσκοτίζεται η ουσία της συγκεκριμένης υπόθεσης, που δεν είναι άλλη από τον πραγματικό χορό των σκανδάλων στο υπουργείο Πολιτισμού, με τους αποχαρακτηρισμούς αρχαιολογικών χώρων και την παράδοσή τους σε ιδιώτες (αυτά τα θέματα κανέναν εισαγγελέα ή ανακριτή δε φαίνεται να έχουν συγκινήσει ώστε να διαταχθεί κάποια έρευνα), και έχουν γίνει τόσο επί κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, όσο και επί κυβερνήσεων της ΝΔ.