Ομως η «μάχη» αυτή - όπως αρέσκεται να λέει η κυβέρνηση - αφήνει στο απυρόβλητο την ουσία της παραπομπής, που είναι να καταργηθεί ο κοινωνικός χαρακτήρας της ασφάλισης των δημοσίων υπαλλήλων και να βαφτιστεί επαγγελματική, με τεράστιες αρνητικές συνέπειες για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο και όχι μόνο. Πέρα όμως από αυτό το γεγονός η απόφαση της πλειοψηφίας της ΑΔΕΔΥ ουσιαστικά καθαγιάζει τη μέχρι σήμερα αντιασφαλιστική πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που φυσικό επακόλουθό της αποτελεί η παραπομπή αυτή. Μια πολιτική που έχει συναποφασιστεί και στα πλαίσια της ΕΕ, με την ψήφιση σχετικών οδηγιών βάσει των οποίων γίνεται η παραπομπή της χώρας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Το ΠΑΣΟΚ Θεσσαλονίκης ανακοινώνοντας τη σύνθεση της επιτροπής εκλογικού του αγώνα παρουσιάζει ανάμεσα στα άλλα ονόματα και αυτό του κ. Λάμπρου Νικολαΐδη, που τον αναφέρει «ως πρώην στέλεχος του ΚΚΕ». Για όσους, όμως, γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, ο Λάμπρος Νικολαΐδης αποχώρησε από το ΚΚΕ το 1990 και εντάχτηκε στο ΣΥΝ μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1990... Πολύ εύγλωττα, λοιπόν, σχολιάζει το Γραφείο Τύπου της ΚΟΘ του ΚΚΕ: «Καταλαβαίνουμε ότι είναι τίτλος τιμής να είναι κάποιος στέλεχος του ΚΚΕ, δεν καταλαβαίνουμε όμως γιατί αυτή η αναφορά σε προ εικοσαετίας ιστορία. Αλλωστε, είναι γνωστό ότι "τα στερνά τιμούν τα πρώτα"».
Δυο χρόνια τώρα τη ...βασανίζουν εκεί στην Επιτροπή Ανταγωνισμού την υπόθεση του καρτέλ του γάλακτος. Τον τελευταίο καιρό η έκδοση της απόφασης πήγαινε από μήνα σε μήνα, με πιο πρόσφατη ανακοίνωση ότι οι σχετικές συνεδριάσεις θα ξεκινούσαν και πάλι στις 27 Αυγούστου. Τώρα, στελέχη της Επιτροπής Ανταγωνισμού φαίνεται ότι επιλέγουν το δρόμο της Πυθίας του τύπου «εάν δεν εκδοθεί πριν από τις εκλογές θα εκδοθεί μετά»! Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να έχουν καμία αμφιβολία ότι όποτε και να εκδοθεί η περίφημη απόφαση δεν έχουν να περιμένουν καμιά ουσιαστική παρέμβαση που θα μπορούσε να είναι στην κατεύθυνση της προστασίας των εισοδημάτων τους. Δεν μπορεί παρά να έχουν ξεκάθαρο ότι όσο συνεχίζεται η πολιτική της «ελεύθερης αγοράς» και του «ανταγωνισμού» που ευαγγελίζονται τα δύο μεγάλα κόμματα, τα λαϊκά νοικοκυριά θα πληρώνουν πολύ ακριβά όχι μόνο το γάλα αλλά και όλα τα άλλα είδη καθημερινής ανάγκης, γιατί αυτό απαιτεί η πολιτική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που μετρούν την αποτελεσματικότητά της με βάση τη γιγάντωση των κερδών των μονοπωλίων.
Οχι που θα «ίδρωνε τ' αυτί» του κοινοτάρχη της Καρυάς, Αντ. Δάσσιου, από τις διαμαρτυρίες που εκδηλώνονται στην περιοχή, για την παράδοση του Ολύμπου στα νύχια των «μπιζαδόρων». «Μην ακούτε αυτούς που διαφωνούν και διαμαρτύρονται», δηλώνει ο κοινοτάρχης, επισημαίνοντας ότι «μόνο ιδιωτικά κεφάλαια μπορούν να χρηματοδοτήσουν τέτοιες δράσεις». Υπενθυμίζουμε ότι, όπως αποκάλυψε ο «Ρ», 1.000 στρέμματα, σε υψόμετρο 1500 μέτρων πάνω στο «βουνό των Θεών», παραδίνονται σε ρωσικό επενδυτικό όμιλο, για να χτίσει υπερπολυτελές παραθεριστικό θέρετρο, πολλαπλών δράσεων, που θα το χαίρονται επισκέπτες με «χοντρό πορτοφόλι».
Αλήθεια, το ΠΑΣΟΚ, που στήριξε την εκλογή του συγκεκριμένου κοινοτάρχη, τι λέει για όλα αυτά; Είναι υπέρ, ή κατά της παράδοσης της φυσικής ομορφιάς και της Ιστορίας της χώρας μας στην κερδοσκοπία του ξένου κεφαλαίου; Η τοπική οργάνωση και οι τοπικοί βουλευτές και οι άλλοι υποψήφιοι, τηρούν σιγή και οι πάντες αντιλαμβάνονται πως αυτή δηλοί συμφωνία. Αλλά και ο ΣΥΝ, που δε χάνει ευκαιρία να εμφανίζεται «οικολογικός», εν προκειμένω, «ποιεί την νήσσαν». Ας είναι, λοιπόν, κι αυτό το ζήτημα ένα από τα κριτήρια ψήφου για όσους έχουν πραγματικές περιβαλλοντικές ευαισθησίες και δεν είναι «οικολόγοι» τύπου Γκορ...
Και μοιάζουν τόσο πολύ αυτές οι δύο διαδικασίες, ώστε μπερδεύεται ο κόσμος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, άλλωστε, είναι κοινά ακόμη και τα πρόσωπα.
Σε αμφότερες τις καταστάσεις υπάρχουν ...«αστέρες» που διαπραγματεύονται το «κασέ» τους, «ελεύθεροι» και «δεσμευμένοι» παίκτες-υποψήφιοι και, φυσικά, πολλές, πάμπολλες υπόγειες διαβουλεύσεις.
Κοινό και το τελικό ζητούμενο: Το ποιος θα κάνει τον πιο πολύ θόρυβο, ώστε να εντυπωσιάσει τους οπαδούς και να τους δώσει ελπίδες για «μεγάλους στόχους» και ένα υψηλό επίπεδο αντιπαράθεσης. Ελπίδες που - όπως πάντα - θα διαψευστούν πανηγυρικά.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ κίνδυνος για τους 55 Ελληνες που ζουν στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού από τον κυκλώνα «Ντιν», σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών. Ευχάριστο αυτό.
Για τα 11 εκατομμύρια Ελληνες που ζουν στη ...χερσόνησο του Αίμου (δηλαδή την Ελλάδα) δεν ξέρουμε τι γίνεται. Υποθέτουμε πως ούτε το υπουργείο Εξωτερικών ούτε, πολύ περισσότερο, το υπουργείο Εσωτερικών μπορούν να βεβαιώσουν πως δεν κινδυνεύουμε.
Μπορεί κυκλώνες να μην έχουμε (για την ώρα) αλλά έχουμε φωτιές, έχουμε πλημμύρες, έχουμε σεισμούς και, το κυριότερο, δεν έχουμε κυβερνήσεις που θέλουν να δημιουργήσουν υποδομές προστασίας για όλα αυτά.
ΤΟ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΓΙΝΕ στην υπόθεση του δύστυχου Νιγηριανού στη Θεσσαλονίκη, που έχασε τη ζωή του όταν τον κυνήγησαν αστυνομικοί με πολιτικά, δεν το ξέρουμε. Ομως, δεν απαιτείται λεπτομερής γνώση του πράγματος για να βγάλει κανείς τα συμπεράσματά του.
Οσοι ζούμε στις μεγαλουπόλεις ξέρουμε και την κατάσταση που βιώνουν οι Αφρικανοί οικονομικοί μετανάστες και το καθεστώς στο οποίο ζούνε και τον τρόπο με τον οποίο τους αντιμετωπίζει η Αστυνομία.Λίγο - πολύ έχουμε γίνει μάρτυρες για το πώς τους κυνηγάνε, το πώς τους φέρονται και με πόσο ...«σεβασμό» τηρούν τα στοιχειώδη ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα.