Associated Press

Από πρόσφατη εργατική κινητοποίηση, όπου οι εργαζόμενοι απαίτησαν αύξηση μισθών και καλύτερες συνθήκες δουλιάς και ασφάλισης

Ευτυχώς όμως για τον κ. Μπασέσκου το 44% του εκλογικού σώματος του έδωσε «νίκη λαμπρή» με 74%, άσχετα αν διάφοροι στη Ρουμανία ονειρευόντουσαν συμμετοχή του 85%, όπως στην άλλοτε μητρόπολη του Βουκουρεστίου.

Το αποτέλεσμα θα ρίξει λίγο φως στον ταλαιπωρημένο και άγρια εκμεταλλευόμενο όσο ποτέ άλλοτε ρουμανικό λαό και γενικότερα στις διεργασίες που διέπουν την πολιτική αρένα στους πρόποδες των Καρπαθίων; Σίγουρα όχι.

Κι αυτό για τον πολύ απλό λόγο ότι ούτε ο κ. Πρόεδρος και ούτε οι αντίπαλοί του φαίνεται να συμμερίζονται στο ελάχιστο το 55% που δεν μπήκε καν στον κόπο, όπως και πολλούς απ' όσους πήγαν τελικά να ψηφίσουν.

Ενδεικτικό ίσως του ενδιαφέροντος στο Βουκουρέστι είναι το γεγονός ότι ο Τύπος και η «επιτροπή ισότητας» σχολίαζαν ευρέως την επαύριο του δημοψηφίσματος το «στόλισμα» που ο κ. Πρόεδρος επιφύλαξε σε δημοσιογράφο που είχε την τύχη να είναι... κοντή και... Τσιγγάνα, βρίζοντάς την χυδαία!

Τα πράγματα είναι απλά. Η Ρουμανία ως πρόσφατο μέλος της ΕΕ από την 1η Γενάρη 2007, έγινε φαίνεται ακόμα περισσότερο ξέφραγο αμπέλι για τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Ετσι, οι ΗΠΑ, πέρα από τις 2 ολοκαίνουργες βάσεις που απέκτησαν στη χώρα αυτή και τις παράνομες φυλακές της CIA, είχαν και την πολυτέλεια να έχουν υπό κράτηση για 6 μήνες 3 Ρουμάνους εργάτες στο Ιράκ, χωρίς να το γνωρίζει κανείς, με την αστήρικτη κατηγορία της κατασκοπίας.

Η αντιπαράθεση μεταξύ Προέδρου και κυβέρνησης που εκδηλώθηκε στις αρχές του 2007 με αφορμή το γεγονός αυτό όξυνε τις ήδη αρκετά τεταμένες σχέσεις.

Αμέσως, είχαμε την καθαίρεση του υπουργού Εξωτερικών και «απειλές» του πρωθυπουργού ότι η Ρουμανία θα απέσυρε τους επόμενους 6 μήνες τα στρατεύματά της από το Ιράκ. Στη συνέχεια, ακολούθησε η καθαίρεση της υπουργού Δικαιοσύνης μετά από μομφή του Κοινοβουλίου. Οι κλιμακωμένες ανοιχτές και ξεδιάντροπες συστάσεις του Αμερικανού Πρέσβη στο Βουκουρέστι ότι θα κοπούν οι αμερικανικές επενδύσεις, οι δηλώσεις του επιτρόπου της ΕΕ Φρατίνι ότι δεν είναι δυνατόν να καθαιρεθεί ο «στυλοβάτης της ένταξης της Ρουμανίας στην ΕΕ», όπως και οι απειλές της αντιπροέδρου του γερμανικού κοινοβουλίου ότι «θα κοπούν οι κοινοτικές ενισχύσεις για τη Ρουμανία», τα πολλά άρθρα στις αμερικανικές και βρετανικές εφημερίδες δεν απέτρεψαν την εξέλιξη.

Θα ρωτήσει κανείς, διέπεται άραγε η κυβερνητική συμμαχία στη «χώρα του Δράκουλα» από αντιαμερικανισμό ή από αντιιμπεριαλιστικές διαθέσεις; Κάθε άλλο.

Πρόεδρος, κυβέρνηση και η πλειοψηφία του κοινοβουλίου, με εξαίρεση τους σοσιαλδημοκράτες του Ι. Ιλιέσκου που είναι στην αντιπολίτευση, είχαν υιοθετήσει μόλις στα τέλη του Δεκέμβρη 2006, και λίγες μέρες πριν από την ένταξη στην ΕΕ, ένα κατάπτυστο ψήφισμα για την «καταδίκη του κομμουνισμού ως παράνομου και εγκληματικού συστήματος», εισπράττοντας αμέσως τα «μπράβο» των ΗΠΑ, μιας και ήταν «το πρώτο έθνος που πήρε μια τέτοια απόφαση».

Το αποτέλεσμα της εξέλιξης αυτής ήταν να ψηφιστεί ειδικός νόμος «αποκομμουνιστικοποίησης» και να ξεσπάσει μέγας καυγάς στην πολιτική ελίτ της Ρουμανίας για το ξεπούλημα της δημόσιας περιούσιας, για τις μίζες και τα παράνομα πριμ υπουργών και βουλευτών με αλληλοκατηγορίες, συμπεριλαμβανόμενου και του Προέδρου Μπασέσκου αν ήταν ή δεν ήταν συνεργάτες της Σεκουριτάτε, ενώ όπως και στην Πολωνία εκατοντάδες χιλιάδες υποβάλλονται στη διαδικασία των «πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων». Και αυτό παρά το γεγονός ότι η συνδικαλιστική δράση είναι ανύπαρκτη, ενώ η Πρωτομαγιά είναι απλώς αργία αφιερωμένη στη συλλογή λουλουδιών.

«Ασχετα» φυσικά με όλα αυτά, ήταν η αποκατάσταση του φασίστα «πρωθυπουργού» και συνεργάτη του Χίτλερ, Ι. Αντονέσκου, η ανοιχτή υπονόμευση της Μολδαβίας με τη χορήγηση σε εκατοντάδες χιλιάδες Μολδαβών πολιτών ρουμανικών διαβατηρίων και ελεύθερης μετάβασης στα σκλαβοπάζαρα της ΕΕ, τα σχέδια για την επαναφορά στην πολιτική επικαιρότητα του πρώην βασιλιά κλπ.

Οχι ασήμαντη λεπτομέρεια είναι και η ακύρωση τελικά των Ευρωεκλογών που είχαν προγραμματιστεί να γίνουν στις 25 Μάη και θα γίνουν το Νοέμβρη. Εχει μια σημασία να σταθεί κανείς στο ζήτημα αυτό, γιατί στη Ρουμανία προκειμένου να μπορέσει ένα κόμμα να πάρει μέρος στις εκλογές πρέπει να συγκεντρώσει 200.000 υπογραφές. Ως «διά μαγείας» ανακοινώθηκε η αναβολή των εκλογών, πριν τη λήξη της περιόδου συγκέντρωσης των υπογραφών, με αποτέλεσμα να έχουν εξασφαλίσει δικαίωμα συμμετοχής μόνον τα 4-5 μεγάλα κόμματα, ενώ όλα τα άλλα ακόμα και αν πλησίαζαν τον απαιτούμενο αριθμό έχουν ήδη «δημοκρατικότατα» αποκλειστεί από τη διαδικασία.

Στο κλίμα αυτό, τόσο ...κοντά στα πραγματικά προβλήματα των εκατομμυρίων ξεκληρισμένων Ρουμάνων αγροτών, των ανέργων, των χιλιάδων γιατρών και εκπαιδευτικών που εγκαταλείπουν κάθε χρόνο τη χώρα και την εκπαίδευση, των 1,6 εκατομμυρίων μεταναστών σ' όλο τον κόσμο, αποφασίζει το κοινοβούλιο στις 19 Απρίλη, την καθαίρεση του Προέδρου Μπασέσκου, υιοθετώντας και τις 25 καταγγελίες του Κόμματος των Σοσιαλδημοκρατών για παραβίαση του Συντάγματος από τον Πρόεδρο. (Εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι αρχικά το κόμμα αυτό είχε συμπεριλάβει στο κατηγορητήριό του για αντισυνταγματικότητα και το Προεδρικό Διάταγμα για την «αποκομμουνιστικοποίηση» που όμως στη συνέχεια το απέσυρε).

Επειδή, όμως, ο Πρόεδρος στη Ρουμανία δεν εκλέγεται από τη Βουλή, αλλά από «το λαό», το συνταγματικό δικαστήριο αποφάσισε ότι γίνεται αναγκαία η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για να δοθεί απάντηση αν σωστά έπραξε η Βουλή ή όχι. Τυπικά, το δημοψήφισμα απάντησε στο ερώτημα αυτό και άρα ο κ. Μπασέσκου μπορεί να συνεχίζει την προεδρία του.

Ειδικά οι αγρότες που κυρίως μποϊκόταραν το δημοψήφισμα κάτι θα γνώριζαν.

Πολλά φαίνεται, όμως, ότι γνωρίζουν και άλλοι εργαζόμενοι στη Ρουμανία που δεν ξέχασαν ότι τόσο ο Πρόεδρος όσο και ο Πρωθυπουργός είχαν νικήσει στις τελευταίες εκλογές με σημαία την «πάταξη των σκανδάλων» και την «υποδειγματική τιμωρία των υπευθύνων για τη λεηλασία του εθνικού πλούτου».

Το μόνο που έγινε ήταν η έλευση νέων «ολιγαρχιών» στη θέση των παλιών, ενώ το πλιάτσικο έγινε τώρα «πορτοκαλί».

Κατά τα άλλα, η Ρουμανία πραγματικά καλπάζει στο δρόμο της «κοινοβουλευτικής δημοκρατίας» της ΕΕ. Αρκεί κανείς να δει πόσο συγκινείται ακόμα και εδώ ο πληθυσμός από το θέατρο αυτό.

Η συμμετοχή του έπεσε από το 86% που ήταν στις βουλευτικές εκλογές του 1990 στο 56% στις προεδρικές του 2003 για να φτάσει στο 44% σήμερα.

Τώρα, μετά το δημοψήφισμα, όπου η δημοτικότητα του Προέδρου «εκτοξεύτηκε» σε ανέλπιστα ύψη οι καυγάδες και ο αντικομμουνισμός σίγουρα θα ενταθούν, ίσως να επακολουθήσει «κυβερνητική κρίση» και... «φυσικά» εκλογές.

Τον Ιούνη καταφθάνουν και οι πρώτοι 3.000 Αμερικανοί πεζοναύτες, ενώ ο Αμερικανός πρέσβης δηλώνει ότι η «Αμερική έχει ανάγκη τη Ρουμανία στο Ιράκ για να ολοκληρώσει το έργο της»...