ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 10 Δεκέμβρη 2006
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Εδραιώνεται η κυριαρχία των μονοπωλίων

Μια ακόμα στρατηγικής σημασίας θαλάσσια πύλη παραδίδεται στο μεγάλο κεφάλαιο με ευθύνη ΝΔ και ΠΑΣΟΚ

Η κυβέρνηση και η διοίκηση του ΟΛΘ πέρασαν διά πυρός και σιδήρου την απόφαση για την ιδιωτικοποίηση του ΣΕΜΠΟ

Motion Team

Η κυβέρνηση και η διοίκηση του ΟΛΘ πέρασαν διά πυρός και σιδήρου την απόφαση για την ιδιωτικοποίηση του ΣΕΜΠΟ
Ο εργαζόμενος λαός της Θεσσαλονίκης βρίσκεται αντιμέτωπος με μια ακόμα σοβαρή συνέπεια της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, όπως αυτή προωθήθηκε και εντείνεται από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ: Το ξεπούλημα του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) του Οργανισμού Λιμένα Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ ΑΕ). Εκεί συνεχίζεται σήμερα η έρευνα του «Ρ» για τα λιμάνια, μετά τον Πειραιά, την Κέρκυρα, το Ηράκλειο, τη Σούδα και το Τυμπάκι.

Η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΘ -όπως και των άλλων λιμανιών - και η μετατροπή του σε Ανώνυμη Εταιρεία έγινε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το νόμο 2286 του 1999. Η ιδιωτικοποίηση των θαλάσσιων πυλών της χώρας αποτέλεσε κομβικό σημείο της πολιτικής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. «Φιλέτα» της δημόσιας περιουσίας παραδόθηκαν και παραδίδονται στο κεφάλαιο. Η πολιτική για τα λιμάνια αποτελεί μέρος της συνολικότερης πολιτικής της ΕΕ για τις μεταφορές, στην οποία συνομολόγησαν και οι ελληνικές κυβερνήσεις. Πρόκειται για πολιτική παράδοσης στο κεφάλαιο των δικτύων μεταφοράς, στα πλαίσια της «ελεύθερης κίνησης» εμπορευμάτων, κεφαλαίων, υπηρεσιών κι εργαζομένων, όπως προβλέπεται από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, την οποία ψήφισαν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ κι ο ΣΥΝ.

Η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για να προχωρήσει τη μετοχοποίηση του ΟΛΘ, πούλησε το γνωστό παραμύθι ότι «ο κρατικός προϋπολογισμός δεν αντέχει και πρέπει να στηριχτεί από ιδιωτικά κεφάλαια». Σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ κάνει λόγο για ανάγκη ενίσχυσης της θέσης της Ελλάδας στη σκακιέρα του καπιταλιστικού ανταγωνισμού στα Βαλκάνια, εξαγγέλλοντας «επενδύσεις» για «πενταπλασιασμό του όγκου του μεταφορικού εμπορίου» και κορόνες για τη Θεσσαλονίκη ως «πύλη του διαμετακομιστικού εμπορίου». Ολες αυτές οι «επενδύσεις» γίνονται για να στρώσουν το χαλί στον ιδιώτη που θα το εκμεταλλευτεί. Σενάρια ξεπουλήματος έχουν ακουστεί κατά καιρούς και για την 6η προβλήτα του λιμανιού στη Δυτική Θεσσαλονίκη.

Στρατηγικής σημασίας θαλάσσια πύλη

Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, το οποίο θα έπρεπε να αποτελεί περιουσία του ελληνικού λαού, ταγμένο να υπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες του, είναι στρατηγικής σημασίας. Λόγω της κομβικής του θέσης σε σχέση και με τις άλλες χώρες της Βαλκανικής, είναι ιδιαίτερα θελκτικό για το κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, που θέλει να το αξιοποιήσει για την αύξηση της κερδοφορίας του. Αυτό το αίτημα σπεύδει τώρα να ικανοποιήσει η κυβέρνηση της ΝΔ, αποφασίζοντας, σε συνεργασία με τη διοίκηση του ΟΛΘ, τη διενέργεια διεθνούς διαγωνισμού για το ξεπούλημα του ΣΕΜΠΟ παρά τις αντιδράσεις των εργαζομένων.

Τις δυνατότητες του λιμανιού περιγράφουν ανάγλυφα τα στοιχεία του ΟΛΘ, σύμφωνα με τα οποία το λιμάνι έχει έκταση εγκαταστάσεων 1.550 τετραγωνικά μέτρα, 6.145 μέτρα κρηπιδώματα με ωφέλιμο βάθος έως 12 μέτρα. Εχει 5.000 τετραγωνικά μέτρα ανοιχτούς αποθηκευτικούς χώρους και 85 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα στεγασμένους αποθηκευτικούς χώρους. Μόνο ο Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων είναι 200.000 τετραγωνικά μέτρα, λειτουργεί ως χώρος φορτοεκφόρτωσης για πάνω από 250.000 ΤΕUS (μονάδα μέτρησης κίνησης εμπορευματοκιβωτίων) εμπορευματοκιβώτια και διακινεί σε ετήσια βάση 6 εκατομμύρια τόνους εμπορευματοκιβωτίων. Εξυπηρετεί πάνω από 250 χιλιάδες επιβάτες και 3.500 πλοία ετησίως.

Οδυνηρές συνέπειες για το λαό

Κι ενώ το λιμάνι παραχωρείται προς εκμετάλλευση στο πολυεθνικό κεφάλαιο, ζημιωμένοι πολλαπλά από τις συνολικότερες αντιδραστικές αλλαγές που θα προκύψουν σε όλους τους τομείς θα είναι όλοι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα της ευρύτερης περιοχής της Μακεδονίας και της Θράκης, γενικότερα της χώρας αλλά και των λαών των Βαλκανίων.

Κατ' αρχάς ο έλεγχος του εμπορίου (εισαγωγές - εξαγωγές) περνά στους ιδιώτες, που είναι και ιδιοκτήτες του λιμανιού. Γεγονός που σημαίνει ότι το κόστος κι η ροή των εμπορευμάτων θα βρίσκεται στα χέρια της ιδιοκτήτριας εταιρείας ή ιδιοκτητριών εταιρειών και των μονοπωλιακών συμφερόντων με τα οποία θα σχετίζονται. Η όποια αύξηση του κόστους των εμπορευμάτων θα μετακυλίεται αυτόματα στα πλατιά λαϊκά στρώματα, θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τα πενιχρά τους εισοδήματα. Στα συμφέροντα των ιδιοκτητών προσφέρεται ακόμη η επιβατική κίνηση του λιμανιού κι οι υποδομές. Ιδιαίτερη σημασία έχει και η αμυντική πολιτική σε μία ιδιαίτερα ευαίσθητη περιοχή, όπως η Βαλκανική, και σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο, κατά την οποία οξύνεται η επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού.

Καθαρό μέτωπο ενάντια στο ξεπούλημα

Κόντρα σε αυτή την πολιτική η Κομματική Οργάνωση Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ όλα αυτά τα χρόνια έκανε σημαντικές παρεμβάσεις στο λιμάνι. Εγκαιρα προειδοποίησε τους εργαζόμενους και το λαό για την επερχόμενη λαίλαπα του ξεπουλήματος και τις οδυνηρές συνέπειες που θα προκύψουν για τα πλατιά λαϊκά στρώματα και όχι μόνο για τους υπάλληλους του λιμανιού και τους λιμενεργάτες. Με μέτωπο καθαρό κατά της ιδιωτικοποίησης, το ΚΚΕ απαιτεί επιστροφή στη δομή του ΟΛΘ όλων των λειτουργιών που παραδόθηκαν στους εργολάβους. Απαιτεί να πάψει ο ΟΛΘ να είναι Ανώνυμη Εταιρεία. Καλεί σε αγώνα για λιμάνια αποκλειστικά δημόσια, βασικά εργαλεία ανάπτυξης προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων, στα πλαίσια μίας λαϊκής εξουσίας και οικονομίας.

Σήμερα είναι επιτακτική ανάγκη η συσπείρωση του λαού και των μαζικών φορέων της Θεσσαλονίκης με σκοπό την άμεση, μαζική και δυναμική αντίσταση στο ξεπούλημα του λιμανιού. Συσπειρωμένοι γύρω από το πλαίσιο του ΠΑΜΕ, τα εργατικά συνδικάτα, οι δυνάμεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ολόκληρου του νομού, οι σύλλογοι κι άλλοι φορείς μικροεπαγγελματιών και μικρεμπόρων έχουν αντικειμενικό συμφέρον να αντιπαλέψουν την αντιλαϊκή ιδιωτικοποίηση.


Μαρία ΠΕΡΓΑΝΤΗ

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΟΜΥΛΕ
Παζάρια στις πλάτες των εργαζομένων

Κυρίαρχο θέμα στην ατζέντα του «διαλόγου» το χρονοδιάγραμμα και οι όροι του ξεπουλήματος

Η τεράστια έκταση του ΣΕΜΠΟ στον Πειραιά, το ξεπούλημα του οποίου μεθοδεύει η κυβέρνηση

Eurokinissi

Η τεράστια έκταση του ΣΕΜΠΟ στον Πειραιά, το ξεπούλημα του οποίου μεθοδεύει η κυβέρνηση
Την αποχή τους από την υπερωριακή απασχόληση στα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης συνεχίζουν οι εργαζόμενοι, αντιδρώντας στην ιδιωτικοποίηση των ΣΕΜΠΟ, η οποία δρομολογήθηκε με τις αποφάσεις των Οργανισμών Λιμένων Θεσσαλονίκης και Πειραιώς (στις 10 και 16 Νοέμβρη αντίστοιχα) για την κήρυξη διεθνούς διαγωνισμού. Την ίδια ώρα και ενάντια στην εκφρασμένη θέληση των εργαζομένων να συνεχιστούν και να κλιμακωθούν οι κινητοποιήσεις, η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Λιμένων Ελλάδας (ΟΜΥΛΕ) συμμετέχει στο «διάλογο», μέσω του οποίου το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας επιχειρεί να κερδίσει χρόνο, να ελιχθεί και τελικά να προχωρήσει στο ξεπούλημα.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση την περασμένη Πέμπτη, κυβερνητικά στελέχη έκαναν λόγο για ολιγόμηνη αναβολή της ιδιωτικοποίησης (για τρίμηνο μίλησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος) φιλοδοξώντας να στείλει τους λιμενεργάτες σπίτι τους. Παράλληλα, έχει ήδη ρίξει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων προτάσεις για εθελούσια έξοδο, ακόμα και μοίρασμα μετοχών των Οργανισμών Λιμένων στους εργαζόμενους.

Σε «ενημερωτικό σημείωμα» του ΥΕΝ αναφέρεται ότι τα «προτεινόμενα θέματα διαλόγου», ώστε να καταστούν συνένοχοι στο έγκλημα σε βάρος των λιμανιών, είναι η διασφάλιση των θέσεων εργασίας, των αμοιβών, των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, η «εξέταση δυνατότητας πρόωρης συνταξιοδότησης για όσους το επιθυμούν ή και πιθανών μετατάξεων» και «η εξέταση εφαρμογής ειδικού προγράμματος συμμετοχής των εργαζομένων στο κεφάλαιο του ΟΛΠ και ΟΛΘ, μέσω της παροχής δωρεάν μετοχών με φορολογικές απαλλαγές και χρηματοδοτικά κίνητρα».

Ομως, η κοροϊδία δε σταματάει εδώ. Σαν θέματα του «διαλόγου» αναφέρονται και «τα αναμενόμενα αποτελέσματα από τις παραχωρήσεις», που κατά το ΥΕΝ θα επιφέρουν «επενδύσεις» «κατασκευές λιμενικών έργων», «νέο εξοπλισμό» και «ευελιξία και άμεση προσαρμογή στις νέες απαιτήσεις και στις νέες τεχνολογίες με σκοπό τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών». Με τη διαφορά ότι όλα τα παραπάνω αφορούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και μόνο του κεφαλαίου και καμιά σχέση δεν έχουν με τις πραγματικές ανάγκες των εργαζόμενων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
Ο ΕΠΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΔΣΕ

(Κορυφαία ώρα στην ιστορία του ΚΚΕ)

ΣΗΜΕΡΑ το μεσημέρι στον Περισσό η εκδήλωση που οργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ για να τιμήσει τους μαχητές και τις μαχήτριες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, που πολέμησαν στον επικό εκείνο Αγώνα. Μνήμη και τιμή στους εν ζωή αγωνιστές. Αλλά και για τις οικογένειες όλων εκείνων, που έπεσαν στον Αγώνα.

ΤΟ ΜΙΚΡΟ κιόλας απάνθισμα, που μ' αυτό η εφημερίδα μας πλαισίωσε τούτες τις μέρες την παρουσίαση της εκδήλωσης είναι μια συγκλονιστική μαρτυρία για την πολύπλευρη και την πολυδιάστατη προσφορά του ΔΣΕ. Τον τελευταίο χρόνο είχαμε την ευκαιρία συχνά ν' ακούσουμε από αγωνιστές, που βρέθηκαν στις γραμμές του ΔΣΕ στη μαρτυρική Πελοπόννησο, αφηγήσεις, που φανερώνουν αλύγιστη πίστη και ηρωισμό.

Η ΑΦΗΓΗΣΗ της Γιώτας Μεγρέμη, σπουδάστριας του λαϊκού Διδασκαλείου του ΔΣΕ στην Πελοπόννησο αφορά τη δασκάλα της Γωγώ -Μαντά - Παπαϊωάννου, που εκτελέστηκε την άνοιξη του 1949 μαζί με τον άνδρα της, είναι μια αποστομωτική απάντηση στους δολοφόνους και συκοφάντες για το έργο του ΔΣΕ και της δασκάλας.

Η ΜΑΘΗΤΡΙΑ θα πει: «... Για πρώτη φορά μαθαίναμε για την επανάσταση του '21 για το πόσο παραποιημένη ήταν η ιστορία. Για πρώτη φορά μάς έγινε ανάλυση του Εθνικού μας Υμνου λέξη προς λέξη. Ακόμα μας δίδαξε τον γαλλικό εθνικό ύμνο... Πολέμησε την αδικία γι' αυτό στήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα. Κι η ίδια η δασκάλα, όταν στο στρατόπεδο της Τρίπολης την προκαλούσαν λέγοντας ότι τάχατες δίδασκε στα παιδιά την ανηθικότητα απαντούσε "Εγώ δε θα μιλήσω γι' αυτό", πρόσθετε μόνο: "έφτιαξα παιδιά, που κάποια μέρα θα σου πουν τι τους δίδαξα και τι τους έμαθα για τη ζωή και την ηθική"»!

Η ΓΥΝΑΙΚΑ της Θεσσαλίας, με την εντυπωσιακή πρωτοπόρα συμμετοχή της στα χρόνια της Αντίστασης έχει επίσης μαζική συμμετοχή και στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Η κόλαση που έζησε η Θεσσαλία στην περίοδο της λευκής τρομοκρατίας, αμέσως ύστερα από τη Βάρκιζα ήταν απελπιστική. Και πολύ ενωρίς οι πρώτες γυναίκες έβγαιναν στο βουνό.

Η ΒΑΓΙΑ Παπακόγκου, δασκάλα τότε, στο βιβλίο της «Σελίδες ανυποχώρητων» βοηθός Πολιτικού Επιτρόπου στην Πρώτη Μεραρχία Θεσσαλίας, που έπειτα έγινε υπολοχαγός πολιτικός επίτροπος γράφει πως οι γυναίκες δεν άντεχαν τη σημερινή βία από μέρους του μοναρχοφασισμού. Οι γυναίκες ήταν ασυμβίβαστες. Ολα τα κακά μπορούσαν να τα υποφέρουν λίγο λίγο ξυλοδαρμούς και λεηλασίες σκοτωμούς - τις διαπομπεύσεις, τους εξευτελισμούς και τις ταπεινώσεις δεν τις ανέχονταν. Ανατριχιαστικά φαντάσματα σάλευαν το μυαλό τους, άρπαζαν απ' αυτές τον αθώο τους ύπνο...

ΕΝΑΣ άλλος μαχητής του ΔΣΕ ο Τάκης Μαργαρίτης - Οικονόμου από το χωριό Πλάτανος Αλμυρού Βόλου, τραυματίας στο Βίτσι, σε δύο κουβέντες συμπύκνωσε την απάντησή του για το ΔΣΕ και το ΚΚΕ. «Το ΚΚΕ δεν ξεχνά τους μαχητές του όσα χρόνια κι αν πέρασαν. Και φροντίζει πάντα να κρατάει ενήμερο τον ελληνικό λαό για τους αγώνες, που έδωσε εκείνη η γενιά τη δεκαετία 1940 - 1950». Και ο ίδιος απαντά γιατί ο αγώνας εκείνος ήταν όπως λένε μεγαλειώδης. Σταράτη η απάντηση: «Στο ότι ένας λαός γυμνός, ξυπόλυτος, πεινασμένος και με πολλά βάσανα αντιτάχτηκε στη νέα τάξη πραγμάτων που ήθελαν να επιβάλουν οι Αγγλοι στην αρχή και οι Αμερικάνοι στη συνέχεια. Ενας λαός ο οποίος έκανε ό,τι μπορούσε για να φράξει στον ιμπεριαλισμό το δρόμο να διεισδύσει στα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη...»

ΜΙΑ σειρά φωτογραφικά και άλλα ντοκουμέντα, που θα εκτεθούν μερικά για πρώτη φορά, σύγχρονες φωτογραφίες από το Γράμμο και τμήματα του πολεμικού εξοπλισμού των μαχητών, που βρέθηκαν και περισυνελέγησαν από τα πεδία της μάχης προσδίδουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προσκαλούν σε μια πιο ουσιαστική γνωριμιά και μελέτη με την ηρωική αυτή περίοδο της ιστορίας του Κόμματός μας.


Του
Νίκου ΚΑΡΑΝΤΗΝΟΥ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ