Ενα χρόνο μετά την κατάθεση των δεσμευτικών προσφορών (κατατέθηκαν τρεις) για την εξαγορά της μεγαλύτερης χαρτοβιομηχανίας της χώρας, της ΣΟΦΤΕΞ,αποκαλύφθηκε περίτρανα ότι ο στόχος της κυβέρνησης δεν ήταν απλώς να ξεπουλήσει την εταιρία και να απαλλαγεί από τους 2.300 εργαζόμενους, αλλά πολύ περισσότερο να εξασφαλίσει, με οποιονδήποτε ακόμη και με τον πλέον σκανδαλώδη τρόπο, τα συμφέροντα των ξένων ανταγωνιστικών εταιριών.

Σήμερα, κάνοντας ένα σύντομο απολογισμό της κυβερνητικής δραστηριότητας γύρω από το θέμα του ξεπουλήματος της ΣΟΦΤΕΞ, μπορούμε να πούμε ότι οι στόχοι της κυβέρνησης από μέρα σε μέρα αναμένεται να... στεφθούν με επιτυχία, αφού και το ξεπούλημα θα έχει ολοκληρωθεί και με ένα μεγάλο τμήμα των εργαζομένων θα έχει ξεμπερδέψει. Ηδη ως αυτή τη στιγμή, εφτακόσιοι εργαζόμενοι έχουν χάσει με οποιονδήποτε τρόπο τη δουλιά τους, ενώ άλλοι 400 περιμένουν από ώρα σε ώρα να απολυθούν με... κίνητρα,επειδή ο αριθμός των θέσεων εργασίας που απαιτούν οι Αμερικανοί αγοραστές είναι μόλις 1.275 και αυτές προσωρινά. Ομως δεν είναι μόνο αυτά. Οσοι εργαζόμενοι απομείνουν - σύμφωνα με τα όσα έχουν ανακοινώσει οι Αμερικανοί - θα υποχρεωθούν να κινηθούν στο ρυθμό των αντεργατικών μέτρων που σκοπεύουν να επιβάλουν οι νέοι ιδιοκτήτες, οι οποίοι απαιτούν μεταξύ άλλων και την πλήρη "αναδιάρθρωση" των ειδικοτήτων με το κλείσιμο τμημάτων, αλλά και την κατάργηση βασικών εργατικών κατακτήσεων.

Από τη στιγμή που δρομολόγησε τις διαδικασίες ιδιωτικοποίησης της ΣΟΦΤΕΞ, έχουν συντελεστεί μια σειρά εγκληματικές στην ουσία τους ενέργειες για την απαξίωσή της εταιρίας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι από το 50% του μεριδίου της αγοράς που κατείχε η ΣΟΦΤΕΞ, σήμερα έχει φτάσει στο σημείο να αντιπροσωπεύει μόλις το 28% της αγοράς. Το χορό της υπονόμευσης τον άρχισε η Εθνική Τράπεζα,η οποία εκτελώντας κυβερνητικές οδηγίες, τον Οκτώβρη του 1996 μπλοκάρισε τις επιταγές της εταιρίας, επιδιώκοντας τον οικονομικό της στραγγαλισμό, με αποτέλεσμα, λίγους μήνες αργότερα, το καλοκαίρι του '97, να τεθεί η επιχείρηση τέσσερις μήνες εκτός λειτουργίας, λόγω έλλειψης πρώτων υλών.

Ηταν το πρώτο βαρύ πλήγμα που είχε δεχτεί η ΣΟΦΤΕΞ, αφού άρχισαν να "εξαφανίζονται" τα προϊόντα της από τα ράφια των σούπερ μάρκετ. Αμέσως μετά ακολούθησαν και άλλα απανωτά χτυπήματα. Απολύθηκαν περίπου 700 εργαζόμενοι για να προχωρήσει η πορεία προς την ιδιωτικοποίηση. Το καλοκαίρι του '98, ενώ αναμενόταν η πώληση της εταιρίας, πάλι λόγω έλλειψης πρώτων υλών, η ΣΟΦΤΕΞ υπολειτουργούσε. Το περασμένο φθινόπωρο, οι εργαζόμενοι εκβιάστηκαν ωμά για να συναινέσουν στην απόλυση 350 εργαζομένων, με κάποια ψευτοκίνητρα. Από μέρα σε μέρα, όταν ολοκληρωθεί η τελική συμφωνία της κυβέρνησης με τους Αμερικανούς αγοραστές, η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην απόλυση αυτών των 350 εργαζομένων.

Για να επιτευχθεί όμως το χάρισμα της ΣΟΦΤΕΞ στην αμερικανική "Λόκριτς",έχουμε μια σειρά εξελίξεις που όλες μαζί συνθέτουν ένα σκανδαλώδες παζλ, το οποίο, με βάση τα στοιχεία που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, αγγίζει και τα όρια της νομιμότητας. Αν επιχειρήσει κανείς να συνθέσει τα στοιχεία που έχουν δει μέχρι τώρα το φως της δημοσιότητας και αναφέρονται στο προσύμφωνο πώλησης που κατατέθηκε στη Βουλή μετά από αίτηση των βουλευτών του ΚΚΕ Μήτσου Κωστόπουλου και Μπάμπη Αγγουράκη,η ΣΟΦΤΕΞ φέρεται να πωλείται έναντι 120 εκατ. δολαρίων (περίπου 36 δισ. δρχ.). Από αυτά, ο αγοραστής καταβάλλει ως προκαταβολή 7,5 δισ. δρχ. και τα υπόλοιπα τα εξοφλεί μετά από 10 χρόνια με ετήσιες δόσεις. Ομως τα παραπάνω αναιρούνται από τις αναφορές της υφυπουργού Ανάπτυξης Αννας Διαμαντοπούλου,"για σημερινή αξία της ΣΟΦΤΕΞ 11,5 δισεκατομμυρίων δραχμών και για αντίστοιχο τίμημα που πρέπει να καταβάλουν οι αγοραστές στην περίπτωση που προτίθενται να την αγοράσουν μετρητοίς".

Εντύπωση όμως έχει προκαλέσει και η αναφορά περί αποπληρωμής πριν τη δεκαετία με προεξοφλητικό επιτόκιο 25%. Είναι φανερό ότι το σκάνδαλο φαντάζει να είναι ακόμα μεγαλύτερο, αφού αυτή την περίοδο τα προεξοφλητικά επιτόκια των αντίστοιχων τίτλων δεκαετίας του δημοσίου είναι στα όρια του 7%! Αυτά φυσικά δεν αναφέρονται στο προσύμφωνο, αλλά με βάση πληροφορίες, περιλαμβάνονται σε συνοδευτικά κείμενα του προσυμφώνου και δεν έχουν κατατεθεί στη Βουλή.

Πέρα όμως από το εξευτελιστικό τίμημα, όπως κι αν αυτό υπολογιστεί, επί της ουσίας οι αγοραστές δε θα καταβάλουν δραχμή! Τα 7,5 δισ. δρχ. που εμφανίζονται ότι θα καταβάλουν ως προκαταβολή του τιμήματος με βάση τους κυβερνητικούς υπολογισμούς, αντισταθμίζονται από τα 5,5 δισ. δρχ. κυκλοφορούντος ενεργητικού της επιχείρησης, που οι αγοραστές δέσμευσαν για λογαριασμό τους και το οποίο ανά πάσα στιγμή είναι ρευστοποιήσιμο. Ακόμα, είναι και τα 3,5 δισ. δρχ. που η κυβέρνηση δέχτηκε να καταβάλει μελλοντικά σε συνταξιοδοτήσεις ή και αποζημιώσεις εργαζομένων που ενδέχεται να απολυθούν από τον νέο εργοδότη.

Οπως προκύπτει από το προσύμφωνο, εκτός από το υπουργείο Οικονομικών που δεσμεύεται να καταβάλει αποζημίωση στο ύψος των απαιτήσεων των αγοραστών στην περίπτωση που δικαιωθεί από τα δικαστήρια ο πρώην ιδιοκτήτης της ΣΟΦΤΕΞ, ο Κεφάλας,υποχρεούται εκβιαστικά ακόμα και το υπουργείο Παιδείας (τίθεται όρος στο προσύμφωνο) να προμηθεύεται αποκλειστικά τα σχολικά βιβλία από το εργοστάσιο της Δράμας της ΣΟΦΤΕΞ. Διαφορετικά, αναφέρεται, το εργοστάσιο θα κλείσει!

Ανυπόστατοι αποδεικνύονται και οι ισχυρισμοί του υπουργείου Ανάπτυξης περί διασφάλισης έστω των 1.275 θέσεων εργασίας για τρία χρόνια.Στο προσύμφωνο οι αγοραστές κάνουν λόγο για δεκαοχτάμηνη δέσμευση διασφάλισης των θέσεων εργασίας. Αλλά και σε αυτό το διάστημα μπορούν να μειωθούν οι θέσεις εργασίας, "είτε από φυσικά αίτια, είτε από απολύσεις λόγω παραπτωμάτων, είτε από πρόγραμμα εθελούσιας αποχώρησης" που θα εφαρμόσει η εταιρία. Οσο για τη δέσμευση των αγοραστών για τρίχρονη λειτουργία της επιχείρησης, στην πράξη καταργείται επίσης, καθώς τους δίνεται το δικαίωμα να προχωρήσουν από την επομένη κιόλας της εξαγοράς σε μεταβίβαση μετοχών ή και πώληση περιουσιακών στοιχείων χωρίς καμία συνέπεια!Επίσης, οι επενδύσεις για τις οποίες γίνεται λόγος και που υποτίθεται ότι θα είναι ύψους 55 εκατομμυρίων δολαρίων την πρώτη εξαετία, σύμφωνα με το προσύμφωνο δεν είναι απαραίτητο να γίνουν στην ίδια τη ΣΟΦΤΕΞ, αλλά μπορούν να γίνουν σε θυγατρικές επιχειρήσεις...

Εφυγε για πάντα από κοντά μας η αγωνίστρια ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ,ύστερα από καρδιακό επεισόδιο. Για την προσφορά στην Εθνική Αντίσταση, τόσο τη δική της όσο και της οικογένειάς της, σύρθηκε από το μεταδεκεμβριανό κράτος στις φυλακές και τις εξορίες.

Η Μαρία Αντωνιάδη το 1943 και με την ανάπτυξη του 54ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ, στην περιοχή του Πηλίου, έχει την ειδικότητα της τηλεφωνήτριας της ΕΛΑΣίτικης μονάδας στο χωριό Νιάου (Αφέτες), εξασφαλίζοντας την τηλεφωνική επικοινωνία ανάμεσα στα τμήματα του ΕΛΑΣ.

Με την Απελευθέρωση κατεβαίνει στο Βόλο με το 3/54 Τάγμα του ΕΛΑΣ για να συλληφθεί το 1945. Μεταφέρεται στη Λάρισα και, μετά από παραμονή στα υγρά μπουντρούμια της Ασφάλειας, εξορίζεται μαζί με τη μητέρα της, στη Χίο, ενώ οι δυο αδελφές της εξορίζονται για 2 χρόνια στο Τρίκκερι.

Τον έναν αδελφό της, τον Γιώργο, αντάρτη του ΕΛΑΣ, μετά τη σύλληψή του οι Γερμανοί τον έκαψαν ζωντανό, ενώ ο άλλος, ο Αντώνης, μαχητής του ΔΣΕ, για να μη συλληφθεί από τους συμμορίτες του Καλαμπαλίκη αυτοκτόνησε με τη χειροβομβίδα που κρατούσε.

Το 1949 παντρεύτηκε τον Δήμο Αντωνιάδη, δημοσιογράφο με ιδιαίτερη προσφορά στον αντιστασιακό Τύπο της Θεσσαλίας, ο οποίος είχε απολυθεί από τη Μακρόνησο. Απόκτησαν δύο παιδιά, τον Δημήτρη και τον Γιώργο, και τρία εγγόνια.

Στη μνήμη της ο σύντροφός της στη ζωή και στον αγώνα Δήμος Αντωνιάδης προσφέρει, μέσω της ΚΟΒ Δημοσιογράφων, για την Οικονομική Εξόρμηση του ΚΚΕ, 15.000 δρχ.

Επίσης, ο Σταμάτης και η Νία Καμπούρη προσφέρουν 10.000 δρχ., η Ανθούλα, η εξαδέλφη της Σταυρούλα, ο Παναγιώτης και η Κατίνα Κουκουβίνου, η Μαρία, φίλη της από το Βόλο, 20.000 δρχ.

* * *

Ο ΤΑΣΟΣ ΕΓΚΟΛΦΟΠΟΥΛΟΣ πέθανε στις 14 Φλεβάρη 1944 ολοκληρώνοντας μια ζωή γιομάτη αγώνες για την ανεξαρτησία της πατρίδας, τη δικαιοσύνη, την ειρήνη, το σοσιαλισμό, μένοντας πάντα πιστός στα ιδανικά του ΚΚΕ. Για τα ιδανικά αυτά γνώρισε εξορίες και κατατρεγμούς, αλλά στάθηκε ακλόνητος ως το τέλος, προσφέροντας ακούραστα την επιστημονική του γνώση και εμπειρία στην υπεράσπιση πολλών αγωνιστών και στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων του ελληνικού λαού, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Επιφανής αγωνιστής της ειρήνης, τιμήθηκε από τη Γραμματεία της ΕΕΔΥΕ με το Βραβείο Λαμπράκη. Διατέλεσε επίσης αντιπρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Νομικών του Αντιδικτατορικού Αγώνα στο Παρίσι.

Στη μνήμη του η σύζυγός του Michelle προσφέρει 30.000 δρχ. στο "Ριζοσπάστη", του οποίου ο Τάσος Εγκολφόπουλος ήταν τακτικός αναγνώστης.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να προχωρήσει γρήγορα στο ξεπούλημα της ΣΟΦΤΕΞ, αλλά και στην πλήρη διασφάλιση των συμφερόντων της ΛΟΚΡΙΤΣ, κατέθεσε και ψήφισε μαζί με τη ΝΔ και το ΣΥΝ στη Βουλή, μια τροπολογία - σκάνδαλο που συντάχθηκε από την πολυεθνική, ολοκληρώνοντας έτσι τις εγκληματικές διαδικασίες ξεπουλήματός της. Η τροπολογία, που αποτελούσε όρο των Αμερικανών για να διαπραγματευτούν με τους κυβερνώντες, προβλέπει:

• Την παραγραφή των χρεών που έχει η επιχείρηση προς το δημόσιο. Τα ποσά, σύμφωνα με την Ειδική Εκθεση που συνόδευαν την τροπολογία, είναι τουλάχιστον 11,6 δισεκατομμύρια δραχμές.
• Την παραγραφή των χρεών προς το ΙΚΑ, που εκτιμάται ότι ξεπερνούν τα 8 δισεκατομμύρια δραχμές, παρά το γεγονός ότι η ίδια η κυβέρνηση επικαλείται την άσχημη κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων για να προωθεί μέτρα στην κατεύθυνση συρρίκνωσης των κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και ασφαλισμένων στα ταμεία.
• Την ανάληψη υποχρέωσης της κυβέρνησης να πληρώσει τις αποζημιώσεις όσων εργαζομένων απολύσει ο νέος ιδιοκτήτης μέχρι και το Φλεβάρη του επόμενου χρόνου. Τα ποσά αυτά εκτιμάται ότι θα κινηθούν περί τα 3,5 δισεκατομμύρια δραχμές και θα τα χρεωθεί ο κρατικός προϋπολογισμός.
• Την απαλλαγή των νέων ιδιοκτητών από την καταβολή φόρου εισοδήματος. Για το δημόσιο αυτό σημαίνει, όπως επισημαίνεται στην Ειδική Εκθεση, "απροσδιόριστη απώλεια εσόδων από την επέκταση των φορολογικών απαλλαγών", παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση κάθε χρόνο σφαγιάζει τις όποιες φοροαπαλλαγές από τους εργαζόμενους, δεν τιμαριθμοποιεί τη φορολογική κλίμακα και φορτώνει νέα βάρη στο λαό, με το επιχείρημα πως πρέπει να μειωθούν τα ελλείμματα.
• Το δημόσιο αναλαμβάνει την υποχρέωση να καταβάλει οποιαδήποτε ποσά επιδικαστούν ενδεχομένως στο μέλλον υπέρ των πρώην ιδιοκτητών της επιχείρησης, δηλαδή της οικογένειας Κεφάλα.
• Η κυβέρνηση αναλαμβάνει και χορηγεί ατελώς παράταση της άδειας λειτουργίας της επιχείρησης στο εργοστάσιο της Αθήνας.
• Τέλος, οι νέοι ιδιοκτήτες εξασφάλισαν από την κυβέρνηση τη δυνατότητα να χειριστούν - κατά παράβαση μάλιστα του θεσμικού καθεστώτος που ισχύει στη χώρα - το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων που θα περιέλθουν στην κατοχή τους. Χωρίς προσχήματα, η κυβέρνηση αναφέρει στην τροπολογία ότι "... σε περίπτωση κατά την οποία για τη μεταβίβαση οποιωνδήποτε περιουσιακών στοιχείων ή ολόκληρης της επιχείρησης ή των μετοχών, απαιτείται προηγούμενη άδεια ή έγκριση οποιασδήποτε αρχής, ή η διενέργεια γνωστοποίησης ή τήρησης της διαδικασίας, η άδεια θεωρείται ότι έχει παρασχεθεί και δεν απαιτείται γνωστοποίηση ή η τήρηση της σχετικής διαδικασίας" που προβλέπεται από την υφιστάμενη νομοθεσία! Με τη ρύθμιση αυτή, η κυβέρνηση φροντίζει από τώρα να απαλλάξει τους αγοραστές της ΣΟΦΤΕΞ από κάθε υποχρέωση σε ζητήματα που αφορούν τη μεταβίβαση μετοχών ή περιουσιακών στοιχείων της μονάδας στο μέλλον, έτσι ώστε οι Αμερικανοί αγοραστές να έχουν λυμένα τα χέρια για οποιασδήποτε μορφής εκμετάλλευση της μονάδας, που πρόκειται να αποκτήσουν.

Σταμάτης ΖΗΣΙΜΟΥ