ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 22 Μάη 1998
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ
Το φιλέτο παίρνουν οι ιδιώτες

Πραγματοποιήθηκε χτες το πρωί τετράωρη περιοδεία αντιπροσωπείας του Κόμματος, με επικεφαλής την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας

Την κατηγορηματική αντίθεση του ΚΚΕ στην επιχειρούμενη διάλυση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) και το ξεπούλημα των κερδοφόρων δραστηριοτήτων της στο ιδιωτικό κεφάλαιο,εξέφρασε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚόμματοςΑλέκα Παπαρήγα,που, επί τετράωρον και επικεφαλής κομματικής αντιπροσωπείας, περιόδευσε στην επιχείρηση. Παράλληλα, επανέλαβε την πάγια θέση του ΚΚΕ για ΥΠΑ ενιαία και 100% δημόσια, αποκλειστικά αρμόδια για την κατασκευή, λειτουργία και διαχείριση όλων των πολιτικών αεροδρομίων, συμπεριλαμβανομένου και του υπό κατασκευή αεροδρομίου Σπάτων.

Η πρώτη συνάντηση της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ ήταν με τη διοίκηση της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΟΣΥΠΑ). Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βασ. Αλεβιζόπουλος αναφέρθηκε στα κυβερνητικά σχέδια διάλυσης της ΥΠΑ και εξέφρασε την κατηγορηματική και ομόφωνη αντίθεση των εργαζομένων σ' αυτές τις μεθοδεύσεις. Επισήμανε ότι και η θέση της Ομοσπονδίας είναι για ενιαία και δημόσια ΥΠΑ, ενώ σημείωσε ότι η κυβέρνηση προωθεί τον κατακερματισμό της υπηρεσίας σε δύο ξεχωριστές ανώνυμες εταιρίες και μια γενική γραμματεία. Ανέφερε ότι τα ετήσια έσοδα της ΥΠΑ υπερβαίνουν τα 120 δισ. δραχμές, έναντι 26 - 27 δισ. δραχμές που είναι τα έξοδα μισθοδοσίας.

Η Αλ. Παπαρήγα αναπτύσσοντας τις θέσεις του ΚΚΕ, μεταξύ άλλων τόνισε ότι η κυβέρνηση έχει επιλέξει χρόνια τώρα την "προγραμματισμένη φθορά" της ΥΠΑ και των άλλων ΔΕΚΟ, επειδή ακριβώς έχει αποφασίσει το ξεπούλημά τους. Επισήμανε ότι οι αποκρατικοποιήσεις είναι στρατηγική πολιτική της κυβέρνησης και γι' αυτό οι εργαζόμενοι δε θα πρέπει να τρέφουν αυταπάτες, ούτε να εφησυχάζουν. Υπογράμμισε ότι το ΚΚΕ μάχεται με όλες του τις δυνάμεις για να παραμείνουν οι ΔΕΚΟ στο δημόσιο και να μην ξεπουληθούν στους ιδιώτες, τονίζοντας ότι προς αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται ν' αρχίσει άμεσα "σκληρός και ανυποχώρητος αγώνας", γιατί αν περάσουν τα κυβερνητικά σχέδια, η δυνατότητα παρέμβασης εκ των υστέρων θα είναι ελάχιστη. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στο ρόλο του συνδικαλιστικού και γενικότερα λαϊκού κινήματος, σημειώνοντας ότι αυτή τη στιγμή οι συσχετισμοί δεν είναι με το μέρος του λαού. Πρόσθεσε, όμως, ότι είναι στο χέρι του να τους αλλάξει.

Στη συνέχεια η αντιπροσωπεία του Κόμματος είχε σύντομη συνάντηση με τους υποδιοικητές της ΥΠΑ Δημ. Γεωργαράκη και Ν. Χρήστου,στους οποίους η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ εξέφρασε τη ριζική αντίθεση στην ιδιωτικοποίηση της ΥΠΑ, επισημαίνοντας ότι στόχος της κυβέρνησης με την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της υπηρεσίας δεν είναι η καλύτερη λειτουργία της, όπως προφασίζεται, αλλά για να αποκομίσουν περισσότερα κέρδη οι ιδιώτες.

Η περιοδεία της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ έκλεισε με την ομιλία της Αλ. Παπαρήγα σε συγκέντρωση των εργαζομένων, στο αμφιθέατρο της κεντρικής διεύθυνσης. Η προσέλευση των εργαζομένων ήταν μεγάλη, δηλωτικό του ενδιαφέροντός τους να πληροφορηθούν από πρώτο χέρι για τις θέσεις του ΚΚΕ. Το μήνυμα της Γενικής Γραμματέα προς τους εργαζόμενους είναι ότι μόνο ένας δρόμος μπορεί να φέρει αποτελέσματα για την απόκρουση της πολιτικής ξεπουλήματος των πάντων: Ο δρόμος του συντονισμένου και ενωμένου αγώνα. Επακολούθησε διάλογος κατά τον οποίο η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ απάντησε στις ερωτήσεις που υπέβαλαν οι εργαζόμενοι.

Μετά το τέλος της περιοδείας η Αλ. Παπαρήγα δήλωσε: "Το ΚΚΕ πιστεύει ότι όταν η κυβέρνηση θέλει να ιδιωτικοποιήσει μια επιχείρηση, προβάλλει τα οργανωτικά προβλήματα που υπάρχουν σ' αυτή. Πιστεύουμε ότι μπορούν να λυθούν τα οργανωτικοτεχνικά χωρίς την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Το ιδιοκτησιακό καθεστώς έχει σημασία. Και δεν είναι ούτε μοντέρνο, ούτε σύγχρονο το ξεπούλημα.

Το πώς θα μπορούσε να αναδιοργανωθεί οργανωτικοτεχνικά, είναι ένα ζήτημα που θα μπορούσε να είχε εξεταστεί πριν από πέντε χρόνια. Η μελέτη που γίνεται σήμερα εντάσσεται στο πακέτο της ιδιωτικοποίησης. Οι ιδιώτες παίρνουν τα φιλέτα. Τέσσερα έως πέντε αεροδρόμια είναι στο στόχαστρο. Και απ' ό,τι φαίνεται εντείνεται η γερμανική διείσδυση. Υπάρχουν τα γερμανικά όπως και τα αμερικανικά ενδιαφέροντα στα Βαλκάνια. Τα Σπάτα δεν είναι απλώς ένα αεροδρόμιο. Είναι χώρος ελέγχου και διείσδυσης της Γερμανίας. Οι εργασιακές σχέσεις θ' αλλάξουν με την ιδιωτικοποίηση. Και τα όποια προβλήματα υπάρχουν, απλώς χρησιμοποιούνται για να περάσει το ξεπούλημα".

ΕΥΡΩΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
"Παιχνίδι" μακράς διαρκείας

Δεν επιθυμεί τώρα Συμβούλιο Σύνδεσης με την ΕΕ η Τουρκία, προσδοκώντας μεγαλύτερα κέρδη στο Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ τον ερχόμενο μήνα

Το "παιχνίδι" των ευρωτουρκικών σχέσεων αρχίζει να γίνεται ιδιαίτερα πολύπλοκο, ίσως και επικίνδυνο, καθώς πλησιάζει η Σύνοδος Κορυφής στο Κάρντιφ. Μια πτυχή αυτού του παιχνιδιού εξελίχτηκε τις περασμένες μέρες με τη συζήτηση γύρω από την πραγματοποίηση ή όχι του Συμβουλίου Σύνδεσης ΕΕ - Τουρκίας που επιθυμούσε η βρετανική προεδρία.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, αναφέρεται ότι, κατά τις επαφές του Βρετανού υπουργού Εξωτερικών Ρόμπιν Κουκ στην Αγκυρα, διαπιστώθηκε ότι "δεν υπάρχει αλλαγή στη στάση που κράτησε η ΕΕ στο Λουξεμβούργο" και ότι "δεν είναι δυνατόν η ΕΕ να απαντήσει σε όλα τα υπαρκτά ευαίσθητα ζητήματα".

Στην ανακοίνωση τονίζεται, επίσης, ότι "είναι ικανοποιητικό το γεγονός ότι η ΕΕ αναζητεί τρόπους να ξεπεράσει το ελληνικό βέτο, αλλά πραγματικότητα είναι και το ότι προς το παρόν δεν υπάρχει αποτέλεσμα".

Ετσι, σύμφωνα με την Αγκυρα, "θα ήταν προτιμότερο να συνεδριάσει το Συμβούλιο Σύνδεσης μετά την ωρίμανση των συνθηκών εκ μέρους της ΕΕ".

Πάντως, χτες στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, σε σύσκεψη υπό την προεδρία του Θ. Πάγκαλου, διαμορφώθηκε η "γραμμή" που θα ακολουθήσει ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου, στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων την ερχόμενη Δεύτερά. Η "γραμμή", στην οποία καταλήγει η Αθήνα, είναι πως θα πρέπει να "αναδείξει" ότι η ΕΕ λειτουργεί ως "κοινοπραξία εμπορικών συμφερόντων" και αγνοεί τις γενικές περί Δικαίου αρχές, προκειμένου να εξυπηρετήσει αυτά τα συμφέροντα μέσα από την προώθηση των ευρωτουρκικών σχέσεων. Για την ελληνική στάση, φαίνεται πως ενημερώθηκε ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα Ν. Μπερνς, ο οποίος, αμέσως μετρά τη σύσκεψη στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, επισκέφτηκε τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου.

Αυτή φαίνεται πως θα είναι η γραμμή άμυνας της Αθήνας και στο Κάρντιφ, τον επόμενο μήνα στο Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ. Εκεί, όπως επισημαίνουν διπλωματικές πηγές, θα "παιχτούν" πολλά και κυρίως αν η αμερικανική διπλωματία θα καταφέρει να επιβάλει τη θέση της στους Ευρωπαίους, για τον χαρακτηρισμό της Τουρκίας ως εντάξιμης στην Ενωση χώρας. Το "παιχνίδι" αυτό, όπως σημειώνουν οι ίδιοι κύκλοι, αντανακλά μια μεγάλη ευρωατλαντική διαμάχη και περιγράφει την αμερικανο-γερμανική κόντρα, για το ποιος θα πληρώσει το"μάρμαρο" του "απαραίτητου", κατά τα άλλα, ευρωπαϊκού προσανατολισμού της Τουρκίας.

Η απεργία

"Κουφοβράζει" η κατάσταση στους τόπους δουλιάς και αυτό πλέον κανένας δεν το αμφισβητεί. Ακόμα και οι επικεφαλής του ΣΕΒ κατά την προχτεσινή ετήσια συνέλευσή τους, διαπίστωσαν ότι "αναπτύσσονται τα αμυντικά αντανακλαστικά" και σημείωσαν, με ανησυχία, τον "κίνδυνο αναταράξεων". Και αυτό, γιατί η επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι της χώρας, είναι ολομέτωπη, είναι σφοδρή, είναι συνολική και δεν αφήνει ανεπηρέαστο κανένα απολύτως τμήμα τους. Και στο αμέσως επόμενο διάστημα θα γίνει ακόμα πιο θυελλώδης η επίθεση, καθώς επιταχύνεται το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και δρομολογούνται για ψήφιση τα νομοθετήματα που σκοπεύουν στην πλήρη απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων, στην κατάργηση του οχτάωρου, στην ανοιχτή υπονόμευση της κοινωνικής ασφάλισης. Τα περιθώρια αναμονής, επομένως, έχουν εξαντληθεί, η αγανάκτηση φουντώνει, οι διαθέσεις για αγώνα καταγράφονται σε κάθε αγωνιστικό προσκλητήριο και οι πιέσεις της βάσης για μια αποφασιστική κλιμάκωση της πάλης, είναι περισσότερο αισθητές από κάθε άλλη φορά. Και είναι αυτό το κλίμα, αυτές οι πιέσεις, που υποχρέωσαν πριν λίγο καιρό τις συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να κηρύξουν την 24ωρη πανεργατική - πανελλαδική απεργία για την ερχόμενη Τετάρτη, 27 Μάη.

Μια απεργία, όμως, δε φτάνει να αποφασίζεται. Μια απεργία, ιδιαίτερα τέτοιας έκτασης, για να πετύχει τους στόχους της, χρειάζεται έγκαιρη και συστηματική προετοιμασία. Χρειάζεται σαφήνεια στα αιτήματα που θέτει. Χρειάζεται να κινηθεί συντονισμένα, αποφασιστικά ολόκληρο το κίνημα, από πάνω ως κάτω, έτσι ώστε να πάρουν "φωτιά" οι χώροι δουλιάς και να πειστούν οι εργαζόμενοι ότι δεν καλούνται σε μια αποσπασματική κινητοποίηση, αλλά σε έναν αγώνα με συνέχεια, συνέπεια και διάρκεια. Δυστυχώς, η στάση των πλειοψηφιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και ως προς την προετοιμασία της απεργίας και πολύ περισσότερο ο "βίος και η πολιτεία τους", δεν έχουν τέτοια χαρακτηριστικά. Αρκεί να αναφέρει κανείς ότι πολλά από τα αντεργατικά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση φέρουν την υπογραφή των επικεφαλής των δυο κορυφαίων οργανώσεων στο "σύμφωνο εμπιστοσύνης προς το 2000", που είναι η τερατογένεση του "κοινωνικού διαλόγου". Αρκεί να αναφέρει κανείς ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) έσπευσε λίγες μέρες πριν την πανεργατική απεργία να υπογράψει την απαράδεκτη διετή Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Και, βεβαίως, αρκεί να δει κανείς την αδράνεια που παρατηρείται στις κορυφές λίγες μέρες πριν την απεργία και ακριβώς την ώρα που θα έπρεπε να έχει κηρυχτεί πανστρατιά για την επιτυχία της.

Ωστόσο, αυτές οι διαπιστώσεις σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί και δεν πρέπει να οδηγούν σε παραίτηση και, πολύ περισσότερο, σε αποχή τη βάση του συνδικαλιστικού κινήματος και τους εργαζόμενους. Ισα ίσα. Κάνουν ακόμα πιο βαρύ το χρέος και την ευθύνη τους να πολλαπλασιάσουν τις δικές τους προσπάθειες, να επιταχύνουν τις δικές τους ενέργειες, να προωθήσουν από τα κάτω ακόμα πιο αποφασιστικά τις κινήσεις συντονισμού, να προβάλουν με ακόμα περισσότερο πείσμα και επιμονή τους στόχους της πάλης. Να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση της προοπτικής του αγώνα, που θα είναι και μακρύς και ιδιαίτερα σκληρός. Στο κάτω κάτω ποτέ το κίνημα δεν περίμενε από τα "πάνω" τη σωτηρία του. Και, βεβαίως, η απεργία της 27ης Μάη, που αιχμή έχει την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, δεν μπορεί παρά να είναι και ένα βήμα αποφασιστικής καταδίκης των δυνάμεων εκείνων που παίζουν το ρόλο "Δούρειου Ιππου" μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ