Παρεμβαίνοντας στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη συζήτηση σχετικά με τη σύσταση της επιτροπής για τα κράτη που θα ενταχθούν στην τρίτη φάση της ΟΝΕ, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Γ. Θεωνάς,τόνισε τα ακόλουθα: "Οι κυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ μπαίνουν αυτό το Σαββατοκύριακο στην τελική ευθεία για την υλοποίηση της πιο σημαντικής επιλογής της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Την εισαγωγή του "ευρώ", του ενιαίου νομίσματος από 1/1/1999.

Αγνοώντας τις δραματικές συνέπειες (ανεργία, φτώχεια) σε βάρος των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων από τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν από την ΕΕ και τα κράτη - μέλη, τόσο η έκθεση της ΕΕ όσο και η έκθεση της Οικονομικής και Νομισματικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πανηγυρίζουν και χαιρετίζουν την επιτευχθείσα ονομαστική σύγκλιση από τα έντεκα κράτη - μέλη που θα συμμετάσχουν στην ΟΝΕ από 1/1/99. Γνωρίζουν, όμως, ότι οι λαοί και οι εργαζόμενοι δεν πανηγυρίζουν ούτε χειροκροτούν.

Τα πανηγύρια θα τα συνεχίσουν από τη Δευτέρα, άλλοι: κερδοσκόποι των χρηματοοικονομικών αγορών, τα διεθνή χρηματιστήρια και οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου, οι οποίοι θα δουν ότι αποκτούν ένα ισχυρό - με τις θυσίες των λαών και των δικαιωμάτων τους - νόμισμα, για να παίζουν τα κερδοσκοπικά παιχνίδια τους".

Συνεχίζοντας ο Γ. Θεωνάς πρόσθεσε: "Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν παρά να ανησυχούν. Να ανησυχούν για τα επόμενα βήματα. Ηδη, τα φερέφωνα του κεφαλαίου, ενθαρρημένα από την ορατή πλέον έναρξη της ΟΝΕ, απαιτούν παραπέρα σκλήρυνση της δημοσιονομικής πολιτικής, άμεση εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας και μέτρα άμεσης και βίαιης προσαρμογής της αγοράς εργασίας και της αγοράς προϊόντων, προκειμένου να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο το "εύρω".

Δυστυχώς, αυτό το ρόλο επιφυλάσσει για τον εαυτό του και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αποδεχόμενο τις προτάσεις της έκθεσης von Wogau. Μιας έκθεσης που επιμένει να θέτει πιο αυστηρούς όρους για την ΟΝΕ, όχι μόνο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αλλά και απ' αυτή τη Συνθήκη".

Καταλήγοντας ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, υπογράμμισε:

"Η Ομάδα μας φυσικά θα καταψηφίσει αυτή την έκθεση. Ωστόσο, για ένα πράγμα πρέπει να είναι βέβαιοι οι πάντες. Οι ευρωπαϊκοί λαοί δε θα μείνουν με σταυρωμένα χέρια. Θα αντιδράσουν. Με τον αγώνα τους θα αποτρέψουν αυτή την πορεία, θα ανοίξουν το δρόμο για μια άλλη Ευρώπη της κοινωνικής προκοπής".

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (Του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ). - Το Συμβούλιο Υπουργών Οικονομίας (ΕΚΟΦΙΝ) άνοιξε χτες την αυλαία του "τριήμερου των Βρυξελλών", εγκρίνοντας όλες τις βασικές "συστάσεις" για την έναρξη της ΟΝΕ του Μάαστριχτ από 1/1/1999, δηλαδή το "σούπερ σύμφωνο" του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Τ. Βάιγκελ, τη σύσταση της Κομισιόν για ένταξη στη "ζώνη ΕΥΡΩ" μόνο ένδεκα κρατών - μελών και τη σύσταση "υπερβολικού ελλείμματος" αποκλειστικά και μόνο προς την Ελλάδα. Αύριο οι 15 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων θα αποφασίσουν οριστικά και με ειδική πλειοψηφία αν χρειαστεί τον κατάλογο των χωρών που πληρούν τα "κριτήρια" του Μάαστριχτ, έτσι ώστε να συμμετάσχουν στην ΟΝΕ υιοθετώντας το ΕΥΡΩ-νόμισμα. Αλλά η χτεσινή μέρα χαρακτηρίστηκε από μια πρωτοφανή επιχείρηση εξαπάτησης του ελληνικού λαού από μεριάς της κυβέρνησης και ιδιαίτερα του υπουργού Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου. Αμέσως μετά τη λήξη του ΕΚΟΦΙΝ, ο Γ. Παπαντωνίου, χαρακτηρίζοντας "ιστορική πολιτική επιτυχία", παρουσίασε την περιβόητη "δήλωση" του Συμβουλίου για την Ελλάδα, όπως θα εγκριθεί αύριο από τους "15". Η "δήλωση" ολόκληρη έχει ως εξής:

"Το Συμβούλιο σημειώνει την ουσιαστική πρόοδο που πέτυχε η Ελλάδα για την ικανοποίηση των κριτηρίων σύγκλισης. Το Συμβούλιο εκφράζει την ικανοποίησή του για την αποφασιστικότητα της ελληνικής κυβέρνησης να εφαρμόσει την πολιτική της για δημοσιονομική εξυγίανση και διαρθρωτική προσαρμογή, προκειμένου η Ελλάδα να συμμετάσχει στο 3ο στάδιο της ΟΝΕ από 1ης Ιανουαρίου 2001. Τότε, η πρόοδος της Ελλάδας θα κριθεί με τον ίδιο τρόπο που κρίθηκαν τα κράτη - μέλη που θα συμμετάσχουν στην ΟΝΕ από 1ης Ιανουαρίου 1999".

Η εξαπάτηση έγκειται στο γεγονός ότι η "δήλωση" δε δεσμεύεται για τίποτε παραπάνω απ' όσα προβλέπει ήδη το άρθρο 109 Κ του Μάαστριχτ 1 από το 1992 για τα "κράτη - μέλη με παρέκκλιση",δηλαδή τις χώρες "εκτός" της ΟΝΕ. Συγκεκριμένα, η παράγραφος 2 του άρθρου 109 Κ προβλέπει ότι "τουλάχιστον μια φορά κάθε δύο χρόνια ή όποτε το ζητήσει το κράτος - μέλος, με παρέκκλιση, η Κομισιόν και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα υποβάλλουν ένθεση στο Συμβούλιο (...), το οποίο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία (...) ποια κράτη - μέλη με παρέκκλιση πληρούν τις αναγκαίες προϋποθέσεις (...) και καταργεί τις παρεκκλίσεις".Δηλαδή αυτό το οποίο ο Γ. Παπαντωνίου χαρακτηρίζει τρέμοντας από συγκίνηση "ιστορική εθνική στιγμή" δεν είναι παρά η συνήθης τυπική διαδικασία που προβλέπει το Μάαστριχτ ήδη από το 1992 για χώρες "εκτός" της ΟΝΕ, όπως η Ελλάδα. Αυτό δε σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να επανενταχθεί στην ΟΝΕ. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει με πρόταγμα "ΟΝΕ και ξερό ψωμί" να γίνουν τουλάχιστον τα εξής:

1) Να υποβληθεί σύντομα νέο Πρόγραμμα Σύγκλισης.

2) Να πληρωθούν όλα τα "κριτήρια" του Μάαστριχτ, που αυτή τη στιγμή δεν εκπληρώνεται κανένα.

3) Να γίνει επανεξέταση σε δύο χρόνια για το αν πράγματι υπάρχουν οι "αναγκαίες προϋποθέσεις".

4) Να συνεχιστεί η δημοσιονομική πειθαρχία στο διηνεκές.

Κατά τ' άλλα, χτες το ΕΚΟΦΙΝ αποφάσισε τις εξής τρεις συστάσεις.

Το Συμβούλιο ΕΚΟΦΙΝ, μετά από τη "σύσταση" της Κομισιόν (25/3/1998) αποφάσισε ότι το μόνο κράτος - μέλος, το οποίο διατηρεί "υπερβολικό" δημοσιονομικό έλλειμμα είναι η Ελλάδα - μείον 4,0% του ΑΕΠ με "κριτήριο" του Μάαστριχτ το μείον 3,0% του ΑΕΠ. Οπως είχε αποφασίσει η Κομισιόν και ακολουθεί το Συμβούλιο ΕΚΟΦΙΝ, "η δημοσιονομική διόρθωση που έχει επιτευχθεί στην Ελλάδα δεν είναι επαρκής" και δεν μπορεί να διατυπωθεί "σύσταση για την κατάργησή" της. Κατά συνέπεια, θα εγκριθεί "νέα σύσταση", η οποία, μετά τη χτεσινή υιοθέτηση του ΕΚΟΦΙΝ, θα διατυπωθεί από την Κομισιόν "εντός" του Μάη 1998. Η νέα αυτή σύσταση θα διατυπώνεται από δω και πέρα κάθε χρόνο μόνο για την Ελλάδα μέχρις ότου το έλλειμμα μειωθεί κάτω του 3% του ΑΕΠ. Υπενθυμίζεται ότι στην πρώτη εφαρμογή της διαδικασίας "υπερβολικού ελλείμματος" το 1994, το Συμβούλιο ΕΚΟΦΙΝ αποφάσισε ότι υπήρχε δημοσιονομικό έλλειμμα σε δέκα από τα δώδεκα τότε κράτη - μέλη. Φέτος "επίπληξη" θα υπάρχει μόνο για τη χώρα μας. Η "σύσταση" θα αναφέρεται στο κατά πόσον το δημοσιονομικό έλλειμμα υπερβαίνει τις δαπάνες δημοσίων επενδύσεων, καθώς και όλους τους άλλους σχετικούς παράγοντες, "συμπεριλαμβανομένης της μεσοπρόθεσμης οικονομικής και δημοσιονομικής κατάστασης" της χώρας. Η "επίπληξη" προς την Ελλάδα μπορεί ανά πάσα στιγμή να οδηγήσει στην επιβολή κυρώσεων, οι οποίες αρχίζουν από τη δημόσια ανακοίνωση της "σύστασης" με εμφανείς επιπτώσεις στη διεθνή χρηματοπιστωτική αγορά και φθάνουν μέχρι την περικοπή των πιστώσεων του Ταμείου Συνοχής στη συγχρηματοδότηση των "μεγάλων έργων". Με την έναρξη της ισχύος του "τρίτου σταδίου" της ΟΝΕ από την 1/1/1999, η διαδικασία "υπερβολικού ελλείμματος" συμπλέει παράλληλα, τόσο με το Σύμφωνο Σταθερότητος, όσο και με το "σούπερ σύμφωνο" για δημοσιονομική "πειθαρχία" και κυρώσεις. Η "επίπληξη" προς την Ελλάδα αφορά το ετήσιο δημοσιονομικό έλλειμμα, αλλά και το συσσωρευμένο δημόσιο χρέος και θα εμπεριέχεται στο νέο Πρόγραμμα Σύγκλισης.

To ΕΚΟΦΙΝ ενέκρινε με ειδική πλειοψηφία την "έκθεση για την πρόοδο της σύγκλισης και σχετική σύσταση, ενόψει της μετάβασης στο τρίτο στάδιο της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης (ΟΝΕ)" της Κομισιόν, που συστήθηκε την 25η Μαρτίου. Κατά συνέπεια, Κομισιόν και ΕΚΟΦΙΝ "συστήνουν" προς τους 15 αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων την "υιοθέτηση από έντεκα κράτη - μέλη του ΕΥΡΩ". Τα 11 αυτά κράτη - μέλη πληρούν τα "κριτήρια" του Μάαστριχτ και θέλουν να συμμετάσχουν στη "ζώνη ΕΥΡΩ" από την 1/1/1999. ΕίναιΒέλγιο, Γερμανία, Ισπανία, Γαλλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Αυστρία, Πορτογαλία και Φινλανδία. Η Ελλάδα δεν πληροί καμία από τις απαραίτητες προϋποθέσεις και όπως διαπιστώνεται στην κοινοτική γλώσσα "δεν πληροί κανένα από τα κριτήρια σύγκλισης που αναφέρονται στις τέσσερις περιπτώσεις του άρθρου 109 παράγραφος 1". Την οριστική και αναμενόμενη απόφαση θα λάβουν αύριο Σάββατο, σε πανηγυρική συνεδρίαση, οι 15 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων. Ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης θα αναγκαστεί να συνυπογράψει την έξωση της χώρας από την ΟΝΕ.

Το Συμβούλιο ΕΚΟΦΙΝ ενέκρινε χτες το γερμανικό "σούπερ σύμφωνο", που είχε υποβληθεί αιφνιδιαστικά στο Γιορκ (20 Μάρτη 1998), σύμφωνα με το οποίο επεκτείνεται η δημοσιονομική "πειθαρχία" στις χώρες "εντός" της ΟΝΕ και στο δημόσιο χρέος - μετά την ομόφωνη σχετική απόφαση του Συμφώνου Σταθερότητας (Ιούνης 1997) για το ετήσιο δημοσιονομικό έλλειμμα - με ποινικοποίηση ελλειμμάτων και χρέους με υψηλά χρηματικά πρόστιμα. Οι υπερχρεωμένες χώρες υποχρεούνται να χρησιμοποιήσουν κάθε "πρωτογενές πλεόνασμα" του προϋπολογισμού, στην προσπάθεια γρήγορης και έντονης μείωσης το δημοσίου χρέους. Ουσιαστικά, πρόκειται για τη διά νόμου απαγόρευση κοινωνικής πολιτικής. Επιπλέον δεσμεύονται οι χώρες "εντός" της ΟΝΕ ότι δε θα βοηθούν η μια την άλλη με πιστώσεις ή άλλες δράσεις σε περίπτωση οικονομικών κρίσεων, έτσι ώστε να είναι έρμαια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, των Βρυξελλών και του μεγάλου πολυεθνικού κεφαλαίου.

Οι χώρες "εντός" της ΟΝΕ θα υποβάλουν τα "εθνικά" προγράμματα σταθερότητας μέχρι τα τέλη του χρόνου, αφού το Σύμφωνο Σταθερότητας "ενεργοποιείται" από τον ερχόμενο μήνα. Κάθε έτος οι "εθνικοί" προϋπολογισμοί θα εγκρίνονται, τόσο από την Κομισιόν, όσο και από το Συμβούλιο ΕΥΡΩ. Αυτά τα Προγράμματα Σταθερότητας αποτελούν τη συνέχεια των αντίστοιχων Προγραμμάτων Σύγκλισης, τα οποία, αντίθετα, θα υποβάλουν κανονικά, σύμφωνα με τις εντολές του Μάαστριχτ τα κράτη "εκτός" της ΟΝΕ, όπως η Ελλάδα. Η Κομισιόν θα αξιολογεί τους "εθνικούς" προϋπολογισμούς κάθε χρόνο και θα υποβάλει σχετικές "συστάσεις" προς το Συμβούλιο ΕΥΡΩ, που θα έχει και τον τελικό λόγο στην "εποπτεία" των Βρυξελλών. Βέβαια, τόσο η Νομισματική Επιτροπή (29/30 Απρίλη), όσο και το χτεσινό ΕΚΟΦΙΝ δεν αποδέχτηκαν τις σκληρές αρχικές εκφράσεις του "σχεδίου" του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Τ. Βάιγκελ για αυτόματη ποινικοποίηση και αποκλειστική χρήση του ετήσιου πλεονάσματος στη μείωση του χρέους, αλλά αποδέχτηκαν, τόσο την ανάγκη ύπαρξης του "σούπερ συμφώνου", όσο και τις γενικές στοχεύσεις του γερμανικού σχεδίου. Και αυτό αποτελεί ακόμη μεγαλύτερη απειλή για τους Ευρωπαίους εργαζόμενους, γιατί, με δεδομένη τη διαπραγμάτευση για "εξειδίκευση" του "σούπερ συμφώνου", κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί μέχρι πού και πώς θα θιχθεί η εναπομείνασα κοινωνική πολιτική και το "κράτος πρόνοιας". Ετσι και αλλιώς, το σύνολο της δημοσιονομικής πολιτικής τίθεται πλέον υπό τον έλεγχο και τη "ρύθμιση" των κεντρικοτραπεζιτών πέρα και κατά σε κάθε δημοκρατικό πολιτικό έλεγχο. Και ισχύουν ήδη για το ετήσιο έλλειμμα οι αποφασισμένες από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Αμστερνταμ (Ιούνης 1997) κυρώσεις, που με τη μορφή άτοκης επιστρεφόμενης κατάθεσης, ύψους 0,2% έως 0,5% του ΑΕΠ, μετατρέπονται σε οριστικά πρόστιμα μετά από δύο έτη, αν δεν έχει μειωθεί το έλλειμμα κάτω από το 3% του ΑΕΠ που επιτρέπει το Μάαστριχτ. Το "σούπερ σύμφωνο", όπως εγκρίθηκε, δε θα απασχολήσει περαιτέρω τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων στο "τριήμερο των Βρυξελλών", αλλά θα αποτελέσει από την "επόμενη μέρα" τη νέα μεγάλη κοινοτική διαπραγμάτευση.

Με πανηγυρισμούς και νουθετήσεις η Κομισιόν και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συνέβαλαν με τον τρόπο τους στο "τριήμερο των Βρυξελλών". Και η Κομισιόν, με κοινή συνέντευξη Τύπου του προέδρου Ζακ Σαντέρ και του αρμόδιου για τα οικονομικά Γάλλου επιτρόπου Υβ ντε Σιλγκί, υπενθύμισε με περηφάνια τη σημαντική της συμβολή, αφού, όπως τόνισε ο Σαντέρ "μια από τις πρώτες πρωτοβουλίες της παρούσας Κομισιόν αποτελεί η Πράσινη Βίβλος για την ΟΝΕ και την εισαγωγή του EΥΡΩ που παρουσιάστηκε τον Μάιο 1995 και αποτέλεσε τη βάση των περαιτέρω συζητήσεων". Από την πλευρά του το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε με συντριπτική πλειοψηφία (402 ψήφοι υπέρ, 79 κατά και 27 αποχές) την έκθεση περί "σύγκλισης" του χριστιανοδημοκράτη Καρλ Βον Βογκνάου, νομιμοποιώντας, έτσι, ως το μόνο εκλεγμένο κοινοτικό όργανο, τις αυθαίρετες και αντιλαϊκές επιλογές της ΟΝΕ του Μάαστριχτ, και μάλιστα επιδεικνύοντας "υπερβάλλοντα ζήλο" περισσότερο και από τα άλλα κοινοτικά όργανα.

Υπενθυμίζεται ότι στο "τριήμερο των Βρυξελλών" τον τελευταίο λόγο δεν τον έχει ούτε η Κομισιόν ούτε βέβαια το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά το "ειδικό" Συμβούλιο, που για πρώτη φορά συνερχόμενο σε επίπεδο 15 αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, θα αποφασίσει οριστικά για την ΟΝΕ του Μάαστριχτ με ειδική πλειοψηφία και όχι, όπως σε κάθε Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με ομοφωνία.

Την αυλαία του "τριήμερου των Βρυξελλών" άνοιξε η Κομισιόν, στην έδρα της, με κοινή συνέντευξη Τύπου, παρουσία όλου του ευρωπαϊκού και διεθνούς Τύπου, του προέδρου Ζακ Σαντέρ και του αρμόδιου για τα οικονομικά Γάλλου επιτρόπου Υβ ντε Σιλγκί. Ο Σαντέρ αφού έκανε ένα (... ) αστειάκι για το γεγονός ότι την ημέρα της Πρωτομαγιάς οι Βρυξέλλες δουλεύουν, άρχισε το λιβανωτό στην ΟΝΕ του Μάαστριχτ ως το "όραμα που έγινε πραγματικότητα". Ευχαριστώντας τα κράτη - μέλη, "δηλαδή τα έθνη και τους λαούς της Ευρώπης, οι οποίοι χρειάστηκε να καταβάλλουν προσπάθειες άνευ προηγουμένου", ο Ζακ Σαντέρ κατέθεσε την πεποίθησή του ότι "το EΥΡΩπου θα αρχίσει την 1η Γενάρη με ένδεκα κράτη - μέλη, θα αλλάξει το πεπρωμένο της Ενωσης" και αυτό γιατί το EΥΡΩ, όχι μόνο "θα δώσει πλήρες νόημα στην ενιαία αγορά" που χτίζεται απ' το 1990, αλλά επιπλέον "θα εγγυάται τη μη αντιστρεψιμότητα" της διαδικασίας της ΟΝΕ, θα λειτουργήσει ως "καταλύτης αλλαγών στο επιχειρηματικό πνεύμα της Ευρώπης" και "θα επιβάλλει, ξαφνικά, την Ευρώπη στον παγκόσμιο χρηματο - πιστωτικό χάρτη". Στο τελευταίο σημείο ο Σαντέρ φάνηκε να δίνει ιδιαίτερη σημασία, αφού αναφέρθηκε διεξοδικά τονίζοντας ότι το EΥΡΩ "θα συνεισφέρει στη δημιουργία ενός σταθερού και ισορροπημένου Διεθνούς Νομισματικού Συστήματος. Ενα καταφύγιο σε περιόδους κρίσης και ένας πόλος συσπείρωσης για τους εταίρους. Μια δυνατή Ενωση για την υποδοχή των φίλων μας της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης". Αλλά όταν ξαναρωτήθηκε περί αυτού, κατέστησε σαφές ότι "το EΥΡΩ θέλει να παίξει ένα σταθεροποιητικό ρόλο μεταξύ του δολαρίου και του γιεν, αλλά δε θέλει να τα υποκαταστήσει". Αλλά με δεδομένη, πλέον, τη συνάρθρωση της Ευρωπαϊκής Ενωσης ως κυβέρνησης της μονέδας χωρίς πολιτικό έλεγχο και δημοκρατία, ο Ζακ Σαντέρ αισθάνθηκε την ανάγκη να δικαιολογηθεί κάπως, προβάλλοντας το εξής προπαγανδιστικό - και, ταυτόχρονα, αποκαλυπτικό - ισχυρισμό: "Το EΥΡΩ αποτελεί το βασικό παράγοντα όχι μόνο της οικονομικής αλλά και της πολιτικής ολοκλήρωσης. Επιπλέον υπάρχουν τα μέσα της Συνθήκης του Αμστερνταμ όταν επικυρωθεί και τεθεί σε εφαρμογή. Και η Κομισιόν στα πλαίσια της διεύρυνσης και της ΑτζένταΣ 2000 έχει προβλέψει ήδη μια νέα Διακυβερνητική Διάσκεψη για την περαιτέρω προώθηση της θεσμικής μεταρρύθμισης. Αλλά, πέρα από όλα αυτά, το EΥΡΩ, από μόνο του, θα δώσει μια νέα ταυτότητα στην Ευρώπη". Αυτό αποτελεί και την ουσία του μονεταριστικού "ευαγγελίου" της ΟΝΕ του Μάαστριχτ από δω και πέρα. Το βαθύτερο όραμα του δυτικοευρωπαϊκού κεφαλαίου για τη συνάρθρωση της ηπείρου υπό το στρατηγικό Διευθυντήριο της "Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας" (ΕΚΤ) και τη δικτατορία του EΥΡΩ - νομίσματος. Σχετικά με την εξαμελή Εκτελεστική Επιτροπή (ΕΕ) της ΕΚΤ, η Κομισιόν "δε θέλει να ανακατευτεί" αφού ο διορισμός των ατόμων θα γίνει από τους 15 αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων. Αλλά όπως τόνισε με έμφαση ο Σαντέρ "η Κομισιόν επιμένει ότι πρέπει να εφαρμοστούν στο ακέραιο οι σχετικές διατάξεις της Συνθήκης" δηλαδή να οριστεί ένας πρόεδρος, για πλήρη, οκταετή θητεία, της ΕΚΤ, "φωτογραφίζοντας" τη γερμανική υποψηφιότητα του Ολλανδού κεντρικοτραπεζίτη Βιμ Ντουιζεμπέργκ. Από την πλευρά του ο Γάλλος επίτροπος ντε Σιλγκί, ερωτηθείς σχετικά, απάντησε ότι "τα έξι μέλη της ΕΕ της ΕΚΤ, μαζί και ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος δεν είναι εκπρόσωποι των κρατών - μελών και δεν επιλέγονται στη βάση εθνικότητας αλλά προσόντων". Μάλιστα, ο Γάλλος επίτροπος ανερυθρίαστα ισχυρίστηκε, ότι "η επιλογή των έξι προσώπων δεν αφορά ισορροπία μεταξύ εθνικοτήτων ή μεταξύ μεγάλων και μικρών κρατών - μελών". Οσον αφορά το "σούπερ σύμφωνο" δημοσιονομικής πειθαρχίας, ο Σαντέρ προσπάθησε να το υποβαθμίσει και, ερωτηθείς, δήλωσε ότι "η πρόταση Βάιγκελ υιοθετήθηκε χτες από τη Νομισματική Επιτροπή, αλλά δεν προσθέτει νέους όρους. Διασφαλίζονται τα δημόσια οικονομικά και προωθείται η βελτίωση των κριτηρίων του Μάαστριχτ. Οσον αφορά το δημόσιο χρέος, ιδιαίτερα των δυο υπερχρεωμένων κρατών (Ιταλία, Βέλγιο), οι ήδη αναληφθείσες δεσμεύσεις εντάσσονται στην ίδια γραμμή πλεύσης με την πρόταση Βάιγκελ. Εξάλλου και η Κομισιόν στις συστάσεις της 25/3/1998 αναλύοντας την οικονομική κατάσταση της Ενωσης επιχαίρει για τις σημαντικές προσπάθειες και τονίζει ότι πρέπει να συνεχιστούν οι προσπάθειες για φθίνουσα τάση του δημόσιου χρέους".

Από την πλευρά του ο επίτροπος ντε Σιλγκί δήλωσε ότι "με την ΟΝΕ δεν πρόκειται να υπάρξει ανομοιογένεια και κακοφωνία στη ζώνη EΥΡΩ".

Ο επίτροπος Υβ ντε Σιλγκί, ερωτηθείς, έκανε εκτεταμένη αναφορά στις χώρες"εκτός" της ΟΝΕ και στη μελλοντική τους πορεία. Συγκεκριμένα, με δεδομένο ότι"δύο κράτη - μέλη, η Ελλάδα και η Δανία, είναι ήδη μέλη του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος (ΝΕΣ) ", ο αρμόδιος επίτροπος κατέστησε σαφές ότι"από την 1/1/1999 τα δυο αυτά κράτη εντάσσονται αυτόματα στο νέο ΕΝΣ 2 που θα δημιουργηθεί για τις χώρες εκτός της ΟΝΕ". Για τα άλλα δύο κράτη - μέλη(Αγγλία, Σουηδία), ο επίτροπος δήλωσε ότι "δεν υπάρχει υποχρέωση και όποιος θέλει μπορεί να συμμετέχει στο ΕΝΣ 2". Ο πρόεδρος Ζακ Σαντέρ έκανε ειδική αναφορά στην Αγγλία τονίζοντας ότι "έχοντας ρήτρα εξαίρεσης από το Μάαστριχτ, βρίσκεται σε προνομιακή κατάσταση αφού μπορεί να αποφασίσει αυτή πότε και πώς θα ενταχθεί". Η Κομισιόν εκτιμά ότι η κυβέρνηση του λόρδου Μπλερ "για πρώτη φορά έχει πολύ εποικοδομητική στάση για την προσχώρηση στην ΟΝΕ", ενώ ο Σαντέρ δήλωσε ότι είναι "προσωπικά πεπεισμένος ότι το Σίτι του Λονδίνου είναι έτοιμο να ενταχθεί στη ζώνη EΥΡΩ αμέσως".

Β. Γκ.

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα,σε δήλωσή της σχετικά με τη Σύνοδο Κορυφής για το ΕΥΡΩ, κατά τη διάρκεια της χτεσινής συγκέντρωσης της Εργατικής Πρωτομαγιάς, στο Σύνταγμα, δήλωσε: "Τις επόμενες μέρες, η Σύνοδος που θα γίνει για το ΕΥΡΩ, θα είναι μια σύνοδος για να "κλειδώσει" τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων. Η αντίσταση πια, από εδώ και μπρος, πρέπει να είναι καθολική και οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα συμφέρον από το ενιαίο νόμισμα. Πρέπει να παρεμποδίσουν αυτές τις διαδικασίες στην πορεία".

O Zακ Σαντέρ κατά τη διάρκεια της χτεσινής συνέντευξης Τύπου