ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 1 Μάρτη 1998
Σελ. /48
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Το Κιλελέρ σηματοδοτεί τους αγώνες της αγροτιάς

Σταθμός και, ταυτόχρονα, σημείο εκκίνησης των νέων αγώνων, ο φετινός τριήμερος γιορτασμός, που διοργανώνει η Πανθεσσαλική Συντονιστική Επιτροπή

Στο φετινό γιορτασμό του Κιλελέρ, που διοργανώνει η Πανθεσσαλική Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα στις 14, 15 και 16 Μάρτη, οι αγρότες της Θεσσαλίας κι όλης της Ελλάδας θα στείλουν ένα ακόμα αγωνιστικό μήνυμα στην κυβέρνηση και την ΕΕ. Ο αγωνιστικός γιορτασμός του Κιλελέρ έρχεται ως συνέχεια και συνέπεια της τελευταίας μεγάλης αγροτικής κινητοποίησης κι αποτελεί σταθμό και, ταυτόχρονα, σημείο εκκίνησης των νέων αγώνων.

Ο πρόσφατος αγροτικός ξεσηκωμός εμπεριείχε νέα ποιοτικά στοιχεία στην οργάνωση, στο συντονισμό, στις μορφές και το περιεχόμενο της πάλης της αγροτιάς. Σκόπευε στην "καρδιά" του αγροτικού προβλήματος της χώρας μας, στην αντιαγροτική πολιτική των πολυεθνικών του μεγάλου κεφαλαίου, που εφαρμόζουν η ΕΕ και οι ελληνικές κυβερνήσεις. Οι αγωνιζόμενοι αγρότες βγήκαν από την τελευταία μάχη πιο έμπειροι, πιο ενωμένοι, πιο αποφασιστικοί, καλύτερα προετοιμασμένοι κι έτοιμοι για τους νέους αγώνες, που θα είναι πολύμορφοι και μακρόχρονοι.

Κέρδη προοπτικής

Συμμετέχοντας στους αγώνες, οι αγρότες έχουν συνειδητοποιήσει:

  • Τις αιτίες που δημιουργούν και οξύνουν τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου και της αγροτικής οικονομίας. Γι' αυτό και προσανατολίζουν την πάλη τους εναντίον των καταστροφικών επιλογών και αποφάσεων που λαμβάνονται στις Βρυξέλλες και εφαρμόζονται στην Αθήνα.
  • Την αδιάκριτη αναγκαιότητα ενωτικού, δυναμικού, οργανωμένου αγώνα για την επίλυση των προβλημάτων και την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής. Γι' αυτό και είναι έτοιμοι να εναλλάσσουν κάθε φορά τις μορφές πάλης, επιζητώντας της καλύτερη αποτελεσματικότητά τους.
  • Τη χρησιμότητα συντονισμού του αγώνα με τους άλλους εργαζόμενους, τα άλλα μεσαία κοινωνικά στρώματα, τη νεολαία, την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Γι' αυτό και στην προοπτική τους βρίσκεται η δημιουργία κοινού λαϊκού μετώπου αντίστασης και αντεπίθεσης στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.
  • Τον ταξικό χαρακτήρα της κυβερνητικής αδιαλλαξίας έναντι των δίκαιων αιτημάτων τους, που συνδέεται και συνδυάζεται με τον κρατικό αυταρχισμό και τη δικαστική ρομφαία. Γι' αυτό και προετοιμάζονται ν' αντιμετωπίσουν νέες επιθέσεις των ΜΑΤ και τη "βιομηχανία" δικών και καταδικαστικών αποφάσεων που συνεχίζεται, οδηγώντας πάνω από 10.000 αγωνιστές στο εδώλιο του κατηγορουμένου.
  • Την υποκρισία της ΝΔ και άλλων κομμάτων, που, ενώ στα λόγια φαίνονται να υποστηρίζουν τους αγρότες, στην πράξη, συντάσσονται με την κυβέρνηση και "αδειάζουν" τους αγώνες, προκειμένου να μην πληγεί η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, με την οποία συμφωνούν και στηρίζουν. Γι' αυτό και αγωνιστές που πρόσκεινται σ' αυτά τα κόμματα και τώρα νιώθουν προδομένοι, ξεπερνούν πολιτικές και κομματικές δεσμεύσεις και συνεχίζουν την πάλη, παρά και ενάντια στην πολιτική αυτών των κομμάτων.

Ολα αυτά και άλλα πολλά αποτελούν τα κέρδη των κινητοποιήσεων και ιδιαίτερα της τελευταίας, που τόσο συκοφαντήθηκε και υποτιμήθηκε από τα μεγάλα ΜΜΕ, που παίζουν το ρόλο του "αβανταδόρου" της αντιαγροτικής πολιτικής.

Προετοιμασίες για νέους αγώνες

Η συνειδητοποίηση αυτών των κερδών του αγώνα τους αποτελεί όπλο του αγροτικού κινήματος στις νέες μάχες. Ετσι εξηγείται γιατί οι "φρουροί των μπλόκων" έφυγαν με ψηλά το κεφάλι και, γυρνώντας στα χωριά τους, άρχισαν, ήδη, να προετοιμάζονται για τον αγωνιστικό γιορτασμό του Κιλελέρ και τις νέες κινητοποιήσεις.

Τη βδομάδα που πέρασε, στα χωριά του θεσσαλικού κάμπου πραγματοποιήθηκαν μαζικές συνελεύσεις αγροτών, όπου έγινε ο απολογισμός και συζητήθηκε η πορεία του αγώνα. Στη συνεδρίαση της Νομαρχιακής Συντονιστικής Επιτροπής Καρδίτσας, αποφασίστηκαν οι μορφές συνέχισης και κλιμάκωσης της πάλης, με στόχο, σ' αυτό το στάδιο, την αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργεί η τοκογλυφική - ληστρική πολιτική της Αγροτικής Τράπεζας - εκατοντάδες αγρότες του νομού απειλούνται με δημεύσεις χωραφιών και σπιτιών για χρέη τους - και τονίστηκε η ανάγκη ενδυνάμωσης του αγώνα για ν' αντιμετωπιστεί η όξυνση της κυβερνητικής επίθεσης σε βάρος των Καρδιτσιωτών αγωνιστών που πρωταγωνίστησαν στις τελευταίες κινητοποιήσεις.

Προχτές Παρασκευή, συνεδρίασε και η Πανθεσσαλική Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα, εκτίμησε τα αποτελέσματα της κινητοποίησης και συζήτησε τη λήψη μέτρων για τον αγωνιστικό γιορτασμό του Κιλελέρ (η ανακοίνωση της ΠΑΣΕ δημοσιεύεται σε διπλανή στήλη).

Μέσα στην προηγούμενη βδομάδα, πραγματοποιήθηκαν τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια στη Σάμο, στην Κέρκυρα και στη Λακωνία, ενώ προγραμματίζονται για τις επόμενες μέρες ανάλογα συλλαλητήρια σε άλλες περιοχές της χώρας.

Η κυβέρνηση πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι δεν ξέμπλεξε με τους αγωνιζόμενους αγρότες, ούτε θα ξεμπλέξει, συνεχίζοντας την τακτική ποινικοποίησης των αγώνων. Η καταδίκη αγωνιστών της αγροτιάς και από τα Εφετεία δείχνει ότι οι κυβερνώντες διαπνέονται από μια εκδικητική μανία και διολισθαίνουν σε φασίζουσα νοοτροπία και πρακτική, που αγγίζει τα όρια της "πολιτικής εκτροπής", αφού η αγροτιά, που αποτελεί σχεδόν το 20% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της Ελλάδας κι απ' αυτήν εργάζονται και ζουν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, βιοτέχνες, έμποροι, επαγγελματίες, βρίσκεται υπό διωγμόν.

Θα πρέπει να αντιληφθεί η κυβέρνηση ότι αυτή η αυταρχική πολιτική της καταργεί δημοκρατικά δικαιώματα του λαού μας και απειλεί τη δημοκρατική ομαλότητα του τόπου.

Ας καταλάβει, όμως, ότι ο ελληνικός λαός δε θα αποδεχτεί ποτέ αυτή την επικίνδυνη κατάσταση και θα αντισταθεί, θα αντεπιτεθεί για να την ανατρέψει.

Φωτεινό ορόσημο στους πολύχρονους αγώνες

Ο Ηλίας Παπαδημητρίου, πρώην βουλευτής του ΚΚΕ και για πολλά χρόνια στέλεχος του αγροτικού κινήματος, κάνει μια αναδρομή στους αγώνες της αγροτιάς από την εξέγερση του Κιλελέρ μέχρι σήμερα

Μπορεί να έχουν περάσει 88 χρόνια από τότε που οι κολίγοι της Θεσσαλίας εξεγέρθηκαν ενάντια στους τσιφλικάδες εκμεταλλευτές τους, όμως τα συνθήματα εκείνης της εξέγερσης - "Η γη στους αγρότες" και "Κάτω η σκλαβιά" - αποτελούν και σήμερα οδηγό των αγώνων επιβίωσης της μικρομεσαίας αγροτιάς, ενάντια στην πολιτική ξεκληρίσματος που ακολουθούν η ελληνική κυβέρνηση και η ΕΕ.

Τότε οι αγρότες πάλεψαν για να αποκτήσουν τη γη που πότιζαν με τον ιδρώτα τους προς όφελος των αφεντάδων τους. Σήμερα, οι αγρότες του θεσσαλικού κάμπου αγωνίζονται για να κρατηθούν σ' αυτή τη γη που ποτίστηκε με αίμα, που συνεχίζει να ποτίζεται με ιδρώτα. Γι' αυτό και το Κιλελέρ αποτελεί ορόσημο και πηγή δύναμης της σύγχρονης πάλης. Γιατί οι αγρότες γνωρίζουν πια πως τη θέση των τσιφλικάδων και των κυβερνήσεών τους τότε, έχουν πάρει σήμερα οι πολυεθνικές και οι πολιτικές δυνάμεις που τις υπηρετούν. Και το νόημα του μηνύματος του Μαρίνου Αντύπα για ενότητα - οργάνωση - αγώνα είναι σήμερα επίκαιρο, όσο ποτέ άλλοτε...

Ο Ηλίας Παπαδημητρίου, πρώην βουλευτής Λάρισας του ΚΚΕ, στέλεχος επί πολλά χρόνια του συνδικαλιστικού και συνεταιριστικού αγροτικού κινήματος - διατέλεσε πρόεδρος της Ενωσης Συνεταιρισμών Λάρισας και, επί έξι χρόνια, αντιπρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ - μιλώντας στο "Ρ", κάνει μια αναδρομή στους αγώνες της αγροτιάς από την εξέγερση του Κιλελέρ μέχρι σήμερα, αναφέρεται στην προοπτική αυτών των αγώνων και στη συμβολή τους στη δημιουργία του Λαϊκού, Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού, Δημοκρατικού Μετώπου, που προτείνει το ΚΚΕ.

Οι αγώνες φέρνουν αποτελέσματα

- Τι συμβολίζει το Κιλελέρ για τον αγρότη;

- Το Κιλελέρ αποτελεί φωτεινό ορόσημο στους πολύχρονους αγώνες της θεσσαλικής και, γενικότερα, της ελληνικής αγροτιάς. Από την εξέγερση του Κιλελέρ, με την οποία οι κολίγοι ζητούσαν ένα κομμάτι γης να δουλεύουν και να ζήσουν, μέχρι τους σημερινούς αγώνες, οι αγρότες παλεύουν για να μείνουν στα χωριά τους και να καλλιεργούν τη γη τους.

Μετά την εξέγερση και τη θυσία των κολίγων, οι αγώνες συνεχίστηκαν. Οι κυβερνήσεις πάντα ακολούθησαν την ίδια τακτική έναντι των αγροτικών ξεσηκωμών. Προσπαθούσαν, με την καταστολή των αγώνων, με δίκες και καταδίκες σε βάρος των αγωνιστών της αγροτιάς, να τους αντιμετωπίσουν. Είναι γνωστές, π.χ., οι τρομοκρατικές επιθέσεις και οι δίκες που ακολούθησαν τη μεγάλη αγροτική εξέγερση στα Τρίκαλα το 1925.

Ομως, παρά την τρομοκρατία, οι αγώνες υποχρέωσαν την κυβέρνηση Βενιζέλου να προχωρήσει σε απαλλοτριώσεις. Και οι σημερινοί αγώνες θα φέρουν τελικά αποτελέσματα.

Από διαμαρτυρίες μέχρι συγκρούσεις

- Πώς εξελίχτηκαν οι μορφές πάλης και ποιο ήταν το περιεχόμενο των αιτημάτων, στους αγώνες που συνεχίζονται από το Κιλελέρ μέχρι σήμερα;

- Οι αγρότες χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν πολλές μορφές πάλης, αναλόγως των καταστάσεων που επικρατούν και την ανάπτυξη του κινήματος. Από απλές διαμαρτυρίες και μαχητικές συγκεντρώσεις, μέχρι και συγκρούσεις. Γι' αυτό και στους μακρόχρονους αγροτικούς αγώνες είχαμε και θύματα, όπως, π.χ., ο Βλάχος στην Αιτωλοακαρνανία, ο Χαρισόπουλος στην Κατερίνη κι άλλοι. Και παλιότερα οι αγρότες χρησιμοποιούσαν τη μορφή του κλεισίματος των δρόμων. Θυμάμαι, επί ΕΡΕ στη δεκαετία του '60, οι παραγωγοί των Φαρσάλων και της Μαγνησίας να ρίχνουν σιτάρι στο δρόμο και να σταματούν την κυκλοφορία. Να θυμηθούμε, επίσης, τον ξεσηκωμό των αγροτών στα Μεγάλα Καλύβια Τρικάλων και στα Σπάτα,στην περίοδο της χούντας. Μετά τη μεταπολίτευση, οι αγώνες αναπτύχθηκαν περισσότερο κι αφορούσαν στα αγροτικά χρέη, στις τιμές των προϊόντων. Μετά το 1981, όταν συνδέθηκε η Ελλάδα με την ΕΟΚ, οι αγώνες στρέφονταν εναντίον της αντιαγροτικής πολιτικής της Κοινότητας.

Από τότε εμείς λέγαμε ότι στόχος αυτής της πολιτικής ήταν η συρρίκνωση του αγροτικού πληθυσμού - σε 10 χρόνια λέγαμε, από 950.000 αγροτικά νοικοκυριά θα μείνουν 350.000 - και βλέπουμε σήμερα να επιβεβαιώνονται εκείνες οι εκτιμήσεις και οι φόβοι μας.

Η "καρδιά" του αγροτικού προβλήματος

- Σήμερα, πράγματι, είναι φανερό ότι η πολιτική της ΕΕ, που εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις, οδηγεί στο ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς. Τι επιπτώσεις θα έχει αυτό το ξεκλήρισμα;

- Οι επιπτώσεις θα είναι καταστροφικές, όχι μόνο για τους αγρότες, αλλά για όλο τον ελληνικό λαό, για την Ελλάδα. Κατ' αρχήν, η μείωση του αγροτικού εισοδήματος έχει, ήδη, επιπτώσεις και στους άλλους εργαζόμενους, στους επαγγελματοβιοτέχνες, που στηρίζονται - ιδιαίτερα στις αγροτικές περιοχές της χώρας - στο αγροτικό εισόδημα. Παλιότερα, η κυβέρνηση Καραμανλή ισχυριζόταν ότι οι αγρότες που θα ξεκληριστούν θα βρουν δουλιά σε βιομηχανίες και βιοτεχνίες. Βλέπουμε, όμως, και τις βιομηχανίες να κλείνουν, την ανεργία να διογκώνεται. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φαίνεται να μην ενδιαφέρεται καθόλου για το πού θα πάνε οι ξεκληρισμένοι αγρότες. Τα απανωτά χτυπήματα στο αγροτικό εισόδημα, η συρρίκνωση της αγροτικής και της βιομηχανικής παραγωγής, η επίθεση εναντίον των συνεταιρισμών, μαζί με το νόμο για τις αναγκαστικές συνενώσεις δήμων και κοινοτήτων, οδηγούν στην ερήμωση της ελληνικής υπαίθρου.

Αυτή η πολιτική καθοδηγείται και στηρίζεται στις αποφάσεις της ΕΕ, όπως αυτές εκφράζονται στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, στην ΚΑΠ και στην ΓΚΑΤΤ κι άλλες συμφωνίες που έρχονται, όπως αυτή για την "Ατζέντα 2000". Γι' αυτό και οι αγώνες της αγροτιάς στρέφονται εναντίον της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, που αποτελεί την "πηγή" και την "καρδιά" του αγροτικού προβλήματος της Ελλάδας.

Μέτωπο εργατών - αγροτών

- Το ΚΚΕ στάθηκε πάντα στο πλευρό των αγωνιζόμενων αγροτών, προβάλλοντας την ανάγκη της εργατοαγροτικής συμμαχίας. Σήμερα προτείνει τη δημιουργία του Λαϊκού, Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού, Δημοκρατικού Μετώπου. Τι ρόλο θα παίξει σ' αυτό η αγροτιά;

- Πραγματικά, η συμμαχία εργατών - αγροτών ήταν στόχοι του ΚΚΕ. Κι αυτός ο στόχος έγινε πράξη στην περίοδο της Εθνικής Αντίστασης, όταν οι εργαζόμενοι του χωριού και της πόλης πάλευαν από κοινού.

Αλλά και στην εξέγερση του Κιλελέρ οι εργάτες συμπαρατάχτηκαν με τους κολίγους. Είναι γνωστή η απόφαση συμπαράστασης και αλληλεγγύης, π.χ., από το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κέντρο Βόλου. Και, στη συνέχεια, οι αγώνες της αγροτιάς συνδυάζονταν - αλλού περισσότερο κι αλλού λιγότερο, αναλόγως της ανάπτυξης του κινήματος - μ' εκείνους των εργαζομένων, των άλλων μικρομεσαίων στρωμάτων της πόλης και του χωριού.

Αναμφισβήτητα, όμως, οι σημερινοί αγροτικοί αγώνες βρίσκουν μεγάλη συμπαράσταση και συμπαράταξη από τους εργαζόμενους, τον ελληνικό λαό κι αυτό γιατί όλοι αντιλαμβάνονται πως τα προβλήματα είναι κοινά και η αντιμετώπιση της ολομέτωπης επίθεσης του κεφαλαίου, της ΕΕ και της κυβέρνησης αφορά όλο το λαό.

Βεβαίως, οι αγώνες της αγροτιάς συμβάλλουν στη συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας του Μετώπου, το οποίο θα δημιουργηθεί μέσα στη λαϊκή πάλη.

Η δημιουργία και η δράση των Συντονιστικών Επιτροπών Αγώνα των αγροτών - ως αποτέλεσμα και του "ελλείμματος" των τριτοβάθμιων οργανώσεων που δυστυχώς παίζουν το ρόλο του κυβερνητικού βαστάζου - αποτελεί πολύ θετική κατάκτηση. Σήμερα οι αγρότες και οι άλλοι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν την ανάγκη του Μετώπου. Ολοι βλέπουν ότι με την αγωνιστική λαϊκή συσπείρωση, ο αγώνας θα έχει αποτελέσματα.

Μέσα στους κοινούς αγώνες, αλλάζουν κοινωνικές και πολιτικές συνειδήσεις. Νομίζω ότι αυτές οι αλλαγές θα εκφραστούν και στις ερχόμενες εκλογές για την Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, σε συνδυασμό με τη λαϊκή αντίθεση στον "Καποδίστρια".

Σε κάθε περίπτωση, η αγωνιζόμενη αγροτιά θα παίξει το σημαντικό ρόλο της στη δημιουργία του Μετώπου, το οποίο μπορεί να "σπρώξει" σε μια κοινωνικοπολιτική αλλαγή στην Ελλάδα.

Π. Ρ.

Το ακαταδίωκτο του βουλευτή

Το άρθρο 62 του ισχύοντος Συντάγματος ορίζει: "Ι. Οσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος ο βουλευτής δε διώκεται, ούτε συλλαμβάνεται, ούτε φυλακίζεται, ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς άδεια του Σώματος, επίσης δε διώκεται για πολιτικά εγκλήματα βουλευτής της Βουλής που διαλύθηκε, από τη διάλυσή της και έως την ανακήρυξη των βουλευτών της νέας Βουλής.

Η άδεια θεωρείται ότι δε δόθηκε, αν η Βουλή δεν αποφανθεί μέσα σε τρεις μήνες, αφότου η αίτηση του Εισαγγελέα για δίωξη διαβιβάστηκε στον Πρόεδρο της Βουλής.

Η Τρίμηνη προθεσμία αναστέλλεται κατά τη διάρκεια των διακοπών της Βουλής.

Δεν απαιτείται άδεια για αυτόφωρα κακουργήματα.

Με τη διάταξη της παρ. 1 αυτού του άρθρου εισάγεται η θεσμική εγγύηση του ακαταδίωκτου του βουλευτή, όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος για πράξεις ή παραλείψεις του άσχετες με την άσκηση των βουλευτικών του καθηκόντων. Από το περιεχόμενο αυτής της διάταξης αβίαστα προκύπτει ότι η ασυλία που παρέχεται απ' αυτήν είναι περιορισμένη σε σύγκριση με εκείνη που θεσμοθετεί η διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 61, γι' αυτό ορθά χαρακτηρίζεται ως ειδική προστασία του βουλευτή. (Ν. Ν. Σαρίπολος Συνταγμ. Δικ. Τ. Α. 1915 σελ. 484, Χρ. Σγουρίτσας Συνταγμ. Δικ. Τ. Α. 1959 σελ. 293). Η θεσμική αυτή εγγύηση της ειδικής προστασίας απαγορεύει την ποινική δίωξη του βουλευτή κατά τη διάρκεια της βουλευτικής περιόδου, εκτός μόνο εάν πρόκειται για αυτόφωρα κακουργήματα, χωρίς την άδεια της Βουλής. Αυτό δε σημαίνει ότι ο βουλευτής δεν έχει ευθύνη. Απλά το ακαταδίωκτο είναι προσωρινό και όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος εμποδίζει την πρόοδο της ποινικής διαδικασίας. Η ειδική προστασία καλύπτει κάθε είδους καταδιωκτική ενέργεια κατά του βουλευτή και για κάθε αδίκημα. Βάσει αυτής αποκλείεται όχι μόνο η σύλληψη και η φυλάκιση του βουλευτή, αλλά και κάθε ανακριτική πράξη στρεφόμενη κατά του προσώπου του, όπως η απαγγελία κατηγορίας ή η κλήση προς απολογία. Είναι αδιάφορο εάν το αδίκημα είναι κακούργημα, πλημμέλημα ή πταίσμα, ή εάν το αδίκημα τελέσθηκε πριν την έναρξη της βουλευτικής περιόδου ή κατά τη διάρκεια αυτής, έξω των βουλευτικών καθηκόντων ή κατά την ενέργεια αυτών, εννοείται στην τελευταία αυτή περίπτωση δεν πρόκειται περί γνώμης ή ψήφου για τις οποίες ο βουλευτής είναι ανεύθυνος.

Η άδεια για δίωξη του βουλευτή παρέχεται από τη Βουλή με μυστική ψηφοφορία και σύμφωνα με τον κανονισμό της εξετάζει μόνο αν με τη δίωξη επιδιώκονται πολιτικοί σκοποί, αν με αυτή θίγεται η ανεξαρτησία της Βουλής ή αν εμποδίζεται η ελεύθερη άσκηση των καθηκόντων του βουλευτή, οπότε αρνείται τη χορήγηση της άδειας. Η ειδική προστασία του βουλευτή καλύπτει τις ποινικές διώξεις και μόνο αυτές. Δεν εμποδίζεται όμως από αυτήν η έγερση και η εκδίκαση πολιτικής αγωγής για αποζημίωση για τυχόν ζημιές, ή για χρηματική ικανοποίηση για λόγους ηθικής βλάβης.

Στις σημερινές δύσκολες συνθήκες της επιβολής της "νέας τάξης πραγμάτων", της Συνθήκης του Μάαστριχτ, της "Λευκής Βίβλου" και της Συμφωνίας του Σένγκεν ο κομμουνιστής βουλευτής είναι υποχρεωμένος, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ν' αγωνίζεται μαζί με το λαό, εντός και εκτός της Βουλής, για την υπεράσπιση των συμφερόντων του τόπου και των εργαζομένων.

Είναι φανερό ότι οι παραπάνω συνταγματικές εγγυήσεις είναι ανεπαρκείς. Παρά την ανεπάρκειά τους οι σημερινοί πολιτικοί εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης προσπαθούν να τις περιορίσουν με την επιβολή κάθε είδους απαγορεύσεων. Ο λόγος είναι προφανής. Φοβούνται το λαό και το κίνημά του.

Κώστας ΤΟΥΜΑΣΑΤΟΣ

Δικηγόρος, μέλος του ΚΜΕ

Το ανεύθυνο του βουλευτή

Το άρθρο 61 του ισχύοντος Συντάγματος ορίζει:

1. "Ο Βουλευτής δεν καταδιώκεται ούτε εξετάζεται με οποιονδήποτε τρόπο για γνώμη ή ψήφο που έδωσε κατά την άσκηση των βουλευτικών του καθηκόντων.

2. Ο βουλευτής διώκεται μόνο για συκοφαντική δυσφήμιση, κατά νόμο, ύστερα από άδεια της Βουλής. Αρμόδιο για την εκδίκαση είναι το Εφετείο. Η άδεια θεωρείται ότι οριστικά δε δόθηκε, αν η Βουλή δεν αποφανθεί μέσα σε σαράντα πέντε μέρες αφότου η έγκληση περιήλθε στον Πρόεδρο της Βουλής. Αν η Βουλή αρνηθεί να δώσει την άδεια ή αν περάσει άπρακτη η προθεσμία, η πράξη θεωρείται ανέγκλητη. Η παράγραφος αυτή έχει εφαρμογή από την προσεχή βουλευτική περίοδο.

3. Ο Βουλευτής δεν έχει υποχρέωση μαρτυρίας για πληροφορίες που περιήλθαν σ' αυτόν ή δόθηκαν από αυτόν κατά την άσκηση τω καθηκόντων του, ούτε για τα πρόσωπα που του εμπιστεύτηκαν τις πληροφορίες ή στα οποία αυτός τις έδωσε".

Με τη διάταξη της παρ. 1 αυτού του άρθρου εισάγεται απευθείας από το Σύνταγμα η θεσμική εγγύηση του ανεύθυνου του βουλευτή για γνώμη ή ψήφο που έδωσε κατά την άσκηση των βουλευτικών του καθηκόντων. Με τη διάταξη της παρ. 2 του ίδιου άρθρου αναιρείται αυτή η εγγύηση και επιτρέπεται η δίωξη του βουλευτή μόνο για την αξιόποινη πράξη της συκοφαντικής δυσφήμισης υπό τους όρους και προϋποθέσεις που ορίζει αυτή η παράγραφος.

Τέλος, με την παρ. 3 αυτού του άρθρου καθιερώνεται η θεσμική εγγύηση του βουλευτικού απορρήτου. Το ανεύθυνο του βουλευτή που καθιερώνεται με την παραπάνω παράγραφο 1 είναι απόλυτο. Με την έννοια αυτή ισχύει έναντι της δικαστικής ή άλλης αρχής καθώς και έναντι των ιδιωτών, περιλαμβανομένων και των εκλογέων του, αναφέρεται σε κάθε είδους ευθύνη ποινική, αστική, πειθαρχική, διοικητική και πολιτική και έχει χρονική ισχύ, τόσο στη διάρκεια της βουλευτικής περιόδου όσο και μετά τη λήξη της. Στο σημείο αυτό πρέπει να τονιστεί ότι ο βουλευτής δεν έχει πολιτική ευθύνη έναντι των εκλογέων του, γιατί δεν ισχύει σ' εμάς η επιτακτική εντολή. Η έλλειψη της δημοκρατικής αυτής εντολής που είχε τεθεί σ' όλα τα Συντάγματα των σοσιαλιστικών χωρών, έχει σαν αποτέλεσμα, ο βουλευτής να μη δεσμεύεται από τους εκλογείς του και να μην μπορεί να ανακληθεί απ' αυτούς, πριν λήξει η περίοδος της Βουλής για την οποία έχει εκλεγεί. Σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 61 ο βουλευτής δεν καταδιώκεται ούτε εξετάζεται με οποιονδήποτε τρόπο μόνο για γνώμη ή ψήφο που έδωσε κατά την άσκηση των βουλευτικών του καθηκόντων. Στην έννοια της γνώμης υπάγεται οποιαδήποτε εκδήλωση απόψεων ή ισχυρισμών. Ως γνώμη θεωρείται ακόμα και εκείνη που εξέφρασε ο βουλευτής σε πρόταση νόμου ή τροπολογία, σ' έκθεση ή εισήγηση, σ' ερωτήσεις ή επερωτήσεις που υποβλήθηκαν στη Βουλή και στις Κοινοβουλευτικές επιτροπές ή και σε αγορεύσεις του κατά τις συνεδριάσεις της Βουλής των τμημάτων και των Επιτροπών. Στην έννοια της ψήφου υπάγεται κάθε ψήφος που καλείται ο βουλευτής να δώσει στη Βουλή, στα τμήματα ή τις Επιτροπές. Τέλος, το ανεύθυνο καλύπτει τη γνώμη ή ψήφο του βουλευτή που δόθηκε απ' αυτόν κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων της Βουλής, των τμημάτων και των επιτροπών, στις οποίες μετέχει και ασκεί τα καθήκοντά του.

Βουλευτική ασυλία

Ο θεσμός γενικά

Είναι γνωστό ότι ο θεσμός της βουλευτικής ασυλίας αποτελεί δημοκρατική κατάκτηση, που επιτρέπει στον βουλευτή απερίσπαστος, να επιτελεί το έργο του ως εκλεγμένος εκπρόσωπος του λαού. Γι' αυτό και οι διάφορες προσπάθειες που έγιναν κατά καιρούς ενάντια στο θεσμό αποκρούστηκαν από την πλειοψηφία των βουλευτών (διαγραφή της παραγράφου 3 από το Κυβερνητικό Σχέδιο Συντάγματος από την Ολομέλεια της Συνταγματικής Επιτροπής της Ε Αναθεωρητικής Βουλής 1975) και πρόσφατα από την πλειοψηφία των μελών της Επιτροπής που επεξεργάστηκε τις προτάσεις της αναθεώρησης. Οι αρμοδιότητες των βουλευτών, ως μελών αμέσου οργάνου του Κράτους, της Βουλής, καθορίζονται κατ' ευθείαν από το Σύνταγμα και η νομική τους θέση προσδιορίζεται παραπέρα και από τα ιδιαίτερα προνόμοια που παρέχονται σ' αυτούς από το Σύνταγμα. Τα προνόμια αυτά, οι ασυλίες, η αποζημίωση και οι απαλλαγές ή ατέλειες. (Αρθρα 61,62 και 63 του ισχύοντος Συντάγματος, Χρ. Σγουρίτσας Σύνταγμ. Δίκ., Τ. Α., 1959 σελ. 289,290). Τα προνόμια αυτά είναι δικαιώματα δημοσίου δικαίου των βουλευτών, από τα οποία δεν μπορούν να παραιτηθούν, γιατί αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος (Ν. Ν. Σαρίπολος Σύνταγμ. Δικ. Τ. Α. 1915 σελ. 477). Το ίδιο ισχύει και για το Νομοθετικό Σώμα στο σύνολό του.

Ο θεσμός της βουλευτικής ασυλίας εισάγεται για πρώτη φορά από το Σύνταγμα της Επιδαύρου που προήλθεν από την Α Εθνική συνέλευση (20 - 12 - 1821) της αγωνιζόμενης τότε χώρας ενάντια στην Οθωμανική αυτοκρατορία και από τότε καθιερώνεται σ' όλα τα Συντάγματα καθώς και στο σημερινό και αποτελεί μια συνέχεια στη Συνταγματική Ιστορία του τόπου μας. Με τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 61 του ισχύοντος Συντάγματος καθιερώνεται η θεσμική εγγύηση του ανεύθυνου του βουλευτή για γνώμη ή ψήφο που έδωσε κατά την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων. Προέρχεται από το αγγλικό πολίτευμα, στ' οποίο αποτυπώθηκε στο άρθρο 9 της "Διακήρυξης των δικαιωμάτων" του έτους 1689(Ν. Ν. Σαρίπολος Σύνταγμ. Δικ. Τ. Α. 1915, σελ. 477, Π. Παραράς Σύνταγμα 1975, CORPYS ΙΙ, άρθρα 51 - 80 1985, σελ. 144). Με τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 62 του αυτού Ισχύοντος Συντάγματος καθιερώνεται και η Θεσμική εγγύηση του ακαταδίωκτου του βουλευτή, όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος, για πράξεις ή παραλείψεις του που αναφέρονται όχι μόνο κατά την άσκηση των βουλευτικών του καθηκόντων (δεν ισχύει για γνώμη ή ψήφο γιατί καλύπτεται από το ανεύθυνο του άρθρου 61), αλλά και ανεξάρτητα από αυτή. Η θεσμική αυτή εγγύηση ανευρίσκεται στα συντάγματα των άλλων κρατών. Οι θεσμικές αυτές εγγυήσεις αποβλέπουν: 1) Στην εξασφάλιση της ανεξαρτησίας του Νομοθετικού Σώματος. 2) Στην προστασία των μελών του από κάθε είδους διώξεις προερχόμενες από τα όργανα της εκτελεστικής εξουσίας, ή τα μέλη του εκλογικού Σώματος ή τους πολιτικούς αντιπάλους ή και από τρίτους. 3) Την εξασφάλιση του βουλευτή, για την εκπλήρωση του έργου του εντός και εκτός της Βουλής. Μερικοί σύγχρονοι συγγραφείς θεωρούν ότι σήμερα δεν είναι απαραίτητη η διατήρηση της θεσμικής εγγύησης του ακαταδίωκτου του βουλευτή στα διάφορα Συντάγματα, γιατί ο λόγος, που είχε τεθεί αρχικά για την προστασία των μελών της Βουλής από ενέργειες της εκτελεστικής εξουσίας μετά τη συνεχή ανάπτυξη της συνεργασίας μεταξύ της βουλής και κυβέρνησης, έχει εκλείψει. Η άποψη αυτή δεν ευσταθεί, γιατί οι κάθε είδους διώξεις (ποινικές, διοικητικές, πειθαρχικές, αστικές κλπ.) δεν προέρχονται μόνο από όργανα της εκτελεστικής εξουσίας, αλλά μπορούν να προέλθουν και από άλλα δημόσια όργανα ή ακόμα και από ιδιώτες - μέλη του εκλογικού σώματος ή τρίτους.

Τέλος, δεν μπορεί να υποστηριχτεί σοβαρά η άποψη αυτή μετά την κρίση που υφίστανται σήμερα οι θεσμοί της φιλελεύθερης αστικής δημοκρατίας. Η κρίση αυτή που ανταποκρίνεται στο σημερινό επίπεδο ανάπτυξης του καπιταλιστικού συστήματος εκφράζεται στο επίπεδο του συντάγματος με μια διάχυτη δυσπιστία προς το λαό παρ' όλη τη νομική του ιδιότητα ως "κυριάρχου". (Αρ. Μάνεσης Συνταγματική Θεωρία και Πράξη σελ. 566). Πραγματώνεται δε με τη θεσμοθέτηση αντιδραστικών θεσμών, ανασχετικών της θέλησής του και με τον περιορισμό του ρόλου του μόνο στην ανάδειξη των βουλευτών, βάσει των όρων και προϋποθέσεων που θέτει κάθε φορά η άρχουσα τάξη και της αντιδημοκρατικής αντιπροσωπευτικής εντολής, για την οποία ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ στο Κοινωνικό του Συμβόλαιο (111,15) τονίζει χαρακτηριστικά: "Βάσει αυτής, η Κυριαρχία του Λαού αν και είναι ανεπίδεκτη απαλλοτρίωσης, εν τούτοις παραχωρείται στους εκλεγόμενους". Ετσι κατά τον τρόπο αυτό συνεχίζει: "φέρουν το λαό Κυρίαρχο μόνο κατά τη διάρκεια της μέρας εκλογής των βουλευτών, ενώ τον υπόλοιπο χρόνο τον μεταβάλλουν σε δούλο". Στο σημείο αυτό επιβάλλεται ν' αναφερθεί ότι το Κυβερνητικό Σχέδιο Συντάγματος 1975 (άρθρο 12 παρ. 3) υιοθετούσε τις αντιλήψεις περί "Εσωτερικού ταξικού εχθρού" και απέβλεπε στην κηδεμονεία του λαϊκού φρονήματος και την εκτός νόμου θέση πολιτικών κομμάτων, ορίζοντας ότι "οι Βουλευταί κόμματος τεθέντος εκτός νόμου κηρύσσονται έκπτωτοι του αξιώματος". Επρόκειτο για επανάληψη των διατάξεων του άρθρου 58 παρ. 5 και 6 των χουντικών Συνταγμάτων του 1968 και 1973. Η διάταξη τελικά απαλείφτηκε ύστερα από έντονη αντίδραση της τότε αντιπολίτευσης. (Αρ. Μάνεσης Συνταγμ. Θεωρία και Πράξη σελ. 569). Παραπέρα, είμαστε καθημερινοί μάρτυρες του γεγονότος της συνεχούς μείωσης των αρμοδιοτήτων και του ρόλου της Βουλής και αντίστοιχα της συνεχούς αύξησης των αρμοδιοτήτων της εκτελεστικής εξουσίας. Ακόμα δεν πρέπει να διαφεύγει το γεγονός ότι η εκτελεστική εξουσία έχει στη διάθεσή της τον κρατικό μηχανισμό καταναγκασμού και καταστολής, υπηρετεί ευχερέστερα το μονοπωλιακό κεφάλαιο των πολυεθνικών εταιριών, εξυπηρετεί αποτελεσματικότερα τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης και κατοχυρώνει πληρέστερα την πολιτική ηγεμονία της.

Πανελλαδικό συλλαλητήριο στις 15 Μάρτη

Ανακοίνωση της Πανθεσσαλικής Συντονιστικής Επιτροπής

Τα αποτελέσματα των πρόσφατων κινητοποιήσεων, την οργάνωση του γιορτασμού του Κιλελέρ και το σχεδιασμό των επόμενων κινητοποιήσεων της αγροτιάς συζήτησε, στη συνεδρίασή της προχτές Παρασκευή, η ΠΑΣΕ. Σε ανακοίνωση που εξέδωσε αμέσως μετά αναφέρει τα εξής:

"Α. Οι πρόσφατοι ηρωικοί αγώνες των αγροτών, που ήταν συνέχεια των προηγούμενων, χαρακτηρίστηκαν από μαζικότητα, μαχητικότητα, αγωνιστικότητα, αλλά και ορισμένα άλλα νέα ποιοτικά στοιχεία, όπως:

- Την ικανότητα των αγροτών, με τις νέες μορφές οργάνωσης που χρησιμοποιούν, να αντέχουν στο χρόνο και στις επιθέσεις που δέχονται.

- Να χρησιμοποιούν ποικιλία μορφών πάλης και να τις εναλλάσσουν γρήγορα, χωρίς να υποκύπτουν σε εκβιασμούς για άρνηση των πιο οξυμένων από αυτές, με αποτέλεσμα τη συμμετοχή ακόμα περισσότερων αγροτών.

- Να κερδίσουν την αλληλεγγύη, τη συμπαράσταση και τη διάθεση για κοινή δράση και άλλων στρωμάτων των εργαζομένων και ιδιαίτερα της νεολαίας και μαθητών, πράγμα που διευρύνει το μέτωπο αγώνα και τη δύναμη που εκπέμπει αυτός ο αγώνας.

- Να προβάλλουν και να διεκδικούν την "καρδιά" του αγροτικού προβλήματος, στρέφοντας το μέτωπο ενάντια στις πολιτικές που ξεκληρίζουν τα νοικοκυριά οικογενειακής μορφής, όπως προδιαγράφει η "Ατζέντα 2000", το Διευθυντήριο των Βρυξελλών και που πιστά εφαρμόζει η κυβέρνηση, αναδείχνοντας ταυτόχρονα και λύσεις σε άμεσα οξυμένα αιτήματα.

- Συνολικά, οι νέοι αγώνες έφεραν τους αγρότες ένα βήμα πιο μπροστά, συσπείρωσαν πανελλαδικά το κίνημα σε αγωνιστική κατεύθυνση, ενίσχυσαν τις δυνατότητες λύσης άμεσων αιτημάτων και άνοιξαν προοπτικές για βαθύτερες φιλοαγροτικές αλλαγές στα ζητήματα αγροτικής πολιτικής.

- Γι' αυτό και με το "κλείσιμο" αυτού του κύκλου των κινητοποιήσεων εξαπολύθηκε σφοδρή επίθεση λάσπης και συκοφαντίας ενάντια στην ΠΑΣΕ και στα στελέχη της, που οδήγησαν δήθεν τους αγρότες στην ήττα, γιατί δώσανε έναν αγώνα με παράλογα αιτήματα κλπ.

- Ολα αυτά, βέβαια, γίνονται γιατί τους φοβίζουν τα νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά των αγώνων, η καταξίωση της ΠΑΣΕ και θέλουν να προβάλουν επικίνδυνες γι' αυτούς εξελίξεις.

Β. Το Κιλελέρ φέτος αποφασίστηκε να γιορταστεί με 3ήμερες εκδηλώσεις και με ευθύνη της ΠΑΣΕ, με το παρακάτω πρόγραμμα:

1) Το Σάββατο 14 Μάρτη, 11 π.μ., επιμνημόσυνη δέηση στο χώρο του Κιλελέρ, κατάθεση στεφάνων από συντονιστικές και φορείς. 2) Την Κυριακή 15 Μάρτη, στην Καρδίτσα παναγροτικό παλαϊκό συλλαλητήριο από όλη την Ελλάδα.

3) Τη Δευτέρα 16 Μάρτη θα πραγματοποιηθεί μεγάλη συναυλία στη Λάρισα, (πλατεία Ταχυδρομείου, 6 μμ), αφιερωμένη στον αγώνα της αγροτιάς. Παίρνουν μέρος οι Βασ. Παπακωνσταντίνου,Διονύσης Τσακνής,Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και άλλοι γνωστοί καλλιτέχνες με πολυμελή συγκροτήματα.

Γ. Η ΠΑΣΕ μπροστά στη σφοδρή και βίαιη επίθεση που δέχεται σήμερα η πλειοψηφία των αγροτών για άμεση εγκατάλειψη και ξεκλήρισμα από τα νοικοκυριά τους, θεωρεί επιβεβλημένη τη συνέχιση του αγώνα με πληθώρα αγωνιστικών κινητοποιήσεων και εκδηλώσεων κάθε μορφής.

- Καταγγέλλει το νέο γύρο της τρομοκρατικής επίθεσης της κυβέρνησης, μέσω των καταδικαστικών αποφάσεων των Εφετείων, που στοχεύουν στην εξόντωση των αγωνιστών της αγροτιάς και δημιουργούν μεγάλο πολιτικό ζήτημα, αγγίζοντας τα όρια "πολιτικής εκτροπής", καταργούν δημοκρατικά δικαιώματα και απειλούν τη δημοκρατική ομαλότητα του τόπου.

- Δηλώνει ότι και η νέα μορφή τρομοκρατίας δε θα περάσει.

- Οι αγρότες και ιδιαίτερα οι οπαδοί και ψηφοφόροι του κυβερνώντος κόμματος θα απαντήσουν σ' αυτήν την επίθεση με ακόμα πιο μαζική και δυναμική συμμετοχή στους αγώνες και με πολιτική καταδίκη όλων όσων εφαρμόζουν και στηρίζουν αυτήν την πολιτική.

- Ο λαός μπορεί και πρέπει να αντιδράσει και να σταματήσει τον αντιδημοκρατικό κατήφορο της κυβέρνησης, που σήμερα πλήττει τους αγρότες και αύριο, εφόσον δεν αντιμετωπιστεί, θα στραφεί και θα πλήξει όλους όσοι αγωνίζονται και θα αγωνίζονται εναντίον της αντιλαϊκής πολιτικής".

Για τη βουλευτική ασυλία

Η πρωτοφανής επιχείρηση των μαζικών ποινικών διώξεων, των δικών και καταδικών σε βάρος των αγροτών, η συζήτηση στη Βουλή μετά από αίτηση του εισαγγελέα για άρση της ασυλίας του βουλευτή του ΚΚΕ και μέλους της Πανθεσσαλικής Συντονιστικής Επιτροπής Αγροτών Βαγγέλη Μπούτα, επανέφεραν και ανέδειξαν ακόμα μια φορά ανάμεσα στα άλλα και το ζήτημα του θεσμού της βουλευτικής ασυλίας.

Δυναμικά θα διαδηλώσουν και φέτος στο Κιλελέρ γιορτάσουν και φέτος οι

Δυναμικά και μαζικά θα συμμετάσχουν και φέτος οι αγρότες στο γιορτασμό του Κιλελέρ, διεκδικώντας τη λύση των δίκαιων προβλημάτων τους



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ