Η ανηλεής φοροεπιδρομή κατά των λαϊκών στρωμάτων και η κατακρήμνιση του δημόσιου χαρακτήρα των Παιδείας - Υγείας --Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, που προωθείται με τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 1997, αποτελεί σημαντικό βήμα για την προώθηση της εθνικής στρατηγικής της χώρας.

Αυτό υποστήριξε και χτες - όπως αναμενόταν - ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Γ. Παπαντωνίου,κατά την παρουσίαση του κρατικού προϋπολογισμού για το 1997. Ενας προϋπολογισμός - λαιμητόμος για τα εισοδήματα και τις καταχτήσεις των εργαζομένων - όπως τονίζεται σε ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ - ο οποίος:

• Παρά τον τρόπο που καταρτίστηκε, επιβεβαιώνει πλήρως τις προθέσεις της κυβέρνησης να εξαπολύσει επίθεση σε όλα τα μέτωπα κατά των μισθωτών και συνταξιούχων, των επαγγελματοβιοτεχνών και των αγροτών, των νέων και άλλων λαϊκών στρωμάτων.
• Επιχειρεί να εισάγει το "πάγωμα" των μισθών στο δημόσιο τομέα για το 1997.
• Αυξάνει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς τη φορολογική επιβάρυνση μισθωτών και συνταξιούχων, σαν αποτέλεσμα της μη τιμαριθμοποίησης της φορολογικής κλίμακας.
• Επιχειρεί έναν άνευ προηγουμένου περιορισμό των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, σε Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια και άλλους τομείς.
• "Παγώνει" τις επιχορηγήσεις προς όλους σχεδόν τους φορείς που επιτελούν "κοινωνικό έργο", ενώ μειώνει αφόρητα τις επιχορηγήσεις μιας σειράς ευπαθών κατηγοριών των πολιτών.
• Αποδεικνύει την αναποτελεσματικότητα και την αποτυχία της εφαρμοζόμενης πολιτικής, αφού παρά τη γενικευμένη λιτότητα που έχει επιβληθεί σε βάρος των εργαζομένων και τον ασφυκτικό περιορισμό των δαπανών, δείχνει μεγάλη διόγκωση των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους, το οποίο στην τριετία του ΠΑΣΟΚ αυξήθηκε κατά 12,5 τρισ. δρχ. και έφτασε τα 36 τρισεκατομμύρια!

Αν η ουσία του προϋπολογισμού είναι το αντιλαϊκό περιεχόμενό του, η μέθοδος που ακολούθησαν οι κυβερνώντες για την κατάρτισή του είναι η απατεωνιά και οι αλχημείες. ΠΟΤΕ την τελευταία τουλάχιστον δεκαπενταετία δεν παρουσιάστηκε με τέτοιο τρόπο προϋπολογισμός του κράτους. Εκείνο που κυριαρχεί σε κάθε κονδύλι που εμφανίζεται είναι η υποτίμησή του σε ό,τι αφορά τη διαμόρφωσή του μέχρι και φέτος και η διόγκωσή του για το 1997. Το αποτέλεσμα εκατοντάδων ή και χιλιάδων "λογιστικών μεταφορών", "εσωτερικών αναδιανομών", "δημιουργίας νέων κωδικών", "αλλαγής ονοματολογίας κονδυλίων", κομπίνες με τα επιμέρους κονδύλια των εσόδων και των δαπανών, είναι να εμφανίζεται ένας προϋπολογισμός σπαζοκεφαλιά. Ενας προϋπολογισμός κάλπικος, που περισσότερο κινείται στα πλαίσια της "επικοινωνιακής πολιτικής" του ΠΑΣΟΚ και πολύ λιγότερο στην παρουσίαση της δημοσιονομικής πολιτικής της επόμενης χρονιάς.

Ο αρμόδιος επι του προϋπολογισμού υπουργός υπεραμύνθηκε, όπως άλλωστε ήταν φυσικό, της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης, η οποία όμως βάλλεται πλέον από τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Ευρισκόμενος προφανώς σε δυσμενή θέση ο Γ. Παπαντωνίου, δε δίστασε να καταφύγει σε χονδροειδή παραποίηση της πραγματικότητας. Σε σχετική ερώτηση του "Ρ" για το τι διαφέρει η εισοδηματική πολιτική που εξάγγειλε η κυβέρνηση για το 1997 με την εισοδηματική πολιτική του 1992 της ΝΔ (το γνωστό 0 + 0 = 14%!) κατηγόρησε τον Τύπο για... αλχημείες και... διαστρέβλωση της κυβερνητικής πολιτικής, αφού - σύμφωνα με τη δική του αριθμητική - οι εργαζόμενοι το 1997 θα λάβουν μέση αύξηση 8%!

Υπερβάλλοντας μάλιστα εαυτόν, ο Γ. Παπαντωνίου έκανε λόγο για οικονομική πολιτική η οποία στρέφεται κατά του... μεγάλου κεφαλαίου και των... υψηλών εισοδημάτων καθώς και ότι όλοι οι νέοι φόροι θα καταβληθούν από τους κατέχοντες...

Οσο για τα αιτήματα των εκατομμυρίων απεργών και των αγωνιζόμενων για την επιβίωσή τους αγροτών, ο υπουργός δεν ανέλαβε καμιά δέσμευση για την επίλυσή τους, υποσχέθηκε όμως να τους πείσει με... διάλογο.

Σε ό,τι αφορά το αίτημα της τιμαριθμοποίησης της φορολογικής κλίμακας, υποστήριξε ότι ενμέρει μόνο είναι αλήθεια ότι πλήττει τους χαμηλοσυνταξιούχους - χαμηλόμισθους καθώς ευνοεί τα υψηλά μόνο εισοδήματα. Στο μέλλον πάντως - δεν προσδιόρισε πότε - η κυβέρνηση θα αποκαταστήσει και αυτή την αδικία. Καταλήγοντας ο Γ. Παπαντωνίου χαρακτήρισε την επερχόμενη άγρια πολιτική λιτότητας "δύσκολη, αλλά ωραία φάση για την είσοδο στο κοινό νόμισμα"!

Τα χαρακτηριστικά της φοροεπιδρομής και της καταλήστευσης των λαϊκών εισοδημάτων έχει ο Κρατικός Προϋπολογισμός του 1997 στο σκέλος των φορολογικών του εσόδων.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τα φορολογικά έσοδα αυξάνουν κατά 1 τρισ. δραχμές και προβλέπεται να ανέλθουν στα 7,8 τρισ. δραχμές έναντι 6,8 τρισ. δραχμών, που σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών εισπράχθηκαν το 1996. Χαρακτηριστικό των άγριων διαθέσεων της κυβέρνησης αποτελεί το γεγονός ότι όλα τα κονδύλια φορολογικών εσόδων αυξάνονται με διπλάσιους, τριπλάσιους μέχρι και τετραπλάσιους ρυθμούς αύξησης σε σχέση με τον προβλεπόμενο πληθωρισμό. Σαν παράδειγμα αναφέρουμε ότι ο φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων προβλέπεται να αυξηθεί κατά 21% ως συνέπεια της συνδυασμένης επενέργειας μίας σειράς ληστρικών μέτρων, όπως τα "αντικειμενικά" κριτήρια φορολόγησης, η μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας και οι περικοπές φορολογικών απαλλαγών. Οι έμμεσοι φόροι αυξάνουν με ρυθμό διπλάσιο του πληθωρισμού και προβλέπεται να φτάσουν τα 5 τρισ. δραχμές.

Στη συνέχεια παρουσιάζουμε τα κυριότερα κονδύλια εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού.

• Οι άμεσοι φόροι προβλέπεται να αυξηθούν κατά 400 δισ. δραχμές, από 2,4 τρισ. δραχμές το 1996 σε 2,8 τρισ. δραχμές το 1997.

Ο φόρος φυσικών προσώπων προβλέπεται να αυξηθεί κατά 210 δισ. δραχμές και και σε ποσοστό αύξησης 21%. Ο δε φόρος νομικών προσώπων (επιχειρήσεις, τράπεζες κλπ.) προβλέπεται να αυξηθεί κατά 80 δισ. δραχμές ή κατά 15%. Από τους επιμέρους άμεσους φόρους, ο φόρος στην περιουσία προβλέπεται να αυξηθεί κατά 46% και σε απόλυτους αριθμούς κατά 40 δισ. δραχμές. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι στον κρατικό προϋπολογισμό δεν υπάρχει πρόβλεψη για την είσπραξη εσόδων από τη μεγάλη ακίνητη περιουσία, τη φορολογία των κρατικών τίτλων και τη φορολόγηση των παράγωγων χρηματοοικονομικών προϊόντων. Το στοιχείο αυτό αποτελεί σοβαρή ένδειξη ότι η κυβέρνηση ούτε καν είχε προβλέψει αρχικά να περιλάβει τους φόρους αυτούς στο πακέτο των νέων φορολογικών μέτρων, αλλά τους περιέλαβε εσπευσμένα για να κατευνάσει τις λαϊκές αντιδράσεις.

Οι έμμεσοι φόροι προβλέπεται να αυξηθούν κατά 600 δισ. δραχμές και να ανέλθουν στα 5 τρισ. δραχμές.

Ο ΦΠΑ, προβλέπεται να αυξηθεί κατά 15%, δυόμισι δηλαδή φορές περισσότερο από τον πληθωρισμό και σε απόλυτους αριθμούς να ξεπεράσει τα 2,5 τρισ. δραχμές. Οι υπόλοιποι φόροι συναλλαγών προβλέπεται να αυξηθούν κατά 11% και να φτάσουν τα 450 δισ. δραχμές. Από το ποσό αυτό τα 255 δισ. δραχμές προβλέπεται να εισπραχθούν μέσω του φόρου χαρτοσήμου, τον οποίο η κυβέρνηση αύξησε από 50% μέχρι και 100%.

Οι φόροι κατανάλωσης προβλέπεται να αυξηθούν κατά 12,5% και να φτάσουν το 1,9 τρισ. δραχμές. Ο κυριότερος φόρος συναλλαγών, ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης πετρελαιοειδών αυξάνει κατά 65 δισ. δραχμές, καθώς το σχετικό κονδύλι ανέρχεται στα 940 δισ. δραχμές. Ο φόρος καπνού αυξάνει κατά 55 δισ. δραχμές, από 410 σε 465 δισ. δραχμές και ο φόρος οινοπνευματωδών φτάνει τα 75 δισ. δραχμές. Μεγάλη τέλος αύξηση 27,5% υπάρχει στα τέλη κυκλοφορίας οχημάτων, τα οποία η κυβέρνηση αύξησε υπέρογκα το προηγούμενο καλοκαίρι.

***

***

***

Χ. Λ.

Με απάνθρωπες - εκσυγχρονιστικής έμπνευσης - αλχημείες η κυβέρνηση προσπάθησε να καλύψει και ταυτοχρόνως να επιδείξει το δήθεν "κοινωνικό της πρόσωπο" με τα κονδύλια της υγείας, της πρόνοιας και της κοινωνικής ασφάλισης.

Ετσι, αφαιρώντας από τις συνολικές δαπάνες πρόνοιας τα κονδύλια για τα πολυτεκνικά επιδόματα, την ισόβια σύνταξη της πολύτεκνης μητέρας και τα ειδικά μέτρα κοινωνικής πολιτικής, παρουσίασε μια ονομαστική αύξηση των δαπανών πρόνοιας κατά 15,8% (137,671 δισ. το 1997 έναντι 118,867 δισ. το 1996). Αν όμως συνυπολογιστούν τα πολυτεκνικά επιδόματα (58 δισ. για το 1996 και 69 δισ. για το 1997), η ισόβια σύνταξη (61 δισ. για το 1996 και 12 δισ. για το 1997) καθώς και τα ειδικά μέτρα κοινωνικής πολιτικής (119 δισ. το 1995 και 175 δισ. για το 1997), τότε προκύπτει μια αύξηση του 10,3%. Δηλαδή μια μονάδα πάνω απ' τον πληθωρισμό.

Στην ουσία η κυβέρνηση απλά επανέφερε το ποσοστό της ονομαστικής αύξησης των δαπανών πρόνοιας περίπου στα επίπεδα του 1995. Οι δαπάνες πρόνοιας το 1995 είχαν αυξηθεί - σε σχέση με το 1994 - κατά 10,8%.

Κάνοντας δραματικές ανακατανομές ανάμεσα στα κονδύλια της πρόνοιας, η κυβέρνηση προσπαθεί να επιδείξει δήθεν κοινωνική ευαισθησία. Η πιο αποκρουστική επίδειξη αναισθησίας ήταν οι περικοπές στην ισόβια σύνταξη της μητέρας και η χορήγησή της με διάφορα εισοδηματικά κριτήρια - μια μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε και για τη χορήγηση των διαβόητων ΕΚΑΣ στους συνταξιούχους. Πέρα από τις απάνθρωπες και προσβλητικές για τις πολύτεκνες μητέρες μεταχείρισή τους, η κυβέρνηση με προκλητικό τρόπο εμπαίζει ολόκληρες κατηγορίες πληθυσμού που ανήκουν στις αδύναμες κοινωνικά ομάδες. Υπόσχεται και νέα προγράμματα πρόνοιας και επαγγέλλεται νέα προγράμματα για τους συνταξιούχους - σαν κι αυτά που γίνονται στο Περιστέρι - τη λειτουργία βρεφονηπιακών σταθμών όλη τη μέρα, για τους Τσιγγάνους και τα σπαστικά παιδιά, με τη διάθεση μόλις δέκα δισ. δραχμών.

Είναι εξωφρενικό, όταν αναλογιστεί κανείς ότι με δέκα δισ. μπορούν να ικανοποιηθούν οι ανάγκες 200.000 Τσιγγάνων, 1.200.000 συνταξιούχων - πλην των συνταξιούχων του ΟΓΑ - και των παιδιών που φοιτούν στους παιδικούς σταθμούς.

Οι δαπάνες για την υγεία αυξάνονται κατά 9% (610,936 δισ. το 1997 έναντι 560,378 δισ. το 1996).

Ούτε και τον πληθωρισμό δεν καλύπτουν αυτές οι αυξήσεις, με δεδομένο ότι ο "υγειονομικός πληθωρισμός" είναι κατά δυο - τρεις μονάδες μεγαλύτερος από τον επίσημο πληθωρισμό.

Ετσι μηδενίζονται οι δαπάνες - ναι μηδέν - για τον εξοπλισμό των νοσοκομείων και μειώνονται οι δαπάνες λειτουργίας των νοσοκομείων κατά 27% (9,805 δισ. το 1997 έναντι 13,439 δισ. το 1996). Στα πλαίσια αυτά μειώνονται οι επιχορηγήσεις της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης για νοσήλια κατά 5,3% (107 δισ. το 1997 έναντι 113 δισ. το 1996).

Μειώνεται η επιχορήγηση προς το ΙΚΑ κατά 2,5% (230 δισ. το 1997 έναντι 236 δισ. το 1996). Για τα περιβόητα επιδόματα των ΕΚΑΣ προβλέπεται το ποσό των 40 δισ. έναντι των 50 δισ. που είχε εξαγγείλει ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης στις 6.6.1996.

Επίσης καθηλώνονται οι επιχορηγήσεις προς το ΤΕΒΕ και ΤΑΕ (40,5 και 6,7 δισ. δραχμές).

Ούτε και φέτος κατάφερε η κυβέρνηση να πιάσει το στόχο που είχε θέσει για τη συγκράτηση των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού 1996 (εκτός χρεολυσίων), οι οποίες θα είναι τουλάχιστον 179,4 δισ. δραχμές πάνω από το στόχο που είχε τεθεί.Ενώ είχαν προϋπολογιστεί να μην ξεπεράσουν τα 9.407,6 δισ. δραχμές, τελικά - σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση - εκτιμάται ότι θα διαμορφωθούν στο ποσό των 9.751,1 δισ. δραχμών. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θεωρεί την εκτέλεση του προϋπολογισμού στο σκέλος των δαπανών "ικανοποιητική" και - αφού ομολογεί την "υπέρβαση" που σημειώθηκε φέτος στις δαπάνες - την αποδίδει ...στις μεγάλες αυξήσεις που δόθηκαν στους μισθωτούς του δημοσίου και στους τόκους του δημόσιου χρέους.

Το επιχείρημα αυτό είναι κάλπικο και ανατρέπεται από το κείμενο της ίδιας της εισηγητικής έκθεσης, που φέρει την υπογραφή του υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Παπαντωνίου.Οπως αναφέρεται, "οι δαπάνες για αποδοχές (σ. σ. μισθοί δημοσίων υπαλλήλων και συντάξεις) εμφανίζονται αυξημένες, έναντι των αρχικών προβλέψεων, κατά 164 δισ. δραχμές". Από την ανάλυση που υπάρχει στη συνέχεια αναφέρεται ότι η απόκλιση προς τα πάνω, που σημείωσαν οι δαπάνες υπηρετούντος προσωπικού, "είναι εν μέρει πραγματική και εν μέρει λογιστικής φύσεως". Κι αυτό γιατί, όπως αναφέρεται, στις δαπάνες μισθοδοσίας υπηρετούντος προσωπικού περιλαμβάνονται:

• Τα διάφορα επιδόματα που έδωσε μέσω του προϋπολογισμού το 1996 (σ. σ. για ψηφοθηρικούς λόγους). Αυτή είναι πραγματική δαπάνη.
• Τα διάφορα επιδόματα που έπαιρναν χρόνια τώρα οι δημόσιοι υπάλληλοι, από ειδικούς λογαριασμούς εκτός προϋπολογισμού, τα οποία ενσωματώθηκαν στον προϋπολογισμό χωρίς όμως να αποτελούν πραγματική δαπάνη.
• Οι αναδρομικές αποδοχές των δικαστικών λειτουργών, λόγω αναδρομικής ισχύος του μισθολογίου των δικαστικών.

Οπως αναφέρεται στην έκθεση, "αν από το συνολικό ποσό των αποδοχών των υπηρετούντων δημοσίων υπαλλήλων αφαιρεθούν τα παραπάνω κονδύλια ...τότε η διαφορά, που προκύπτει από τις αρχικές προβλέψεις, ανέρχεται στο ποσό των 45,6 δισ. δραχμών".Η διαφορά αυτή, διευκρινίζεται, οφείλεται "στους νέους διορισμούς, τα ποικίλης φύσης επιδόματα που δόθηκαν το 1996 και στα αναδρομικά των 18.000 δραχμών για τους δημοσίους υπαλλήλους που δεν τα είχαν πάρει". Από τα παραπάνω προκύπτει πως η ευθύνη για την όποια υπέρβαση σημειώθηκε στις δαπάνες για μισθούς, βαρύνει αποκλειστικά την κυβέρνηση του κ. Σημίτη, που σπατάλησε το δημόσιο με ρουσφετολογικά και μικροπολιτικά κριτήρια.

Με βάση την παραπάνω ανάλυση των δαπανών του προϋπολογισμού για μισθούς και συντάξεις στο δημόσιο, και τον προϋπολογισμό τους για το 1997, προκύπτει με σαφήνεια ότι η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να μη δώσει δεκάρα αύξηση στους δημόσιους υπαλλήλους παρά μόνο το 0%+0%, που προκύπτει από το νέο μισθολόγιο και είχε αποκαλύψει πρώτος ο "Ρ".Σύμφωνα με τα αναλυτικά στοιχεία που περιλαμβάνονται στην εισηγητική έκθεση του 1997, το 7,9% που προβλέπεται να αυξηθεί το κονδύλι για αύξηση των μισθών δημοσίων υπαλλήλων και το 6% για την αύξηση του κονδυλίου για συντάξεις, σε καμιά περίπτωση δε σημαίνει ανάλογη αύξηση των μισθών και συντάξεων.Κι αυτό γιατί στα ποσοστά αύξησης των κονδυλίων για μισθούς και συντάξεις περιλαμβάνονται τα αναδρομικά των δικαστών, τα διάφορα επιδόματα εκτός προϋπολογισμού, που στο εξής θα εμφανίζονται σαν δαπάνη του προϋπολογισμού κλπ.

• Τις συντάξεις των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης (από 22,5 δισ. δρχ. γίνονται 5 δισ.). Μείωση 77,7%
• Την ισόβια σύνταξη των πολύτεκνων μητέρων (από 61 δισ. πέφτουν στα 12 δισ.). Μείωση 80,3%
• Τα επιδόματα για άτομα με ειδικές ανάγκες (τυφλών, κωφάλαλων, παραπληγικών κλπ.). Μείωση μέχρι 50%

Σε ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τον κρατικό προϋπολογισμό, που κατέθεσε χτες στη Βουλή η κυβέρνηση, τονίζεται:

"Τον χειρότερο και πιο αντιλαϊκό προϋπολογισμό των τελευταίων χρόνων κατέθεσε σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Αυτός ο προϋπολογισμός - προϋπολογισμός - λαιμητόμος για το εισόδημα και τις κατακτήσεις των λαϊκών στρωμάτων - είναι σίγουρο ότι θα συναντήσει την καθολική αντίσταση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού.

Το ελπιδοφόρο μήνυμα των αγώνων, που ήδη έχουν ξεσπάσει, είναι ότι οι εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι να κλιμακώσουν την πάλη τους κατά της αντιλαϊκής κυβερνητικής λαίλαπας.

Το ΚΚΕ καλεί τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες να πρωτοστατήσουν στον αγώνα για την υπεράσπιση του μόχθου και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, των μικρομεσαίων αγροτών, των επαγγελματοβιοτεχνών".