Η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού κατάλαβε, από τη χτεσινή κακοστημένη παράσταση, ότι δεν έχει να περιμένει τίποτα καλό από τους δύο "μονομάχους"
Εμπαιγμός, κοροϊδία, υποτίμηση της νοημοσύνης του ελληνικού λαού, κακοστημένη παράσταση για δύο, οι οποίοι δεν κατάφεραν να προκαλέσουν ούτε το γέλιο των θεατών, παρά μόνο "έκπληξη" για το θράσος τους, να θέλουν να τους εμπιστευτεί ο λαός την ψήφο του.
Ολα αυτά χαρακτήρισαν την πρώτη τηλεοπτική "αναμέτρηση" κακέκτυπο των αμερικάνικων προτύπων, των Κ. Σημίτη και Μ. Εβερτ, οι οποίοι διασταύρωσαν τα ξίφη τους μακριά από τα προβλήματα του φτωχών λαϊκών στρωμάτων, αλλά δε δίστασαν να κάνουν παιχνίδι εντυπώσεων και δημαγωγίας στις πλάτες τους.
Αυτό που τελικά κατάφεραν οι αρχηγοί των δύο μεγάλων κομμάτων ήταν να πείσουν τη συντριπτική πλειοψηφία όσων τους παρακολούθησαν ότι αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να καταλάβουν την εξουσία, υφαρπάζοντας την ψήφο τους, για να συνεχίσουν την ίδια πολιτική. Η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού συνειδητοποίησε ότι δεν έχει να περιμένει τίποτα καλύτερο να περιμένει από δαύτους. Ευτυχώς που βγήκαν μαζί στην τηλεόραση!
Παρ' όλο που η πολιτική, που είχαν να προτείνουν στον ελληνικό λαό, δε διέφερε παρά μόνο στις λεπτομέρειες - και ακριβώς για αυτό - επιχείρησαν να δείξουν ότι δεν είναι όμοιοι με δημαγωγικές κορόνες, έξαρση λαϊκισμού και πλειοδοσία πατριωτισμού.
Ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης επιχείρησε να εμφανιστεί ως "ήρεμη δύναμη", που γνωρίζει τι θέλει και πώς θα το επιτύχει. Στο πλαίσιο αυτό εμφανίστηκε αμετανόητος για τη στάση που κράτησε στα Ιμια, το "ευχαριστώ" του αίσχους, που απηύθυνε στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, το οποίο δε δίστασε να πει ότι θα επαναλάβει και στο μέλλον (!). Προκειμένου να αποδείξει ότι δεν είναι λιγότερο υποτελής από την ηγεσία της ΝΔ, θυμήθηκε - το ανάλογο (!) - παράδειγμα του Π. Κανελλόπουλου, ο οποίος είχε πει απευθυνόμενος στον Αμερικανό στρατηγό Βαν Φλιτ "στρατηγέ, ιδού ο στρατός σας".
Παρ' όλα αυτά, ο πρωθυπουργός απέκρυψε την πολιτική που θα ακολουθήσει στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αποσιώπησε και συγκάλυψε τον ιμπεριαλιστικό ρόλο των ΗΠΑ, αφήνοντας, με σαφήνεια, να εννοηθεί ότι θα συνεχίσει με μεγαλύτερη ορμή την πολιτική της δουλοπρέπειας και υποτέλειας. Η στάση αυτή φάνηκε και όσον αφορά το Κυπριακό, όπου έκανε ότι δεν άκουσε την ερώτηση για λύση τύπου Ντέιτον, που ετοιμάζουν οι ΗΠΑ και ισχυρίστηκε ότι η επίλυση του προβλήματος θα γίνει μέσω της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ.
Περισσότερο σαφής ήταν ο πρωθυπουργός στην οικονομική πολιτική, που πρόκειται να εφαρμόσει αν κερδίσει τις εκλογές. Είπε ότι δεσμεύεται από το πρόγραμμα σύγκλισης, τόνισε ότι θα συνεχίσει την ίδια πολιτική, που υπαγορεύεται από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Δε θέλησε όμως, προς δόξαν της "γλώσσας της αλήθειας" που μιλάει, να δηλώσει ενώπιον του λαού τι μέτρα αντιλαϊκά θα περιλαμβάνει ο προϋπολογισμός του '97, ποιες περικοπές δαπανών θα κάνει, κλπ., ακριβώς γιατί θέλει "να έχει ελεύθερα τα χέρια του" την επομένη των εκλογών. Μάλιστα, αρνήθηκε πεισματικά να δεσμευτεί ότι θα υπάρχει κάποιο όριο στις θυσίες του ελληνικού λαού και τη λιτότητα, προφανώς γιατί ήδη έχει δηλώσει ότι "δεν υπάρχει όριο στη λιτότητα".
Παράλληλα σε κάθε ευκαιρία ο Κ. Σημίτης επανέφερε το δίλημμα "ΠΑΣΟΚ ή Δεξιά", "Πρόοδος ή συντήρηση", "Εγώ ή ο ΕΚΟΦίτης".
Από τη μεριά του ο πρόεδρος της ΝΔ, Μ. Εβερτ, συνέχισε να κινείται στη γραμμή του λαϊκισμού και της δημαγωγίας, καθώς και της πατριωτικής πλειοδοσίας στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Ορυόταν και κόπτονταν για τον εργάτη που πεινάει, για τον άνεργο, για τον αγρότη, τον μικρομεσαίο, μπας και συγκινήσει κανέναν να του δώσει την ψήφο του.
Στα θέματα εξωτερικής πολιτικής επανέλαβε τις κατηγορίες για το κατέβασμα της σημαίας στα Ιμια, "αποκάλυψε" ότι η υπόθεση στα Ιμια πουλήθηκε από την κυβέρνηση στις 2 τα ξημερώματα, όπως του είπαν οι στρατιωτικοί.
Επιχείρησε να δείξει ότι είναι καλύτερος από τον Κ. Σημίτη για πρωθυπουργός, γιατί ο τελευταίος δεν είναι αποφασιστικός και αξιόπιστος.
Βοηθούντων και των ερωτήσεων οι δύο πολιτικοί αρχηγοί φιλοτέχνησαν το προφίλ τους, όσον αφορά την προσφορά τους στον τόπο και τις - ηλίθιες - συμβουλές που θα έδιναν σε έναν 16χρονο σήμερα.
Τι τους κοιτάτε; Μαυρίστε τους!
Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ
Της Εύας ΜΕΛΑ*
Σήμερα τα μεγάλα κόμματα εμφανίζονται υποσχόμενα πολλά, ποντάροντας στην άμβλυνση της λαϊκής μνήμης.
Οι ίδιοι άνθρωποι, οι ίδιοι πολιτικοί στόχοι που παρήγαγαν την πολιτική που οδήγησε τη χώρα στο χειρότερο, εκλιπαρούν σήμερα για τη λαϊκή ψήφο, λες και δεν έχουν οι ίδιοι την ευθύνη...
Τα άλλα "μικρά κόμματα", βέβαια, δε μας είναι άγνωστα. Τόσο τα στελέχη τους έχουν ευθύνη για το πολιτικό τους παρελθόν, αλλά και με τους σημερινούς αυτούς "μικρούς" πολιτικούς σχηματισμούς στηρίζουν και εκφράζουν με την πρακτική τους το δρόμο της υποταγής στην ΕΕ και στη "νέα τάξη". Ας θυμηθούμε τη στάση τους στη γιουγκοσλαβική κρίση και στο "Μακεδονικό".
Αυτό, γιατί η παρουσία του ΚΚΕ στη Βουλή δεν εξαντλείται στους λόγους από τα έδρανα της Βουλής, ούτε παίζει απλά το ρόλο στην καταγραφή ψήφων σε οριακές κοινοβουλευτικές αναμετρήσεις. Η παρουσία του ΚΚΕ στη Βουλή είναι πολύτιμη, γιατί, από θέση αρχής, φέρνει τη φωνή του μαζικού κινήματος στη Βουλή, συμβάλλει στην ενημέρωση των εργαζομένων, που τα νομοσχέδια μαγειρεύονται πίσω από την πλάτη των συνδικαλιστικών οργανώσεων, ενημερώνει τα σωματεία, τους φορείς, για τις διεργασίες που κάνουν τα κυβερνητικά κλιμάκια και με την καλόπιστη και εποικοδομητική του παρέμβαση στην επεξεργασία των νόμων φέρνει στην πρώτη γραμμή και στηρίζει τις θέσεις των εργαζομένων.
"Λαέ μη σφίγγεις άλλο το ζωνάρι
η πείνα το καμάρι είναι του κιοτή...".
* Η Εύα Μελά είναι πρόεδρος του Εικαστικού Επιμελητηρίου, υποψήφια βουλευτής στην Α Περιφέρεια της Αθήνας
Τέσσερα ερωτήματα της Αλ. Παπαρήγα προς τους ηγέτες του δικομματισμού, με αφορμή τη χτεσινή θεατρική τηλεοπτική συζήτηση
Τέσσερα ερωτήματα εν είδει παρέμβασης στη χτεσινοβραδινή τηλεοπτική συζήτηση των εταίρων του δικομματισμού απηύθυνε η Αλ. Παπαρήγα, σε δηλώσεις της στους δημοσιογράφους χτες το μεσημέρι.
Πρόκειται για θέματα τα οποία δεν μπήκαν ως ερωτήματα στη συζήτηση και για τα οποία έχουν αποφύγει να απαντήσουν ως τώρα και τα μικρότερα κόμματα. Τα ερωτήματα είναι τα εξής:
Πρώτον: Ποια είναι η θέση των κομμάτων και των αρχηγών τους. Πρέπει να πάρει μέρος η Ελλάδα στη στρατιωτική πολυεθνική δύναμη,που θα απαρτίζεται από Ελληνες, Ιταλούς και Τούρκους φαντάρους και βεβαίως στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων κάτω από ενιαία στρατιωτική διοίκηση, που θα είναι επικεφαλής πότε Ελληνας, πότε Τούρκος, πότε Ιταλός; Επιμένουν ότι η Θεσσαλονίκη πρέπει να γίνει η έδρα αυτής της πολυεθνικής δύναμης;Αναφερόμαστε στο ζήτημα αυτό, επειδή στην περιοχή μας υπάρχουν προβλήματα, εντάσεις και δε ζούμε σε μια εποχή με ήσυχα νερά και ειρηνικούς διαλόγους. Δεύτερο: Ποια είναι η θέση τους για το ρόλο της βάσης της Σούδας στην Κρήτη και της βάσης των ΑΒΑΚΣ στο Ακτιο;Αναφέρομαι ιδιαίτερα στη θέση του πρωθυπουργού, ο οποίος είπε ότι οι Αμερικανοί δε χρησιμοποιούν τις βάσεις και δεν πρόκειται να τις χρησιμοποιήσουν και σε περίπτωση αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ και αλλού. Και ρωτάω για ποιο σκοπό τις έχουν τις βάσεις εδώ οι Αμερικανοί; Καλλιεργούν τίποτα ειδικά φυτά εδώ;
Τρίτο: Τι θέση παίρνουν τα κόμματα για τα πυρηνικά όπλα που υπάρχουν στην Ελλάδα;
Τέταρτο: Τα κόμματα που υποστηρίζουν την αναθεώρηση της Συνθήκης του Μάαστριχτ να μας πουν πού θα γίνει, σε ποια άρθρα προτείνουν να γίνει η αναθεώρηση.
Αυτή η συνθήκη δεν παίρνει αναθεώρηση. Η συνθήκη αυτή πρέπει να καταργηθεί και όσο υπάρχει, δεν υπάρχει άλλη λύση από την αντίσταση και την απειθαρχία.
Η Αλ. Παπαρήγα, σχολιάζοντας τον στημένο τηλεοπτικό διάλογο Εβερτ - Σημίτη και ό,τι προηγήθηκε της χτεσινής δικομματικής παράστασης, είπε: "Ο Μ. Εβερτ και ο Κ. Σημίτης, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν κάνουν τίποτε στην Ελλάδα αν δε ρωτήσουν πρώτα ορισμένους παράγοντες, όπως είναι και ο κύριος Λαμπράκης, πέρα βέβαια από τα ξένα κέντρα. Είναι φανερό, και αν θέλετε παίζουν και οι δυο, ποιος θα έχει την εύνοια του γνωστού συγκροτήματος.
Επιτρέψτε μου όμως να κάνω και άλλο σχόλιο. Οι δημοσιογράφοι ασκούν, βεβαίως, ένα επάγγελμα. Είναι υπάλληλοι, ανήκουν σε μια επιχείρηση. Εγώ δεν ξέρω, προσπαθώ να έρθω στη θέση τους. Εβαλα το ερώτημα στον εαυτό μου εγώ τι θα έκανα, θα δεχόμουν να παίξω αυτόν τον ρόλο; Αυτήν την ερώτηση απευθύνω στον εαυτό μου".
"ΕΙΜΑΣΤΕ εδώ, είπε ο συντονιστής της παράστασης, απευθυνόμενος στους τηλεθεατές για να ρωτήσουμε αυτά που εσείς θα θέλατε να ρωτήσετε". Ε, μη μας δουλεύουν κιόλας, γιατί όλοι ξέρουν το πώς στήθηκε η όλη παράσταση και το πώς επιλέχτηκαν οι συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι. Δεν ακούσαμε τίποτα για το τι θέση παίρνουν και τα δύο κόμματα για την καταστροφική Συνθήκη του Μάαστριχτ, για τις βάσεις των Αμερικανών, για την πρόσδεση της χώρας μας στις επιταγές του ΝΑΤΟ. Δε μεταφέρθηκε η αγωνία των ανέργων, που ξεπερνούν τις 500.000, δεν ακούστηκε τίποτα για το τι συγκεκριμένα προτείνουν τα δύο κόμματα για τα προβλήματα της υγείας, του περιβάλλοντος, δεν ειπώθηκε το παραμικρό για τις άθλιες συντάξεις των απόμαχων της δουλιάς.
Αυτά θα ήθελαν να ρωτήσουν όσοι είδαν τη χτεσινή στημένη παράσταση.
"ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ένα παιδί" μας είπε ο συντονιστής της αναμέτρησης Σημίτη - Εβερτ, Π. Ευθυμίου, προκειμένου να εκθειάσει το χτεσινό "ντιμπέιτ". Εννοούσε προφανώς ότι γεννιέται κάτι νέο, όπως αυτός τουλάχιστον το εκτιμά. Οντως - όπως όλοι είδαμε - γεννήθηκε ένα νέο "χαρτί περιτυλίγματος" (αμφιβόλου ποιότητος) για να τυλίξει τις μέχρι τώρα γνωστές εφαρμοζόμενες πολιτικές...
ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ των τηλεοπτικών σταθμών - σαν γνήσιοι επαγγελματίες του σταρ σίστεμ - πήραν χαμπάρι ότι η θεατρική παράσταση καμία σχέση δε θα έχει με τα πραγματικά προβλήματα του τόπου. Ετσι οργάνωσαν συζητήσεις για τη "μονομαχία", στην οποία κυρίως συμμετείχαν σκηνοθέτες, ηθοποιοί, ενδυματολόγοι, διάφοροι κοσμικοί που θα ασχολούνταν κυρίως με την εξωτερική εμφάνιση και το "στιλ" των μονομάχων. Μάλιστα το ΜΕΓΚΑ οργάνωσε τη σχετική συζήτηση στο ξενοδοχείο "Μεγάλη Βρετανία", όπου κυρίως μαζεύονται διάφορες κοσμικές κυρίες για να πιουν το τσάι τους. Τελικά δίκιο είχαν, γιατί έτσι όπως εξελίχθηκε η συζήτηση - όχι ότι δεν το περιμέναμε - μάλλον σε σελίδες των κοσμικών γεγονότων των περιοδικών θα έπρεπε να φιλοξενηθεί.
"ΑΛΙΜΟΝΟ αν κλείσει η μικρομεσαία επιχείρηση" είπε σπαραξικάρδια χτες ο Μ. Εβερτ, "κοινωνική ευαισθησία", "κάρτα εργασίας" ανταπάντησε ο Κ. Σημίτης! Τα χιλιάδες λουκέτα που μπαίνουν κάθε χρόνο και δημιουργούν χιλιάδες ανέργους, από το 1990 και μετά (για να μην πιάσουμε και τα προηγούμενα έτη) ποιες πολιτικές τα προκάλεσαν, είναι απορίας άξιο...
"ΓΙΟΥ ΘΙΝΚ ΣΟ..." πέταξε την ατάκα με πολύ κακή προφορά ο κ. Εβερτ. Τι σημασία έχει; Ο ίδιος ο τρόπος που στήθηκε, και ο τρόπος που έγινε η κουβέντα (ντιμπέιτ) θύμιζε πως μας περνούν για Αμερικανάκια...
"ΘΕΛΟΥΜΕ να θυμίσουμε τα χαρακτηριστικά της συντηρητικής πολιτικής", είπε σε κάποια στιγμή ο Κ. Σημίτης και είπαμε ότι επιτέλους ο πρωθυπουργός θα αρχίσει την αυτοκριτική του για την πολιτική που ακολουθεί μέχρι τώρα. Θα απολογηθεί είπαμε για τη λιτότητα, για την ανεργία, για την ακρίβεια και την υποταγή στις επιλογές των Βρυξελλών. Ομως μας απογοήτευσε ο Κ. Σημίτης. Με τον όρο συντηρητική πολιτική δε φωτογράφιζε τον εαυτό του, αλλά την "παλιά Δεξιά της ΕΚΟΦ" όπως είπε. Ε, βέβαια, την "παλιά Δεξιά", γιατί τη νέα Δεξιά σίγουρα την εκφράζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
***
***
Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
"Κακόγουστο θέατρο των δύο - επί μέρες - πολιτικών καταληψιών της τηλεόρασης" και "πολιτική κωμωδία για δύο", χαρακτήρισε χτες ο πρόεδρος της Πολιτικής Ανοιξης, Αντ. Σαμαράς, κατά τη συνέντευξη Τύπου που έδωσε στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, την "τηλεμαχία" μεταξύ Σημίτη και Εβερτ.
"Λίγο πριν το 2000 - πρόσθεσε ο Αντ. Σαμαράς - κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, που ελέγχουν το κράτος, χώρισαν τα κόμματα, χωρίς ντροπή, σε πολιτικές δυνάμεις α και β κατηγορίας. Και έστειλαν προσκλήσεις στους εαυτούς τους για δήθεν συζήτηση στην ΕΡΤ και απέκλεισαν προκλητικά τέσσερα κόμματα".
Επίσης, πρόσθεσε ότι "εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα σχεδιασμένο και οργανωμένο πολιτικό πραξικόπημα κατά της αλήθειας", επειδή ΠΑΣΟΚ και ΝΔ "φοβούνται ότι θα αποκαλυφθούν σε ένα διάλογο με έξι πολιτικούς αρχηγούς" και γι' αυτό "οχυρώθηκαν στην ασφάλεια των αποκλεισμών".
Επίσης ο Αντ. Σαμαράς πρόβλεψε ότι οι δύο "μονομάχοι" θα κρύψουν από το λαό ότι "θα συνεχίσουν τη λιτότητα", ότι "θα υπογράψουν υποχώρηση εθνικής ντροπής στο Αιγαίο", ότι "με τη σιωπή τους στην αποκάλυψη του ρόλου του, θα αποδεχτούν ότι είναι πολιτικά υποτελείς στον κ. Χρ. Λαμπράκη" κ. ά.
Στη συνέχεια ο Αντ. Σαμαράς παρουσιάζοντας το οικονομικό πρόγραμμα του κόμματός του, και παρότι εμφανίστηκε υπέρμαχος του Μάαστριχτ είπε ότι είναι υπέρ της ανάπτυξης, χωρίς λιτότητα για τους εργαζόμενους! Κατηγόρησε μάλιστα τα κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - παραθέτοντας καθαρά οικονομικά στοιχεία - ότι με την πολιτική τους και παρά τις θυσίες του λαού η χώρα μας απομακρύνεται από το στόχο της... ευρωσύγκλισης.
Συνεχίζονται οι δηλώσεις ήξεις - αφήξεις στο ΔΗΚΚΙ, από τον πρόεδρό του, Δ. Τσοβόλα, αλλά και από άλλους υποψήφιους, σχετικά με τη στάση που θα τηρήσουν μετεκλογικά. Σε συνέντευξη που παραχώρησε χτες στην εφημερίδα "Εθνος" ο Δ. Τσοβόλας σημειώνει ότι το ΔΗΚΚΙ επιδιώκει την είσοδό του στη Βουλή προκείμενου να "διορθώνει" την κατάσταση που διαμορφώνουν οι πολιτικές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, "αντίβαρο" γι' αυτό που "θεωρούμε σωστή κατεύθυνση", επαναλαμβάνοντας και πάλι πως θα επιδιώξει συνεργασία με "προοδευτικά" κόμματα που θα προκύψουν (άγνωστο πώς) μετά τις εκλογές. Παρόμοιες επισημάνσεις έκανε χτες και ο υποψήφιος βουλευτής του ΔΗΚΚΙ, Γ. Πάντζας, μιλώντας στο Ρ/Σ "Πλάνετ", όπου είπε: "είμαι σίγουρος ότι δε θα βγει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Και εκεί θα χρειαστούν τα μικρά κόμματα...".
Να σημειώσουμε ότι παρά τις ενστάσεις που είχε κατά καιρούς διατυπώσει, για το υπουργείο Τύπου, το ΔΗΚΚΙ τελικά θα δώσει συνέντευξη Τύπου στις 18 Σεπτέμβρη στο Ζάππειο, η οποία θα καλυφθεί από την ΕΤ-1.
Σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ
Επιβεβαιώθηκαν, κατά τη γνώμη μας, τα αδιέξοδα της άθλιας πολιτικής που εκφράζει ο δικομματισμός και ταλαιπωρεί τον τόπο και το λαό μας εδώ και χρόνια.
Μία από τα ίδια. Ο λαός μας πρέπει να τους γυρίσει την πλάτη και να ενισχύσει τη μοναδική δύναμη που εγγυάται την αντεπίθεσή του, το ΚΚΕ.