Η αντιασφαλιστική πολιτική, για την αποτελεσματικότερη εφαρμογή της οποίας διαγκωνίζονται ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αντανακλάται και στην υποστελέχωση των ασφαλιστικών ταμείων, που συνεπάγεται ταλαιπωρία για τους ασφαλισμένους εργαζόμενους. Χαρακτηριστική είναι η κατάσταση, η οποία επικρατεί στο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Υπαλλήλων Εμπορικών Καταστημάτων (ΤΕΑΥΕΚ), όπου το 50% των εργαζομένων δουλεύουν με «ελαστικές μορφές απασχόλησης».

Είναι χαρακτηριστικό ότι, όπως εξηγεί στο «Ρ» ο Πέτρος Βαμβακάς, μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας (ΟΙΥΕ) και της διοίκησης του ΤΕΑΥΕΚ, λόγω της έλλειψης μόνιμου προσωπικού, οι περισσότεροι ασφαλισμένοι αναγκάζονται να περιμένουν ακόμα και ...20 μήνες (!) μετά την υποβολή της σχετικής αίτησης, μέχρι να εισπράξουν την πρώτη σύνταξη.

Η Ελευθερία Καστρινού, συνταξιούχος του κλάδου, καταγγέλλει ότι, αν και έχει καταθέσει όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά, δεν έχει εισπράξει το μηνιαίο οικογενειακό επίδομα, όχι μόνο μέσα στο 2006, αλλά ούτε και το 2005! Πρόκειται για επίδομα που χορηγείται κανονικά σε μηνιαία βάση, σε όσους γονείς έχουν παιδιά τα οποία σπουδάζουν.

Μέχρι σήμερα, μόνον οι 80-85 από τις συνολικά 160 περίπου οργανικές θέσεις που προβλέπονται, καλύπτονται από μόνιμο προσωπικό. Στις υπόλοιπες απασχολούνται εργαζόμενοι από προγράμματα STAGE, για 6 ή 8 μήνες. Η κατάσταση αυτή αντανακλά την «τεράστια ευθύνη της κυβέρνησης για την έλλειψη προσωπικού, με αποτέλεσμα τη συχνή καθυστέρηση στην καταβολή των συντάξεων, στην καταβολή επιδομάτων κτλ.», τονίζει ο Π. Βαμβακάς. Χαρακτηριστικό της αδιαφορίας των αρμοδίων είναι πως, για να εγκατασταθεί σύγχρονο σύστημα μηχανογράφησης στην υπηρεσία, χρειάστηκαν 20 ολόκληρα χρόνια.

Η άθλια κατάσταση αναδεικνύει ότι οι ελαστικές μορφές απασχόλησης οδηγούν όχι μόνο στο πετσόκομμα εργασιακών και άλλων δικαιωμάτων, αλλά και στην ανεπαρκή εξυπηρέτηση όσων απευθύνονται σε αντίστοιχες υπηρεσίες, καθώς οι «ελαστικοί» υπάλληλοι απολύονται και αντικαθίστανται από νέους, πριν καταφέρουν καν να μάθουν το αντικείμενο της δουλιάς.

Η... ευρωενωσιακή πορεία της Τουρκίας έχει ήδη αρχίσει να κάνει ορατές τις συνέπειες στην ήδη δύσκολη για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα ζωή στη γείτονα χώρα. Η ένταση της αντιασφαλιστικής επίθεσης σε βάρος των Τούρκων εργαζομένων αντανακλάται στο νέο νόμο «για την Κοινωνική Ασφάλιση και τη Γενική Ιατρική Ασφάλεια» που πρόσφατα επικύρωσε το Κοινοβούλιο. Ο νέος νόμος ευθυγραμμίζεται με το δόγμα περί «ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας -ανταγωνιστικότητας» που προωθεί κάθε διεθνής ιμπεριαλιστικός οργανισμός (π.χ. ο ΟΟΣΑ του οποίου είναι μέλος και η Τουρκία), όπως έχει ανάγκη το μεγάλο κεφάλαιο.

Συγκεκριμένα, με το νέο νόμο:

• Ανεβαίνουν τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης που φτάνουν πλέον στα 65, για άνδρες και γυναίκες. Καταργείται η χρονική διαφορά (2 χρόνια) στη συνταξιοδότηση της εργαζόμενης γυναίκας.
• Συνεχίζεται η σταδιακή παράταση του εργάσιμου βίου, όπως έχει αρχίσει εδώ και χρόνια. Είναι χαρακτηριστικό ότι, μέχρι το 1999, οι εργαζόμενες κατοχύρωναν δικαίωμα συνταξιοδότησης - με προϋπόθεση τη συμπλήρωση 5.000 ενσήμων - στα 20 χρόνια εργασίας, οι εργαζόμενοι αντίστοιχα στα 25 χρόνια. Μετά το 1999, ορίστηκαν ως κατώτατο ηλικιακό όριο συνταξιοδότησης τα 58 χρόνια για τις γυναίκες και τα 60 για τους άνδρες.
• Ο νέος νόμος ανεβάζει τον απαραίτητο αριθμό ενσήμων που χρειάζεται να συγκεντρώσει κανείς για να συνταξιοδοτηθεί από τα 7.000 στα 9.000. Μέχρι το 1999, το όριο ήταν στα 5.000.
• Αυξάνονται οι εισφορές των εργαζομένων, όπως έχει γίνει 14 (!) ακόμα φορές μέσα στα τελευταία 6,5 χρόνια. Η νέα αύξηση υπολογίζεται στο 33%, ενώ ο ετήσιος ρυθμός αύξησης - από το 1999 - περίπου στο 1,8%.

Με το νέο νόμο χάνουν ουσιαστικά το δικαίωμα στη σύνταξη όσοι καλύπτουν θέσεις μερικής, εποχιακής και «ελαστικής» απασχόλησης, αφού είναι αμφίβολο αν θα κατορθώσουν να συγκεντρώσουν τον απαραίτητο αριθμό ενσήμων. Μόνο οι εργαζόμενοι που δουλεύουν σε καθεστώς «μαύρης εργασίας» - δεν καταγράφονται πουθενά - υπολογίζονται στα πέντε εκατομμύρια. Ενώ οι άνεργοι καλύπτουν το 19% του πληθυσμού.