ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Χτίσε τη δική σου συμμαχία

Του Γιάννη Ιωάννου από το «ΕΘΝΟΣ»

Ισχυε χτες, ισχύει και σήμερα: Κοίτα σήμερα τους εφοπλιστές, για να μάθεις τι θα ζητήσουν αύριο οι στεριανοί ομοτράπεζοί τους. Από τη φύση του, το ναυτιλιακό κεφάλαιο συνιστά μια πρωτοπορία. Τώρα ζητάνε, ανάμεσα σε άλλα, και να μην πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές!

Αυτοί, που, ήδη, έχουν βουλιάζει το ΝΑΤ. Αυτοί, που από τη δουλιά και μόνο τη δουλιά των ναυτεργατών φτάνουν να βγάζουν ναύλο και βαπόρι, τα θέλουν όλα.

Ελα τώρα στη στεριά και διάβασε προσεκτικά τι λέει ο παπαγάλος του κυβερνητικού «πρωινού καφέ». Οτι οι βιομήχανοι δεν κερδίζουν αρκετά (δεν είναι «ανταγωνιστικοί»), γιατί δεν μπορούν να έχουν όσους εργάτες θέλουν, όποτε τους θέλουν και με όποιους όρους τους θέλουν κάθε φορά. Αυτό είναι το τρίπτυχο της κυβερνητικής επίθεσης για το επόμενο διάστημα. Και όπως η πείρα τους έχει διδάξει, φροντίζουν έγκαιρα να χτίσουν συμμαχία υπέρ του κεφαλαίου με βαστάζους τμήματα της εργατικής τάξης.

Για την ίδια την εργατική τάξη, αυτό είναι ένα από τα προβλήματα, που πρέπει να λύσει με το μαχαίρι. Γιατί, μπορεί όλα να δείχνουν θύελλα ενόψει, τίποτα, όμως, δε βεβαιώνει πως η θύελλα θα φέρει αναγκαστικά και την ανατροπή εκείνη, που να συμφέρει πράγματι τους εργάτες.

Κι αυτό σημαίνει πως δεν αρκεί, πλέον, να διατυπώνει κάποιος επιμέρους αιτήματα. Στη γωνία πάντα περιμένει αυτός, ο οποίος, την ώρα της δικής σου έκρηξης, θα εμφανιστεί για να σε πείσει πως το δικό σου, ειδικά, αίτημα κάλλιστα μπορεί να ικανοποιηθεί, χωρίς, βρε αδερφέ, να χυθεί και αίμα. Να φοβάσαι περισσότερο αυτούς που χτίζουν τον «άλλο κόσμο» μέσα στον καπιταλισμό. Δες τι ωραία μοιράζουν ρόλους.

Γι' αυτό και δεν πανηγυρίζουμε πάνω απ' όσο επιτρέπει ο ίδιος ο συσχετισμός. Τόσο αρκετοί απ' όσους πανηγυρίζουν για το «όχι», όσο και οι άλλοι που κινδυνολογούν με αφορμή το «όχι», μην ξεχνάς, δηλώνουν και αξιώνουν να τους υπολογίζεις στην από δω όχθη. Οτι δουλεύουν για το κεφάλαιο πρέπει εσύ να το κρίνεις.

Μέτρο για μια τέτοια κρίση είναι ο πήχης που θα βάλεις. Η γραμμή της γενικής αντεπίθεσης, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, περνά μέσα από την απειθαρχία, την ανυπακοή, την πλήρη αντίθεση με τον ευρωμονόδρομο. Ας είναι καθαρό: Σήμερα ακόμα, δεν είμαστε όλοι νικητές στον ίδιο αγώνα...

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΔΡΟΜΟ ΠΟΛΥ

ΝΙΚΗ: «Ο Μπερτινότι λέει ότι "νίκησε η Ευρώπη, νίκησε ο αριστερός ευρωπαϊσμός" και ηττήθηκαν ορισμένοι Ιταλοί: "Ηττήθηκαν ο Αμάτο, ο Πρόντι, ο Φασίνο και ο Ρουτέλι (οι ηγέτες της Ελιάς της κεντροασριστεράς που χαρακτηρίζουν ως "σοβαρή ήττα" τον θρίαμβο του ΟΧΙ)» (το ρεπορτάζ στην «ΑΥΓΗ»).

ΗΤΤΑ: «Ρωτήθηκε χτες ο Μιχ. Παπαγιαννάκης για το "όχι" στο γαλλικό δημοψήφισμα: "Κατ' αρχήν να σας εκφράσω τη λύπη μου. Σκέτα, έτσι. Δεύτερον, να πω ότι πρόκειται για μια ήττα"» (η απάντηση στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).

ΚΙΝΔΥΝΟΛΟΓΙΑ: «Επιγραμματικά για την Ελλάδα οι άμεσες επιπτώσεις αφορούν: α) Την καθυστέρηση των αποφάσεων για το 4ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, κεφάλαιο εξαιρετικά σημαντικό για την οικονομική κατάσταση της χώρας. β) εξασθένηση του ευρώ με πιθανές επιπτώσεις στα επιτόκια δανεισμού που επηρεάζουν κυρίως τις αδύναμες οικονομίες όπως η ελληνική σήμερα. γ) Πιθανή χαλάρωση των εφαρμογών γενικά του ευρωπαϊκού θεσμικού πλαισίου από τα οικονομικά έως τα περιβαλλοντικά. δ) Τις αποφάσεις για μελλοντική διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης που αφορά τόσο τα Βαλκάνια όσο και την Τουρκία» (η Αννα Διαμαντοπούλου στα «ΝΕΑ»).

ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΣΥΓΧΥΣΗ: «Ολοι αυτοί οι αναλυτές που κινδυνολογούν για το αποτέλεσμα του γαλλικού δημοψηφίσματος έχουν προκαλέσει σύγχυση στον ελληνικό λαό και για τις εξελίξεις στην οικονομία. Ποιον να ακούσεις και ποιον να πιστέψεις. Σε μια εποχή κατά την οποία η καμπάνα χτυπά για εκατομμύρια έλληνες εργαζόμενους και συνταξιούχους για τους οποίους διαβολικά σχέδια που στηρίζονται στην πολιτική του "διαίρει και βασίλευε" (π.χ. με το "πείραμα" του ΟΤΕ) απεργάζονται τον διχασμό και τη μείωση του εισοδήματός τους» (ο Γ. Διακογιάννης στα «ΝΕΑ»).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Δυνατό ΛΑΪΚΟ «ΟΧΙ» στο «ευρωσύνταγμα»

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Η ΕΥΡΩΠΗ μετά το «ΝΟΝ»

Η ΝΙΚΗ: ΟΧΙ στο νεοφιλελευθερισμό

ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Ωρα για αποτίμηση του κόστους από το «όχι»

Η ΑΥΓΗ: Το «ΟΧΙ» μήνυμα διαμαρτυρίας και ελπίδας

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΠΑΣΟΚ - ΟΤΕ, η... κρίση σας προωθείται

ΤΟ ΒΗΜΑ: Ανοιχτή σύγκρουση για τις ΔΕΚΟ και τις τράπεζες

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΤΑ «ΡΕΤΙΡΕ» ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Ρίζου): ΣΩΣΙΒΙΟ από τις συντεχνίες ζητεί ο Γ. Παπανδρέου

Ο ΛΟΓΟΣ: Ο ΟΤΕ ήταν μόνο η αρχή

ΤΑ ΝΕΑ: «Δωράκι» 3 δισ. για ΟΤΕ και Εμπορική

ΕΘΝΟΣ: ΣΤΟΝ ΒΩΜΟ του ΟΤΕ τα έσοδα από την αύξηση του ΦΠΑ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Κρίση πολιτικής στο ΠΑΣΟΚ προκαλούν οι μεταρρυθμίσεις

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Μαύρη τρύπα 1 δισ. στον προϋπολογισμό

Η ΧΩΡΑ: Νόμιμα όλα τα αυθαίρετα

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Νέο σχέδιο για τις χρήσεις γης

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΕΩΣ 300 ΕΥΡΩ στις συντάξεις 90.000 αποστράτων

Προετοιμάζουν το κλίμα

«Η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει (...) η Ευρώπη χάνει σε ανταγωνιστικότητα επειδή υπάρχει ένας ανόητος προστατευτισμός και έλλειψη κινητικότητας στην αγορά εργασίας. Οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να αντικαταστήσουν γρήγορα εργαζόμενους που αποδεικνύονται ανεπαρκείς, επιλέγουν ή να μην κάνουν προσλήψεις ή να κάνουν επενδύσεις εξειδικευμένου προσωπικού όταν επενδύουν στην τεχνολογία. Αυτήν την ακινησία την πληρώνουν τα χαμηλά στρώματα» (ο Μ. Κοττάκης στην «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).

Αναγγελία θυέλλης

«Η λαϊκή θύελλα έρχεται και ενισχύεται αυτή τη φορά και από τους ανέμους που προκαλεί το ηχηρό όχι του γαλλικού λαού στην Ευρώπη της κοινωνικής αναλγησίας» (ο Β. Νέτας στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

Δίνεις δάχτυλο, χάνεις χέρι

«Μετά την αύξηση των εισιτηρίων οι εφοπλιστές θέλουν κι άλλα. Οι ακτοπλόοι ζητούν πλήρη απελευθέρωση και να μην πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές» (το θέμα στο «ΒΗΜΑ»).

Αν δεν έχεις τίποτα να πεις...

«Μπορείς να φωνάζεις όσο θες, να κάνεις όσο σαματά σου αρέσει. Αν δεν έχεις τίποτε να πεις, δε θα ξεκολλήσεις από την ταπετσαρία της σαχλαμάρας (παλιά ροκ αλήθεια, που ακολουθούν καταιγιστικά ντραμς και μετά ησυχία, σαν να μη συμβαίνει τίποτε). Ο Ρόμπερτ Πλαντ τέτοιες αλήθειες τις έχει διδάξει (...) την όγδοη φορά που κάνει σόλο δίσκο συνοψίζει τη φιλοσοφία του: Να πηγαίνεις όπου σε βγάζει ο δρόμος και να μην κάνεις σαματά άνευ λόγου» (το κείμενο της Μαρίας Μαρκουλή στα «ΝΕΑ»).