Την εντύπωση πως σκληραίνουν τη στάση τους θέλησαν να δώσουν με τη χτεσινή τους συνέλευση οι μεγαλοβιομήχανοι, που απαίτησαν άμεσα και νέα πλήγματα στις εργασιακές σχέσεις και τα ασφαλιστικά δικαιώματα! Οι βιομήχανοι εμφανίζονται έτοιμοι για ένα εξαιρετικά επώδυνο χτύπημα στην εργατική τάξη της Ελλάδας, χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα τη βελτίωση της οικονομίας, που κατά την άποψή τους θα προκύψει αποκλειστικά και μόνο μέσα από την ακόμα μεγαλύτερη ικανοποίηση των απαιτήσεών τους και την αφαίρεση κι άλλων εργασιακών κατακτήσεων και δικαιωμάτων. Συγκεκριμένα, από το βήμα της Συνέλευσης, ο πρόεδρος του ΣΕΒ Ο. Κυριακόπουλος απαίτησε «τολμηρό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων» σε τέσσερις βασικούς τομείς: Επιχειρηματική υποδομή, φορολογικό πλαίσιο, αγορά εργασίας και ανθρώπινο δυναμικό.

Ο Ο. Κυριακόπουλος τόνισε ότι «αν δεν πραγματοποιηθούν οι μεταρρυθμίσεις, όλα τα μεγέθη της οικονομίας θα χειροτερεύσουν». Πρόσθεσε ότι «μικρή βελτίωση θα υπάρξει αν συνεχιστούν οι παρούσες μεταρρυθμίσεις με τους σημερινούς ρυθμούς, ενώ αν εφαρμοστεί ένα δυναμικό σενάριο, όπως αυτό που προτείνουμε, τότε οι περισσότεροι στόχοι προσεγγίζονται ικανοποιητικά». Στην ανοιχτή, απογευματινή συνεδρίαση, στην οποία μίλησε και ο Κ. Καραμανλής, ο πρόεδρος του ΣΕΒ φρόντισε να εμφανιστεί επικριτικός προς την κυβέρνηση, ζητώντας από αυτήν περισσότερα από όσα ήδη έχει δώσει. Κι αυτό παρά την εμφανή ταύτιση της κυβερνητικής πολιτικής με τις επιδιώξεις που διατυπώνει ο ΣΕΒ για την «επιχειρηματικότητα» και την «ανταγωνιστικότητα». Μάλιστα ο ίδιος ο ΣΕΒ εμφανίζεται στα κείμενα της Γενικής Συνέλευσης ως εμπνευστής του μεγαλύτερου τμήματος του ...κυβερνητικού έργου!

Πρώτα απ' όλα όμως ο Ο. Κυριακόπουλος έκανε σαφές ότι ήρθε η ώρα της καθοριστικής επίθεσης στην εργατική τάξη: «Η αποφασιστική λήψη ριζοσπαστικών μέτρων, χωρίς αναβολή, σε πολλούς τομείς του κυβερνητικού έργου και η δέσμευση σε συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα είναι αναγκαία». Σκιαγραφώντας το εύρος των αλλαγών που απαιτούν οι βιομήχανοι, τόνισε πως «είναι σφάλμα να ισχυριζόμαστε ότι το πρόβλημα είναι μόνο διαχειριστικό και ότι το υπερχρεωμένο κράτος μπορεί με μικρές μόνο βελτιώσεις να αντιμετωπίσει και να λύσει τα προβλήματα. Το πρόβλημα είναι στρατηγικής σημασίας». Ο πρόεδρος του ΣΕΒ σχολίασε αρνητικά το θέμα του βασικού μετόχου, μίλησε ακόμη και για τα παράπονα των καταναλωτών, τον μεγάλο πληθωρισμό, τον κόπο των εργαζομένων που πάει... χαμένος. Στο πλαίσιο της «αντιπολιτευτικής» του στάσης πρόσθεσε ότι παράγοντες της διεθνούς σκηνής αμφισβητούν όχι μόνο τα χρονοδιαγράμματα προσαρμογής, αλλά τη βούληση και την ικανότητα της κυβέρνησης για την προσαρμογή στις αλλαγές.

Κατά τον απολογισμό δράσης του ΣΕΒ, στην πρωινή συνεδρίαση της Συνέλευσης, ο γενικός διευθυντής του και μέλος του ΔΣ Γ. Δραπανιώτης ήταν σαφής όχι μόνο για το τι έπραξε ο ΣΕΒ το 2004, αλλά και πού στοχεύει. Τόνισε ότι θα συνεχιστούν οι προσπάθειες των βιομηχάνων για την καταπολέμηση της «δυσκαμψίας της αγοράς εργασίας», ενώ επανήλθε στην απαίτηση του ΣΕΒ για νέες αντιασφαλιστικές ανατροπές, δηλώνοντας ότι το Ασφαλιστικό «εξακολουθεί να παραμένει κρίσιμο» και απαιτεί «διευρυμένο» διάλογο και συναίνεση.

Η ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου με νέα μέτρα και άλλες ρυθμίσεις, μέσα από τη σταδιακή επιδείνωση της θέσης των λαϊκών τάξεων και στρωμάτων, είναι η πεμπτουσία της πολιτικής που σκοπεύει να εφαρμόσει η κυβέρνηση της ΝΔ για τα επόμενα χρόνια. Το παραπάνω προκύπτει σαφώς από την τοποθέτηση του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών. Ο Γ. Αλογοσκούφης δεσμεύτηκε στην κατεύθυνση μεγαλύτερης ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας - επιχειρηματικότητας» των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων, στην περαιτέρω ενίσχυση της «εξωστρέφειας» της ντόπιας πλουτοκρατίας σε χώρους και αγορές πέρα από τα ελληνικά σύνορα. Δρομολογούν ταυτόχρονα τις διαδικασίες για μια «νέα γενιά αποκρατικοποιήσεων», συνεχίζοντας στη ρότα των προκατόχων τους του ΠΑΣΟΚ. Στον αντίποδα κινείται η πολιτική τους για τα λαϊκά στρώματα: Καμία απολύτως αναφορά δεν έγινε στους μισθούς, τα μεροκάματα και τις συντάξεις, που στο όνομα της «ανταγωνιστικότερης οικονομίας» καθηλώνονται σε επίπεδα χαμηλότερα και από τον επίσημο τιμάριθμο. Στην πραγματικότητα δεσμεύονται να δυναμώσουν την πολιτική κατεδάφισης των εργασιακών - ασφαλιστικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Ο υπουργός έκανε λόγο για «καλύτερη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, σταδιακή σύγκλιση των όρων απασχόλησης στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα». Δηλαδή ανοιχτά και απροκάλυπτα ομολογούν τις προθέσεις για την προς τα κάτω «εξομοίωση» των εργαζομένων. Τη χειροτέρευση της θέσης της εργατικής τάξης, συνολικά στο Δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, με την εφαρμογή νέων μορφών «ευέλικτης απασχόλησης».

Ο Γ. Αλογοσκούφης, στη χτεσινή ετήσια γενική συνέλευση των μεγαλοβιομηχάνων, δεσμεύτηκε και για τα παρακάτω:

• Αποκρατικοποιήσεις: Η νέα φουρνιά περιλαμβάνει νέο μετοχικό πακέτο του ΟΠΑΠ (σε πρώτη φάση μέχρι 17%). Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, το οποίο ετοιμάζουν για εισαγωγή στο χρηματιστήριο. Την ίδια τύχη αναγγέλλουν και για τον Αερολιμένα Αθηνών. Για το ιδιωτικό κεφάλαιο προορίζουν και νέα μετοχικά πακέτα του ΟΤΕ και τραπεζών, στις οποίες το Δημόσιο διατηρεί ακόμη κάποια συμμετοχή. Ο υπουργός δήλωσε αισιόδοξος, λέγοντας ότι μπορεί να ξεπεράσουν τον ετήσιο στόχο για το ύψος των αποκρατικοποιήσεων (1,6 δισ. ευρώ).
• Αγορά εργασίας: Ο υπουργός δήλωσε πως η «μεταρρύθμιση αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση». Αναφέρθηκε με νόημα σε «μεγάλες ανισότητες και αγκυλώσεις» στην αγορά εργασίας, δίνοντας σαφές στίγμα για πολιτική που υπηρετεί συνολικά την προς τα κάτω υποβάθμιση εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων.
• Ασφαλιστικό: Το ζήτημα για την κυβέρνηση «δεν είναι αν θα πρέπει να εξυγιάνει το σύστημα, αλλά το πώς θα το επιτύχει». Βασικός όρος σε αυτή την κατεύθυνση είναι η στήριξη από την πλευρά των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών και άλλων δυνάμεων. Ο Γ. Αλογοσκούφης τους... δείχνει το δρόμο, λέγοντας πως «μέσα από διάλογο και ακολούθως με συναινετικές δράσεις να κάνουμε το σύστημα πιο αξιόπιστο».

Το γεγονός ότι τα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων αποτελούν ταυτόχρονα και μέτρα ενίσχυσης της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων ομολογούνται και επίσημα από την κυβέρνηση. Ο κυβερνητικός παράγοντας παραδέχτηκε πως «η επίλυση του ασφαλιστικού των τραπεζών θα δώσει νέα πνοή στο τραπεζικό σύστημα», προσθέτοντας πως η συμφωνία της διοίκησης του ΟΤΕ με την ομοσπονδία των εργαζομένων «έχει μεγάλη σημασία για το μέλλον της οικονομίας»...

Εύηχες, για τα αυτιά του ακροατηρίου του, νουθεσίες προς την κυβέρνηση της ΝΔ για άμεσες τομές ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας», διατύπωσε από το βήμα της συνέλευσης ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου, εμφανιζόμενος βασιλικότερος του (άγρια νεοφιλελεύθερου) βασιλέως.

Ο Γ. Παπανδρέου προέτρεψε την κυβέρνηση να ακολουθήσει το παράδειγμα των χωρών της ΕΕ που «αγκάλιασαν τις αναγκαίες προσαρμογές και γίνονται οι καλύτεροι μαθητές στη βαθμολογία σε ό,τι αφορά τη Λισαβόνα», χωρίς να λογαριάζει αντιδράσεις. Επιπλέον, παρουσίασε τις χώρες αυτές (δηλαδή τις αστικές τους κυβερνήσεις με τη βοήθεια συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών) σαν παράδειγμα προς μίμηση ως προς το πώς κατάφεραν να εξαπατήσουν τους εργαζόμενους, αποπροσανατολίζοντάς τους με ανύπαρκτους «κοινούς στόχους» και εξασφαλίζοντας έτσι «ευρύτατη κοινωνική συναίνεση».

Προειδοποίησε βέβαια πως τέτοιες τομές θα «θίξουν συμφέροντα», εννοώντας τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά εξήρε την αποτελεσματικότητα του «κοινωνικού διαλόγου» που δοκιμάστηκε στο παρελθόν με επιτυχία για την ανατροπή δικαιωμάτων. Ο Γ. Παπανδρέου, δημαγωγώντας ασύστολα, ισχυρίστηκε πως μέσα από μια τέτοια διαδικασία όλοι μπορούν να βγουν κερδισμένοι, αλλά και όσοι χάσουν, γι' αυτούς μπορεί «να υπάρξει και η απαραίτητη πρόνοια ώστε να μην περιθωριοποιηθούν»!

Δεν παρέλειψε, φυσικά, να εγκαλέσει την κυβέρνηση, καθώς «βρίσκεται σε λάθος δρόμο», δείχνοντάς της τον σωστό, που κατά τη γνώμη του ακολουθούσε το ΠΑΣΟΚ, ο οποίος περιλαμβάνει μεταξύ πολλών άλλων: Τομές στο κράτος, για την ανταγωνιστικότητα, για την απασχόληση, για την παιδεία, για την αντιμετώπιση της διαφθοράς, για τα μεγάλα θέματα της εξωτερικής πολιτικής. Επισημαίνοντας το ειδικό βάρος των «αλλαγών» στην παιδεία, με πλήρες ξήλωμα όλων όσα στοιχειοθετούσαν ως σήμερα το δημόσιο δωρεάν σχολείο έστω κι αυτού του υποβαθμισμένου. Οπως ανέφερε: «Είναι πολύ σημαντικό και να μπορούμε να προσαρμοζόμαστε και να ανεβάσουμε την ποιότητα, αλλά αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε βασικές τομές στο εκπαιδευτικό σύστημα», ενώ υπενθύμισε πως ο ίδιος ήταν και παραμένει υπέρ της ίδρυσης ιδιωτικών Πανεπιστημίων, της σύνδεσης εκπαίδευσης - αγοράς, της προωθούμενης αξιολόγησης κλπ.

Με αφορμή τις ομιλίες του πρωθυπουργού και του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ στην ετήσια συνέλευση του ΣΕΒ, από το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ δόθηκε στη δημοσιότητα η παρακάτω ανακοίνωση:

«Καμιά συναίνεση! Ανάπτυξη της ταξικής πάλης, τώρα! Η απαράδεκτη συμφωνία για τις «εθελούσιες» αποχωρήσεις και την κατάργηση της μονιμότητας στον ΟΤΕ, στην οποία κατέληξε η εργοδοτική πλειοψηφία της διοίκησης της ΟΜΕ - ΟΤΕ με την κυβέρνηση, πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς αποφυγή και όχι προς μίμηση, όπως ζήτησε ο πρωθυπουργός. Οχι στην απελευθέρωση του ωραρίου!

Αγωνιώδης ήταν ο συναγωνισμός, στη σημερινή συνέλευση του ΣΕΒ, ανάμεσα στην κυβέρνηση της ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, να δείξουν ποιος είναι καλύτερος διαχειριστής της αντεργατικής πολιτικής.

Στην αντιλαϊκή σύμπραξη κυβέρνησης και ΠΑΣΟΚ για τη στήριξη των συμφερόντων του κεφαλαίου, οι εργαζόμενοι πρέπει να αντεπιτεθούν. Να εγκαταλείψουν μαζικά τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Να απομονώσουν τις πλειοψηφίες των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, που βάζουν πλάτη στις αντεργατικές επιλογές, ενώ προφασίζονται το αντίθετο. Να οργανώσει ο λαός το δικό του Μέτωπο, για τη διεκδίκηση αιτημάτων που απαντούν στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, με πάλη που δίνει προοπτική.

Συστατικό στοιχείο της κυβερνητικής πολιτικής αναδεικνύεται η ολομέτωπη, πολύπλευρη επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους και το λαό με τις, εκτός των άλλων, προωθούμενες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και στο ασφαλιστικό σύστημα. Παράλληλα με τα κίνητρα που προσφέρει απλόχερα στο κεφάλαιο με τον φορολογικό και αναπτυξιακό νόμο, η κυβέρνηση προωθεί την απελευθέρωση των αγορών και τις ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων, την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων έργων στο πλαίσιο της Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιβεβαίωσε και πάλι την προσήλωσή του στην αντεργατική Συνθήκη της Λισαβόνας. Οχι μόνο άσκησε κριτική στην κυβέρνηση ότι με την πολιτική της υπονόμευσε (!) το επιχειρηματικό περιβάλλον και τη διεθνή εικόνα της ελληνικής οικονομίας, αλλά και την κάλεσε να προχωρήσει πιο αποφασιστικά σε νέα μέτρα στήριξης των συμφερόντων της πλουτοκρατίας, τόσο στα ζητήματα της παιδείας και της υγείας, όσο και στη μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας. Θα έρθουν ακόμη χειρότερα. Καμιά αυταπάτη, καμιά αναμονή!».

Προκλητικός είναι ο ορισμός που έδωσε το στέλεχος του ΣΕΒ στον όρο «επιχειρηματική τάξη»: «Σήμερα επιχειρηματική τάξη δεν είναι πια οι κεφαλαιούχοι ή οι ιδιοκτήτες, αλλά το σύνολο της οργάνωσης, των συστημάτων, της κουλτούρας και των ανθρώπων που αποτελούν τη σύγχρονη επιχείρηση»!

Συνεχίζοντας να αναλύει το ανιστόρητο, αυθαίρετο και προκλητικό «μανιφέστο» της ταύτισης του εργοδότη με τον εργαζόμενο και του θύτη με το θύμα, ο Δ. Δασκαλόπουλος επισήμανε ότι «η επιχείρηση και η επιχειρηματική τάξη αποτελούν το πρότυπο του κοινωνικού σχηματισμού που μπορεί να παράγει εκσυγχρονισμό, όχι απλά να τον επικαλείται, αλλά να τον πραγματοποιεί και, μάλιστα, με τη μεγαλύτερη ίσως αποτελεσματικότητα από οποιονδήποτε άλλον κοινωνικό σχηματισμό».

Μετά την αναγωγή των επιχειρηματιών σε... κοινωνική πρωτοπορία, ακολούθησε η επισήμανση ότι στόχος της «Χάρτας» είναι μεταξύ άλλων και η συνεισφορά «στην αποτελεσματική συνεργασία όλων των κοινωνικών εταίρων», ενώ τόνισε: «... ο επιχειρηματίας αναλαμβάνει την υποχρέωση και την ευθύνη να αποτελεί κύριο παράγοντα εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης και κοινωνικό εταίρο που συνεισφέρει σημαντικά στη συνολική πρόοδο της κοινωνίας»!!!