Σχέδιο εγγυήσεων χωρίς αντίκρισμα για να εκβιάσουν το «ναι»
Η πρωτοφανής πίεση που ασκεί ο διεθνής παράγοντας προκειμένου να «πειστεί» ο κυπριακός λαός και να υπερψηφίσει το σχέδιο Ανάν, επιβάλλει στην ελληνική κυβέρνηση κινήσεις οι οποίες τελικά επηρεάζουν υπέρ του «ναι» την κυπριακή κοινή γνώμη.
Το «τέχνασμα» που χρησιμοποιείται είναι η εξασφάλιση υποτίθεται εγγυήσεων, ότι το σχέδιο Ανάν, εφόσον υιοθετηθεί στα δημοψηφίσματα, θα εφαρμοστεί και στην πράξη. Προφανής στόχος αυτής της τακτικής δεν είναι άλλος από το να απομακρυνθεί το ενδιαφέρον από την ουσία του σχεδίου το οποίο είναι άδικο και δεν εξασφαλίζει βιώσιμη και λειτουργική λύση και να επικεντρωθεί σε μια ανούσια συζήτηση περί των δήθεν εγγυήσεων που ανέξοδα θα προσφέρουν αυτοί ακριβώς που επιδιώκουν να επιβάλλουν μια άδικη, μη βιώσιμη και μη λειτουργική λύση.
Σε αυτή την πρωτοφανή εκστρατεία σημαιοφόρος εμφανίζεται ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Κ. Πάουελ, ο οποίος εμφανίζεται διατεθειμένος να δώσει διαβεβαιώσεις ότι οι ΗΠΑ θα εγγυηθούν την εφαρμογή των όσων προβλέπει το σχέδιο Ανάν. Παρόμοιες εγγυήσεις ζήτησε και από την ΕΕ ο υπουργός Εξωτερικών Π. Μολυβιάτης, ο οποίος την περασμένη Παρασκευή συνομίλησε τηλεφωνικά με τον αρμόδιο για τη διεύρυνση Επίτροπο της ΕΕ Γκ. Φερχόιγκεν. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διακινούνται από το ελληνικό ΥΠΕΞ, ο Ευρωπαίος επίτροπος την προσεχή Τετάρτη σε ομιλία του στην επιτροπή θα προσφέρει αυτές τις εγγυήσεις για την εφαρμογή της λύσης, εφόσον υπερψηφιστεί το σχέδιο στα δημοψηφίσματα.
Ως μέσο άσκησης πίεσης για υιοθέτηση του σχεδίου Ανάν επιχειρείται να χρησιμοποιηθεί και το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ καθώς, ενόψει των δημοψηφισμάτων, ΗΠΑ και Βρετανία ζητούν την άμεση υιοθέτηση ψηφίσματος για το Κυπριακό.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Κυπριακού Πρακτορείου Ειδήσεων την περασμένη Πέμπτη υπήρξε σημαντική διπλωματική κινητικότητα, καθώς ΗΠΑ και Βρετανία άσκησαν «ασφυκτικές πιέσεις» - σύμφωνα με δηλώσεις διπλωματών - στα υπόλοιπα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για την υιοθέτηση προεδρικής δήλωσης για την Κύπρο.
Οπως έγινε γνωστό, η Βρετανία έχει ήδη ετοιμάσει σχέδιο δήλωσης και ζήτησε διαβουλεύσεις επί του κειμένου. Το σχέδιο των Βρετανών σημειώνει ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας (ΣΑ) είναι έτοιμο, αν το σχέδιο Ανάν γίνει αποδεκτό στα δημοψηφίσματα της 24ης Απρίλη, να υποστηρίξει ταχεία και πλήρη εφαρμογή της λύσης από όλα τα μέρη, και δεσμεύεται να βοηθήσει στη διασφάλιση ότι όλα τα μέρη θα τηρήσουν πλήρως «τις δεσμεύσεις τους που απορρέουν από τη συμφωνία».
Ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Ρωσίας δήλωσε κώλυμα, ωστόσο οι διαβουλεύσεις έγιναν εν τη απουσία του. Τελικά και παρά τις ασφυκτικές πιέσεις των ΗΠΑ και της Βρετανίας, τα μέλη του ΣΑ περιορίστηκαν σε μία γενικόλογη ανακοίνωση Τύπου για το Κυπριακό, που διάβασε μετά το τέλος των διαβουλεύσεων ο πρόεδρος του, Γκούντερ Πλόιγκερ, τα μεσάνυχτα της Παρασκευής προς Σάββατο.
Τρία μόνιμα μέλη, η Ρωσία η Κίνα και η Γαλλία, καθώς επίσης και η Αλγερία, εξέφρασαν δυσφορία για τις αμερικανοβρετανικές πιέσεις και αρνήθηκαν να εκδοθεί προεδρική ανακοίνωση υιοθέτησης του «σχεδίου Ανάν» και πρόσκλησης προς τους Κυπρίους, για την αποδοχή του.
Για την ΕΕ, η Κύπρος θα είναι ένα πρόβλημα, αλλά οι κυρίαρχες χώρες της ελπίζουν σε έλεγχό της μελλοντικά.
Και γιατί ποτέ δεν κερδίζει κανείς υποχωρώντας στις πιέσεις, στους εκβιασμούς και τις απειλές. Παραδίδοντας με την ψήφο του τα ανθρώπινα και πολιτικά του δικαιώματα, μαζί με τα δικαιώματα της πλειοψηφίας. Και γιατί μετά το ΝΑΙ στην Κύπρο, θα έρθει η σειρά υποχωρήσεων στο Αιγαίο.
Και γιατί βαρεθήκαμε να μεταφράζεται η εθελοδουλία σε ρεαλισμό και η αγάπη προς την πατρίδα σε εθνικισμό!
Για την επίτευξη αυτού του στόχου, το «σχέδιο» μετέρχεται τα εξής μέσα:
Πρώτον, τη θέσπιση συστήματος απαρτχάιντ (φυλετικού διαχωρισμού και ρατσιστικών διακρίσεων σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας).
Δεύτερον, τη νομιμοποίηση του εποικισμού.
Τρίτον, την επιβολή συντάγματος, που μόνιμα να ακυρώνει την ανεξαρτησία και κυριαρχία του λαού, αλλά και που να είναι πολύ δύσκολο, ή και αδύνατον, να εφαρμοστεί.
Τέταρτον, τη νομική κατοχύρωση των βρετανικών στρατιωτικών βάσεων στην Κύπρο (τις οποίες χρησιμοποιούν και οι ΗΠΑ): των δύο μεγάλων και των πολυάριθμων άλλων, που είναι μικρότερης έκτασης, αλλά μάλλον μεγαλύτερης σημασίας.
Πέμπτον, την αναβίωση της τουρκικής «εγγύησης» (των νομικών διατάξεων που επικαλέστηκε η Τουρκία για να βομβαρδίσει την Κύπρο το 1964 και να εισβάλει σε αυτή το 1974).
Εκτον, την αναβίωση του «δικαιώματος» της Αγκυρας να διατηρεί ένοπλη δύναμη στο νησί.
Εβδομον, την καθιέρωση τέτοιου συσχετισμού στρατιωτικών δυνατοτήτων που να αποκλείει, ουσιαστικά, την Ελλάδα και να εγκαταλείπει τους Κυπρίους στο έλεος της Τουρκίας, των Αγγλοαμερικανών και του αμερικανοκρατούμενου ΟΗΕ.
Ουάσιγκτον, Λονδίνο και Αγκυρα βλέπουν, επίσης, το «σχέδιο Ανάν» στο πλαίσιο των προσπαθειών τους να μπει η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ενωση ως δούρειος ίππος.
Επισημαίνεται, εξάλλου, ότι το Σχέδιο αποτελεί και κάκιστο προηγούμενο για το Αιγαίο, το οποίο επίσης βρίσκεται στο στόχαστρο του ιμπεριαλισμού, ειδικότερα καθ' όσον αφορά την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών.
Και επειδή το λεγόμενο κυπριακό πρόβλημα είναι δημιούργημα του ιμπεριαλισμού, η λύση του δε θα έρθει χωρίς αντίσταση.