ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 9 Δεκέμβρη 2003
Σελ. /40
Η κυβέρνηση για ψήφους...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ψήφους και χρήμα από τους «αυθαίρετους» επιχειρεί να υφαρπάσει η κυβέρνηση με την απόφασή της να επιτρέψει την προσωρινή σύνδεση των αυθαιρέτων κτισμάτων με τα δίκτυα της ΔΕΗ και της Υδρευσης. Μάλιστα, είναι τόση η πρεμούρα των κυβερνώντων να εκμεταλλευτούν αυτή την απόφαση, που την έχουν θέσει σε εφαρμογή, παρά το γεγονός ότι δεν έχει ακόμη ψηφιστεί ο σχετικός νόμος, αφού τις προάλλες κατατέθηκε το σχετικό νομοσχέδιο στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής. Η «δουλιά» γίνεται βάσει επιστολής που έστειλε προς τους δήμους, στις 7-10-2003, η υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Βάσω Παπανδρέου.

Εκτός, όμως, από προεκλογικό και εισπρακτικό χαρακτήρα, η απόφαση αυτή μπορεί να εξελιχθεί και σε «παγίδα» προς τους ιδιοκτήτες αυθαιρέτων. Διότι, όσοι ανταποκριθούν στο κάλεσμα για καταγραφή των αυθαιρέτων κτισμάτων, μετά τις εκλογές, όταν δε θα «μετράει» η ψήφος τους, θα υποστούν όλες τις οικονομικές συνέπειες που έχει η αυθαίρετη δόμηση.

Και, βεβαίως, αν είναι να τα πληρώσει κάποιος γιατί έκτισε αυθαίρετη βίλα, έχει καλώς. Αλλά, μάλλον, οι εξ ανάγκης «αυθαίρετοι» θα την πληρώσουν πάλι.

... οι δήμοι για παράδες

Εισπρακτικούς στόχους, όμως, δεν έχει μόνον η κυβέρνηση. Κάποιοι δήμοι, επίσης, είδαν την κυβερνητική απόφαση σαν ευκαιρία «να βάλουν χέρι» στις τσέπες των δημοτών τους. Και παρά το γεγονός ότι στην προαναφερόμενη επιστολή της υπουργού ΠΕΧΩΔΕ προβλέπεται σαφώς ότι όλα τα έξοδα των δήμων για την καταγραφή των αυθαιρέτων θα τα αναλάβει η κυβέρνηση, ήδη κάποιες δημοτικές αρχές επιβάλλουν «χαράτσι» στους ιδιοκτήτες αυθαιρέτων που θέλουν να τα δηλώσουν.

Στο Νομό Λάρισας δύο δήμοι, μέχρι στιγμής, «άρπαξαν» τη σχετική ευκαιρία. Ο Δήμος Ολύμπου ζητάει από καθένα που θα μπει στη διαδικασία καταγραφής του αυθαιρέτου του να πληρώσει 100 ευρώ στο δήμο, ενώ πιο ακριβός είναι ο Δήμος Μελιβοίας, που ζητάει 200 ευρώ από τον καθένα.

Οπου ακούς πολλά κεράσια...

«Οπου ακούς πολλά κεράσια, πάρε μικρό καλάθι», έλεγαν οι παλαιότεροι, που είχαν «καεί» από τις υποσχέσεις και τα παχιά λόγια των διαφόρων πολιτικάντηδων. Την παραπάνω λαϊκή παροιμία, μας θύμισε χτες μια είδηση του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων (ΑΠΕ). Παρουσιάζοντας περιληπτικά - εννοείται, βέβαια, με τα ανάλογα προεκλογικά χρώματα - το περιεχόμενο σχετικής ανακοίνωσης της διοίκησης του ΟΤΕ, μας πληροφορούσε πως θα φτηνύνουν τα τιμολόγια του ΟΤΕ, αφού με την αναπροσαρμογή των τιμολογίων προκύπτει... «μείωση του μέσου λογαριασμού κατά τουλάχιστον 6,3%»!

Δυστυχώς, πολύ φοβούμαστε ότι αρκετοί συνδρομητές του ΟΤΕ θα εκπλαγούν όταν πάρουν στα χέρια τους το λογαριασμό, με τα νέα, «φτηνότερα τιμολόγια», καθώς ο τελευταίος θα είναι «φουσκωμένος» και όχι μειωμένος! Κι αυτό, αναμένεται να συμβεί για την πλειοψηφία των συνδρομητών του ΟΤΕ, που θα κληθούν - μαζί με τα μειωμένα τιμολόγια - να πληρώσουν και το αυξημένο πάγιο κατά 4% περίπου...

Ο νέος κυβερνήτης

Οσο ήταν υποψήφιος κυβερνήτης της πολιτείας της Καλιφόρνια, οι δηλώσεις και οι ενέργειές του αναφέρονταν συχνά πυκνά στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων όλου του κόσμου. Τώρα, οι ειδήσεις που αφορούν στον εκλεγμένο πλέον κυβερνήτη περνούν στα ψιλά ή αποσιωπώνται. Μιλάμε, βέβαια, για τον Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ. Σύμφωνα με όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας στις καλιφορνέζικες εφημερίδες, ο νέος κυβερνήτης της πολιτείας, αναλαμβάνοντας τα ηνία, θα εφαρμόσει από την 1η Γενάρη ένα πρόγραμμα σκληρής λιτότητας, με πρώτα θύματα τα προγράμματα για τους φτωχούς, τους ηλικιωμένους, τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες και την Παιδεία. Η εφημερίδα δίνει και συγκεκριμένα στοιχεία της πολιτικής αυτής, σημειώνοντας ότι θα καταργηθούν η βοήθεια σε 75.000 ηλικιωμένους, τα προγράμματα τέχνης, μουσικής και κατασκήνωσης για 626.000 Καλιφορνέζους με ειδικές ανάγκες, τα ειδικά προγράμματα του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, η επιχορήγηση στα μέσα μαζικής μεταφοράς, κλπ.

Αυτά, στην πλουσιότερη πολιτεία των ΗΠΑ και σε μια από τις πλουσιότερες οικονομίες του πλανήτη, όπως συνήθως αποκαλείται η Καλιφόρνια από τα ΜΜΕ. Χαρακτηρισμοί, βέβαια, που έχουν βάση, αλλά αφορούν στη μικρή μειοψηφία των εχόντων και κατεχόντων και όχι στους εργαζόμενους και ακόμη περισσότερο στους φτωχούς. Τους τελευταίους, όμως, τους ...φροντίζει ο νέος κυβερνήτης.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Κόμμα της εργατικής τάξης

Η προχτεσινή εκδήλωση στο Περιστέρι για τα 85χρονα του ΚΚΕ πέρα από το υψηλής συναισθηματικής φόρτισης περιεχόμενο ήρθε για να δηλωθεί ξανά και με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο η δέσμευσή μας απέναντι σ' αυτό που η κοσμοθεωρία μας και οι αρχές συγκρότησης του κόμματος νέου τύπου επιβάλλουν: Πως δεν αρκεί να διακηρύσσουμε με όρους θεολογικής πίστης ότι «έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη», αλλά πως καθημερινά «θα φροντίσουμε εμείς γι' αυτό».

Ογδόντα πέντε χρόνια ιστορίας έχουν να μαρτυρήσουν, σε μία προς μία τις μέρες τους, στιγμές άφατου ηρωισμού. Στιγμές μιας πείσμονης αντίστασης στην αντιδραστική φύση του κεφαλαίου, στιγμές ηρωικές από την προσπάθεια του κόμματος της εργατικής τάξης να προωθήσει τόσο τον στρατηγικό του στόχο, όσο και να υπερασπίσει στην καθημερινότητα τα δίκια της τάξης μας και του λαού. Πόσα και πόσα δεν πέρασε αυτό το κόμμα; Πέρα από τις εξορίες, τις φυλακές και τις εκτελέσεις, πόσες προσπάθειες της αντίδρασης να το ξεριζώσει, να το ξεκόψει απ' το λαό που το στηρίζει;

Τίποτα! Τίποτα δεν κατάφεραν. Μια καθυστέρηση μόνο μπόρεσαν να επιβάλουν στο γύρισμα του τροχού μπροστά. Το κόμμα μετά από κάθε χτύπημα όσο κι ήταν βαριά πληγωμένο, σήκωνε κεφάλι. Εκεί που λέγανε «πάει διαλύθηκε» εμφανίζονταν «από το πουθενά» οι οργανώσεις του στις γειτονιές, στους χώρους δουλιάς κι άρχιζε πάλι ο πανικός για την άρχουσα τάξη. Τι ήταν αυτό που έκανε και κάνει το κόμμα να είναι κυρίως κόμμα του αύριο; Κατά καιρούς αποδόθηκαν «Προμηθεϊκές» ιδιότητες στους κομμουνιστές και πάντα - από άσπονδους φίλους - ιδιότητες διαβόλου στην ηγεσία τους. Κι όμως το κόμμα κατόρθωνε να είναι και την άλλη μέρα εκεί. Τι είναι αυτό που είναι ισχυρό σ' αυτό; Είναι ακριβώς η επιστημονική θεωρία στην οποία βασίζεται. Η επιστημονική ανάλυση. Είναι η επιμονή ακριβώς σ' αυτό, που έρχεται και δένει με την αντικειμενική πραγματικότητα των αδιεξόδων του καπιταλισμού, που κάνει το κόμμα να επιζεί στα 85 χρόνια του και να ξανασηκώνει κεφάλι για το αύριο.

Ογδόντα πέντε χρόνια μετά, στο γενικό «τι να κάνουμε» της εποχής μας οφείλουμε να απαντάμε με τον ίδιο - απαράλλαχτο τρόπο: Πρώτον, με τη μαρξιστική - λενινιστική ανάλυση ως προς το επίπεδο ανάπτυξης του καπιταλισμού - ιμπεριαλισμού στην εποχή μας και δεύτερον, με τα οργανωτικά μέτρα που επιβάλλουν οι αρχές συγκρότησης του κόμματος νέου τύπου, ώστε μεγαλύτερες μάζες εργαζομένων να συσπειρώνονται, όχι γενικώς και αορίστως για μια κάποια κοινωνική αλλαγή που μπορεί να είναι και ένας «ανθρώπινος καπιταλισμός», αλλά συγκεκριμένα ως μαχητές στο καθήκον διεκδίκησης της ίδιας της κοινωνικοπολιτικής εξουσίας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ