Τις πολιτικές επιβράβευσης των καταπατητών δασών και δημόσιας περιουσίας, είχε την ευκαιρία να καταγγείλει χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης στην οποία μίλησε στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας. Ειδικότερα, αναφερόμενη στο δασοκτόνο νομοσχέδιο που παρουσίασε πρόσφατα η κυβέρνηση, τόνισε: «Θα το πολεμήσουμε το νομοσχέδιο. Θα συσπειρωθούμε γύρω από θετικούς και προωθημένους στόχους πάλης που προστατεύουν το δάσος, το περιβάλλον, τα λαϊκά δικαιώματα». (Ευρύτερο ρεπορτάζ και εκτενέστερα αποσπάσματα από την ομιλία παραθέτουμε σε επόμενες σελίδες).

Λίγες ώρες αργότερα η κυβέρνηση, συνεχίζοντας το μπαράζ ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας - και την απόλυτη συναίνεση του κόμματος της ΝΔ - δε διστάζει πλέον να αποσύρει το νομοθετικά κατοχυρωμένο τεκμήριο υπέρ του Δημοσίου και από τις εκτός σχεδίου δασικές και άλλες εκτάσεις και να τις χαρίσει με συνοπτικές διαδικασίες στους καταπατητές!

Αυτό προβλέπει σχέδιο διάταξης που επεξεργάστηκε «επιστημονική» επιτροπή και παρουσιάστηκε χτες από την υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, Β. Παπανδρέου, σε άτυπη δι(α)κομματική επιτροπή, στην οποία συμμετείχαν μόνο βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Οπως είναι γνωστό, η κυβέρνηση και πιο συγκεκριμένα η υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, παρέπεμψε το θέμα στην «επιστημονική» επιτροπή, μετά από παραίνεση του Κ. Μητσοτάκη στη Βουλή κατά τη συζήτηση του νόμου 3127/2003, με τον οποίο - και με πρόσχημα την... απεμπλοκή της σύνταξης του Εθνικού Κτηματολογίου - χαρίστηκαν χιλιάδες δημόσιες δασικές εκτάσεις που βρίσκονται εντός σχεδίου στους καταπατητές.

Τώρα η ίδια αυτή διάταξη, με ελάχιστες τροποποιήσεις, σχεδιάζεται να κατατεθεί και για ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των εκτός σχεδίου εκτάσεων, που διακατέχονται παράνομα από τους καταπατητές ή υπάρχουν παράνομα συμβόλαια από ιδιώτες και οικοδομικούς συνεταιρισμούς. Από τη διάταξη αυτή δεν εξαιρούνται ούτε τα δάση και οι δασικές εκτάσεις. Μάλιστα, σύμφωνα με εκτιμήσεις των δασικών, με τον τρόπο αυτό αναμένεται να χάσει το ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή ο ελληνικός λαός, πάνω από 20 εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων, που δεν είναι επίσημα καταγραμμένες και διεκδικούνται ή διακατέχονται από ιδιώτες.

Προκειμένου να πέσει «στα μαλακά» το γεγονός αυτό, που συνιστά μέγιστη αντιπεριβαλλοντική και αντιλαϊκή παρέμβαση, η κυβέρνηση προβαίνει στην εξής λαθροχειρία: Στο σχέδιο της διάταξης περιλαμβάνει παράγραφο με την οποία αναφέρεται ότι «σε περίπτωση δάσους ή δασικής έκτασης, οι διατάξεις του παρόντος άρθρου για την κυριότητα του ακινήτου δε θίγουν τις διατάξεις που αφορούν στην προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων, ιδίως ως προς το χαρακτήρα και τη χρήση τους». Ωστόσο, όπως έδειξε και με το δασοκτόνο νομοσχέδιο, η πρόθεση της κυβέρνησης είναι ο μαζικός αποχαρακτηρισμός των δασικών εκτάσεων και των δασών και η θυσία τους στο βωμό της κερδοσκοπίας...

Σύμφωνα με το σχέδιο της νέας νομοθετικής διάταξης, κύριος έναντι του Δημοσίου θα θεωρείται ένας ιδιώτης αν:

-- Νέμεται το ακίνητο με καλή πίστη και αδιαλείπτως για 10 έτη με νόμιμο τίτλο από επαχθή αιτία, υπέρ του ίδιου ή δικαιοπαρόχου του, που έχει αποκτηθεί και μεταγραφεί μετά την έναρξη της ισχύος του Αστικού Κώδικα (σσ που προβλέπει τη χρησικτησία) ή

-- Νέμεται το ακίνητο με καλή πίστη και αδιαλείπτως για 30 χρόνια.

Με τον τρόπο αυτό καταργείται στην πράξη και η απαγόρευση της χρησικτησίας για τα δάση, που ανάγεται μετά το 1915 και επομένως θα μπορούν πλέον οι ιδιώτες και οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί να νομιμοποιήσουν παράνομα συμβόλαια που έχουν συνάψει με καταπατητές ακόμη και για τις εκτάσεις αυτές!

Οι διατάξεις αυτές, όπως αναφέρεται, εφαρμόζονται για ενιαία ακίνητα που δεν υπερβαίνουν τα 30 στρέμματα. Οπως μάλιστα τονίζεται, «ο νομέας βρίσκεται σε καλή πίστη όταν κατά το χρόνο απόκτησης της νομής χωρίς βαριά αμέλεια έχει την πεποίθηση ότι απέκτησε την κυριότητα». Επίσης η καλή πίστη τεκμαίρεται «εφόσον η διοίκηση με τη συμπεριφορά της συνέβαλε στη διατήρηση της καλής πίστης του, ιδίως με τον υπολογισμό του ακινήτου στην υποκείμενη σε φόρους και τέλη ακίνητη περιουσία του». Δηλαδή χαρίζει το Δημόσιο την περιουσία του στους καταπατητές επειδή τόσον καιρό δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να κάνει σωστά τη δουλιά του και να την προστατεύσει!

Η μανία ξεπουλήματος - ή μάλλον χαρίσματος - της δημόσιας περιουσίας στους ιδιώτες καταπατητές από την κυβέρνηση προκύπτει και από το γεγονός ότι δίνει το δικαίωμα να προσφύγουν σε ειδικές επιτροπές και να ξαναδιεκδικήσουν τα καταπατημένα, ακόμη και όσοι είχαν αποβληθεί με αποφάσεις με τις οποίες -βάσει του νόμου 2308/1995 - είχαν αναγνωριστεί τα δικαιώματα του Δημοσίου. Επίσης, ενστάσεις για την επανεξέταση μπορούν να κάνουν και όσοι ιδιώτες δεν είχαν δικαιωθεί κατά τη σύνταξη του Εθνικού Κτηματολογίου και στις πρώτες εγγραφές τα διεκδικούμενα από αυτούς εγγράφηκαν στην περιουσία του Δημοσίου!

Σύμφωνα με την εισήγηση της «επιστημονικής» επιτροπής, για την κατάρτιση της διάταξης γίνεται επίκληση, ακόμη και απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου με την οποία ερμηνεύεται ότι η αρχή της ισοτιμίας ισχύει τόσο για την περιουσία των ιδιωτών, όσο και για την περιουσία του Δημοσίου και επομένως δεν μπορεί να ισχύσει το τεκμήριο υπέρ του Δημοσίου. Πρόκειται βέβαια για ένα ακόμη επικίνδυνο και απαράδεκτο σόφισμα, καθώς η περιουσία του δημοσίου είναι κοινωνική ιδιοκτησία και όχι απλή ιδιοκτησία για να μπορεί η κάθε κυβέρνηση να τη χαρίζει ή να την ξεπουλά όπου θέλει...