«Οι ΗΠΑ δεν κέρδισαν τον πόλεμο. Ο Σαντάμ Χουσεΐν ήταν πράκτορας της CIA και διαθέτει μυστικά όπλα εξωγήινων πολιτισμών. Οσο για τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Αριέλ Σαρόν; Αυτός μόλις αγόρασε σπίτι στις όχθες του Τίγρη». Αυτά, σύμφωνα με τηλεγράφημα του «Ρόιτερς», είναι θέματα που γεμίζουν τις σελίδες των εφημερίδων της Βαγδάτης. Το χάος μιας καθημερινότητας χρωματισμένης με τα μελανά χρώματα της αμερικανο-βρετανικής κατοχής αντανακλάται σε ένα «ρεπορταζιακό» μείγμα θεωριών συνωμοσίας, υποψιών, φημών και φαντασίας. Η κουβέντα του καφενείου γίνεται «αίφνης» κεντρικό θέμα στις εφημερίδες ή «τροφή» νεοφώτιστων σχολιαστών μεταξύ σοβαρού και αστείου. Οπως για παράδειγμα, λίγο μετά την προ δύο βδομάδων έκρηξη στην ιορδανική πρεσβεία... Οι εφημερίδες της Βαγδάτης ήταν γεμάτες από δηλώσεις αυτοπτών μαρτύρων που ορκίζονταν πως τα αμερικανικά ελικόπτερα υπερίπταντο ύποπτα πάνω απ' την πρεσβεία. Παρόμοιες φήμες κυκλοφορούν αυτές τις μέρες με αφορμή τη βομβιστική επίθεση και στα γραφεία του ΟΗΕ... Η ορθολογική ανάλυση σπανίζει στις σελίδες των εφημερίδων της Βαγδάτης αποφαίνονται, λοιπόν, οι Δυτικοί αναλυτές. Οχι άδικα, αλλά ούτε και ανεξήγητα. Ομως, ο ορθολογισμός και η διαλεκτική των πραγμάτων δεν είναι, εν πολλοίς, «απολεσθέντα» μόνον για τους κατοίκους της «μεταπολεμικής»(;) Βαγδάτης. Δεκάδες παρόμοια «ρεπορτάζ» κραυγαλέα ή δυσδιάκριτα κίτρινων εφημερίδων κυκλοφορούν και καταναλώνονται απ' τους «πολιτισμένους» κατοίκους του Λονδίνου, του Σίδνεϊ, της Μαδρίτης, της Αθήνας... Ομως, ακόμη και μέσα απ' τις φήμες, τις επιδερμικές προσεγγίσεις ή τις συνομωσιολογίες ενός λαού μπορεί κάποιος να διακρίνει καθαρότερα ορισμένα πράγματα... Οπως τους ευσεβείς πόθους, τις μύχιες υποψίες και ιδιαίτερα: Την ενδόμυχη αλλά ευρέως διογκούμενη «ανάγκη» προσέγγισης μιας σουρεαλιστικής πραγματικότητας, όπως η σημερινή, με επίσης σουρεαλιστικούς τρόπους...

Δεύτερες σκέψεις βασανίζουν αυτές τις δύσκολες μέρες ορισμένους απ' τους ηγέτες που έσπευσαν να συνδράμουν την κυβέρνηση του Τζ. Ου. Μπους στα μετά του «τέλους» της αμερικανο-βρετανικής εισβολής στο Ιράκ... Παράδειγμα η περίπτωση του Τόκιο, όπου η κυβέρνηση του Ιάπωνα πρωθυπουργό Γιουνισίρο Κοϊζούμι ήθελε εντός βδομάδων να είχε αποστείλει στη Βαγδάτη τους πρώτους απ' τους εκατοντάδες στρατιωτικούς αξιωματούχους και μηχανικούς για να βοηθήσουν -με το αζημίωτο...- στην «ανοικοδόμηση» του Ιράκ.

Ομως, με την επικείμενη - και δύσκολη όπως προβλέπεται - αναμέτρηση στους κόλπους των κυβερνώντων «Φιλελεύθερων Δημοκρατών» για τη νέα ηγεσία της παράταξης, ο Κοϊζούμι φαίνεται να ταλανίζεται από «εφιάλτες». Και γιατί δεν του βγαίνουν εύκολα τα χαρτιά για μια ακόμη ανάδειξή του στην κορυφή των Φιλελεύθερων Δημοκρατών. Και επειδή διαισθάνεται το πολιτικό (μεταξύ άλλων) υψηλό ρίσκο που ενδεχομένως να συμπαρασύρει και αυτόν και την κυβέρνησή του στο κενό. Και διότι τώρα μοιάζει να αναγνωρίζει πως άλλο τα επί χάρτου σχέδια και άλλο οι επί του εδάφους ασκήσεις στις ιμπεριαλιστικές περιπέτειες της Ουάσιγκτον... Γι' αυτό και πλέον, ο ιαπωνικός Τύπος αντανακλά τις δεύτερες σκέψεις των κυβερνητικών αξιωματούχων για μια ενδεχόμενη αναβολή - για του χρόνου...- της ιαπωνικής αποστολής στο Ιράκ. Ανάγκη γαρ και οι ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες του Τόκιο «προσαρμόζονται» στη ρευστή και συγκεχυμένη πραγματικότητα της διεθνούς σκηνής...