Επίσκεψη στη χαρτοβιομηχανία ΕΛΠΑΚ πραγματοποίησε η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τη ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος
Από την επίσκεψη στο εργοστάσιο ΕΛΠΑΚ |
Στη συζήτηση που είχε με τους εργαζόμενους η Αλ. Παπαρήγα τους έθεσε αρχικά το ερώτημα: «Τι συμπεράσματα έχετε βγάλει όλα αυτά τα χρόνια, με την πολιτική που ακολούθησαν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, και τα μέτρα που πήραν σε βάρος των εργαζομένων;». Και συνέχισε: «Αδιάψευστο μάρτυρα για την επιδείνωση της κατάστασης των εργαζομένων αποτελούν ακόμη και τα μαγειρεμένα στοιχεία που δίνουν κατά καιρούς στη δημοσιότητα. Το ερώτημα είναι γιατί οι εργαζόμενοι δεν ήταν έτοιμοι να αντισταθούν, να προβάλλουν αντίσταση ανάλογα με την επίθεση που δέχτηκαν; Υπήρξαν αντιστάσεις, αλλά αυτές δεν ήταν αρκετές. Εγιναν αγώνες, αλλά ήταν ανεπαρκείς. Τόσο η εργοδοσία, όσο και η κυβέρνηση και τα κόμματα που λειτουργούν για τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου πρέπει να φοβηθούν για να κάνουν πίσω. Δεν παίρνουν ούτε από υπομνήματα, ούτε από παρακάλια. Νυν υπέρ πάντων γι' αυτούς είναι τα κέρδη. Γι' αυτό το λόγο πρέπει να βγουν ορισμένα πολιτικά συμπεράσματα».
Η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε τις ευθύνες της κυβέρνησης που πέρασε αυτά τα μέτρα, της εργοδοσίας «που κρατά καθηλωμένους τους εργαζόμενους, όχι όλους», αλλά και της αξιωματικής αντιπολίτευσης και άλλων κομμάτων της Βουλής, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Μπορεί να φωνάζουν κόμματα για τα δικαιώματα των εργαζομένων, αλλά όταν ψηφίζεις Μάαστριχτ και ψηφίζεις όλα τα "ευαγγέλια" τα οποία λένε ρουφήξτε το αίμα των εργαζομένων, και να φωνάζουν, τι έγινε; Στην κρίσιμη στιγμή ψηφίζουν».
«Φταίνε - συμπλήρωσε - και οι ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος. Δεν προετοίμασαν τους εργαζόμενους. Με "τουφεκιές" και απεργίες την παραμονή, δεν έρχονται αποτελέσματα. Ο αγώνας πρέπει να είναι σχεδιασμένος».
Στη συνέχεια κι αφού αναφέρθηκε στα νέα αντεργατικά μέτρα που ετοιμάζονται από κυβέρνηση και ΕΕ, επισήμανε: «Θα καθίσουμε με σταυρωμένα τα χέρια και θα μετράμε απώλειες; Πρέπει η εργατική τάξη να πάρει μεγάλες αποφάσεις. Πρώτα από όλα πρέπει να απορρίψει το μονόδρομο της ανταγωνιστικότητας - παραγωγικότητας, της ευρωπαϊκής ενοποίησης που μας λένε καθημερινά. Υπάρχουν δύο δρόμοι. Ο ένας που συμφέρει το μεγάλο κεφάλαιο και την πλουτοκρατία και ο άλλος που συμφέρει τους εργαζόμενους. Ενα ζήτημα είναι να απορριφθεί η λογική του μονόδρομου και όσους τη στηρίζουν. Οι εργαζόμενοι πρέπει να φοβούνται τα προβλήματα αλλά όχι και τον αγώνα για την επίλυσή τους. Να αντισταθούν, να υπάρξει ένα ενιαίο μέτωπο πάλης των εργαζομένων με κοινά αιτήματα και ταυτόχρονα πρέπει να υπάρχει πολιτικός αγώνας. Και αυτό σημαίνει με ποιες πολιτικές δυνάμεις θα πάτε και ποιες θα αφήσετε. Αν θα έρθετε με τους κομμουνιστές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα συμφωνείτε σε όλα μαζί μας, ή θα μένετε ουδέτεροι στη μέση ή θα σκύψετε το κεφάλι. Πρέπει να κάνετε νέες πολιτικές επιλογές και μέσα στο κίνημα και μέσα στο πολιτικό πεδίο. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, τα δύο μεγάλα κόμματα να εγκλωβίζουν την πλειοψηφία των εργαζομένων στη λογική των μονόδρομων, η επόμενη πενταετία - δεκαετία θα είναι τραγική. Και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Γι' αυτό πρέπει να γίνονται ρήγματα σε αυτό το κατεστημένο σήμερα. Για να μπορούμε να μιλήσουμε αύριο για ουσιαστικές ανατροπές». Και κατέληξε: «Ετσι ώστε η εργατική τάξη να μπορεί να αποφασίζει η ίδια για την τύχη της και όχι να την εκμεταλλεύονται και να αποφασίζουν άλλοι γι' αυτήν. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση».
Το εργοτάξιο του Αρσάκειου Εκπαιδευτηρίου επισκέφθηκε η Αλέκα Παπαρήγα
Μιλώντας με τους οικοδόμους στο «Αρσάκειο» |
Η Αλ. Παπαρήγα αφού συναντήθηκε με τους υπεύθυνους του έργου, μίλησε σε συγκέντρωση των εργαζομένων, ξεκαθαρίζοντάς τους πως δε βρέθηκε εκεί για να τους περιγράψει τα προβλήματα που ούτως ή άλλως οι ίδιοι τα γνωρίζουν από πρώτο χέρι, αλλά για να τους θέσει το ερώτημα «τι θα γίνει με αυτή την κατάσταση» και να τους προβληματίσει γύρω απ' αυτό. Ενώ σε σχέση με την ανεργία ήταν κατηγορηματική πως το πρόβλημα δεν αφορά μόνο στην Πάτρα, είναι πανελλαδικό και πως αν η ακολουθούμενη πολιτική ήταν φιλολαϊκή θα ήταν για όλη την Ελλάδα, από τη στιγμή όμως που υπάρχει ταξική ανισότητα θα υπάρχει και περιφερειακή.
«Ηρθε η ώρα - τόνισε η Αλ. Παπαρήγα απευθυνόμενη στους εργάτες - η εργατική τάξη να σκεφτεί τι έγινε τα προηγούμενα χρόνια, να κάνει απολογισμό και να δει πού πάνε τα πράγματα. Η ζωή χειροτερεύει σε όλους τους τομείς, υπήρξαν αλλαγές που άρπαξαν κατακτήσεις και διαμορφώθηκαν νέες άσχημες συνθήκες. Σε λίγο θα αυξηθούν τα χρόνια συνταξιοδότησης παραπέρα. Η ανεργία θα αυξηθεί. Το θέμα λοιπόν είναι τι θα γίνει; Θα συνεχίσουμε να κλαίμε τη μοίρα μας, να ανεχόμαστε μέτρα σε βάρος μας;».
Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ διευκρίνισε πως τα προηγούμενα χρόνια υπήρξαν αντιστάσεις μόνο που δεν ήταν τέτοιες ώστε να εμποδίσουν αυτές τις εξελίξεις και συμπλήρωσε: «Πώς μπορεί να αλλάξει η κατάσταση; Χρειάζεται οι εργαζόμενοι να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα. Για τις αιτίες και τους υπεύθυνους των προβλημάτων. Για τα κόμματα, την πλουτοκρατία, την ΕΕ, αλλά και τις ηγεσίες στο συνδικαλιστικό κίνημα. Χρειάζεται σήμερα απελευθέρωση από τη λογική των μονόδρομων, οργάνωση της αντίστασης, συσπείρωση των ριζοσπαστικών δυνάμεων, συμμαχία με τους κομμουνιστές για την οργάνωση και της αντεπίθεσης». Στην κατεύθυνση αυτή κάλεσε τους εργαζόμενους να αλλάξουν βηματισμό, να πλήξουν την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και με την ψήφο τους.
«Οι εργαζόμενοι αν είναι ευχαριστημένοι από αυτή την πολιτική τότε εντάξει - σημείωσε - αν όμως όχι, τότε κάτι πρέπει να γίνει. Το ΚΚΕ αποφάσισε να ηγηθεί μιας εκστρατείας για να συζητήσει με το λαό το γενικό πολιτικό πρόβλημα, ταυτόχρονα θα είναι "παρών" στους καθημερινούς αγώνες. Απαιτείται όμως να απορριφθούν λογικές ταξικής συνεργασίας, χωρίς αναμέτρηση. Και με την ΟΝΕ και με τους εργάτες, και με το ΝΑΤΟ και με τους λαούς, δε γίνεται. Οι εργαζόμενοι να βρεθούν στη μια μπάντα, αν γίνει αυτό τότε θα πετύχουμε βαθιές αλλαγές. Εμείς θα είμαστε πλάι σας ζητώντας τη στήριξή σας και την ενίσχυσή σας».
Απαντήσεις της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, σχετικά με τις εξελίξεις στην Κούβα, την ανεργία και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις
«... καθαρά λέμε, για να καταργηθεί η ανεργία, σημαίνει ότι έχεις άλλο κοινωνικοοικονομικό καθεστώς. Με ιδιοκτησία καπιταλιστική στα μέσα παραγωγής, με οικονομία που το κεντρί της είναι το κέρδος, η τάση θα είναι να αυξάνεται...». |
Σε ερώτηση για το τι θα έκανε το ΚΚΕ για την ανεργία και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, η Αλέκα Παπαρήγα τόνισε με έμφαση:
«Κατ' αρχήν πρέπει να το ξεκαθαρίσω. Χρόνια ολόκληρα, με την πολιτική των κομμάτων που κυβερνούν και σε ένα βαθμό με την ανοχή του λαού μέσω της ψήφου, μπαίνουν εμπόδια, οξύνονται τα προβλήματα, μετά καλείται το ΚΚΕ να απαντήσει τι θα έκανε. Τα τελευταία χρόνια όλο και νέα εμπόδια ορθώνονται στη λύση προβλημάτων και γι' αυτό δεν πρέπει να περάσει χρόνος να ορθωθούν κι άλλα. Αν θέλετε, θα μπορούσα να απαντήσω πριν 20 χρόνια έτσι, πριν 10 έτσι και μετά από 10 αλλιώς, όχι καιροσκοπικά. Θέλω να πω ότι δεν μπορεί το ΚΚΕ να απαντά με τη λογική άλλοι τα δημιούργησαν και εγώ τα λύνω διά μαγείας».
Για την ανεργία, σημείωσε η Αλ. Παπαρήγα: «Καθαρά λέμε, για να καταργηθεί, σημαίνει ότι έχεις άλλο κοινωνικοοικονομικό καθεστώς. Με ιδιοκτησία καπιταλιστική στα μέσα παραγωγής, με οικονομία που το κεντρί της είναι το κέρδος, η τάση θα είναι να αυξάνεται. Δε σημαίνει όμως ότι περιμένουμε το σοσιαλισμό. Προβάλλουμε μέτρα ανακούφισης των ανέργων. Υποδεικνύουμε τομείς της οικονομίας που μπορεί να αναπτυχθούν στη χώρα, να στηριχτούν, για να μην έχουμε παραπέρα ανεργία. Π.χ. η πρότασή μας για την αγροτική οικονομία προβλέπει τη συγκράτηση της επιδείνωσης της θέσης του μικρομεσαίου αγρότη. Οι προτάσεις που κάνουμε για τους ΕΒΕ αποβλέπουν στην αναχαίτιση του προβλήματος. Οταν λέμε ότι σήμερα στην Ελλάδα πρέπει να αναπτυχθούν όλες οι δυνατότητες για ανάπτυξη της χώρας και να μην αποφασίζει η ΕΕ και η πλουτοκρατία τι και πώς θα αναπτυχθεί, όταν λέμε ότι τα ΚΠΣ ή άλλα ποσά δεν μπορούν να τοποθετούνται σε τομείς μόνο που δίνουν κέρδος, αλλά και σε άλλους, προτείνουμε κάτι που μειώνει κάπως τη στρατιά των ανέργων. Εχουμε προτάσεις προστασίας της απασχόλησης και με τις προτάσεις μας για την οικονομία γενικά και την ανάπτυξη δε λύνουμε το πρόβλημα, αλλά διευκολύνουμε να μη χάνονται θέσεις εργασίας».
Για το Αιγαίο, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ υπογράμμισε: «Οπωσδήποτε χρειάζεται ψυχραιμία, αλλά όχι του "γιες μεν" στις ΗΠΑ, ούτε κατευνασμού των σχεδίων της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Εδώ κατ' αρχήν υπάρχει ένα πρόβλημα. Εχει δεσμευτεί η κυβέρνηση ό,τι είναι ανοιχτό πως θα πάει στη Χάγη. Και τι να κάνουμε εμείς γι' αυτή τη δέσμευση, που λέει ότι θα συζητήσουμε με την ηγεσία της Τουρκίας και όπου δεν τα βρούμε θα πάμε στη Χάγη, όπου εκεί μπορεί να πάνε σύνορα και γκρίζες ζώνες; Ως Κόμμα τι να κάνουμε πέρα από το να καταγγέλλουμε, να ενημερώνουμε τον λαό; Εμείς οπωσδήποτε πρέπει όσο μπορούμε και εξαρτάται από μας η επικοινωνία με την Τουρκία να διασφαλίζει ότι μπορεί να αντιμετωπιστούν εκκρεμή ζητήματα χωρίς παραχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων. Εμείς δεν είμαστε αντίθετοι στο μόνιμο διάλογο μεταξύ των δύο χωρών, είμαστε υπέρ της επικοινωνίας των λαών. Είμαστε υπέρ της ψύχραιμης τοποθέτησης, αλλά θεωρούμε αρνητικό ότι η Ελλάδα πάει να λύσει όλα αυτά τα ζητήματα στα πλαίσια της αμερικανοΝΑΤΟικής αντίληψης. Ε, δεν επίκειται λύση. Ακόμα κι αν υπάρξει μια συμφωνία, θα κουκουλωθεί. Κι αναμφισβήτητα υπάρχει και το ζήτημα τι πολιτικές εξελίξεις έχουμε στην Ελλάδα και τι στην Τουρκία. Εξαρτάται κι από αυτό. Οι σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες βασίζονται και σ' αυτό».
«Θέλω να σας πω - κατέληξε - πως καταλαβαίνω ο λαός θέλει απαντήσεις από το ΚΚΕ, όμως εμείς μπορούμε να δώσουμε απαντήσεις που να δείχνουν
α) σε ποια κατεύθυνση μπορεί να συζητάμε λύσεις προβλημάτων, γιατί την κατεύθυνση άλλοι την έχουν χαράξει και
β) έχοντας καθαρή αντίληψη για τη γενικότερη αντιπαράθεση, μπορούμε να συμβάλουμε στην απόσπαση κάποιων κατακτήσεων.
Οσο όμως η κατάσταση διατηρείται έτσι, το ΚΚΕ θα φωνάζει, αλλά η φωνή του δε θα έχει αποτελεσματικότητα, γιατί δε θα έχει τη δύναμη να τη φέρει. Δε φταίμε εμείς σ' αυτό. Είναι συν Αθηνά και χείρα κίνει. Κι εμείς πρέπει να είμαστε αποφασιστικοί, μαχητικοί, ικανοί, ποιοτικά καλύτεροι, αλλά να αναλάβουν και την ευθύνη τους οι ριζοσπάστες, οι αριστεροί, οι άνθρωποι οι προοδευτικοί, τα λαϊκά στρώματα και να καταλάβουν ότι αγκαλιά με την ΟΝΕ και το Μάαστριχτ και το ΝΑΤΟ και λύση των προβλημάτων δεν υπάρχει. Τουλάχιστον συνειδησιακά να υιοθετήσουν τη γραμμή της ριζικής εναντίωσης και από κει και πέρα, μέσα από τη δράση, αυτή η γραμμή να γίνει πλειοψηφία.
Δεν έχουμε να προτείνουμε κάτι άλλο. Ολα αυτά που κάνουν οι άλλοι και τα φορτώνουν στην πλάτη του λαού, εμείς πώς μπορούμε να τα αποτρέψουμε μόνοι μας; Το γεγονός ότι ενημερώνουμε το λαό τι μέλλει να συμβεί, είναι κι αυτό μια συμβολή για να ανέβει η δράση. Θέλουμε αυτά που λέμε να βοηθάνε στην ανάπτυξη της δράσης και της αυτοπεποίθησης και να χτυπιέται η μοιρολατρία».