- Ο Σύλλογός σας συμπληρώνει σαράντα δύο χρόνια συνεχούς αγωνιστικής δράσης. Ποιες είναι οι δραστηριότητές σας;

-Η δράση μας αφορά τόσο τα προβλήματα της συνοικίας μας, όπως οι ελεύθεροι χώροι, οι συγκοινωνίες κ.ά., αλλά και προβλήματα που αφορούν το σύνολο του Λεκανοπεδίου, όπως το πάρκο στο Γουδί. Κάθε μας κίνηση στηρίζεται στην πεποίθηση ότι μόνο με τους δικούς μας αγώνες μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματά μας.

- Ομως, σε μια εποχή που αρκετοί λένε ότι οι αγώνες δεν έχουν αποτέλεσμα πώς εσείς πείθετε τον κόσμο να αναλάβει πρωτοβουλίες, με ποια μέσα τον προσεγγίζετε;

-Προσπαθούμε ο Σύλλογος να μην είναι μια κλειστή λέσχη, αλλά ένας ζωντανός οργανισμός, που να συμμετέχει σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής. Με αυτή τη συλλογιστική επιδιώξαμε να αναπτύξουμε σχέσεις καλής γειτονίας, με τους ανθρώπους της συνοικίας μας. Το αποτέλεσμα είναι να βρίσκουμε πάντα τις πόρτες των σπιτιών τους ανοιχτές.

- Ωστόσο, από το να έχεις καλές σχέσεις με τους γείτονές σου, μέχρι να τους πείσεις για την αναγκαιότητα και την αποτελεσματικότητα του αγώνα, είναι αρκετά μακρύς ο δρόμος. Εσείς, πώς το κατορθώνετε αυτό;

-Το καταφέρνουμε, γιατί αυτές οι σχέσεις μάς βοηθάνε να πιάνουμε τον παλμό του κόσμου, να ξέρουμε τι πραγματικά τον απασχολεί. Ετσι καταλάβαμε ότι οποιοδήποτε πρόβλημα μικρό ή μεγάλο είναι εξίσου σημαντικό. Τα λεγόμενα μικρά προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν και να επιλυθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Οπως, για παράδειγμα, όταν πρωτοστατήσαμε στη δεντροφύτευση των πεζοδρομίων. Οσο ασήμαντο και αν ακούγεται ήταν ένας από τους λόγους που τραβήξαμε τον κόσμο κοντά μας. Ετσι, ο κόσμος βλέπει ότι ο αγώνας του πιάνει τόπο, οι στόχοι που βάζει γίνονται πραγματικότητα και αυτό τον βοηθάει να συνεχίσει τον αγώνα του ακόμα και για τα μεγάλα προβλήματα, που είναι δύσκολο να λυθούν και χρειάζονται επιμονή και υπομονή.

- Με ποιο τρόπο διαμορφώνετε τις προτάσεις σας που αφορούν την επίλυση των προβλημάτων;

-Ο,τι κάνουμε δε γίνεται πρόχειρα, αντίθετα πάντα αναζητούμε το σωστό δρόμο επίλυσής τους. Για παράδειγμα, όταν ξεκινήσαμε το Σύλλογο φτιάξαμε ένα σχέδιο δράσης που προέβλεπε τη δημιουργία πλατειών και πάρκων πρασίνου, που θα κύκλωναν τη γειτονιά μας. Αγωνιστήκαμε γι' αυτό και τα καταφέραμε. Σε αυτή μας την προσπάθεια ζητήσαμε και πήραμε τη βοήθεια επιστημόνων στο τεχνικό μέρος της υπόθεσης. Με άλλα λόγια, η δράση ήταν στηριγμένη σε ένα οργανωμένο σχέδιο το οποίο είχε πάρει υπόψη του όλες τις παραμέτρους.

- Από τα λεγόμενά σας φαίνεται ότι έχετε μεγάλη πίστη στην αποτελεσματικότητα του αγώνα.

-Και βέβαια, γιατί βλέπουμε ότι έχουμε χειροπιαστά αποτελέσματα. Από τότε που φτιάξαμε το Σύλλογο καταφέραμε, με τους αγώνες μας, η ζωή στη συνοικία μας να γίνει πιο ανθρώπινη. Πιο παλιά δεν είχαμε ούτε νερό ούτε ρεύμα στα σπίτια μας και όμως πιέσαμε και καταφέραμε να μας δώσουν παροχές. Καταφέραμε ακόμα να φτιάξουμε δρόμους και πλατείες. Τελευταία μας μεγάλη κατάκτηση είναι να αποτρέψουμε να τσιμεντοποιηθούν το οικόπεδο της ΔΕΗ και ο χώρος του ΚΑΠΑΨ και θα συνεχίσουμε τους αγώνες μας, μέχρι να γίνουν χώροι πρασίνου και σχολείο. Για εμάς, η ηττοπάθεια και η απογοήτευση δεν έχουν θέση στη σκέψη μας. Η ενωμένη αγωνιστική μας δράση ανέτρεψε αποφάσεις της κρατικής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που ζημίωναν την περιοχή μας και θα το ξανακάνει όταν χρειαστεί.

Πριν 7 χρόνια, τα αμαξοστάσια των αστικών συγκοινωνιών γίνονταν πεδίο πάλης, για να μην περάσει ο νεοφιλελευθερισμός των ιδιωτικοποιήσεων. Εκείνες τις μέρες, οι οδηγοί και οι οικογένειές τους - ανεξαρτήτως αν ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ, ή ΝΔ, ή ΚΚΕ - κρέμονταν στις πύλες των αμαξοστασίων, είχαν καταλάβει τους χώρους δουλιάς, για να μην περάσει ο αντιλαϊκός οδοστρωτήρας. Σήμερα, 7 χρόνια μετά, η κυβέρνηση του κ. Τσουκάτου κήρυξε «παράνομο» εκείνο τον αγώνα! Ο κόσμος, που συνεχίζει να ψηφίζει ΠΑΣΟΚ, τι λέει;

Πριν 20 τόσα χρόνια, η εργατιά πάλευε το νομοθετικό έκτρωμα, με το οποίο «εκτοπίζονταν» από τις δουλιές τους οι πρωτοπόροι εργαζόμενοι. Το έκτρωμα που λεγόταν νόμος 330 καταργήθηκε στους δρόμους του αγώνα από τις λαϊκές δυνάμεις. Σε κείνους τους αγώνες, συμμετείχαν οι πάντες, είτε ψήφιζαν ΚΚΕ, είτε ΠΑΣΟΚ, είτε ΝΔ. Σήμερα, η κυβέρνηση του «εκσυγχρονισμού», με το δικό της τερατούργημα, θέτει υπό διωγμό τους πρωτοπόρους νεολαίους οι οποίοι «παρακωλύουν» - κατά την κυβερνητική ορολογία - την εύρυθμο λειτουργία της Παιδείας της αμορφωσιάς και κηρύσσει αναδρομικά «παράνομους» τους αγώνες κατά του Ν. 330, κηρύσσει «παράνομους» όλους τους αγώνες! Ο κόσμος, που συνεχίζει να ψηφίζει ΠΑΣΟΚ, τι λέει για όλα αυτά;

***

• Με χουντικό διάταγμα τίθενται υπό διωγμό οι αγώνες των αγροτών και στήνονται τα περίφημα «αγροτοδικεία».
• Με χουντικό διάταγμα μετατρέπεται η Αθήνα σε κατεχόμενη πόλη από τους πράκτορες του FBI, προς τιμήν του Κλίντον.
• Με κυβερνητικό φιρμάνι επιβάλλεται καθεστώς πολιτικής επιστράτευσης στους τελωνειακούς, για να καμφθεί η απεργιακή τους κινητοποίηση.
• Με τα ΜΑΤ καλούνται να «συνομιλούν» όλοι οι κλάδοι εργαζομένων και μη, που διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Από τους συνταξιούχους μέχρι τους εκπαιδευτικούς και από τους υπάλληλους της Ιονικής μέχρι τους ναυτεργάτες και τους κατοίκους της Ολυμπιάδας Χαλκιδικής, το μέσο «σωφρονισμού» είναι τα γκλομπ, τα δακρυγόνα, τα χημικά.
• Με χαφιέδες που κυκλοφορούν στις διαδηλώσεις σαν «φωτορεπόρτερ» και με κυβερνητικοδίαιτους προβοκάτορες που ντύνονται «γνωστοί άγνωστοι», επιχειρείται να χτυπηθούν τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα του λαού.

Τα παραπάνω είναι μερικά μόνο στιγμιότυπα του έξαλλου αντιδημοκρατικού κατήφορου, στον οποίο οδηγεί τη χώρα το ΠΑΣΟΚ. Τώρα έφτασε στο έσχατο όριο: Μετέτρεψε τους εισαγγελείς σε δασκάλους (!) και τους ασφαλίτες σε καθηγητές (!), για να επιβάλει δικτατορία στα σχολεία! Αυτή είναι η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του ΠΑΣΟΚ. Ποτέ άλλοτε μια πολιτική δεν αυτοπροσδιορίστηκε ως τόσο αντιδραστική. Σε σημείο, που να θέλει να μετατρέψει μια ολόκληρη γενιά 16άρηδων, όχι μόνο σε «απασχολήσιμους», αλλά και σε «φυλακίσιμους»!

***

Αλλωστε, το ομολογούν οι ίδιοι! Το βιβλίο της Στ` Δημοτικού και στο μάθημα «Κοινωνική και Πολιτική Αγωγή», γράφει σε κάποιο σημείο, που προφανώς ξέφυγε από τους «εισαγγελείς» του υπουργείου Παιδείας:

«Σε μια χώρα ψηφίστηκε ένας νόμος για τα Πανεπιστήμια. Αμέσως οι φοιτητές - γράφει το βιβλίο - άρχισαν διαμαρτυρίες και απεργίες εναντίον του νόμου... Υστερα από όλα αυτά, η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να τον αλλάξει. Τι πολίτευμα είχε αυτή η χώρα; Να δικαιολογήσετε τη γνώμη σας».

Αυτό είναι το ερώτημα, που τίθεται στα παιδιά του Δημοτικού. Μπορεί με τη σειρά της να μας απαντήσει η κυβέρνηση τι πολίτευμα είναι αυτό, στο οποίο μια κυβέρνηση, αν και οι πάντες είναι κατά του νόμου της, εκείνη, όχι μόνο δε λαμβάνει υπόψη της τις πάνδημες διαμαρτυρίες, αλλά επιστρατεύει την Ασφάλεια για να τον επιβάλει;

***

Ποια είναι τα σχολεία, όμως, όπου επιδιώκουν οι Πάγκαλοι να επιβάλουν την αντικομμουνιστική υστερία τους; Είναι τα σχολεία, που, ελέω εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, θα δώσουν απολυτήριο Ενιαίου Λυκείου μόλις σε 70.000 παιδιά την τρέχουσα σχολική χρονιά, όταν το 1997 - τελευταία χρονιά πριν τη μεταρρύθμιση - αποφοίτησαν 120.000 παιδιά! Είναι τα σχολεία, που, εκτός του ότι «διώχνουν» 50.000 παιδιά (41% των μαθητών) από τις τάξεις, οδηγούν τα υπόλοιπα στα ανύπαρκτα ΤΕΕ. Εκεί, δηλαδή, που η ανυπαρξία αναλυτικών προγραμμάτων αναγκάζει το 25% της νεολαίας να εγκαταλείπει τις σπουδές της!

Υπάρχουν, όμως, και οι θαυμαστές της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Δείτε τις δηλώσεις των εκπροσώπων της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων και Φροντιστηριούχων, μετά τη συνάντησή τους με τον Γερ. Αρσένη, οι οποίοι, «όχι μόνο εξέφρασαν την πεποίθηση ότι η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση είναι αναγκαία για την ποιοτική αναβάθμιση της παιδείας», αλλά και «δεσμεύτηκαν να υποβάλουν υπόμνημα με προτάσεις για την περαιτέρω προώθησή της» («ΝΕΑ» 22-12-98). Εχουν κάθε λόγο, λοιπόν, οι νεοφιλελεύθεροι (είτε ακούν στο όνομα Μάνος, είτε Κοντογιαννόπουλος, είτε Σουφλιάς) να επαινούν τον κ. Αρσένη. Τον υπουργό, που συνέδεσε το όνομά του με την ίδρυση φροντιστηρίων, ακόμα και για παιδιά του Δημοτικού!

***

Ετσι βαφτίζουν τους γονείς «άσχετους» (!) και «εξωσχολικούς» με τον αγώνα των παιδιών τους. Ετσι βάφτιζαν «άσχετες» τις οικογένειες των οδηγών με τον αγώνα τους για τη σωτηρία των αστικών συγκοινωνιών. Ετσι βαφτίζουν τις οικογένειες και τα παιδιά των αγροτών «άσχετα» (!) με τον αγώνα των πατεράδων τους.

Αύριο, στα Προπύλαια, η νεολαία δίνει τη μάχη της μόρφωσης, της αξιοπρέπειας, της δημοκρατίας. Οι μαθητές θα είναι εκεί, όπως και οι γονείς, όπως και οι καθηγητές τους. Ο μόνος εξωσχολικός σε αυτή την υπόθεση είναι η κυβέρνηση και οι ασφαλίτες της.