ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Κύμα πτωχεύσεων στην ΕΕ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ακόμη μεγαλύτερος αριθμός πτωχεύσεων σημειώθηκε το 2002 στις χώρες - μέλη της ΕΕ, σε σύγκριση με το 2001, που υπήρξε η πρώτη μεγάλη αύξηση, αποκαλύπτει η έκθεση της «Creditrefrom», μιας γερμανικής υπηρεσίας παροχής πληροφοριών προς τις επιχειρήσεις. Σύμφωνα, με την έκθεση αυτή, οι εταιρικές πτωχεύσεις το 2002 έφθασαν στις 150.275 περιπτώσεις, σημειώνοντας αύξηση 11%, σε σύγκριση με τον προηγούμενο χρόνο, ενώ, αν συνυπολογιστούν και οι πτωχεύσεις φυσικών προσώπων, τότε η αύξηση φτάνει στο 22% περίπου. Το κύμα των πτωχεύσεων χτυπά ιδιαίτερα τις μικρο-μεσαίες επιχειρήσεις, που απασχολούν μέχρι 250 εργάτες, υπογραμμίζει, επίσης, η έκθεση και εκτιμά, ότι το 2003 προβλέπεται ακόμη δυσκολότερο, ενώ, δεν παραλείπει να σημειώσει, πως στις λεγόμενες μικρομεσαίες επιχειρήσεις απασχολούνται 95 εκατομμύρια εργατοϋπάλληλοι.

Και να σκεφθείτε, ότι ο παραπάνω αριθμός είναι σίγουρα μικρότερος του πραγματικού. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα και την Ισπανία, οι πολύ μικρές επιχειρήσεις, με προσωπικό κάτω των 9 ατόμων, δεν έχουν δικαίωμα να κηρύξουν πτώχευση. Γεγονός, που εξηγεί και τον πολύ μικρό αριθμό πτωχεύσεων, που ανέφεραν οι δύο αυτές χώρες για το 2002 (512 και 448 αντίστοιχα).

Στάχτη στα μάτια

Τουλάχιστον, ως «στάχτη» στα μάτια της κοινής γνώμης θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει τις κατά καιρούς «ανακοινώσεις» των ΗΠΑ περί της «βοήθειας που προτίθενται» να χορηγήσουν σε χώρες της Αφρικής για την αντιμετώπιση προβλημάτων όπως το AIDS, που έχει μειώσει το μέσο όρο ζωής πολλών λαών του αφρικανικού νότου σε επίπεδα που θυμίζουν εποχές ευρωπαϊκού μεσαίωνα...

Πρόσφατα, η Αντίτι Σάρμα, εκπρόσωπος της μη κυβερνητικής οργάνωσης αλληλεγγύης των φορέων και ασθενών με AIDS στη Ν. Αφρική, «ACT SA», που παραβρέθηκε στην Αθήνα στο πλαίσιο διεθνούς διάσκεψης για τα δικαιώματα, τη δημοκρατία και την ανάπτυξη των νοτιοαφρικανικών λαών κατέστησε το παραπάνω σαφές με μια μόνο φράση: «Απ' τις επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη και μετά η κυβέρνηση των ΗΠΑ δαπάνησε περισσότερα από 70 δισεκατομμύρια δολάρια για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας... Προ μερικών μηνών, ανακοίνωσε πως θα χορηγήσει... μόλις επτά δισ. δολάρια για την αντιμετώπιση της μάστιγας του AIDS παγκοσμίως. Είναι φανερό πως ορισμένες κυβερνήσεις, όταν θέλουν, μπορούν να βρουν υπέρογκα κονδύλια. Κάτι που δεν ισχύει, ωστόσο, όταν αναφέρονται στη μάστιγα του AIDS στον Τρίτο Κόσμο»...

Δεν είναι μόνον τα λεφτά...

Ομως, η «απροθυμία» των κυβερνήσεων της Δύσης να συνδράμουν τους λαούς αναπτυσσόμενων χωρών σε μία σειρά από προβλήματα, που η αποικιοκρατική και η νεοαποικιοκρατική, η ιμπεριαλιστική πολιτική τους δημιούργησε και δημιουργεί, είναι μία από τις παραμέτρους του όλου ζητήματος.

Η άλλη παράμετρος αναφέρεται στη συστημική σχέση ανάμεσα στις κυβερνήσεις ιμπεριαλιστικών χωρών και το καλά οργανωμένο πολυεθνικό κεφάλαιο... Δεν είναι μόνον οι υποσχέσεις των κυβερνώντων για την οικονομική «βοήθεια», που παραμένουν στα χαρτιά... Είναι και τα νομικά εμπόδια που τα ιμπεριαλιστικά κέντρα θέτουν ακόμη και όταν επιτευχθούν σχετικές διεθνείς συμβάσεις ή οργανισμοί. Ο ρόλος των πολυεθνικών του φαρμάκου -για παράδειγμα και εν προκειμένω, η πρόσφατη αγωγή που κατέθεσαν κατά της νοτιοαφρικανικής κυβέρνησης, επειδή αυτή θέλησε να κάνει εισαγωγές φτηνών αντιγράφων φαρμάκων για ασθένειες όπως το AIDS- είναι χαρακτηριστικός. Ακόμη χαρακτηριστικότερα είναι τα εμπόδια που έθεσε αργότερα η κυβέρνηση του Τζ. Μπους, σε πρόσφατη σχετική απόφαση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου στην Ντόχα για εισαγωγές φθηνότερων φαρμάκων - αντιγράφων σε χώρες του Τρίτου Κόσμου. Δεν είναι μόνον τα λεφτά, αλλά και οι «νόμοι» που κόβονται ραμμένοι στα συμφέροντα, όχι βεβαίως των λαών, αλλά του πολυεθνικού κεφαλαίου...

... φιέστα κι άστα!

Τρεις μέρες συζητούσανε

και όλα πήγαν ...φίνα,

πρώτον, πήραν απόφαση

να ενταθεί η πείνα

και δεύτερο, αποφάσισαν

να μπουν και νέα κράτη

μέσα στη στρούγκα της ΕΟΚ

μες στην ΕΟΚ απάτη!

* * *

Τρεις μέρες συζητούσανε

και ...πέτυχε η φιέστα,

αποφάσισαν να μας «φάν'»

οι αφέντες και τα ρέστα

και στα παρόντα θύματα

θα προστεθούνε κι άλλα

ορίστε η Κύπρος από χτες

είναι πια στην κρεμάλα!

Ο οίστρος

«Ομοιος ομοίω... »

Το μελάνι της σουπιάς που θολώνει το νερό και τη διευκολύνει να διαφεύγει, αυτό το «μελάνι» έριχναν όλες αυτές τις μέρες οι εκπρόσωποι όλων των κομμάτων, εκτός από το ΚΚΕ, σχετικά με το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Από κοντά φυσικά και οι ειδικοί απολογητές της ιμπεριαλιστικής φύσης της Ενωσης που παρέλασαν από τα τηλεοπτικά παράθυρα. Ολοι τους ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ, έκλεισαν τη «φιλειρηνική Ευρώπη» σε όλες τις πτώσεις και επίσης όρισαν την ελπίδα στην «κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα...».

Μόνο το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή αποκάλυπτε πως «όμοιος ομοίω αεί πελάζει» και πως τα κίνητρα των Ευρωπαίων ηγετών, που τάχα αντιστέκονταν, είναι ίδια και απαράλλαχτα με εκείνα της διοίκησης των ΗΠΑ και πως διέφεραν μόνο στη μορφή. Μια μορφή που είχε άμεση σχέση με το περιεχόμενο, αφού οι Ευρωπαίοι, αν περνούσε το δικό τους, θα είχαν τη δυνατότητα να συμμετέχουν από την αρχή στη μοιρασιά της λείας του προτεκτοράτου, όπως σκόπευαν να μετατρέψουν «ειρηνικά» το Ιράκ. Εκεί βρισκόταν το περιεχόμενο της ενδοϊμπεριαλιστικής αντίθεσης και όχι στη «διαφορετική κουλτούρα, ιστορία, νοοτροπία» και άλλα που ακούστηκαν. Η διαφορά ήταν στα μέσα που διέθετε η μία και η άλλη πλευρά του ιμπεριαλισμού και στο πώς θα τα χρησιμοποιούσε για να έχει τα περισσότερα κέρδη (οικονομικά και γεωστρατηγικά).

Εγκαίρως επίσης είχε προβλέψει το ΚΚΕ πως αργά ή γρήγορα οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές θα ψάξουν τρόπο, να μη μείνουν έξω από τη μοιρασιά. Αλλωστε τα σημάδια είχαν φανεί, αφού σχεδόν όλοι τους «κρατούσαν τις γέφυρες ανοιχτές», παρέχοντας όλων των λογιών τις διευκολύνσεις. Πριν καλά - καλά ολοκληρωθεί η κατοχή από τους άμεσους εισβολείς, άρχισαν ήδη να διατυπώνουν τη «φόρμουλα ΟΗΕ» προκειμένου να τους επιτραπεί να ορμήξουν μέσα. Αποκορύφωμα - αποκάλυψη ήταν η χτεσινή δήλωση της Ελληνικής Προεδρίας της ΕΕ. Ουσιαστικά νομιμοποιούν την εισβολή και κατοχή, συντάσσονται με τις ΗΠΑ για την τρομοκρατία, που ασκεί σε όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής και ταυτόχρονα διεκδικούν πάλι μέσω ΟΗΕ το μικρότερο (αναγκαστικά τώρα) μερίδιό τους. Οι εκπρόσωποι των κομμάτων του γαλλογερμανικού άξονα θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα ευχαριστημένοι από την εξέλιξη, για την οποία κοπίασαν. Θεμελιώνεται με αυτές τις ανακοινώσεις η φιλοδοξία τους.

Το ζήτημα είναι: Τίνος τα συμφέροντα εξυπηρετούνται τελικά ακόμα και να γίνει το χατίρι των Ευρωπαίων; Αντιμετωπίζεται το πρόβλημα πόλεμος ή ειρήνη ή θεμελιώνονται αντικειμενικά τοπικοί πόλεμοι και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις; Ακόμα και αν καταφέρει η ΕΕ να ξεπεράσει τα εσωτερικά της και φτιάξει «τον άλλο πόλο» αυτός δε θα έχει δεδομένο ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα; Είναι ποτέ δυνατόν να είναι εγγύηση ειρήνης η ισορροπία του τρόμου και η πιθανότητα μεγάλου πολέμου; Το ΚΚΕ έχει απαντήσει εγκαίρως σ' αυτά τα ερωτήματα και δεν έχει αυταπάτες καλού ή κακού ιμπεριαλιστή. Αγωνίζεται για το αληθινό αντίπαλο δέος, που διατυπώνεται από άλλα συμφέροντα. Εκείνα των λαών ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.