Την αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης αποτυπώνει και ο λεγόμενος κοινωνικός προϋπολογισμός του 2002, που παρουσίασε χτες ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Δ. Ρέππας. Παρά τα μεγάλα και παχιά λόγια των κυβερνητικών προπαγανδιστών, τις ανέξοδες προεκλογικές υποσχέσεις για ενίσχυση του λεγόμενου κοινωνικού κράτους, αυτό που σαφώς προκύπτει από τα στοιχεία του προϋπολογισμού είναι και η απόλυτη μείωση της κρατικής επιχορήγησης των ασφαλιστικών οργανισμών για το τρέχον έτος.

Συγκεκριμένα, η κρατική επιχορήγηση προς τα ασφαλιστικά ταμεία από 2.701.898.000 ευρώ το 2001, φέτος μειώνεται στα 2.692.331.000 ευρώ. Το πραγματικό όμως μέγεθος αυτής της μείωσης είναι ακόμα μεγαλύτερο αν στη σύγκριση πάρουμε υπόψη μας τον πληθωρισμό αλλά και τους ρυθμούς διόγκωσης του ΑΕΠ, που κινείται πάνω από το 4%. Για να μη μιλήσουμε για τις πραγματικές ανάγκες των συνταξιούχων και των ασφαλιστικών ταμείων.

Αγριο πετσόκομμα έχει υποστεί η επιχορήγηση του ΙΚΑ, που από 615.113.000 ευρώ το 2001, φέτος περιορίζεται στα 423.470.000 ευρώ, δηλαδή μείωση κατά 30% περίπου. Αντίστοιχη μείωση γίνεται και στην επιχορήγηση του ΤΕΒΕ, από 96.845.000 ευρώ στα 70.000.000, αλλά και στο ΤΑΕ, από 17.022.000 στα 15.000.000 ευρώ. Η σχετική αύξηση στην επιχορήγηση του ΝΑΤ από 452 εκατομμύρια ευρώ στα 469 εκατ. περίπου δεν καλύπτει ούτε τον πληθωρισμό, πολύ περισσότερο τις ανάγκες του Ταμείου. Οσον αφορά στον ΟΓΑ η εισφορά του κράτους από 1.482 εκατομμύρια ευρώ, στα 1.646 εκατ. ευρώ απορρέει από την υποχρέωσή του για συμμετοχή στην ασφάλιση των αγροτών και καθόλου δε σημαίνει βελτίωση των συνταξιοδοτικών απολαβών των αγροτών, που έτσι και αλλιώς παραμένουν σε επίπεδα εξαθλίωσης.

Εκεί όμως που αποτυπώνεται η ταξική διάρθρωση του κοινωνικού προϋπολογισμού είναι στο ποιος πραγματικά εισφέρει στα ταμεία των ασφαλιστικών οργανισμών. Ετσι, ενώ η κυβέρνηση επικαλείται στατιστικά στοιχεία, όπως το ποσοστό των δαπανών κοινωνικής προστασίας προς το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, που ανέρχεται στο 21,09%, το κρίσιμο ζήτημα είναι ποιος πληρώνει αυτές τις δαπάνες. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε ένα σύνολο εσόδων 20 δισεκατομμυρίων ευρώ περίπου των φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, η συμμετοχή του κράτους περιορίζεται μόνο στο 1,1 δισ ευρώ. Αυτό δηλαδή που οι κυβερνήσεις εμφανίζουν ως «κοινωνική προστασία» του κράτους, στην πραγματικότητα γίνεται με τις εισφορές πριν απ' όλα των εργαζομένων και του λαού. Ειδικότερα, τα έσοδα των φορέων της Κοινωνικής Ασφάλισης για το 2002, σύμφωνα με τα στοιχεία, προέρχονται: Κατά 33,24% από τις καταβολές των ασφαλισμένων, κατά 29,82% από αυτό που η αστική οικονομική επιστήμη αποκαλεί «εισφορές εργοδοτών» ενώ στην ουσία πρόκειται και πάλι για μέρος του μισθού των εργαζομένων. Τα υπόλοιπα προέρχονται κατά 24,16% από κοινωνική εισφορά, δηλαδή από τους πολίτες μέσω διαφόρων τρόπων, κατά 4,93 από προσόδους της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων, κατά 2,2% από διάφορα έσοδα και μόνον 5,65% από τη συμμετοχή του κράτους.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, η κινητή και ακίνητη περιουσία των Ταμείων στις 31.12.2001 ανέρχεται στα 16.670.856.597 ευρώ. Απ' αυτά τα 3 δισ. περίπου βρίσκονται υπό τη μορφή μετοχών. Ομως, η αξία αυτών των μετοχών το 2000 ήταν 3,9 δισ. ευρώ. Μεταξύ των δύο αυτών ετών από το τζογάρισμα στο χρηματιστήριο η αξία των μετοχών μειώθηκε κατά 906 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή το ποσοστό των απωλειών τους ανέρχεται στο 23,18%.

Σημαντικά ερωτήματα, που όμως έμειναν αναπάντητα, έθεσε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Πατάκης, με παρέμβασή του, στην Επιτροπή Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, μετά την εισήγηση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. Ντούιζενμπεργκ, ο οποίος, μεταξύ άλλων, είπε ότι οι διεθνείς εξελίξεις, η μισθολογική ανάπτυξη και η άνοδος της τιμής του πετρελαίου αποτελούν κινδύνους για την ανάπτυξη, για να συστήσει και άλλη μείωση των μισθών.

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ απευθυνόμενος στον κ. Ντούιζενμπεργκ, ανέφερε: «Οι κατευθύνσεις της οικονομικής πολιτικής, όπως σκιαγραφήθηκαν από εσάς, αλλά και από τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας και όπως υλοποιούνται μέσα από το σχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το 2003, είναι η σκληρότερη για τους εργαζόμενους εισοδηματική πολιτική, η δραστικότερη μείωση των κοινωνικών δαπανών, η επέκταση των ελαστικών μορφών εργασίας και η πλήρης απελευθέρωση των αγορών, για να επιτευχτεί κάποιος ρυθμός ανάπτυξης για το 2003. Αυτές οι ίδιες αντιλαϊκές πολιτικές αποδείχτηκε ότι δεν απέδωσαν, αφού έχουμε μηδενικούς ρυθμούς ανάπτυξης, εσείς ο ίδιος εκτιμήσατε ότι ο ρυθμός ανάπτυξης για το 2002 θα κυμανθεί στο 0,8% του ΑΕΠ. Δηλαδή, για μια ακόμη φορά, οι εργαζόμενοι και οι μισθωτοί θα υποστούν τις συνέπειες των "συνταγών" εξόδου από την κρίση και της πειθαρχίας του συμφώνου σταθερότητας».

Για να συνεχίσει: «Δε νομίζετε ότι τέτοιες πολιτικές δεν πρόκειται να οδηγήσουν σε ανάκαμψη, λόγω και της δραστικής μείωσης της εσωτερικής ζήτησης, αφού οι εργαζόμενοι δεν έχουν πλέον να διαθέσουν ούτε τα απαιτούμενα για στοιχειώδη επιβίωση; Το σίγουρο αποτέλεσμα είναι ότι αυτές οι αντιδραστικές πολιτικές κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα 1 στους 4 Ελληνες ζει κάτω από το όριο φτώχειας, ενώ οι κοινωνικές δαπάνες είναι από τις χαμηλότερες, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat».

Συνεχίζοντας την παρέμβασή του ο Γ. Πατάκης ρωτά: «Δεδομένου ότι οι οικονομικές πολιτικές των κρατών - μελών της ΕΕ θα σκληρύνουν ακόμη περισσότερο με τη δικαιολογία του διεθνούς αρνητικού κλίματος, ενόψει του επικείμενου πολέμου στο Ιράκ, τι έχετε να απαντήσετε στους εργαζόμενους της ΕΕ, που αντιτάσσονται σε αυτές τις πολιτικές, επειδή τους οδηγούν σε μεγαλύτερη φτώχεια και εξαθλίωση;»

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ δεν πήρε καμιά απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα από τον πρόεδρο της ΕΚΤ, ο οποίος περιορίστηκε λακωνικά να πει ότι οι παρατηρήσεις του αξιότιμου βουλευτή είναι σωστές, αλλά δεν μπορεί να μπει σε κάποιο διάλογο με συγκεκριμένη χώρα!

Χαρακτηριστικά μαζικής δίωξης συνδικαλιστών και συνδικαλισμένων εργατών αποκτά η επίθεση των βιομηχάνων στο χώρο της ένδυσης (Κλωστοϋφαντουργία, Ιματισμός, Δέρμα).

Χτες έγινε γνωστή η απόλυση και της συνδικαλίστριας Μαρίας Γεωργακοπούλου από το εργοστάσιο του Σιούτη στα Βριλήσια. Είναι το τέταρτο κατά σειρά εργοστάσιο, όπου σε διάστημα λίγων μηνών διαπιστώνεται ότι επιχειρείται να μπει φρένο στη δράση του ταξικού συνδικάτου του χώρου. Εχουν προηγηθεί οι συνδικαλιστικές απολύσεις στου Λεμονή, οι απολύσεις στη ΣΕΞ ΦΟΡΜ, οι απολύσεις στη «Σίσερ». Οι εργαζόμενοι στη ΣΕΞ ΦΟΡΜ απαντούν ήδη αποφασιστικά στην επιχείρηση τρομοκράτησής τους με 24ωρη απεργία αύριο Παρασκευή.

Σχολιάζοντας την κατάσταση που διαμορφώνεται, ο πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων στην Κλωστοϋφαντουργία, στον Ιματισμό και το Δέρμα, Παναγιώτης Κυριαζίδης, σημειώνει: Βρισκόμαστε μπροστά σε μία ένταση της τρομοκράτησης των εργαζομένων. Εκτιμούμε ότι αυτό δεν είναι άσχετο,ούτε με τη μόνιμη επιδίωξη να χτυπήσουν το συνδικάτο, ούτε με τον άμεσο στόχο να δημιουργήσουν κλίμα ανασφάλειας ενόψει και των εκλογών,με σκοπό να είναι πιο ευάλωτοι οι εργαζόμενοι σε διάφορους εκβιασμούς, καθώς η σχέση των βιομηχάνων με τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις είναι σχέση νύχι - δέρμα... Καλούμε κάθε εργαζόμενο του κλάδου να κάνει δική του υπόθεση την αντιμετώπιση της τρομοκρατικής επίθεσης των εργοδοτών, να συσπειρωθεί ακόμα περισσότερο στο συνδικάτο, να στείλει και εκλογικά ένα αποφασιστικό μήνυμα αντίστασης, τόσο στους εργοδότες, όσο και στους πολιτικούς υπαλλήλους τους, που, ενώ κόπτονται τόσο πολύ για τη δημοκρατία, παραμένουν παγερά αδιάφοροι για την καταπάτηση στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων στους χώρους δουλιάς.

Τις ανεκπλήρωτες δεσμεύσεις απέναντι στους γεωτεχνικούς, υπενθύμισε στον υπουργό Γεωργίας, και με ανακοίνωσή της, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Γεωτεχνικών Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΟΓΕΔΥ).

Στις αρχές της χρονιάς, ο υπουργός Γεωργίας, μπροστά στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των γεωτεχνικών, είχε συμφωνήσει με τα αιτήματα που τέθηκαν. Αλλά στη συνέχεια φάνηκε η κοροϊδία... Η ΠΟΓΕΔΥ απαιτεί από τον υπουργό Γεωργίας: Την άμεση καταβολή των τριμήνων σε όλους τους γεωτεχνικούς από τους ειδικούς λογαριασμούς. Την υλοποίηση όλων των συμφωνηθέντων και την ικανοποίηση χρονιζόντων αιτημάτων, όπως η καθιέρωση του επιδόματος γεωτεχνικής ευθύνης, η ανάκληση των υποχρεωτικών μετατάξεων και η αναγνώριση της προϋπηρεσίας στις ΑΣΟ. Επίσης η ΠΟΓΕΔΥ προειδοποιεί πως η διεκδίκηση για την ικανοποίηση των αιτημάτων των γεωτεχνικών θα ενταθεί και, αν δεν υπάρξει λύση, σύντομα θα δοθεί δυναμική απάντηση.