Τη λαϊκή παροιμία «τρώγοντας ανοίγει η όρεξη», θύμισε η στάση που κράτησε χτες η ηγεσία των βιομηχάνων (ΣΕΒ) απέναντι στην κυβερνητική πολιτική στην - εφ' όλης της ύλης - συνέντευξη Τύπου. Ο πρόεδρος και άλλα στελέχη της ηγεσίας του ΣΕΒ κράτησαν αυτή τη φορά χαμηλούς τόνους στην κριτική τους προς την κυβέρνηση. Δεν παρέλειψαν, βέβαια, να κάνουν υποδείξεις για συμπλήρωση του νόμου για το Ασφαλιστικό, που ψηφίστηκε πρόσφατα, με νέα μέτρα, καθώς επίσης και τη θεσμοθέτηση πλήρους ασυδοσίας στα Εργασιακά. Ετσι, αφού απένειμαν εύσημα για τον αντιασφαλιστικό νόμο, που πρόσφατα ψήφισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στη συνέχεια απαίτησαν την κατάργηση του 8ωρου, την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας και τη γενικότερη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Πάντως, δεν έκρυψαν πως στα ζητήματα οικονομικού περιεχομένου, οι μεγαλοβιομήχανοι, παρά τις επουσιώδεις ...διαφοροποιήσεις, φαίνεται ότι, στα περισσότερα σημεία, είναι ευχαριστημένοι.

Χρησιμοποιώντας μία κινέζικη παροιμία, που αναφέρει ότι «και για το μακρινότερο ταξίδι, χρειάζεται να γίνει το πρώτο βήμα», ο αντιπρόεδρος του ΣΕΒ και αρμόδιος για εργασιακά θέματα, Ν. Αναλυτής, χαρακτήρισε το πρόσφατο αντιασφαλιστικό τερατούργημα της κυβέρνησης, ως το «όχημα της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης». Σημειώνεται ότι μόλις προχτές η ηγεσία του ΣΕΒ είχε την ευκαιρία να καταθέσει τις αξιώσεις της, στον υπουργό Εργασίας Δ. Ρέππα. Οπως ανακοίνωσαν οι ίδιοι, ο υπουργός τούς διαβεβαίωσε ότι τα ζητήματα που θέτουν θα επιλυθούν σταδιακά και ότι θα συσταθεί και ανεξάρτητη αναλογιστική αρχή, η οποία θα προτείνει και θα «επιλύει» τα προβλήματα του Ασφαλιστικού, με τον τρόπο που επιτάσσει το ιδιωτικό κεφάλαιο.

Εκμεταλλευόμενος και τις διαβεβαιώσεις Ρέππα, ο Ν. Αναλυτής για το Ασφαλιστικό, ερμήνευσε την ψήφιση του νόμου σαν «μία τακτοποίηση του ασφαλιστικού ζητήματος». Αφού χαρακτήρισε «θετικό γεγονός» την «έναρξη των μεταρρυθμίσεων», υπογράμμισε στη συνέχεια με νόημα ότι «το Ασφαλιστικό θα είναι πάντα μπροστά μας και καθημερινά θα απαιτούνται νέες ρυθμίσεις», εκφράζοντας τη δυσφορία των βιομηχάνων από την αδυναμία της κυβέρνησης, να ξεκαθαρίσει μια για πάντα με τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και καταλογίζοντας στην κυβέρνηση Σημίτη «ατολμία». Τα θέματα, που, κατά το ΣΕΒ, πρέπει άμεσα να τεθούν είναι η εξειδίκευση των κανόνων λειτουργίας των επαγγελματικών ταμείων, η δυνατότητα μετατροπής των επικουρικών σε επαγγελματικά ταμεία, το κεφαλαιοποιητικό σύστημα στην επικουρική ασφάλιση.

Στο στόχαστρο των βιομηχάνων, έχει μπει για τα καλά και η κατάργηση του 8ωρου. Πάλι ο αρμόδιος για τα εργασιακά θέματα, Ν. Αναλυτής, σημείωσε ότι «η επιχείρηση πρέπει να εξασφαλίζει τη μέγιστη ευελιξία και ο εργαζόμενος τη μέγιστη ασφάλεια», δίνοντας το στίγμα του τι επιδιώκουν οι βιομήχανοι. Με τον «μπαμπούλα» ότι αν οι επιχειρήσεις δε γίνουν ανταγωνιστικές, αν δεν αυξηθεί η παραγωγικότητα κ.ο.κ., τότε κινδυνεύουν οι επιχειρήσεις, και κατ' επέκταση η δουλιά των εργαζομένων. Γι' αυτό, λοιπόν, ο ΣΕΒ, έχοντας εξασφαλίσει τον πιο πιστό σύμμαχό του, την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, υποστηρίζει ότι τα θέματα της εργασίας είναι προτιμότερο να ρυθμίζονται με συμφωνίες αυτών που τους αφορούν, δηλαδή των κοινωνικών εταίρων κι όχι με νομοθετικές διαδικασίες. Δηλαδή, αυτά τα θέματα να ρυθμίζονται από το ΣΕΒ και τον Χ. Πολυζωγόπουλο! Ο Ν. Αναλυτής έφερε ως παράδειγμα την Ολλανδία όπου η μερική απασχόληση αγγίζει το 40%, σημειώνοντας ότι αυτή η χώρα έχει επιλύσει πολλά προβλήματα!

Ταυτόχρονα, έθεσαν και το ζήτημα της αναθεώρησης των βαρέων και ανθυγιεινών ενσήμων, προσδοκώντας τον αποχαρακτηρισμό μιας σειράς βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων. Ο Ν. Αναλυτής σημείωσε ότι πολλά επαγγέλματα δεν είναι πλέον βαριά και ανθυγιεινά, λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας, ωστόσο, μεταξύ άλλων, κατέληξε στο ζητούμενο. «Οι ασφαλιστικές εισφορές στα βαρέα και ανθυγιεινά είναι μεγαλύτερες». Αυτό είναι ο βασικός στόχος των βιομηχάνων. Από τη δίνη των αξιώσεων των βιομηχάνων, δεν ξέφυγαν ούτε τα άτομα με ειδικές ανάγκες (ΑΜΕΑ), αφού ο Ν. Αναλυτής ζήτησε, όταν προσλαμβάνονται, να επιλέγονται από τους επιχειρηματίες με γνώμονα τις δεξιότητές τους. Και αυτό, όπως είπε ο Ν. Αναλυτής, θα ωφελήσει τα ΑΜΕΑ, διότι θα τονωθεί το ηθικό τους! Δεν ανέφερε, όμως, ότι για τις προσλήψεις ΑΜΕΑ, οι επιχειρηματίες επιδοτούνται.

Κατά τα λοιπά, ο ΣΕΒ χαρακτήρισε επίκαιρο και σωστό το νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση για την προσαρμογή των ελληνικών λογιστικών προτύπων με τα διεθνή, εξέφρασε τις ανησυχίες του, μήπως η κυβέρνηση για τις χρήσεις του 2003, λόγω ανετοιμότητας, επιβάλει στις επιχειρήσεις να συντάξουν διπλούς ισολογισμούς, δηλαδή και με το παλιό σύστημα και με τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα. Σωστό, αλλά δυσνόητο χαρακτήρισε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Ο. Κυριακόπουλος, το νομοσχέδιο για το Φορολογικό, για το οποίο, όπως είπε, ναι μεν περιλαμβάνει απλοποιήσεις και τον εκσυγχρονισμό του ΚΒΣ (Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων), αλλά, γενικά, είναι δυσανάγνωστο.

Αισιοδοξία υπήρξε και στο θέμα της βιομηχανικής παραγωγής, όπου ο παριστάμενος επιστημονικός διευθυντής του ΙΟΒΕ, Τ. Πολίτης, προέβλεψε ότι μέχρι το τέλος του έτους ο σχετικός δείκτης θα καταγράψει αύξηση για όγδοο συνεχή χρόνο. Σε ό,τι αφορά στην ενίσχυση του ευρώ έναντι του δολαρίου, ο Ο. Κυριακόπουλος, επικαλούμενος στοιχεία του UNICE, ανέφερε ότι μάλλον ευνοεί την ευρωπαϊκή βιομηχανία. Εκεί που υπάρχει, όμως, σοβαρό πρόβλημα - όπως ειπώθηκε από τον γραμματέα του ΣΕΒ και πρόεδρο της Info Quest Θ. Φέσα - είναι ο αργός ρυθμός απορρόφησης των κονδυλίων του Γ` ΚΠΣ για τις νέες τεχνολογίες (τηλεπικοινωνίες και πληροφορική). Ο ίδιος σημείωσε ότι από το 1 τρισ. δρχ. που έχουν προϋπολογιστεί για τις νέες τεχνολογίες έχουν απορροφηθεί ελάχιστες ποσοστιαίες μονάδες, με αποτέλεσμα να είναι ορατός ο κίνδυνος να χαθούν τα κονδύλια. Τις ευθύνες γι' αυτό τις απέδωσε στο σύστημα της Δημόσιας Διοίκησης. Αναφορικά με την πορεία ανάκαμψης της διεθνούς οικονομίας, ο κ. Κυριακόπουλος τόνισε ότι η αισιοδοξία που υπήρχε στις αρχές του έτους μεταφέρεται πλέον για το 2003, αφού δεν υπήρξε η αναμενόμενη ανάπτυξη, ούτε στις ΗΠΑ, ούτε στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Εκτίμησε, ωστόσο, ότι η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα, τόσο χάρη στα κοινοτικά κονδύλια, όσο και στα Ολυμπιακά.

Από αναβολή σε αναβολή πηγαίνει η συνεδρίαση της αρμόδιας διαχειριστικής επιτροπής της ΕΕ για το θέμα του καθορισμού της εξόφλησης της επιδότησης στο βαμβάκι εσοδείας 2001. Η σχετική συνεδρίαση είχε οριστεί να γίνει στις 24 του Ιούλη και χτες έγινε γνωστό στις Βρυξέλλες ότι θα συνεδριάσει στις 31 του Ιούλη. Χτες επρόκειτο να συνεδριάσει για το ζήτημα του ελληνικού βαμβακιού το Συμβούλιο των Επιτρόπων της ΕΕ, αλλά αυτό τελικά θα γίνει την ερχόμενη Τετάρτη. Κι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, δεν αποκλείεται πλέον το όλο θέμα να πάει για φθινόπωρο...

Σύμφωνα με πληροφορίες, η χτεσινή συνεδρίαση του Συμβουλίου των Επιτρόπων, που επί της ουσίας θα αποφασίσει για τι ακριβώς θα γίνει με το ελληνικό βαμβάκι, δεν έγινε γιατί η Γερμανίδα Επίτροπος της ΕΕ ζητούσε να υπολογιστεί προς επιδότηση ολόκληρη η παραγόμενη ποσότητα. Αν συμβεί αυτό, τότε θα ζητηθεί από τους βαμβακοπαραγωγούς που πήραν επιδότηση να γυρίσουν και λεφτά πίσω. Με βάση πληροφορίες πάντα, ο επίτροπος Γεωργίας προτείνει πρωτίστως να επιδοτηθεί μια ποσότητα βαμβακιού 1.288.000 τόνων, που δίνει εξόφληση επιδότησης γύρω στο μηδέν. Κι όπως επίσης αναφέρουν σχετικά άλλες πληροφορίες, οι υπόλοιποι 60.000 τόνοι βαμβακιού που θα μείνουν χωρίς επιδότηση, μεθοδεύεται από την ΕΕ να εμφανιστούν ως διπλοζυγίσματα! Παράλληλα λέγεται ακόμα πως η ελληνική κυβέρνηση που βλέπει ότι το «τρικ» με τους 1.148.000 τόνους και τις 50 δραχμές εξόφληση δεν πιάνει με τίποτα, παρακαλάει τώρα τους Κομισάριους να κάνουν δεκτή έστω μια επιδοτούμενη ποσότητα 1.230.000 τόνων και να μείνουν χωρίς επιδότηση 120.000 τόνοι. Προφανώς θεωρεί η κυβέρνηση ότι αν προκύψει κανένα 20άρικο εξόφληση, θα «κουκουλώσει» τις ευθύνες της και θα «γλιτώσει» την ξεφτίλα της!

Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι τα σπασμένα των επιδιώξεων της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα τα πληρώσουν ακριβά οι βαμβακοπαραγωγοί, οι οποίοι σε τελική ανάλυση δε φταίνε σε τίποτα. Οι βαμβακοπαραγωγοί και ζημιώθηκαν και ταλαιπωρήθηκαν από τα όσα τους επιφύλαξε η πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ. Και γίνεται για άλλη μια φορά φανερό πως δεν έχουν άλλο δρόμο, από το δρόμο της συνέχισης και της έντασης του αγώνα, ενάντια σ' αυτήν την ολέθρια πολιτική. Να δείξουν με τη στάση τους ότι δεν είναι κορόιδα και «θύματα», όπως τους θέλουν οι πρασινογάλαζοι θεματοφύλακες της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ. Να απαιτήσουν κατάργηση του καταστροφικού κοινοτικού κανονισμού για το βαμβάκι και εφαρμογή μιας φιλοαγροτικής πολιτικής που θα τους διασφαλίζει να ζουν αξιοπρεπώς στα χωριά τους και να μπορούν να καλλιεργούν τα χωράφια τους. Επί του προκειμένου, να διεκδικήσουν τιμή επιβίωσης και ολόκληρη την επιδότηση για όλη την υπαρκτή παραγωγή βαμβακιού του 2001.