ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 29 Γενάρη 2002
Σελ. /40
Περί εθελοντισμού

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η πρώτη αγωνιστική διεκδίκηση αιτημάτων από διοικητή (μάνατζερ) δημόσιου νοσοκομείου έγινε απ' τους εργαζόμενους του «Ευαγγελισμού» την περασμένη Παρασκευή.

Ο «Ευαγγελισμός» δέχεται το μεγαλύτερο βάρος της περίθαλψης της χώρας. Σε κάθε εφημερία δέχεται κοντά στους 1.500 αρρώστους στα εξωτερικά ιατρεία, ενώ σε ετήσια βάση νοσηλεύει τόσες χιλιάδες, όσοι είναι οι κάτοικοι του Νομού Γρεβενών. Αυτό το νοσηλευτικό φορτίο το μοιράζονται οι γιατροί, οι νοσηλευτές και το υπόλοιπο προσωπικό και για να τα βγάλουν πέρα τρέχουν με ταχύτητα ...τούρμπο. Και ποια η ανταμοιβή τους; Εκτός απ' την ευτέλεια της εισοδηματικής πολιτικής, η κυβέρνηση τούς προσφέρει και τα απογευματινά ιδιωτικά ιατρεία, όπου - με εθελοντική συμμετοχή, όπως λέει η κυβέρνηση - θα συμπληρώσουν το εισόδημά τους από τις επισκέψεις που θα πληρώσουν οι ασθενείς.

Πάντως, οι εργαζόμενοι στον «Ευαγγελισμό» δεν έχασαν το φιλότιμό τους. Η διοίκηση του σωματείου τους δήλωσε στο μάνατζερ ότι είναι διατεθειμένη να κάνει εθελοντικά - αλλά με όρους κινήματος - ιατρεία στο Λαύριο και στους σεισμόπληκτους για να μην αναγκαστούν να έρθουν και να πληρώσουν στα ιδιωτικά ιατρεία που καθιερώνει η κυβέρνηση. Ηταν μια δήλωση, που τη χειροκρότησαν πάνω από τρακόσιοι εργαζόμενοι που πήραν μέρος στην παράσταση διαμαρτυρίας.

Αυτός είναι ο άδολος εθελοντισμός και κοινωνική αλληλεγγύη, ταυτόχρονα, και η στήλη τα χειροκροτεί.

Τα ... κόλπα της «ζούγκλας»

«Η δημοσιογραφία της κρυφής κάμερας, της παγίδευσης και του εξευτελισμού του "θύματος" συναντήθηκε προχτές τα μεσάνυχτα στη "Ζούγκλα", του Μ. Τριανταφυλλόπουλου, στον τηλεοπτικό σταθμό "ΑΛΦΑ", με την πολιτική της ανηθικότητας, της διαπλοκής και της συναλλαγής, δημιουργώντας ένα εκρηκτικό μείγμα». Αυτά έγραφε το Σάββατο ο «Ριζοσπάστης» και ο Μ. Τριανταφυλλόπουλος θεώρησε πως βρήκε την ευκαιρία, να επιτεθεί στην εφημερίδα μας -ισχυριζόμενος πως αθωώνει τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ - και να καλλιεργήσει παραπέρα τις γνωστές και χυδαίες αντιλήψεις «όλοι τ' αρπάζουν» και «όλοι το ίδιο είναι».

Βέβαια, το σχετικό ρεπορτάζ συνέχιζε με τα εξής συγκεκριμένα: «Δεν ήταν μόνον η αποκάλυψη για τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Αλ. Χρυσανθακόπουλο, πρόεδρο της διακομματικής επιτροπής της Βουλής που διερευνά τον παράνομο τζόγο, ότι και ο ίδιος "παίζει", αλλά και, κυρίως, ο τρόπος, με τον οποίο ο βουλευτής προσπάθησε να "συνεργαστεί" για να εξασφαλίσει τη μη διαπόμπευσή του, υποσχόμενος, όπως τουλάχιστον έδειξαν οι κρυφές κάμερες, βοήθεια για δημοσιογραφικές επιτυχίες στον Μ. Τριανταφυλλόπουλο». Αυτά, όμως, ούτε τα πήρε υπόψη του, ούτε τα διάβασε ο Μ. Τριανταφυλλόπουλος, ώστε να τα ακούσουν και οι τηλεθεατές του. Προφανώς, συνειδητά και σκόπιμα, τα απέκρυψε, γιατί δεν εξυπηρετούσαν αυτά που ήθελε να ισχυριστεί. Κι έτσι προτίμησε να τα παραλείψει...

Ποιος πληρώνει...

Μονότονα ο πρωθυπουργός επαίρεται για την αύξηση των κοινωνικών δαπανών στη χώρα μας, επί θητείας της κυβέρνησής του. Λέει, ως συνήθως, τη μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι τη μικρή αύξηση των κοινωνικών δαπανών την έχουν πληρώσει οι ίδιοι οι εργαζόμενοι (όπως και την πτώση του πληθωρισμού, την ένταξη στην ΟΝΕ, κ.ο.κ.). Τα στοιχεία που έδωσε η στατιστική υπηρεσία της Κομισιόν (Eurostat) την περασμένη Παρασκευή είναι αποκαλυπτικά και αποστομωτικά. Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, οι δαπάνες για την κοινωνική πρόνοια αντιστοιχούσαν το 1990 στο 22,9% του ΑΕΠ, ενώ το 1999 ήταν στο 25,5%. Σημειώνεται ότι κατά μέσο όρο στην ΕΕ το 1990 οι κοινωνικές δαπάνες απορροφούσαν το 25,5% του ΑΕΠ έναντι 27,6% το 1999. Ομως σε ό,τι αφορά τα έσοδα για την κάλυψη των δαπανών για την κοινωνική πρόνοια, η κατάσταση έχει ως εξής: Η κρατική συνεισφορά για την κάλυψη αυτών των δαπανών μειώθηκε στην Ελλάδα μεταξύ 1990 και 1999. Το 1990 το κράτος κάλυπτε το 33% των συνολικών δαπανών για την κοινωνική πρόνοια, ενώ το 1999 το 28,6%. Σημειώνεται ότι στην ίδια περίοδο η τάση στις άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ ήταν σε γενικές γραμμές αντίστροφη, δεδομένου ότι κατά μέσο όρο οι κρατικές συνεισφορές κάλυπταν το 1990 το 28,8% των συνολικών δαπανών, ενώ το 1999 ανέβηκαν στο 35,7%.

... και τις κοινωνικές δαπάνες

Στην Ελλάδα, το 1999 οι δαπάνες για την κοινωνική πρόνοια καλύφθηκαν κατά 28,6% από το κράτος, κατά 61,1% από τις εισφορές των εργοδοτών και των εργαζομένων και κατά 10,3% από άλλες πηγές. Μεταξύ 1990 και 1999 μειώθηκαν, στην Ελλάδα, οι εισφορές του δημοσίου και των εργοδοτών για την κάλυψη των δαπανών της κοινωνικής πρόνοιας και αυξήθηκαν των εργαζομένων. Συγκεκριμένα, το 1990 οι εργοδότες κάλυπταν το 39,4% των δαπανών για την κοινωνική πρόνοια έναντι 37,7% το 1999. Σε ό,τι αφορά τις εισφορές των εργαζομένων, το 1990 κάλυπταν το 19,6% του συνόλου των δαπανών για την κοινωνική πρόνοια έναντι 23,4% το 1999. Ας σταματήσουν λοιπόν τα τερατώδη ψέματά τους. Η βάρβαρη πολιτική δεν εξωραΐζεται.


Ο ξωμάχος

Οργώνει, σπέρνει

και θερίζει

ολημερίς

μες στο χωράφι

κι αντί ο ίδιος

να κερδίζει

οι κόποι του όλοι

πάνε στράφι,

οι μεγαλέμποροι

τον γδέρνουν,

οι τόκοι αράδα

αβγαταίνουν

και βλέπει πλέον

πως σε λίγο

σαν τον παλιό

θα 'ναι κολίγο.

***

Χίλια τα «θα»

που χρόνια εισπράττει

απ' τους ταγούς

με προσωπίδες

όμως τα λόγια τους

απάτη,

τον λοιδορούν

οι μπαταξήδες,

άλλα του λένε,

άλλα κάνουν,

σε λίγο, πάει

θα τον ξεκάνουν,

λύση λοιπόν

δεν έχει άλλη

«μέτωπο»,

αντίσταση και πάλη!


Ο οίστρος

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ποιος κλείνει τους δρόμους;

«

Να τοποθετηθούν πολιτικά καθαρά, κεντρικά αλλά και τι κάνουν σε περιφερειακό-νομαρχιακό επίπεδο σε σχέση με τον αγώνα των αγροτών, αν συμφωνούν στο κλείσιμο των δρόμων ή όχι», κάλεσε με περίσσιο θράσος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τα κόμματα. Μάλιστα! Για την κυβέρνηση δεν έχει σημασία, και, πάντως, παρακάμπτει το γιατί αγωνίζονται και αναγκάζονται να κλείνουν τους δρόμους οι αγρότες. Ποιος φταίει και γιατί δεν αντιμετωπίζονται τα προβλήματά τους, που οδηγούν στη χρεοκοπία και στο βίαιο ξεκλήρισμα εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίους φτωχούς αγρότες, οι οποίοι σπρώχνονται στις ουρές των ανέργων στις πόλεις.

Η κυβέρνηση ανησυχεί καθώς διαπιστώνει την έκταση, τον πανελλαδικό χαρακτήρα, που παίρνει ο αγροτικός ξεσηκωμός, παρά την επιχείρηση αποπροσανατολισμού των αγροτών και την ανήθικη τακτική του εξαναγκασμού που ακολουθεί. Αλλά ποια πολιτική και γιατί ξεσηκώνει τους αγρότες; Δεν είναι η αγροτική πολιτική της ΕΕ η οποία επέβαλε και εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ; Η πολιτική της δραστικής μείωσης της παραγωγής και της δραματικής μείωσης των τιμών των προϊόντων με τις ποσοστώσεις και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας; Της δραματικής μείωσης, μέχρι κατάργησης, των αγροτικών επιδοτήσεων, που κάνουν ασύμφορες όλες - μα όλες! - τις καλλιέργειες; Για τους εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίους αγρότες, έτσι, δεν υπάρχει άλλη επιλογή: `Η θα περιμένουν με σταυρωμένα χέρια να τους κλείσει το σπίτι η αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ ή θα αγωνιστούν με όλα τα μέσα, κλείνοντας και τους δρόμους, για να την ανατρέψουν, πριν τους καταστρέψει.

Για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δε γεννάται ερώτημα. Εφαρμόζει αυτή την πολιτική και συκοφαντεί και υπονομεύει τον αγώνα ενώ χρησιμοποιεί τους κατασταλτικούς μηχανισμούς κατά των αγροτών. Οσο για τη ΝΔ, κεντρικά αλλά και περιφερειακά, κάνει ό,τι μπορεί για την υπονόμευση του αγώνα των αγροτών. Υποκρίνεται όταν αναφέρει πως, τάχα, στηρίζει τα δίκαια αιτήματα των αγροτών αλλά δεν εγκρίνει το κλείσιμο των δρόμων, αφοπλίζοντας ουσιαστικά τους αγρότες. Και ο ΣΥΝ στα λόγια μόνο στηρίζει τον αγώνα των αγροτών, αφού μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ στηρίζουν την καταστροφική αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ.

Το ΚΚΕ αυτή την πολιτική την καταγγέλλει από την αρχή. Και τώρα, που οι ίδιοι οι αγρότες ξεσηκώνονται ενάντια σ' αυτή την πολιτική, το ΚΚΕ στηρίζει «με χέρια και με πόδια», όπως είπε χαρακτηριστικά η Αλέκα Παπαρήγα, τον αγώνα τους. Οποιες μορφές πάλης και αν αποφασίζουν οι ίδιοι οι αγρότες, οι κομμουνιστές είναι μπροστάρηδες. Μάλιστα, καθώς ο αγώνας επιβίωσης της μικρομεσαίας αγροτιάς αφορά και τους άλλους εργαζόμενους - γιατί, εκτός των άλλων, το ξεκλήρισμα της αγροτιάς θα επιδράσει αρνητικά και στα άλλα στρώματα - το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους της πόλης, γενικότερα το λαό, να στηρίξουν ενεργά τον αγροτικό αγώνα. Γιατί ο αγώνας αυτός είναι η ελπίδα και η προοπτική, για να μη συντελεστεί το έγκλημα της συγκέντρωσης της αγροτικής παραγωγής και της γεωργικής γης από το μεγάλο κεφάλαιο πάνω στα ερείπια χιλιάδων μικρομεσαίων νοικοκυριών.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ