Στόχος της πρωτοβουλίας αυτής της ΚΟΑ του ΚΚΕ ήταν να βρεθεί σε μια πρώτη τέτοιου είδους συνάντηση και να συζητήσει με όσους συνεργάζεται στα διάφορα κινήματα. Σε μια περίοδο που η συζήτηση επικεντρώνεται στα πρόσωπα, εμείς επιλέγουμε να κάνουμε μια συζήτηση επί της ουσίας, τόνισε ανοίγοντας την εκδήλωσηο Στ. Λάμπρου,μέλος του Γραφείου της Επιτροπής Πόλης της ΚΟΑ.

Η εκδήλωση άρχισε με εισηγητική ομιλία από τον Δ. Ζάχαρη, γραμματέα της ΚΟΑ και μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Σύντομη παρέμβαση έκανε η ΓΓ της ΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, η οποία θα δημοσιευτεί σε επόμενο φύλλο του «Ριζοσπάστη».

Παρεμβάσεις έκαναν, αναδεικνύοντας τα προβλήματα και το ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και καταθέτοντας προτάσεις για την αποτελεσματικότερη διεξαγωγή της εκλογικής μάχης, οι: Ζωή Βαλάση δημοτική σύμβουλος στην Αθήνα, Β. Δελατόλας μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, Πολύβιος Τσίρκας μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ και πρώην αντιδήμαρχος Περιστερίου, Αλέκα Ζορμπαλά δημοτική σύμβουλος Αθήνας και μέλος της Γραμματείας της «Κομμουνιστικής Ανανέωσης», Μηνάς Μπάμπης από το χώρο των ΕΒΕ, Κώστας Διάκος από την «Πράσινη Πολιτική», Μάκης Χόρτης, Χρήστος Κορτζίδης δημοτικός σύμβουλος Ελληνικού, Τάκης Νικολόπουλος δημοτικός σύμβουλος Μοσχάτου, Γιώργος Αδαμίδης, Γ. Τσιρώνης από την «Αθήνα Πράσινη Πόλη», Στέλλα Βαλαβάνη μέλος του ΣΠ Αθήνας της ΚΝΕ και δημοτική σύμβουλος Ταύρου και Γ. Ηρακλέους εκπαιδευτικός.

Παραβρέθηκαν ακόμα ανάμεσα σε άλλους και οι: Μαργανέλης Χρήστος, από την Κομμουνιστική Ανανέωση, Μαριλένα Ιατρίδου, μέλος της Συνονιστικής Επιτροπής για τη Διάσωση της Παραλίας Σαρωνικού, Χρύσα Πιξοπούλου, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής για τη Διάσωση της Παραλίας Καλλιθέας, Περικλής Καπετανόπουλος, από την Πρωτοβουλία Πολιτών Αργυρούπολης, Μπάμπης Στίγκας, από την Ανεξάρτητη Δημοτική Παρέμβαση Αγίων Αναργύρων, Μαρία Μαραγκουδάκη και Σταθούλα Παπανίκου, από την Πρωτοβουλία για το Περιστέρι. Οι δήμαρχοι Καισαριανής, Γιώργος Κατημερτζής, Πετρούπολης, Γιώργιος Γιώγος και Νέας Σμύρνης, Γιώργος Κουτελάκης. Από το ΠΑΜΕ ο Γιάννης Μαρκάκης, ο Σπύρος Σερμακέζης από την ΠΕΔΥΕ, ο Βασίλης Δημόπουλος από το ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, Ελένη Μωραΐτου πρόεδρος ΕΣΥΝ. Επίσης παραβρέθηκαν εκπρόσωποι ενώσεων και συλλόγων γονέων, εμπορικών συλλόγων, επιτροπών ειρήνης, πολιτιστικών και αθλητικών συλλόγων, συλλόγων γυναικών, και πλήθος δημοτικών συμβούλων.

Συνοψίζοντας τις απόψεις και προτάσεις που κατατέθηκαν, ο Δ. Ζάχαρης διαπίστωσε πως η πλατιά σύνθεση της εκδήλωσης με εκπροσώπους εκατοντάδων δημοτικών κινήσεων και συμβουλίων αποτελεί καρπό της προσπάθειας και της δράσης όλο το προηγούμενο διάστημα για όλα τα προβλήματα και αυτά της ΤΑ. Τόνισε πως η συζήτηση πρέπει να συνεχιστεί σε τοπικό πια επίπεδο και εξέφρασε την πεποίθηση πως υπάρχουν οι προϋποθέσεις για αποτελέσματα σε ό,τι αφορά την αγωνιστική συσπείρωση.

Οπως τόνισε, το ΚΚΕ έδωσε έγκαιρα -από το Σεπτέμβρη του 2001- στη δημοσιότητα τις θέσεις του για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και το πλαίσιο συσπείρωσης των αγωνιστικών δυνάμεων γι' αυτές τις εκλογές. Δίνεται έτσι η δυνατότητα να μπουν στην κρίση κάθε καλοπροαίρετου ανθρώπου οι θέσεις και οι προτάσεις του ΚΚΕ.

Παραθέτοντας τις βασικές εκτιμήσεις του ΚΚΕ για την πορεία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ο Δ. Ζάχαρης επισήμανε πως η εκτίμηση του Κόμματος είναι ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ με τις αποφάσεις τους, ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία, πέτυχαν η Τοπική Αυτοδιοίκηση να γίνει ουσιαστικός μοχλός διοχέτευσης και εφαρμογής αντιλαϊκών πολιτικών και μέσο για την παρέμβαση των μηχανισμών της κεντρικής εξουσίας στην κοινωνικο- οικονομική ζωή, με στόχο τον εγκλωβισμό του λαού στη λογική του συστήματος.

Στη συνέχεια ο Δ. Ζάχαρης, αφού επισήμανε ότι οι επιπτώσεις της κυβερνητικής πολιτικής έχουν επίδραση σ' όλο το φάσμα της ζωής των εργαζομένων και τη λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, υπενθύμισε τον αντιλαϊκό ρόλο που έπαιξαν οι πλειοψηφίες των δημοτικών αρχών του Λεκανοπεδίου, που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ ή στη ΝΔ, σε μια σειρά κοινωνικά λαϊκά στρώματα, στο περιβάλλον κλπ.

Οι εργαζόμενοι και η νεολαία της Αθήνας αντιστέκονται

«Το μεσοδιάστημα από τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές», σημείωσε στη συνέχεια ο ομιλητής, «δε σημαδεύτηκε μόνο από την ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου, αλλά και από την αγωνιστική αντίσταση της εργατικής τάξης, των εργαζομένων της νεολαίας της Αθήνας». Συγκεκριμένα:

«Συγκροτείται το Πανεργατικό Μέτωπο με 10άδες αγωνιστικές πρωτοβουλίες, με πρωταγωνιστικό ρόλο στις μεγάλες κινητοποιήσεις της Ανοιξης του 2001 για το ασφαλιστικό.

Τα εργατικά σωματεία συντονίζονται κατά κλάδο και παναθηναϊκά.

Οι βάρβαροι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι στη Γιουγκοσλαβία και το Αφγανιστάν συναντούν την κατακραυγή της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού της Αθήνας. 100άδες επιτροπές ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό ξεφυτρώνουν σχεδόν σ' όλους τους Δήμους της Αθήνας στις γειτονιές, στα εργοστάσια, στα Πανεπιστήμια.

Πλήθος οι συσπειρώσεις οργανώσεων και πολιτών για να μπει φραγμός στην καταστροφή του περιβάλλοντος - Πάρκο Ελευθερίας, πάρκο Ριζάρη, Πεδίο Αρεως, Γαλάτσι, Βριλήσια, Πατήσια, Κυψέλη, Ν. Κόσμος, παραλία Σαρωνικού, για το άρθρο 24».

«Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ θα χρησιμοποιήσουν τις Τοπικές εκλογές για να προωθήσουν τα γενικότερα πολιτικά τους σχέδια.

Θα προσπαθήσουν να εγκλωβίσουν το λαό στην κυρίαρχη πολιτική και θα δοκιμάσουν τα κεντροαριστερά και κεντροδεξιά σενάρια αξιοποιώντας είτε τα αντιδεξιά αισθήματα είτε την αντικυβερνητική δυσαρέσκεια.

Ο ΣΥΝ από την άλλη προσπαθεί να διακηρύξει την αυτονομία του από το ΠΑΣΟΚ, προκρίνοντας την αυτόνομη κάθοδο στις τρεις μεγάλες πόλεις, αφήνοντας δήθεν στις τοπικές κοινωνίες την ευθύνη για τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ στις υπόλοιπες πόλεις και νομαρχίες.

Απέναντι σ' αυτή τη δήθεν ευέλικτη πολιτική που για πυρήνα της έχει τη συναίνεση και αποδοχή των αντιδραστικών αλλαγών, το ΚΚΕ προβάλλει τη γραμμή της αγωνιστικής συσπείρωσης ενάντια σ' αυτές τις αλλαγές που στόχο έχουν να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένα συμφέροντα του μονοπωλιακού κεφαλαίου, τη γραμμή της αγωνιστικής συσπείρωσης για μια ΤΑ μαχητική διεκδικητική με το λαό για το λαό, στηριγμένο στην ίδια την εμπειρία των εργαζομένων και του λαού της Αθήνας».

Σ' αυτή την κατεύθυνση και προοπτική - συνέχισε ο ομιλητής - πρέπει κατά τη γνώμη μας να δούμε την αναγκαιότητα της αγωνιστικής συσπείρωσης και δράσης στην ΤΑ. Σ' αυτό το δρόμο συναντιόμαστε με αγωνιστές, συζητάμε κοινούς στόχους μπροστά και στις εκλογές δημοτικές και νομαρχιακές ενιαία.

«Με αρκετούς - τόνισε, δίνοντας την αντίληψη του ΚΚΕ για τις συνεργασίες - έχουμε συναντηθεί σε επιμέρους μέτωπα, με άλλους έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη γραμμή δράσης. Η μάχη των τοπικών εκλογών μπορεί και πρέπει να βοηθήσει σ' αυτή την κατεύθυνση, να βοηθήσει στη συσπείρωση δυνάμεων για βαθιές αλλαγές, να απεγκλωβίσει δυνάμεις από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ. Η συνεργασία μπροστά στη μάχη των εκλογών της ΤΑ δεν μπορεί να είναι κατασκεύασμα της στιγμής, είναι καρπός κοινής δράσης, έτσι εξασφαλίζει τη συνέχεια, βαθαίνει τους στόχους, δεν εκφυλίζεται, δεν ενσωματώνεται, δε φυλλορροεί, δεν απογοητεύει το λαό... Ετσι μόνο φέρνει στο προσκήνιο το λαϊκό παράγοντα σαν πρωταγωνιστή και δημιουργό της τύχης του. Ετσι μπορεί να γεννηθούν λαϊκοί θεσμοί με αντοχή και ρίζες. Είμαστε βέβαιοι ότι στο Λεκανοπέδιο υπάρχουν οι δυνατότητες, οι δυνάμεις που μπορούν, τη μάχη των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών να τη δώσουν σ' αυτή την κατεύθυνση».

Ακολούθως υπογράμμισε με βεβαιότητα: «Μπορούν να αναδειχτούν ψηφοδέλτια αγωνιστικής συσπείρωσης που με άξονα το πεδίο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα διεκδικήσουν Δήμους και θέσεις στα δημοτικά και νομαρχιακά συμβούλια.

Μπορούν να αναδειχτούν ψηφοδέλτια που δε θα συμφωνήσουν μόνο στην ανάγκη αλλαγής του συσχετισμού δύναμης στους Δήμους και στη Νομαρχία, αλλά θα είναι εγγύηση ότι οι νέοι συσχετισμοί θα σηματοδοτήσουν ένα μέτωπο αντίστασης και πάλης. Θα γίνουν πραγματικό εμπόδιο στην κυρίαρχη πολιτική. Θα είναι αποφασισμένοι να αντιστρατευτούν όχι μόνο τις κυβερνητικές επιλογές αλλά και επιλογές επιχειρηματικών συμφερόντων, επιλογές της ΕΕ που υλοποιούνται ή καθορίζονται σήμερα μέσω της ΤΑ (π.χ. Γ' ΚΠΣ - «επιλεξιμότητα» έργων - ευρωπαϊκά προγράμματα που στο όνομα των κονδυλίων γίνονται Δούρειος ίππος για «εξαγορά», χτύπημα εργασιακών δικαιωμάτων κ.ά.).

Αγωνιστικές συσπειρώσεις που θα θελήσουν και θα μπορέσουν:

-- Να αντισταθούν στη χειραγώγηση της λαϊκής συνείδησης στις επιλογές της κυρίαρχης πολιτικής.

-- Θα δώσουν ενιαία απάντηση στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

-- Θα ακυρώσουν κεντροαριστερά - κεντροδεξιά σενάρια που στόχο έχουν να δώσουν φιλί ζωής για μακροημέρευση της κυρίαρχης αντίληψης.

-- Θα απομονώσουν δυνάμεις που δρουν με καιροσκοπισμό και ιδιοτέλεια, ?αντάρτες? της στιγμής που το μόνο που ζητάνε είναι τη λαϊκή ψήφο.

-- Θα αντισταθούν σε δήμους και νομαρχίες να μην υλοποιηθούν οι ιδιωτικοποιήσεις των υπηρεσιών τους, των αναδιαρθρώσεων που επιβάλει το κεφάλαιο (ελαστικές σχέσεις- κοινωνική ασφάλιση...).

-- Να μην περάσει η ανταπόδοση σε τομείς όπως πρόνοια - υγεία - παιδεία και απαίτηση για δωρεάν και δημόσιο χαρακτήρα τους.

-- Θα οργανώσουν την πάλη μαζί με τους εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους, τη νεολαία, τα κινήματα για την οικονομική επάρκεια της ΤΑ με αυξημένο ποσοστό στο σύνολο του κρατικού προϋπολογισμού και με άξονα τις αυξημένες και ποιοτικά αναβαθμισμένες ανάγκες τους.

-- Θα αντιστρατευτούν και θα συγκρουστούν, οργανώνοντας την πάλη του λαού για να μη δομηθούν και να μην κατακτηθούν από τα μεγάλα συμφέροντα οι τελευταίοι ανοιχτοί χώροι, οι παραλίες, τα βουνά της Αττικής (Ολυμπιακοί Αγώνες, ολυμπιακά έργα). Δεν μπορεί σήμερα η Νομαρχιακή και Τοπική Αυτοδιοίκηση να συνεισφέρει στο "όραμα" των Ολυμπιακών Αγώνων, το μόνο που θα αποφέρουν είναι οικονομικές και κοινωνικές ζημιές για το λαό, το περιβάλλον της Αθήνας, στη δημοκρατία, στην κοινωνική υποδομή της χώρας που θα δοθεί προίκα στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να παραπλανηθεί ο λαός. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν μετατραπεί σε μια εξαιρετικά κερδοφόρα, οικονομική και πολιτική επιχείρηση διεθνών επιχειρηματικών ομιλιών. Εκεί που βασιλεύει το κέρδος δεν μπορεί να υπάρξει γνήσιο αθλητικό πνεύμα, άμιλλα αθλητών και νεολαίας (τα ιδεολογήματα που λαμβάνουν χώρα μετά την ανάληψη της ευθύνης διεξαγωγής τους όπως "θα αναβαθμιστεί η μικρή Ελλάδα παγκοσμίως", "η επιστροφή τους στην κοίτη τους θα αναβαθμίσει, θα αναγεννήσει το ολυμπιακό πνεύμα", "η πραγματοποίησή τους στην Ελλάδα θα συμβάλει στην ειρήνη", "θα ανέβει η αυτοπεποίθηση του Ελληνα" κ.ά., ένα στόχο έχουν: Να χρησιμοποιηθεί και πάλι το λαϊκό φιλότιμο, ώστε απρόσκοπτα να λεηλατήσουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα της γης, τον πλούτο, τη ζωή του».

Μένοντας σε αυτό το θέμα ο Δ. Ζάχαρης έφερε ένα παράδειγμα, τονίζοντας: «Το επιχειρηματικό σχέδιο που υπογράφεται μεταξύ υπουργείου Οικονομικών και Οργανωτικής Επιτροπής θα υλοποιηθεί με κύρια πηγή χρηματοδότησης τα κονδύλια της ΤΑ (ΕΠΤΑ, κεντρικοί αυτοτελείς πόροι). Μεγάλης σημασίας δημόσιες εκτάσεις στο τσιμεντοποιημένο Λεκανοπέδιο εκχωρούνται στους ιδιώτες. Υλοποιούνται τα πιο αισχρά σχέδια "αξιοποίησης" των ακτών του Σαρωνικού, Ελληνικό, Γαλάτσι, Σχοινιάς, Πάρνηθα παραδίνονται στο μεγάλο κεφάλαιο, τσιμεντοποιούνται. Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες ο λαός της Αθήνας θα έχει λιγότερους ελεύθερους χώρους και διακοσμητικό πράσινο. Μάχες της ΤΑ για την περιφρούρηση των δημόσιων εκτάσεων τα προηγούμενα χρόνια - πισωγυρίζουν αφού η κυβέρνηση αρνείται να λύσει τελεσίδικα το ιδιοκτησιακό και τα δικαστήρια δειλά - δειλά δικαιώνουν καταπατητές. Με όχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες στρεβλώνονται έννοιες όπως ο εθελοντισμός, γίνεται όχημα ιδιωτικών κινήτρων - προτεραιότητας προσλήψεων, μπόνους εξάρτησης και υποδούλωσης σε επιχειρηματικούς στόχους - το πνεύμα της "άμιλλας" παίρνει τα όρια που ορίζει το κεφάλαιο και οι ανάγκες του».

Αμέσως μετά και επανερχόμενος στις συσπειρώσεις ο Δ. Ζάχαρης τόνισε πως αυτές θα πρέπει: «Να θέσουν επί τάπητος την ανάγκη ανάπτυξης με ενιαία οργάνωση και δημόσια διοίκηση των μέσων μαζικής μεταφοράς με βάση τις λαϊκές ανάγκες και τη σύγχρονη οργάνωση της ζωής στην πόλη και όχι με βάση "διαγωνισμούς" των συμφερόντων που κινούνται στο χώρο.

Ας δούμε για παράδειγμα ποιον εξυπηρετεί η ανάπτυξη του τραμ στην παραλία, έτσι όπως γίνεται, μακριά από ένα πραγματικά ενιαίο φορέα αστικών συγκοινωνιών στο Λεκανοπέδιο της Αθήνας. Τι οδηγεί το "σχέδιο ανάπτυξης" του μετρό, οι ανάγκες του λαού της Αθήνας ή το κέρδος και τα πανωπροίκια της "Αττικό Μετρό"; Γιατί οι πρωτοβουλίες της ΤΑ για ανάπτυξη τοπικών συγκοινωνιών μέσα σ' αυτό τον κατακερματισμό και ανταγωνισμό δε θα οδηγηθούν στην αγκαλιά των ιδιωτών ή στην αύξηση των κομίστρων;

Ποιες οι συνέπειες στο περιβάλλον και στην ατμόσφαιρα από τη χρήση του ΙΧ σαν αναγκαίου μέσου μεταφοράς. Τι υπηρετούν εν τέλει τα αυτοχρηματοδοτούμενα έργα των περιφερειακών λεωφόρων. Ποιος μπορεί να μιλήσει σήμερα ότι αυτά τα έργα λύνουν το κυκλοφοριακό της Αθήνας; Ποιος όμως δε βλέπει την καταστροφή στο περιβάλλον, στις χρήσεις της γης που αναπτύσσονται, στη μετακύληση του κόστους;».

«Μπορεί άραγε η αγωνιστική συσπείρωση σε ΤΑ και ΝΑ να αναδείξει το ζήτημα στην ολότητά του και παράλληλα να μπλοκάρει τις καταστροφικές παρεμβάσεις των ιδιωτικών συμφερόντων που φωτογραφίζουν οι κυβερνητικές αποφάσεις και πλείστες φορές οι αποφάσεις των οργάνων των ΟΤΑ; Μπορεί και πρέπει να συντονιστούν κινήματα και λαϊκές οργανώσεις να δώσουν κατεύθυνση και συνέχεια στην πάλη», σημείωσε ο ομιλητής και ακολούθως περιέγραψε ορισμένα πεδία πάλης μιας τέτοιας συσπείρωσης:

• «Θα ανοίξει το ζήτημα των ανέργων και την ανάγκη οργάνωσης και διεκδίκησης. Η Αθήνα είναι η μισή Ελλάδα. Δεν μπορεί η ΤΑ να συμμετέχει στα σενάρια παραπλάνησής τους με τα ευρωπαϊκά προγράμματα κατάρτισης, τα ΚΕΚ, τα ΙΕΚ.
• Θα θέσει το μεγάλο πρόβλημα των ναρκωτικών μακριά από τη συντονισμένη επίθεση που εκφράζεται σήμερα για τη νομιμοποίηση της ναρκομανίας, βοηθώντας στο άνοιγμα του μετώπου του πολιτισμού και του αθλητισμού, μακριά από την αντίληψη του κοσμοπολιτισμού και του ελιτισμού που επιβάλλει η αγορά.
• Θα αναδείξει το ζήτημα της οργάνωσης και υλοποίησης της λαϊκής κατοικίας, μέτρα πολεοδομικού και χωροταξικού χαρακτήρα που αντιπαλεύουν την κερδοσκοπία στη γη και την κατοικία, την αντισεισμική θωράκιση.
• Θα οργανώσει την πάλη και τη διεκδίκηση λύσεων όπως π.χ. σκουπίδια και διαχείρισή τους που γίνεται πεδίο κερδοσκοπίας και περιβαλλοντικών καταστροφών, των ελλείψεων σε κοινωνική, πολιτιστική υποδομή, την αντιπλημμυρική προστασία.
• Δεσμεύεται στην ανάπτυξη της πάλης μαζί με τους εργαζόμενους, όχι με υποσχέσεις αλλά με συνεχή δράση για τα λαϊκά προβλήματα και τις ανάγκες.
• Διεκδικεί την αναβάθμιση της ΤΑ στη γραμμή των λαϊκών αναγκών, και όχι της επιχειρηματικής δράσης, της διασύνδεσης με επιχειρηματίες, τις στρεβλώσεις του αναπτυξιακού χαρακτήρα που πρέπει να διεκδικεί. Ας δούμε τι έχουν δώσει οι αναπτυξιακοί σύνδεσμοι π.χ. α) Δυτικής Αττικής για τα μεγάλα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων, β) ΣΠΑΥ για τον Υμηττό την ανάπτυξη και την προστασία του. Εχει αναδειχτεί σε κανάλι για διοχέτευση χρημάτων σε διάφορες κατευθύνσεις, οι πυρκαγιές τον καταστρέφουν, οι δασοφύλακες είναι ανύπαρκτοι.
• Διεκδικεί την εφαρμογή της απλής αναλογικής στην εκλογή των οργάνων της ΤΑ.
• Θα ενισχύει το φιλειρηνικό κίνημα, το συντονισμό της δράσης ενάντια στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων».

Καταλήγοντας ο Δ. Ζάχαρης τόνισε: «Δεν είμαστε εμείς που θα πούμε ότι τα μεγάλα προβλήματα του λαού και του τόπου θα λυθούν μέσω της ΤΑ. ΟΧΙ, η ΤΑ ήταν και είναι κομμάτι του κρατικού μηχανισμού και σαν τέτοιο δεν μπορεί παρά να διατηρεί τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά του. Η άμεση αιρετότητα δίνει τη δυνατότητα να εκφράζει πιο πιστά ίσως τους κοινωνικούς συσχετισμούς. Αυτό μπορεί να γίνει όμως με την οργανωμένη, συνειδητή προσπάθεια του οργανωμένου κινήματος. Εμείς σαν Κόμμα, σε συνεργασία με λαϊκούς αγωνιστές, έχουμε δώσει δείγμα γραφής στο πώς η ΤΑ μπορεί να αξιοποιηθεί υπέρ των λαϊκών συμφερόντων. Εδωσε λύσεις, άνοιξε τους ορίζοντές του - κατέκτησε κύρος στη λαϊκή συνείδηση όταν συνδέθηκε με τα πραγματικά λαϊκά συμφέροντα σ' αυτή την κατεύθυνση, ανέδειξε και μέτρησε και λαϊκούς αγωνιστές.

Η ανάδειξη τέτοιων δυνάμεων, η αλλαγή του συσχετισμού και στο χώρο της ΤΑ μπορεί να την αναδείξει ξανά σε σύμμαχο και συμπαραστάτη των εργαζομένων ενάντια στην εφαρμοζόμενη πολιτική για μια άλλη πορεία της χώρας, για μια ανάπτυξη με κέντρο τον εργαζόμενο άνθρωπο».