ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 22 Νοέμβρη 2001
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Θα στηρίξουμε ψηφοδέλτια με καταξιωμένους αγωνιστές

Στην Πάτρα και στον Πύργο βρέθηκε χτες ο Σπύρος Χαλβατζής, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι της χώρας, δεν μπορούν να λυθούν χωρίς ενωτικούς, οργανωμένους και οξυμένους αγώνες, τόνισε χτες στους εργαζόμενους της ΙΝΤΡΑΚΟΜ στην Πάτρα ο Σπύρος Χαλβατζής, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, κατά τη διάρκεια περιοδείας του στην επιχείρηση, που αποτέλεσε την πρώτη στάση, καθώς συνεχίστηκε με συνέντευξη Τύπου στα τοπικά μέσα ενημέρωσης στην Πάτρα, και ολοκληρώθηκε στον Πύργο, όπου αργά το βράδυ μίλησε σε μεγάλη πολιτική συγκέντρωση του κόμματος στο δημαρχείο της πόλης.

Η ανταπόκριση των εργαζομένων στην πρόσκληση του κλιμακίου του Κόμματος για συζήτηση, στο προαύλιο της επιχείρησης, ήταν σχεδόν καθολική, όπου μίλησε ο Σπ. Χαλβατζής για τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις και ακολούθησε πλούσια συζήτηση με τους εργαζόμενους.

Αναφερόμενος στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ο ομιλητής σημείωσε πως δημιούργησε μια νέα κατάσταση η οποία έπληξε στο σύνολό της τους λαούς. Στην ουσία πρόκειται για την επίθεση των πολυεθνικών και των πολιτικών τους εκφραστών προκειμένου να μοιράσουν τις νέες αγορές, να εξασφαλίσουν δρόμους πετρελαίων και φυσικών αερίων, να εκμεταλλευτούν τον ορυκτό πλούτο της περιοχής, να εδραιώσουν την κυριαρχία τους στην ευρύτερη περιοχή της κεντρικής Ασίας, ακόμα περισσότερο με τη δημιουργία στρατιωτικών βάσεων.

Τόνισε, επίσης, ότι αυτοί οι παράγοντες επιτάχυναν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις με αποτέλεσμα την απόλυση δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων και την παραπέρα αλλαγή των εργασιακών σχέσεων προς το χειρότερο.

Εν δυνάμει σύμμαχοί μας

Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε το μεσημέρι στα γραφεία της ΝΕ Αχαΐας του ΚΚΕ, ο Σπ. Χαλβατζής έκανε ιδιαίτερη αναφορά μεταξύ των άλλων, για τις εκλογές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Τόνισε πως σήμερα δεν υπάρχουν ουσιαστικές πολιτικές διαφορές μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων, ενώ οι απόψεις τους - μαζί και του Συνασπισμού - ταυτίζονται στη γενική πολιτική κατεύθυνση αναφορικά με τα βασικά ζητήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. «Κατά συνέπεια, δεν υπάρχουν περιθώρια συνεργασίας με αυτές τις πολιτικές δυνάμεις. Ωστόσο, υπάρχουν άνθρωποι που αγωνιζόμενοι στο αντιιμπεριαλιστικό φιλειρηνικό κίνημα, στις εργατικές και αγροτικές κινητοποιήσεις περπάτησαν μαζί με τους κομμουνιστές. Θεωρούμε ότι οι χιλιάδες αυτοί άνθρωποι είναι εν δυνάμει σύμμαχοί μας και για τη διαμόρφωση των ψηφοδελτίων στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές.

Σε ό,τι αφορά στην Πάτρα, υπάρχουν πρόσωπα τα οποία είναι πολύ ικανά και πιστεύουμε ότι και η συνεργασία μαζί τους στο παρελθόν, που πραγματοποιήσαμε και οι συσπειρώσεις και τα ψηφοδέλτια που συγκροτήθηκαν, μπορούν και σήμερα να παίξουν ένα πολύ ουσιαστικό ρόλο».

Ταυτίζονται πολιτικά τα δύο μεγάλα κόμματα

Για τις πολιτικές εξελίξεις και τις θέσεις του ΚΚΕ σε όλα τα επίκαιρα ζητήματα μίλησε ο Σπ. Χαλβατζής χτες το βράδυ σε μεγάλη συγκέντρωση, στο δημαρχείο του Πύργου.

Αναφερόμενος στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, ο ομιλητής σημείωσε: «Η κυβέρνηση με τη ΝΔ ταυτίζονται στα στρατηγικής σημασίας ζητήματα. Γι' αυτό η ΝΔ αναπτύσσει δημαγωγική, έντονα φιλολαϊκή στα λόγια, πολιτική. Κι επειδή το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να δείξει κάποια διαφορά πολιτικής με τη ΝΔ, γιατί τέτοια διαφορά δεν υπάρχει, αρχίζει μια κόντρα από τη μια, στη λογική της «Δεξιάς - Αντιδεξιάς» και από την άλλη, άσφαιρες επιθέσεις για κομπίνες και κρυφούς λογαριασμούς. Τα αστικά κόμματα πάντα είχαν, έχουν και θα έχουν κρυφούς λογαριασμούς, θα στηρίζονται και θα στηρίζουν το μεγάλο μονοπωλιακό κεφάλαιο, θα χώνονται στο βούρκο των διάφορων άνομων οικονομικών συμφερόντων, στο βαθμό που οι εργαζόμενοι δεν αποφασίζουν να πάρουν ένα μεγάλο σάρωθρο και να τους σαρώσουν πολιτικά».

Σε ό,τι αφορά την Ολυμπιάδα, τόνισε πως αποτελεί στόχο του μεγάλου κεφαλαίου που θα επωφεληθεί από τα έργα στο σύνολό τους, ενώ τις τεράστιες υπερβάσεις του προϋπολογισμού της θα κληθεί να πληρώσει ο ελληνικός λαός. Εκανε λόγο για τον «εθελοντισμό», μέσα από τον οποίο επιχειρούν να συρρικνώσουν, να περιορίσουν παραπέρα τα εργασιακά δικαιώματα, αλλά και να προωθήσουν πιο αποτελεσματικά τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και με τη δραστήρια συμμετοχή της ΓΣΕΕ. Αναφορικά με τον προϋπολογισμό της Ολυμπιάδας, σημείωσε πως ξεκίνησε από 480 δισ., έχει φτάσει σήμερα στο 1,5 τρισ., και αναμένεται να αγγίξει μέχρι το τέλος τα 3 τρισ. και έκλεισε με το ερώτημα: «Αξίζει τον κόπο, όλα όσα θα γίνουν σε βάρος του λαού και προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, για τις 15 μέρες της Ολυμπιάδας;».


8ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΝΕ - Ερώτηση - Απάντηση

Ερώτηση:

Μπορεί να γίνει το πέρασμα στο σοσιαλισμό μόνο σε μία χώρα;

Απάντηση:

Για να γίνει το πέρασμα από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό, χρειάζονται ορισμένες υλικές προϋποθέσεις. Ο Κ. Μαρξ, έγραφε: «Ενας κοινωνικός σχηματισμός, ποτέ δεν εξαφανίζεται προτού αναπτυχθούν όλες οι παραγωγικές δυνάμεις που μπορεί να χωρέσει και νέες ανώτερες παραγωγικές σχέσεις ποτέ δεν εμφανίζονται προτού ωριμάσουν οι υλικοί όροι της ύπαρξής τους μέσα στους κόλπους της παλιάς κοινωνίας». («Κριτική της πολιτικής οικονομίας» - πρόλογος, «Διαλεχτά έργα», τ.1ος σελ 425, εκδόσεις «Γνώσεις»). Αυτό σημαίνει ότι οι παραγωγικές δυνάμεις πρέπει να έχουν φτάσει σ' ένα επίπεδο όπου υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση της παραγωγής, (στην εποχή μας αυτή είναι το μονοπώλιο), και βεβαίως εργατική τάξη επίσης συγκεντρωμένη, (αυτό επιτυγχάνεται με τη μεγάλη συγκεντρωμένη παραγωγή).

Το πέρασμα στο σοσιαλισμό, μπορεί να γίνει σε μια χώρα αδύνατο κρίκο του ιμπεριαλισμού, λόγω της δράσης του νόμου της ανισόμετρης οικονομικής και πολιτικής ανάπτυξης.

Ας δούμε πώς δρα αυτός ο νόμος. Ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε επιχειρήσεις, κλάδους, στην αγορά μιας χώρας, αλλά και στη διεθνή αγορά, αναγκάζει τους καπιταλιστές να κυνηγούν τη μεγέθυνση των διαστάσεων του κεφαλαίου τους και την ολοένα και μεγαλύτερη συγκέντρωση και συγκεντροποίησή του, με διάφορες μορφές (επενδύσεις, εξαγορές, συγχωνεύσεις, συμφωνίες κλπ).

Στην εποχή του ιμπεριαλισμού, αυτή η διαδικασία συντελείται πολλαπλάσια πιο γοργά και σε μεγαλύτερες διαστάσεις λόγω του μονοπωλίου. Οσο μεγαλώνουν οι διαστάσεις των μονοπωλίων, τόσο διεκδικούν μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά, αλλά αυτή η τάση μεταβάλλει τη δύναμη ανάμεσά τους. Εδώ βρίσκεται και η ουσία του νόμου της ανισόμετρης οικονομικής ανάπτυξης.

Στα καπιταλιστικά κράτη με ισχυρή οικονομία, η συγκέντρωση του πλούτου γίνεται αρκετά πιο γρήγορα, απ' ό,τι σε κράτη με πιο αδύνατη καπιταλιστική οικονομία. Στην πορεία διαμόρφωσης του ιμπεριαλιστικού συστήματος, ανακατατάξεις έγιναν και ανάμεσα σε ισχυρά καπιταλιστικά κράτη. Αρχές του αιώνα ηγέτιδα ιμπεριαλιστική δύναμη ήταν η Αγγλία, αλλά μετά έγιναν οι ΗΠΑ.

Η ανισομετρία στην οικονομική ανάπτυξη αντανακλάται και στο πολιτικό επίπεδο. Τα κράτη με ισχυρή καπιταλιστική οικονομία έχουν την τάση της ολοένα και σε περισσότερα εδάφη πολιτικής κυριαρχίας και έχουν αφ' ενός τη δύναμη μέσω της εξαγωγής κεφαλαίων και εμπορευμάτων να το κάνουν, και αφ' ετέρου να επιδιώκουν τη διασφάλιση των συμφερόντων τους μέσω των κυβερνήσεων των υποδεέστερων κρατών, ενίοτε και με τη στρατιωτικοπολιτική βία (π.χ. δικτατορικά καθεστώτα στη Λατινική Αμερική, πόλεμος στα Βαλκάνια κλπ). Η αστική τάξη των υποδεέστερων κρατών συμμετέχει στο ιμπεριαλιστικό σύστημα από πολιτικά υποδεέστερη θέση, αφού το κεφάλαιο και τα συμφέροντά της διαπλέκονται, και μόνο έτσι μπορούν να διασφαλίζονται, με το ξένο κεφάλαιο. Οι κυβερνήσεις τους επομένως ασκούν ανάλογη πολιτική, με τη συνειδητή αποδοχή ακόμη και εκχώρησης κυριαρχικών τους δικαιωμάτων.

Βεβαίως, η εκμετάλλευση και καταπίεση της εργατικής τάξης και των λαών των χωρών που βρίσκονται σε υποδεέστερη θέση είναι σε μεγαλύτερο βαθμό εντεινόμενη και πιο οξεία. Αντικειμενικά ο νόμος της ανισόμετρης οικονομικής και πολιτικής ανάπτυξης οξύνει στο έπακρο και τις ταξικές αντιθέσεις, με μεγαλύτερη όξυνση στις χώρες που βρίσκονται σε υποδεέστερη θέση στο άρμα του ιμπεριαλισμού. Επίσης, οι οικονομικές κρίσεις εκδηλώνονται οξύτερα σ' αυτές τις χώρες. Αυτές οι συνθήκες είναι που τις προσδιορίζουν και ως αδύνατους κρίκους του ιμπεριαλισμού. Και ως αδύνατοι, είναι ευκολότερο να αποσπαστούν απ' αυτόν, άρα με δεδομένες τις υλικές προϋποθέσεις και τη δράση για την ωρίμανση του υποκειμενικού παράγοντα για τη σοσιαλιστική επανάσταση, στον αδύνατο κρίκο του ιμπεριαλισμού, μπορεί να εκδηλωθεί πανεθνική κρίση και επαναστατική κατάσταση και να γίνει το πέρασμα στο σοσιαλισμό. Βεβαίως, αυτό δε σημαίνει ότι η ταξική πάλη αναπτύσσεται μόνο σε μια χώρα, αλλά και σε άλλες, στον περίγυρο αυτής που γίνεται το επαναστατικό άλμα, ότι ο διεθνής συσχετισμός γίνεται ευνοϊκός. Για παράδειγμα, το 1917, η Ρωσία αποδείχτηκε ο πιο αδύνατος κρίκος της αλυσίδας του ιμπεριαλισμού και αποσπάστηκε απ' αυτόν, με τη Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση. Την ίδια περίοδο, ξέσπασαν επαναστάσεις στην Ουγγαρία, στη Γερμανία. Ο Λένιν, μελετώντας τον ιμπεριαλισμό και λόγω της δράσης του νόμου της ανισόμετρης ανάπτυξης, επεξεργάστηκε τη θεωρία του αδύνατου κρίκου, σύμφωνα με την οποία είναι δυνατή η νίκη του σοσιαλισμού σε μερικές χώρες ή ακόμα και σε μία μονάχα χώρα.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ