Στο στόχαστρο οι λαοί

ΗΠΑ

Αντι-πολεμικές διαδηλώσεις, αύριο

Associated Press

Από προηγούμενες φιλειρηνικές εκδηλώσεις στις ΗΠΑ

Αντι-πολεμικές διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις, συζητήσεις και θεατρικά σκετς έχουν προγραμματιστεί για το Σάββατο 27 Οκτώβρη σε πολλές πόλεις των ΗΠΑ, από τη «Δράση Τώρα για να Σταματήσουμε τον Πόλεμο και το Ρατσισμό» (ANSWER).

«Οι δημοσκοπήσεις λένε ότι η πλειοψηφία υποστηρίζει τον πόλεμο», τόνισε η Τερέσα Γκουτιέρες, μέλος της αντιπολεμικής αυτής οργάνωσης. «Ωστόσο, οι δημοσκοπήσεις προτείνουν πως οι βομβαρδισμοί αποτελούν τη μόνη λύση στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και στην εγγύηση της ασφάλειας».

«Η δική μας λύση - να σταματήσει η κυβέρνηση των ΗΠΑ να αναπτύσσει την πολιτική πολέμου στη Μέση Ανατολή, που έχει σκοτώσει περισσότερο από ένα εκατομμύριο ανθρώπους μόνο στο Ιράκ - χαίρει μεγαλύτερης υποστήριξης παγκόσμια. Αν οι δημοσκοπήσεις που γίνονται στις ΗΠΑ έθεταν την ερώτηση αν ο λαός προτιμούσε να σταματήσει ο πόλεμος και ο ρατσισμός ή να συνεχιστεί ο πόλεμος και ο ρατσισμός, τα αποτελέσματα θα ήταν κατά πολύ πιο διαφορετικά», είπε η Τερέσα Γκουτιέρες.

Η λίστα των δραστηριοτήτων που έχουν προγραμματιστεί από διάφορες οργανώσεις, φοιτητικές, φιλειρηνικές, αντιρατσιστικές και άλλες, μέρα με τη μέρα μεγαλώνει. Η λίστα αυτή συμπεριλαμβάνει και πανεθνικές φοιτητικές συνδιασκέψεις που σύμφωνα με τον οργανωτή των φοιτητών του ANSWER, Μέρβιν Μερκάνο έχουν μετατραπεί σε μια μάχη για την προστασία της διακίνησης ιδεών. «Οι προσπάθειες της κυβέρνησης του Μπους να κερδίσει την υποστήριξη αυτού του πολέμου δεν έχει επιτύχει στα πανεπιστήμια».

Αξίζει να σημειώσουμε ότι σε μια σειρά πόλεις των ΗΠΑ θα πραγματοποιηθούν αυτό το Σάββατο αντιπολεμικές δραστηριότητες. Συγκεκριμένα, σε Νέα Υόρκη, Καλιφόρνια, Φλόριντα, Αριζόνα, Ουάσιγκτον, Βόρεια Καρολίνα, Οχάιο, Πενσυλβάνια κλπ. και η λίστα αυτή μεγαλώνει μέρα με τη μέρα.

Με αφορμή το νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο

Τα όσα ζούμε τις μέρες αυτές, τόσο πριν όσο και κυρίως μετά το δολοφονικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου, επιβεβαιώνουν, έστω και τραγικά, την επικαιρότητα της μαρξιστικής - λενινιστικής διδασκαλίας, κοσμοθεωρίας που και σήμερα μπορεί να φωτίζει ολόπλευρα την ουσία των εξελίξεων, δείχνοντας ταυτόχρονα και το δρόμο για το ξεπέρασμά της προς όφελος των λαών. Ας δούμε ορισμένες πλευρές της σημερινής κατάστασης υπό το φως της Μ-Λ κοσμοθεωρίας, μέσα από αποσπάσματα έργων του μεγάλου Λένιν:

1. Η επιθετικότητα, η αντίδραση, ο πόλεμος είναι σύμφυτα φαινόμενα με τον καπιταλισμό, με ιδιαίτερη οξύτητα στο τελευταίο του στάδιο τον ιμπεριαλισμό. Τα όσα ζούμε λοιπόν με την ιμπεριαλιστική επίθεση ενάντια στο Αφγανιστάν (και όσα πρόκειται, αν δε σταματήσουν, οι λαοί να φτιάξουν) αποτελούν κομμάτια του ίδιου αιμάτινου δρόμου που ακολουθεί ο ιμπεριαλισμός (π.χ. δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, εκατοντάδες πόλεμοι «τοπικής κλίμακας» κ.ά.). Δε θα πρέπει εδώ να υπάρχουν αυταπάτες, ότι γίνονται για την «αντιμετώπιση της τρομοκρατίας», για τη διασφάλιση της «δημοκρατίας» (ούτε καν της αστικής). Οπως υπογράμμιζε ο Λένιν «Κάθε πόλεμος είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένος με το πολιτικό καθεστώς από το οποίο απορρέει. Την πολιτική που μια χώρα ή μια τάξη της χώρας αυτής ακολουθούσε στη διάρκεια μακρού χρόνου πριν από τον πόλεμο, συνεχίζει αναπόφευκτα και στη διάρκεια του πολέμου αλλάζοντας μόνο τη μορφή της, στην πρακτική της εφαρμογή». Να θυμηθούμε ακόμη εδώ και τον μεγάλο δάσκαλο Δ. ΓΛΗΝΟ, που υπογράμμιζε τα εξής: «Το ''χρυσόμαλλον δέρας'', στάθηκε πάντα η βασική αιτία όλων των πολέμων. Ολοι οι πόλεμοι με οποιαδήποτε συνθήματα και με οποιαδήποτε ψυχοκινητικά σύμβολα και αν παρουσιάστηκαν, είχανε για βασικό τους κίνητρο την αύξηση ή την εξασφάλιση της νομής υλικών αγαθών». (Από την «Τριλογία του Πολέμου»). Και σήμερα η εκστρατεία αυτή γίνεται για το πετρέλαιο (παραγωγή - δρόμοι), καθώς και για τη δημιουργία ζωνών επιρροής σε συνθήκες μάλιστα έντονων εξωιμπεριαλιστικών αντιθέσεων...

2. Για μια ακόμη φορά οι ιμπεριαλιστές ύψωσαν το λάβαρο του πολέμου κατά της τρομοκρατίας. Τα προηγούμενα χρόνια χαρακτήριζαν έτσι το σύνολο των απελευθερωτικών κινημάτων, τις σοσιαλιστικές χώρες (ΕΣΣΔ = ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ), τους προοδευτικούς ανθρώπους και ιδιαίτερα τους κομμουνιστές των καπιταλιστικών χωρών. Για τους κομμουνιστές η στάση απέναντι στη λεγόμενη «ατομική τρομοκρατία» ήταν ξεκαθαρισμένη από τους ιδρυτές του Μ-Λ. Να θυμίσουμε το σχέδιο απόφασης στο 2ο (1903) συνέδριο του ΣΔΕΚΡ «Το συνέδριο αποκρούει κατηγορηματικά την τρομοκρατία, δηλαδή το σύστημα των πολιτικών εκτελέσεων μεμονωμένων προσώπων και σαν μέθοδο πολιτικής πάλης τελείως ακατάλληλη για την παρούσα στιγμή, γιατί αποσπά τις καλύτερες δυνάμεις από την άμεση και επιτακτικά αναγκαία δουλιά οργάνωσης και ζύμωσης, σπάει τη σύνδεση των επαναστατών με τις μάζες των επαναστατικών τάξεων του πληθυσμού, καλλιεργεί και στους ίδιους τους επαναστάτες και στον πληθυσμό γενικά τις πιο στραβές αντιλήψεις για τα καθήκοντα και τις μεθόδους πάλης ενάντια στην απολυταρχία».

3. Η νέα πολεμική επίθεση του ιμπεριαλισμού συνοδεύεται και με επιπλέον μέτρα αυταρχισμού στο εσωτερικό των χωρών, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον «εχθρό λαό». Ο ιμπεριαλισμός τόνιζε ο Λένιν «είναι αντίδραση σ' όλη τη γραμμή» και συνέχιζε: «Ο ιμπεριαλισμός φέρνει στην εργατική τάξη ανήκουστη όξυνση της ταξικής πάλης, της ανέχειας, της ανεργίας, της ακρίβειας, του ζυγού των τραστ και του μιλιταρισμού, φέρνει την πολιτική αντίδραση που σηκώνει κεφάλι σ' όλες, ακόμη και στις πιο ελεύθερες χώρες». Οσο δε αφορά το ρόλο των ΜΜΕ που και σε αυτόν τον πόλεμο όπως και παλιότερα (πόλεμος στον Κόλπο, Γιουγκοσλαβία), αποτελούν σοβαρό μέσο στα χέρια της άρχουσας τάξης για την αποχαύνωση των λαών ο Λένιν υπογράμμιζε: «Ξέρετε πολύ καλά ότι στις πιο δημοκρατικές αστικές δημοκρατίες, πόλεμος σημαίνει στρατιωτική λογοκρισία και ανήκουστες μεθόδους, που χρησιμοποιούνται από την αστική τάξη μαζί με τα αστικά επιτελεία για την εξαπάτηση του λαού».

4. Οπως και στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας πρόσφατα, αποκαλυπτική πέρα από τη στάση των «καθαρόαιμων» πολιτικών υπαλλήλων της αστικής τάξης, ήταν και η στάση των δήθεν αριστερών κομμάτων και παραγόντων. Για μια ακόμη φορά σταμάτησαν να «πατάνε σε δύο βάρκες» και τοποθετήθηκαν επί της ουσίας με τον ιμπεριαλισμό και την προπαγάνδα του. Ο Λένιν τόνιζε: «Οι καπιταλιστές και οι διπλωμάτες τους χρειάζονται σήμερα ακριβώς τέτοιους σοσιαλιστές, υπηρέτες της αστικής τάξης που θα ξεκουφαίνουν, θα αποβλακώνουν, θα αποκοιμίζουν το λαό με φράσεις για δημοκρατική ειρήνη, θα συγκαλύπτουν με τις φράσεις αυτές την πραγματική πολιτική, θα δυσκόλευαν τις μάζες να ανοίξουν τα μάτια τους και να δουν την ουσία της και θα αποτραβούσαν τις μάζες από την επαναστατική πάλη».

5. Η διέξοδος βρίσκεται στην πάλη των λαών ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στην ανατροπή των υπαρχόντων συσχετισμών δύναμης σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο... Κάτω από τα συνθήματα «ΟΧΙ στον πόλεμο», «Καμιά εμπλοκή της χώρας μας», «Οχι στον αυταρχισμό», χιλιάδες λαού στη χώρα μας κατέβηκε στους δρόμους. Το ίδιο συμβαίνει και σε ολόκληρο τον κόσμο. Θα πρέπει και στο επόμενο διάστημα να συνεχιστεί και να πλατύνει ένα τέτοιο κίνημα. Να πάρει και χαρακτηριστικά διεθνούς συντονισμού. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να αποχτήσει πιο ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά. Αλλωστε, πρέπει να αναδεικνύονται και οι αιτίες του πολέμου και πώς θα εξαλειφθούν οριστικά. Γι' αυτό πρέπει να υπογραμμίζεται με κάθε τρόπο και η οριστική διέξοδος από τη βαρβαρότητα που ζούμε: «Είναι αδύνατον να εξαλειφθούν οι πόλεμοι χωρίς την εξάλειψη των τάξεων και τη δημιουργία του σοσιαλισμού». `Η όπως τόνιζε ο Δ. ΓΛΗΝΟΣ: «Μόνο μια κοινωνία που θα ρυθμιστεί απόλυτα σε κοινοχτημονική βάση, που δε θα είναι οικονομία κέρδους και εκμετάλλευσης, που θα παράγει όσο χρειάζεται το σύνολο και θα κατανέμει την παραγωγή ανάλογα με τις ανάγκες όλων εκείνων που συμμετέχουνε σ' αυτά, μόνο αυτή μπορεί να κόψει σύριζα τις αιτίες των ανταγωνισμών και των πολέμων» (από την «Τριλογία του Πολέμου»).

Αλέκος ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑΣ