Στο Θριάσιο Πεδίο, πριν αλλά κυρίως στα μεταπολεμικά χρόνια εγκαταστάθηκε το 45% της βαριάς βιομηχανίας στη χώρα μας. Οι εργάτες, ντόπιοι και εσωτερικοί μετανάστες, που εργάστηκαν στο παρελθόν στις επιχειρήσεις, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο καπιταλιστικό τομέα, όπως και οι νέοι που συνεχίζουν να εργάζονται, είναι οι ζωντανοί μάρτυρες της πολυδιαφημισμένης μεταπολεμικής ανάπτυξης αυτής της περιοχής.

Τα «δώρα» και η «φήμη» αυτής της ανάπτυξης δεν έμειναν στις πύλες της, έγιναν γνωστά στο πανελλήνιο μέσα από τους σκληρούς αγώνες των εργαζομένων και του λαού ενάντια στα μεγάλα συμφέροντα, που ενέπνευσαν τα τραγούδια και τους στίχους μεγάλων μουσικών και ποιητών, όπως αυτά των Μάνου Χατζιδάκι και Νίκου Γκάτσου στον «Εφιάλτη της Περσεφόνης», για «τα πουλιά που πετούν νεκρά στην υψικάμινο» και τα καμιόνια που «κουβαλάν στα ναυπηγεία άδεια κορμιά, σιδερικά παιδιά και ελάσματα».

Οι αλήθειες αυτές περιγράφουν από τη μια μεριά την ανάπτυξη που έδωσε τεράστια αιματοβαμμένα κέρδη στους ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων, στους κάθε λογής καπιταλιστές.

Και από την άλλη, για τους πραγματικούς παραγωγούς του πλούτου, τους εργαζόμενους, τα χαμηλά μεροκάματα, τις άθλιες συνθήκες εργασίας, τα αμέτρητα εργατικά «ατυχήματα» με νεκρούς, ακρωτηριασμούς, τις επαγγελματικές αρρώστιες, τις άθλιες συνθήκες διαμονής σε φτωχές κατοικίες, σε ένα περιβάλλον με μεγάλη ρύπανση και μόλυνση.

Ο λαός του Θριάσιου Πεδίου με τον αγώνα του και μόνο με αυτόν πολλές φορές επέβαλε λύσεις, που ανακούφισαν τη ζωή του στους χώρους δουλειάς και διαμονής. Το 1974, στα χρόνια της χούντας, έδιωξε διά λιθοβολισμού τους επικυρίαρχους της πόλης Αμερικάνους.

Τώρα καλείται ξανά να βάλει την αγωνιστική του σφραγίδα μπροστά στο νέο έγκλημα που ετοιμάζουν για την περιοχή μας. Να μην επιτρέψει τη παράδοσή της στα αμερικανικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, που, σε αντιπαράθεση με τα κινεζικά, θέλουν να τη μετατρέψουν σε έναν νέο ενεργειακό κόμβο, που θα πρωταγωνιστεί στους πολεμικούς, γεωπολιτικούς, ενεργειακούς σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών, με άμεσους απρόβλεπτους κινδύνους όχι μόνο για τον λαό της περιοχής, αλλά συνολικά της χώρας μας.

Καλούμε τους εργαζόμενους και τον λαό να μην πατήσουν την μπανανόφλουδα της ηττοπάθειας που καλλιεργούν η κυβέρνηση και οι Αμερικάνοι, ότι δήθεν τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει, ότι οι σχεδιασμοί είναι αποφασισμένοι. Η κυβέρνηση της ΝΔ φοβάται τη γενικευμένη αγανάκτηση που υπάρχει στους εργαζόμενους, στους συναδέλφους μας που αναγκάζονται να δουλεύουν συνεχόμενα 12ωρα και 13ωρα για την κερδοφορία των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή. Η μεγάλη συμμετοχή στο πανθριασιακό συλλαλητήριο τη Δευτέρα 15/12 θα δώσει αγωνιστική ανάταση όχι μόνο στον λαό του Θριασίου αλλά σε όλο τον ελληνικό λαό, που όταν θέλει μπορεί να ακυρώσει αντιλαϊκά σχέδια και αποφάσεις. Αυτό άλλωστε αποδεικνύει και η ιστορική πείρα των αγώνων της περιοχής. Η καθολική συμμετοχή στον αγώνα θα δυναμώσει και την ελπιδοφόρα συζήτηση στον λαό γι' αυτό το κάτι που πρέπει να γίνει για να απαλλαγούμε οριστικά και αμετάκλητα από την αντιλαϊκή πολιτική, τη δίνη των ανταγωνισμών και των πολέμων που γεννά το καπιταλιστικό κέρδος.

Είναι πρόκληση το γεγονός ότι καθημερινά θυσιάζονται όλες οι ανάγκες μας για τα κέρδη των ομίλων και για την ενίσχυση της πολεμικής οικονομίας. Χρήματα υπάρχουν για τους «στρατηγικούς επενδυτές» αλλά όχι για τη στελέχωση του «Θριάσιου» Νοσοκομείου και των Κέντρων Υγείας της περιοχής. Ούτε για ασφαλή σχολικά κτίρια, ούτε για αναγκαία έργα υποδομής για την προστασία της ζωής μας. Οι «αμυντικές δραστηριότητες» που επιδιώκει να αναπτύξει η κυβέρνηση σε συνεργασία με αμερικανικά μονοπώλια στοχοποιούν τον λαό του Θριάσιου Πεδίου. Κοροϊδεύουν συνειδητά τον λαό! Τα παραπάνω καμία σχέση δεν έχουν με την άμυνα της χώρας μας. Ο λαός της Ελευσίνας, ολόκληρου του Θριάσιου Πεδίου, όπως αντέδρασε μαζικά ενάντια στη χρήση του στρατιωτικού αεροδρομίου για την εξυπηρέτηση του καθεστώτος Ζελένσκι στην Ουκρανία και του κράτους - δολοφόνου Ισραήλ, στέλνοντας μήνυμα αλληλεγγύης στους λαούς που δοκιμάζονται από τις συγκρούσεις των ιμπεριαλιστών, έτσι θα αντιδράσει και τώρα με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο απέναντι στα επικίνδυνα σχέδια για την περιοχή μας. Δεν θα γίνουμε τα πιόνια στη σκακιέρα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Η Ελευσίνα έχει διώξει ήδη μια φορά τους Αμερικάνους από την παραλία της το 1974 και θα το ξανακάνει! Να σημάνει συναγερμός σε κάθε χώρο δουλειάς και σε κάθε γειτονιά.

Ολοι οι επαγγελματίες της Ελευσίνας είμαστε αναστατωμένοι με την επικίνδυνη εξέλιξη στο παραλιακό μέτωπο και την παραχώρηση 400 στρεμμάτων στην ΟΝΕΧ και τους Αμερικανούς για να τα αξιοποιήσει για ενεργειακούς και πολεμικούς σκοπούς. Μας έχει γεμίσει οργή το γεγονός ότι για να υπηρετηθούν τα συμφέροντα των ομίλων και η στροφή στην πολεμική οικονομία, το κράτος αυτό ξεπερνά όλα τα εμπόδια και λειτουργεί ταχύτατα για να τους δώσει γην και ύδωρ, ενώ για τις δικές μας ανάγκες καθυστερεί και είναι ανίκανο. Η κυβέρνηση δεν δίνει ούτε ευρώ για να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των μικρών επαγγελματιών που στενάζουν από την τεκμαρτή φορολόγηση και τη γενικευμένη ακρίβεια, αλλά βρίσκει χρήμα για να δώσει στην ΟΝΕΧ και για να χρηματοδοτήσει μέχρι και το 100% των κτιριακών υποδομών των μεγάλων ενεργειακών ομίλων. Η κυβερνητική πλειοψηφία έχει τεράστιες ευθύνες που υπερψήφισε αυτή την επικίνδυνη εξέλιξη, που βαθαίνει την εμπλοκή της περιοχής και μας κάνει στόχο αντιποίνων. Για αυτό οι τοπικοί της βουλευτές, Κώτσηρας, Μπούρας και Λιάκος είναι εξαφανισμένοι. Οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης, όπως και οι Αμερικάνοι, είναι ανεπιθύμητοι στην Ελευσίνα! Η πόλη θα απαντήσει και θα απαντήσει εκκωφαντικά στο πανθριασιακό συλλαλητήριο και αυτό είναι μόνο η αρχή. Στην απεργία που ετοιμάζουν τα εργατικά σωματεία της Δυτικής Αττικής οι επαγγελματίες θα δώσουμε το «παρών» στο πλευρό τους και όταν έρθει η ώρα θα νεκρώσει η πόλη.