Την ανάγκη να ληφθεί κάθε πρακτικό μέτρο για την επιτυχία της απεργιακής μάχης τόνισε εισηγητικά ο πρόεδρος του Συνδικάτου, Παναγιώτης Γάκιας. Εξήγησε ότι σε αυτό το πλαίσιο τα παραρτήματα πρέπει να γίνουν επιτελεία μάχης, με καθημερινή λειτουργία και δράση, να επωμιστούν το έργο της ενημέρωσης και προετοιμασίας, να γίνουν συζητήσεις με εξορμήσεις, συγκεντρώσεις, Γενικές Συνελεύσεις σε μεγάλους και μικρότερους χώρους δουλειάς. Να «στολιστούν» όλοι οι χώροι δουλειάς με αφίσα και τρικάκι, να διακινηθεί πλατιά η ανακοίνωση της απεργίας. Να γίνουν παρεμβάσεις σε κεντρικά και τοπικά ΜΜΕ.

Επεσήμανε ότι οι εργοδότες δρουν στην αντίθετη κατεύθυνση, θέλοντας «να έχουν απέναντί τους ανοργάνωτους εργάτες, χωρίς σωματεία, χωρίς δεσμούς με αγώνες και συνδικάτα». Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η παρέμβαση της εργοδοσίας στο έργο Flyover στη Θεσσαλονίκη στην πρόσφατη απεργία, που με τη συνδρομή της αστυνομίας προσπάθησε χτυπήσει την απεργία αλλά απέτυχε χάρη στην αποφασιστική στάση των εργατών.

Ο Π. Γάκιας τόνισε ακόμα πως η απεργία μπορεί να αποδειχθεί σταθμός στη διεκδίκηση των κρίσιμων αιτημάτων του κλάδου, των εργαζομένων γενικότερα. Τη μέρα της απεργίας να κλείσουν όλοι οι χώροι, μεγάλα και μικρότερα εργοτάξια, γιαπιά, ανακατασκευές. Η απεργιακή συγκέντρωση να είναι μαζική και μαχητική.

Συνοψίζοντας τη δράση του Συνδικάτου το προηγούμενο διάστημα, σημείωσε ότι προχώρησε σε παρεμβάσεις για απλήρωτα δεδουλευμένα, για ένσημα που δεν κολλήθηκαν, για απλήρωτες υπερωρίες. Πραγματοποίησε αυτοτελείς παρεμβάσεις, αλλά και με την Επιθεώρηση Εργασίας για τα ωράρια τις Κυριακές, τα Σάββατα, τις μέρες του καύσωνα, κλείνοντας αρκετά γιαπιά και εργοτάξια τις μέρες «που βαρούσαν 40άρια» και τις υπόλοιπες ζεστές μέρες. Ο αγώνας για τα μέτρα ασφάλειας στους χώρους πρέπει να δυναμώσει, «να ερχόμαστε σε επικοινωνία με το Συνδικάτο μας και να καταγγέλλουμε τις αυθαιρεσίες της εργοδοσίας», είπε.

Αναφερόμενος στους αγώνες που δόθηκαν και είχαν ως αποτέλεσμα την υπογραφή της κλαδικής ΣΣΕ, ο πρόεδρος του Συνδικάτου τόνισε πως αυτό δεν σημαίνει ότι λύθηκαν όλα τα προβλήματα, δείχνει όμως ότι «με τον σωστό προσανατολισμό στο περιεχόμενο του αγώνα μπορούμε να έχουμε νίκες, που μας γεμίζουν δύναμη, αισιοδοξία αλλά και πίστη στο δίκιο μας για τη συνέχεια της πάλης μας».

Μιλώντας για τη στροφή της ΕΕ και των κρατών - μελών της στην πολεμική οικονομία, επεσήμανε ότι «η "κονόμα" για τους καπιταλιστές δεν σταματάει πουθενά. Είναι ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα, αρκεί να κερδίσουν. Γι' αυτούς όλα είναι μπίζνες. Ακόμα και ο πόλεμος. Στην ειρήνη τους μας ξεζουμίζουν στη δουλειά, και στον πόλεμό τους μας θέλουν κρέας στα κανόνια τους».

Ανέδειξε δε ότι στο φαγοπότι αυτό για το μοίρασμα της «λείας» συμμετέχει και η χώρα μας, για τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης. Και, καθώς οι κίνδυνοι μεγαλώνουν, κάλεσε τους εργαζόμενους να διαχωριστούν πλήρως από τα σχέδια της αστικής τάξης, των κομμάτων της και της ΕΕ, να παλέψουν για να βάλουν εμπόδια στο ξεδίπλωμά τους. Οπως είπε, το διεθνιστικό καθήκον των εργατών είναι να δυναμώνει ο αγώνας για απεμπλοκή της χώρας από αυτούς που την κάνουν και θύτη σε βάρος άλλων λαών και τον δικό μας θύμα, κάτι που άλλωστε γίνεται πράξη με τη συμμετοχή του Συνδικάτου π.χ. στις κινητοποιήσεις ενάντια στη γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης.

Στη συνέλευση απηύθυνε χαιρετισμό ο Γιάννης Νικολιδάκης, πρόεδρος του Συνδικάτου Ηλεκτρολόγων Αθήνας, οι οποίοι έχουν πάρει απόφαση συμμετοχής στην απεργία.

Στις τοποθετήσεις που ακολούθησαν έγινε αναφορά στους αγώνες που έχουν δοθεί π.χ. στα εργοτάξια του Μετρό της Αθήνας από το Σωματείο του έργου, ενάντια στις προσπάθειες της εργοδοσίας να διαιρέσει τους εργαζομένους. Ανακοινώθηκε μάλιστα ότι θα προχωρήσουν σε 48ωρη απεργία στις 9 και 10 Δεκέμβρη, με αιτήματα που αφορούν όλους τους εργαζόμενους.

Με τους οικοδόμους να τονίζουν ότι η επιτυχία της απεργίας πρέπει να γίνει υπόθεση όσο γίνεται περισσότερων εργαζομένων, μεταφέρθηκε και η αποφασιστικότητα της περιφρούρησης του κορυφαίου αυτού αγώνα. Γιατί, όπως αναδείχθηκε, αποτελεί αδιαπραγμάτευτη κατάκτηση της Ομοσπονδίας και του Συνδικάτου να κλείνουν τη μέρα της απεργίας εργοτάξια και γιαπιά, κάτι που πρέπει να επιβεβαιωθεί και σε αυτήν τη μάχη μέσα από τη μαζική συμμετοχή στην απεργία και στη συγκέντρωση.