Συμφωνώ με το σύνολο των Θέσεων της ΚΕ. Μαζί με τις αποφάσεις που συζητήσαμε το προηγούμενο διάστημα, αποτυπώνουν με σαφήνεια μια συνολικά θετική πορεία του Κόμματος, την ωρίμανση σε μια σειρά πλευρές, αλλά και ζητήματα στα οποία πρέπει να επιμείνουμε για να μετρήσουμε βήματα στο βασικό καθήκον της πλήρους εναρμόνισης των δυνάμεων και της λειτουργία του Κόμματος με το επαναστατικό του Πρόγραμμα.

Η πείρα που αποκομίσαμε το προηγούμενο διάστημα μπορεί να φωτίσει πλευρές που αφορούν τα ζητήματα της στρατολογίας και οικοδόμησης, καθώς και τα ζητήματα καθοδηγητικής δουλειάς που αναδεικνύονται στο κείμενο των Θέσεων.

Η δουλειά μας σε μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις στη Β. Ελλάδα μπορεί να επιβεβαιώσει ότι το ζήτημα της στρατολογίας και της οικοδόμησης είναι πολυπαραγοντικό και έχει να κάνει με πλευρές που αφορούν το πώς παρεμβαίνουμε ιδεολογικοπολιτικά σε έναν χώρο, πώς δουλεύουμε στο κίνημα για την άνοδο του βαθμού οργάνωσης και την αλλαγή συσχετισμών, έχει να κάνει με το επίπεδο λειτουργίας της ΚΟΒ, με το πώς διατάσσουμε στελέχη και τις δυνάμεις μας. Επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει μια καθορισμένη ή σωστή σειρά που πρέπει να ακολουθήσουμε, για να πολλαπλασιάσουμε τις δυνάμεις μας. Επιβεβαιώνει επίσης ότι είναι ανεδαφική η λογική που βρίσκει έκφραση στην καθημερινή δράση αρκετών κλαδικών ΚΟΒ, ότι «τώρα θα κάνουμε δουλειά για το κίνημα και μετά θα στρατολογήσουμε», ή το αντίστροφο, «να στηθούμε πρώτα κομματικά για να μπορέσουμε να μετρήσουμε αποτελέσματα στη δουλειά μας στο κίνημα».

Είναι προφανές ότι δεν φτάνουν οι αγώνες, η ίδρυση σωματείων ή κάποια άνοδος στις αρχαιρεσίες για να στρατολογήσουμε, ούτε φτάνει από μόνη της μια ένταση της πολιτικής μας παρέμβασης με εκδηλώσεις κ.τ.λ. Ούτε από μόνη της η διάταξη δυνάμεων μπορεί να λύσει το ζήτημα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση τα βήματα στη στρατολογία εκφράστηκαν μέσα από τη βελτίωση της ικανότητάς μας να δέσουμε την παρέμβασή μας και τους στόχους μας στο κίνημα, με το καθήκον της οικοδόμησης. Η προσπάθεια να πιάσουν κομματικά μέλη δουλειά στη συγκεκριμένη επιχείρηση, να οικοδομήσουμε ΚΟΒ με τις πολύ λίγες δυνάμεις που είχαμε, η κατάλληλη διάταξη στελεχών ακόμα και όταν χρειάστηκε να «κόψουμε από αλλού», η εύστοχη επεξεργασία της διαπάλης και οι άξονες παρέμβασης που διαμορφώσαμε, η δουλειά για την ίδρυση σωματείου που κινητοποίησε κόσμο και η ένταση της ιδεολογικοπολιτικής μας παρέμβασης ήταν παράγοντες που μας οδήγησαν σήμερα να έχουμε πολλά δόκιμα μέλη, σε έναν δύσκολο χώρο που ιεραρχούσαμε για χρόνια και δεν είχαμε δυνάμεις.

Φανερώνεται ότι υπάρχει κόσμος μέσα στην εργατική τάξη που μας παρακολουθεί διαμορφώνοντας προϋποθέσεις συστράτευσης με το Κόμμα, που όταν συναντηθεί με τους κομμουνιστές, κινητοποιηθεί και έρθει σε ουσιαστική επαφή με το Πρόγραμμα του Κόμματος μπορεί να κάνει το αποφασιστικό βήμα. Φανερώνεται επίσης ότι η μαχητική στάση των δυνάμεών μας στους χώρους μπορεί να εμπνέει, να κινητοποιεί, να κερδίζει κόσμο που ξεκινάει από διαφορετική αφετηρία.

Παρ' όλα τα μικρά βήματα που εκφράζονται, το γεγονός ότι είμαστε λίγοι σε κλάδους με εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους όπως είναι το Εμπόριο και ο Επισιτισμός - Τουρισμός, πρέπει να σημάνει συγκεκριμένο σχέδιο δράσης σε επιχειρήσεις και ομίλους, που σήμερα δεν υπάρχει διαμορφωμένο παντού. Σχέδιο που σήμερα μπορούμε από καλύτερη θέση να διαμορφώσουμε, όμως για να προχωρήσει προσηλωμένα και πειθαρχημένα, απαιτείται βαθύτερη γνώση και αφομοίωση της στρατηγικής του Κόμματος στο επίπεδο των Τομεακών Επιτροπών.

Οσο δουλεύουμε στην κατεύθυνση αυτή, τόσο θα γίνεται βίωμα πρώτα και κύρια στα στελέχη, ότι η ένταξη νέων δυνάμεων στο Κόμμα από την εργατική τάξη, η ένταξη νέων γυναικών δεν είναι κάτι που μπορεί να περιμένει.

Αναδεικνύεται επίσης από την πείρα της Οργάνωσης ότι όταν κατακτιέται ένα επίπεδο, το επόμενο είναι πάντα πιο δύσκολο, άρα χρειάζεται αντίστοιχες προσαρμογές η καθοδηγητική δουλειά. Γιατί η δουλειά σε επιχειρησιακές ΚΟΒ είναι ιδιαίτερα απαιτητική, πόσο μάλλον σε ΚΟΒ που συγκεντρώνουν μεγάλο αριθμό δόκιμων κομματικών μελών. Το διαφορετικό επίπεδο ιδεολογικοπολιτικής συγκρότησης, ωριμότητας και αφομοίωσης των επεξεργασιών του Κόμματος, η πίεση της εργοδοσίας και του περιγύρου «φωνάζουν» από παντού ότι η ένταση της ιδεολογικής, μορφωτικής δουλειάς στις γραμμές μας, η ανάγκη να μετρήσουμε βήματα στην κομμουνιστική διαπαιδαγώγηση των κομματικών μελών είναι μονόδρομος.

Η αντιμετώπιση της ανυπομονησίας, της απογοήτευσης, η ανάγκη καλλιέργειας βαθύτερης πίστης στον σκοπό μας, όχι συναισθηματικά αλλά σε στέρεα βάση, είναι απαραίτητοι όροι ώστε να μπορούν τα κομματικά μέλη να αντέχουν στην πίεση του αντιπάλου, να είναι πρωτοπόροι στην ιδεολογικοπολιτική μαζική παρέμβαση της ΚΟΒ. Πόσο μάλλον κομματικά μέλη που είναι στην πρώτη γραμμή και άρα στο στόχαστρο της εργοδοσίας και των μηχανισμών της.

Ειδικότερα, αυτό αφορά Οργανώσεις που η ίδια η σύνθεση αλλά και οι όροι ζωής κομματικών μελών και στελεχών βάζουν πρόσθετα εμπόδια. Τα ακατάστατα ωράρια, οι εναλλαγές σε βάρδιες βράδυ - πρωί, η 6ήμερη ή και 7ήμερη εργασία, η δουλειά τις Κυριακές, οι χαμηλοί μισθοί κ.ά. διαμορφώνουν μια δύσκολη κατάσταση που καθοδηγητικά πρέπει να λάβουμε υπόψη, όχι για να υποταχθούμε, αλλά για να διασφαλίσουμε ότι η εσωοργανωτική μας λειτουργία είναι τέτοια που από τη μία δεν θα αφήνει περιθώρια να μένουν οι δυνάμεις μας έκθετες, και από την άλλη θα διασφαλίζει ότι τα στελέχη των Τομεακών Επιτροπών θα μπορούν να εξελίσσονται ιδεολογικοπολιτικά και οργανωτικά. Εσωοργανωτική λειτουργία που θα διασφαλίζει τη συλλογικότητα και τον καταμερισμό σε όργανα και ΚΟ.

Αν αναλογιστούμε μάλιστα την ανάγκη του κεφαλαίου για ένταση της εκμετάλλευσης, τη συνολικότερη επίθεση απέναντι στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, αυτή θα μπορούσε να είναι εικόνα από το μέλλον για πολλούς ακόμα κλάδους. Συνυπολογίζοντας και το γεγονός ότι μιλάμε για κλάδους με κατά βάση ανειδίκευτους εργαζόμενους, με κομματικά μέλη που έχουν απόσταση από το διάβασμα, οι απαιτήσεις μεγαλώνουν ακόμα περισσότερο και στον βαθμό που η ιδεολογική δουλειά παίρνει τη θέση που της αρμόζει, μπορούμε και μετράμε βήματα.

Εκεί που καθοδηγητικά δεν υποκλινόμαστε στη δυσκολία, εκεί που με επιμονή σταθεροποιούμε συνεδριάσεις οργάνων, εκεί που επιλέγουμε την ώρα αλλά και το μέρος με κριτήριο τη διευκόλυνση της συμμετοχής όλων των κομματικών μελών στις συνεδριάσεις των ΚΟΒ. Με αυτό το πνεύμα και με την ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια που απαιτείται στο περιεχόμενο και την προετοιμασία της κάθε συνεδρίασης, μπορούμε να μετρήσουμε ακόμα περισσότερα και πιο γοργά βήματα.

Εχουμε αξιόμαχο στελεχικό και κομματικό δυναμικό, που μπορεί να ωριμάσει ακόμα περισσότερο μέσα στην προσυνεδριακή διαδικασία, δυναμικό ικανό να ανταποκριθεί στους μεγάλους στόχους του Κόμματος, στο κάλεσμα της Ιστορίας για τον σοσιαλισμό.

Δύο μόλις 24ωρα χρειάστηκαν ώστε να εξαντληθούν τα φύλλα του «Ριζοσπάστη» με τις Θέσεις της ΚΕ για το 22ο Συνέδριο, υπερκαλύπτοντας το μεγαλύτερο πλάνο που έχουμε θέσει τα τελευταία χρόνια. Αξιοποιώντας τις τεράστιες δυνατότητες που προκύπτουν μπορούμε να αντιπαλέψουμε αδυναμίες πιο αποφασιστικά με στόχο να είναι το Κόμμα έτοιμο στο επαναστατικό κάλεσμα της Ιστορίας, τον Σοσιαλισμό, καθήκον που καθορίζεται από τη σημερινή δουλειά κάθε κομματικού μέλους. Μετράμε σημαντικά βήματα, όμως, απαιτείται σπριντ ώστε να καλύψουμε την απόσταση λόγων και έργων, την απόσταση ανάμεσα στον εντοπισμό αδυναμιών και τη μαχητική αντιμετώπισή τους.

Προϋπόθεση για την αναβάθμιση της συζήτησης και του σχεδιασμού μέχρι την ΚΟΒ είναι η λειτουργία των Βοηθητικών Επιτροπών των οργάνων. Οταν τα όργανα αναθέτουν στις Βοηθητικές Επιτροπές καθήκοντα υλοποίησης συγκεκριμένου σχεδίου και θεματολογίας, την εκπόνηση μελετητικής -ερευνητικής δουλειάς, αυτό συμβάλλει τελικά τα ίδια τα όργανα να συζητούν ιδεολογικοπολιτικά πάνω στα «τρέχοντα» θέματα με βάση την πείρα από την ιδεολογικοπολιτική διαπάλη. Συζητώντας πάνω στις επεξεργασίες των Βοηθητικών Επιτροπών να καθορίζουν καθήκοντα που προκύπτουν, να καταλήγουν στο πώς θα συζητηθούν όλα αυτά μέχρι την ΚΟΒ. Η στελέχωση των Βοηθητικών Επιτροπών να προχωρήσει αποφασιστικά, δείχνοντας εμπιστοσύνη σε κομματικά μέλη ώστε να αντιμετωπίζεται η πολυχρέωση και να μετράμε βήματα στην ανάδειξη νέων στελεχών. Τα όργανα, πέρα από τη συλλογική δουλειά των Βοηθητικών Επιτροπών, να εξετάζουν και την ατομική δουλειά των μελών που τις απαρτίζουν, ώστε με μέτρα να συμβάλουν στην κατεύθυνση ανάδειξης.

Ενώ μετράμε βήματα στη συζήτηση θεμάτων στις Τομεακές Επιτροπές δεν αντικατοπτρίζεται στο ανέβασμα του περιεχομένου συζήτησης στις ΚΟΒ με αντίστοιχη θεματολογία, η οποία μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά και στο μέτρο που τα Γραφεία εξειδικεύουν στον χώρο ευθύνης τους θα συμβάλει και στη δράση της ΚΟΒ, στην αφομοίωση επεξεργασιών, κυρίως στην δουλειά με το Πρόγραμμα του Κόμματος στον περίγυρο και πιο πλατιά. Να δίνουμε χρόνο στην επεξεργασία της θεματολογίας και στο διάβασμα από τα στελέχη χωρίς να ατονίζει ο έλεγχος υλοποίησης, να βοηθάμε στον προσανατολισμό της συζήτησης πριν τις Τομεακές Επιτροπές, ώστε επίκεντρο να είναι η τροφοδότηση της δουλειάς των ΚΟΒ και των κομματικών ομάδων, στην προετοιμασία των Γραφείων ή αντίστοιχα των επικεφαλής. Τα αποτελέσματα θα φαίνονται στη Γενική Συνέλευση της ΚΟΒ και την συνεδρίαση της κομματικής ομάδας και στη δράση τους. Παρά τις προθέσεις στην πορεία χανόμαστε στο τρέξιμο της καθημερινής δουλειάς, χάνεται η ιεράρχηση καθηκόντων με μακροπρόθεσμο ορίζοντα, παραμελώντας τελικά το κύριο, την ίδια την ΚΟΒ ή αντίστοιχα την κομματική ομάδα.

Ο κρίσιμος ρόλος του Γραμματέα και των γραφείων των ΚΟΒ περνάει μέσα από τη βοήθεια των Τομεακών Επιτροπών. Πολλές φορές συζητώντας στις Τομεακές Επιτροπές για τον έλεγχο του προγραμματισμού των συνεδριάσεων των ΚΟΒ και το σχέδιό τους, δεν απασχολεί πιο βαθιά τι ιδεολογικοπολιτικά ζητήματα ήρθαν από συνεργασίες και συνεδριάσεις ΚΟΒ, πώς μακροπρόθεσμα θα στηριχτούν οι Γραμματείς και τα μέλη των Γραφείων των ΚΟΒ να είναι πιο ικανοί στην ιδεολογικοπολιτική διαπάλη, τι μέτρα θα παρθούν για αυτό. Δεν αρκεί η παρέμβαση της καθοδήγησης στην Γενική Συνέλευση της ΚΟΒ, παρόλο που είναι απαραίτητη. Χρειάζεται συλλογική συζήτηση στο όργανο για το πώς θα βοηθήσει την ΚΟΒ και το Γραφείο της να επεξεργαστεί και να κωδικοποιήσει επιχειρήματα αξιοποιώντας επεξεργασίες του Κόμματος, έτσι, που να ανεβαίνει η αυτοπεποίθηση και η ευθύνη των άμεσων καθοδηγητών. Θετικό παράδειγμα, η συζήτηση που έγινε σε ΚΟΒ με την Απόφαση της ΚΕ για την πορεία της ιδεολογικής δουλειάς, όπου μετά από συνεργασίες του Γραφείου με τα κομματικά μέλη κωδικοποιήθηκαν ιδεολογήματα που βάζει ο περίγυρος για τον πόλεμο, τις μορφές αστικής διαχείρισης, την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Εγινε προσπάθεια να απαντηθούν από τον Γραμματέα, στηρίχτηκε ώστε να απαντιούνται πιο ολοκληρωμένα με βάση το Πρόγραμμα του Κόμματος, εν τέλει η συζήτηση βοήθησε τα κομματικά μέλη να φύγουν από την ΓΣ με αυτοπεποίθηση ότι μπορούν να απαντήσουν οι ίδιοι.

Να αντιμετωπιστεί μια τυπικότητα στις συνεργασίες των Γραφείων με κομματικά μέλη που περιορίζεται στα στοιχεία ελέγχου και στα άμεσα καθήκοντα, χωρίς την σύνδεση με την παρέμβαση του κομματικού μέλους στον χώρο ευθύνης με βάση το Πρόγραμμά μας. Αυτό δεν λύνεται με υποκατάσταση της δουλειάς του Γραφείου από μέλη των καθοδηγητικών οργάνων. Πρέπει να εμπνεύσουμε τα μέλη των Γραφείων πως η συνεργασία γίνεται με προετοιμασία (!), με τον καθημερινό «Ριζοσπάστη» ανοιχτό και με σημειώσεις, παίρνοντας υπόψη τον χώρο εργασίας του κομματικού μέλους, τα προσωπικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, τις ιδιαίτερες πλευρές του χαρακτήρα του χωρίς να κάνουμε εκπτώσεις, ελέγχοντας δημιουργικά τη δουλειά με το Πρόγραμμα στον περίγυρο, τη δουλειά στον μαζικό φορέα, δείχνοντας εμπιστοσύνη στις ικανότητές του. Οσο βοηθάμε να κωδικοποιούνται ζητήματα από αυτή τη διαδικασία από τον Γραμματέα και το Γραφείο και να εμπλουτίζεται με τα συμπεράσματα που εξάγει το Κόμμα, θα τροφοδοτείται και η συζήτηση στο Γραφείο και την ΚΟΒ.

Είναι ζήτημα κατά πόσο δίνουμε το περιεχόμενο που θέλουμε στις κομματικές ομάδες, στις οποίες συμμετέχουν συνδικαλιστικά στελέχη που έρχονται σε επαφή με εκατοντάδες εργαζόμενους καθημερινά. Μέσα από αυτούς περνά το τράβηγμα εργατών με το Κόμμα και τον σκοπό του. Υπάρχουν ακόμη μπερδέματα: «για τι άλλο να τους πρωτομιλήσουμε; Για την ανάγκη υπογραφής ΣΣΕ, την απεργία που έρχεται, ή για την επανάσταση και τις θέσεις του Συνεδρίου;». Αποτυπώνεται, έτσι, πως ατονίζει το περιεχόμενο που φτάνει τελικά στις κομματικές ομάδες, αφού πολλές φορές δεν συζητάνε τις εξελίξεις στον κλάδο, την δράση της εργοδοσίας, των άλλων δυνάμεων, την δική μας παρέμβαση με το Πρόγραμμα του Κόμματος και μένουν πολλές φορές στο πώς θα απαντήσουμε σε τακτικισμούς των εργοδοτικών - κυβερνητικών συνδικαλιστών μπροστά σε ένα ΔΣ.

Οσο δίνεται βοήθεια στον υπεύθυνο της Τομεακής Επιτροπής και τον επικεφαλής της κομματικής ομάδας να προετοιμάζουν την αντίστοιχη συζήτηση, όσο το όργανο επανέρχεται με έλεγχο στην υλοποίηση των καθηκόντων, θα αντιμετωπίζονται αδυναμίες, θα εξαλείφεται και το φαινόμενο να βάζουμε ταμπέλες στους εργάτες «αυτοί είναι για υποψήφιοι στο ΔΣ του σωματείου, αυτοί για την απεργία, αυτοί για να πάμε την κουβέντα δυο βήματα παρακάτω», και τελικά να μην έχουμε δήθεν κανέναν για να μπει στο Κόμμα λες και η ένταξη στις γραμμές του Κόμματος θα γίνει αυτόματα, αν μόνοι τους καταλάβουν την καπιταλιστική εκμετάλλευση και την ανάγκη συγκέντρωσης δυνάμεων για την επαναστατική ανατροπή, την οικοδόμηση του σοσιαλισμού.

Οι Θέσεις της ΚΕ δίνουν απαντήσεις και προσανατολίζουν στο κύριο θέμα του Συνεδρίου, δηλαδή πώς θα συμβαδίσει η καθημερινή μας δράση με το επαναστατικό μας Πρόγραμμα και Καταστατικό, πώς θα συμβάλουμε ώστε οι Οργανώσεις μας να είναι «παντός καιρού», επιτελεία μάχης. Με κομμουνιστική αισιοδοξία που πηγάζει από την επαναστατική θεωρία και το δίκιο του σκοπού μας, με εμπιστοσύνη στους συντρόφους που καθοδηγούμε και την εργατική τάξη, είμαστε πεπεισμένοι πως θα τα καταφέρουμε.