Σύντροφοι, συντρόφισσες,

Συμφωνώ με τις Θέσεις. Βάζουν στο κέντρο της συζήτησης μέσα στο Κόμμα, στον περίγυρο και γενικότερα μέσα στην εργατική τάξη την ημερήσια διάταξη, την εργατική εξουσία, την ανατροπή του σάπιου συστήματος, την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού που είναι τόσο επίκαιρος όσο ποτέ. Βάζουν στο κέντρο της συζήτησης το ίδιο το Κόμμα.

Τι Κόμμα θέλουμε για να είναι ένα Κόμμα «παντός καιρού» ικανό να καθοδηγήσει την εργατική τάξη και τα σύμμαχα στρώματα σε κάθε στροφή της ταξικής πάλης και πάνω απ' όλα την κρίσιμη στιγμή της επαναστατικής κατάστασης. Αυτό το καθήκον είναι ο σκοπός ύπαρξης του ίδιου του ΚΚ σε όλη τη μέχρι τώρα πορεία του και σε αυτά που έρχονται. Αυτό το καθήκον είναι που πρέπει να φέρουμε σε πέρας και τώρα σε περίοδο όπου ο συσχετισμός είναι αρνητικός.

Τώρα είναι που χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια να δέσουμε την πρόταση εξουσίας του Κόμματος, πρόταση διεξόδου για την εργατική τάξη και τον λαό από τη φτώχεια και τον πόλεμο. Το ίδιο το Πρόγραμμά μας με την καθημερινή πολιτική, ιδεολογική και οργανωτική δράση, για να γίνουν τα λόγια του Μπελογιάννη πραγματικότητα. Για να ζήσουμε στο ύψος των ονείρων μας. Να αντιστοιχήσουμε την επαναστατική θεωρία μας με την επαναστατική πράξη. Να ξεπεράσουμε όλες τις υποκειμενικές αδυναμίες που υπάρχουν κυρίως σε επίπεδο ΚΟΒ αλλά και ΤΕ. Κρίσιμοι κρίκοι για το μπόλιασμα των επεξεργασιών του Κόμματος, της ΚΕ, των καθοδηγητικών οργάνων στη βάση, στον περίγυρο, στο ίδιο το εργατικό κίνημα.

Αυτό που οριζόντια διατρέχει τις Θέσεις, είτε μιλάμε για τη δουλειά στο εργατικό κίνημα, στο κίνημα των αυτοαπασχολουμένων, στη νεολαία, στις γυναίκες, στον πολιτισμό, είναι η ανάγκη να φέρουμε στο στόμα των εργατών, των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων, των καλλιτεχνών, της νεολαίας, των γυναικών την επαναστατική πρόταση ανατροπής του καπιταλισμού, την εργατική εξουσία, τη δικτατορία του προλεταριάτου απέναντι στη δικτατορία του κεφαλαίου. Την ανάγκη του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Για να γίνει αυτό πρέπει όλα τα μέλη, τα στελέχη του Κόμματος να προετοιμαστούν και να γίνουν προπαγανδιστές, ικανοί να επιδράσουν στη συνείδηση των μαζών, της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Να αναδεικνύουμε τον πραγματικό αντίπαλο και την πραγματική εκμετάλλευση, τη βασική αντίθεση όπου ο πλούτος που παράγεται από τους εργαζόμενους, ιδιοποιείται από μια χούφτα παράσιτα. Να αναδεικνύουμε όπου βρισκόμαστε και κάθε στιγμή τον πυρήνα των εκμεταλλευτικών σχέσεων παραγωγής.

Αυτή η δουλειά απαιτεί πρώτα και κύρια από εμάς ως πρωτοπορία της εργατικής τάξης να σταθούμε στο ύψος των υψηλών απαιτήσεων της ταξικής πάλης. Να ανεβάσουμε το επίπεδο της ιδεολογικοπολιτικής μας συγκρότησης. Να ανέβει πρώτα και κύρια μέσα στις ΚΟΒ η ιδεολογική συζήτηση. Να αντιμετωπίζουμε μέσα στην καθημερινή μας δράση τα συγκεκριμένα ζητήματα υπό το πρίσμα των προγραμματικών μας στόχων με το βλέμμα στο γενικό πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που βάζουν τη σφραγίδα τους σε όλες τις εξελίξεις.

Για να αντιπαρατεθούμε με επιτυχία με την αστική τάξη και τον οπορτουνισμό πρέπει να μπούμε ξεκάθαρα σε φάση αντεπίθεσης. Για να πολεμήσουμε τα ιδεολογήματα της αστικής τάξης και τις αυταπάτες του οπορτουνισμού πρέπει με θάρρος και καθαρότητα, δίχως δισταγμούς και ταλαντεύσεις να πούμε ότι ο οικονομικός αγώνας δεν καταργεί τη μισθωτή εργασία και την εκμετάλλευση της υπεραξίας, την απλήρωτη εργασία. Οτι η υγεία, η παιδεία, ο πολιτισμός αν δεν πάψουν να είναι εμπορεύματα δεν θα ικανοποιηθούν ποτέ οι σύγχρονες ανάγκες μας. Οτι η ακρίβεια είναι έτσι και αλλιώς κομμάτι του συστήματος. Οτι ο πόλεμος δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας. Η συνέχιση της πολιτικής με άλλα βίαια μέσα. Δουλειά μας τώρα μέσα στο σκοτάδι της αντεπανάστασης είναι να τραβήξουμε μια καθαρή κόκκινη γραμμή αντιπαράθεσης, διακριτή και ξεκάθαρη με την αστική τάξη και τον οπορτουνισμό. Να συσπειρώσουμε δυνάμεις, πρωτοπόρους εκεί όπου ιεραρχούμε. Να καταστήσουμε το Κόμμα ικανό να απλώνει την δράση του παντού, σε αντιπαράθεση με την αστική τάξη.

Αυτό είναι καθοδηγητικό καθήκον που βαραίνει πρώτα την ΚΕ και τα καθοδηγητικά όργανα και πρέπει να παίρνει σάρκα και οστά μέσα στις ΚΟΒ. Στη βάση, όπου έχουμε τις μεγαλύτερες αδυναμίες. Ολοι να σκύψουμε πάνω από τις ΚΟΒ και να τις κάνουμε εστίες επαναστατικής προπαγάνδας μέσα από τη θεωρία και στην πράξη. Βελτιώνοντας το επίπεδο των διαδικασιών, ανεβάζοντας το επίπεδο της πολιτικής συζήτησης μέσα στην ΚΟΒ, με επεξεργασίες για τον κλάδο ή τον χώρο ευθύνης, με στόχο την ανάδειξη στελεχών, πρωτοπόρων αγωνιστών. Να «βουτάμε» μέσα στις λαϊκές μάζες, να στρατολογούμε χωρίς καθυστέρηση, αλλά παράλληλα να φροντίζουμε για την αφομοίωση των νέων μελών. Να ανεβάσουμε το επίπεδο αυτομόρφωσης και να χτυπήσουμε απόψεις που αναπαράγουν την ιδέα ότι κάποιοι είναι για τη θεωρία επειδή τα λένε καλά και κάποιοι μόνο για τα πρακτικά ζητήματα φροντίζοντας να καταστούν όλα τα κομματικά μέλη ικανά να συζητούν το Πρόγραμμα και την πολιτική πρόταση του Κόμματος.

Ολο το προηγούμενο διάστημα και από το προηγούμενο Συνέδριο δώσαμε μία σειρά από μάχες, πάντα με βάση τις αποφάσεις του Κόμματος, άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε όχι.

H παρακολούθηση των εξελίξεων και το να βγάζεις συμπεράσματα από αυτές είναι ένα από τα απαραίτητα στοιχεία που χρειάζεται να έχει ένας κομμουνιστής. Ομως τώρα είναι πιο απαραίτητο από ποτέ να οργανώνουμε τη δουλειά μας χωρίς να λυπόμαστε θυσίες, χωρίς όρια στην προσφορά μας, οργανώνοντας μακροχρόνια και επίμονα τη δράση μας και την παρέμβασή μας. Ειδικά αυτή την περίοδο όπου προωθείται από την αστική τάξη η στροφή στην πολεμική οικονομία με ταυτόχρονη επίθεση στα εργατικά δικαιώματα έχοντας στο βλέμμα τους και την εκδήλωση της επόμενης μεγάλης οικονομικής κρίσης.

Αποκαλύφθηκε ότι μιλάμε για δύο κόσμους, από την μία ο κόσμος της εργασίας και από την άλλη ο κόσμος των κερδών. Δύο παραδείγματα είναι χαρακτηριστικά:

1) Αρχικά μέσα από τις διάφορες «φυσικές καταστροφές», αποτέλεσμα της πολιτικής της αστικής τάξης όπου ο κόσμος μέσα από την αυτοτελή παρέμβασή μας αλλά και την παρέμβασή μας μέσα από το σωματείο ενημερώνονταν και δημιουργήθηκαν αντανακλαστικά αλληλεγγύης, αποκαλύφθηκε η αιτία και καταλήξαμε σε συμπόρευση. Από την άλλη η αστική τάξη που από την πρώτη μέρα σκεφτόταν πώς θα πάρει κάποιο έργο για την αποκατάσταση των ζημιών, απροκάλυπτα!

2) Η στάση που κρατήσαμε αταλάντευτα στο πλευρό του Παλαιστινιακού λαού και όλη η δράση που αναπτύξαμε, αγκαλιάστηκε από πλατιές μάζες στους χώρους δουλειάς. Υπάρχει μεγάλη διαπάλη για αυτά τα ζητήματα και τα ρήγματα που δημιουργούμε και με την πολιτική μας και με την αλληλεγγύη που αναπτύσσουμε σε μεγάλη μερίδα κόσμου είναι πολύ σημαντικά. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε επιτροπή του ΤΕΕ ΤΚΜ όπου μπήκε από εμάς το ζήτημα για την Παλαιστίνη, η κουβέντα εξελίχτηκε ραγδαία και άνοιξαν όλη την αντιδραστική τους βεντάλια απροκάλυπτα, για την ανάγκη εμπορικού δρόμου με την Ινδία, για το ότι η Γάζα είναι αγκάθι σε αυτά τα σχέδια, για τις δουλειές με την ανοικοδόμηση που θα ανοίξουν στην περιοχή και οι ελληνικές εταιρείες θα έχουν μερίδιο, για την απομόνωση της Κίνας και όλα αυτά κατέληγαν στο ότι υπάρχει εθνικό συμφέρον που ταυτίζεται με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Επιβεβαιώνεται επίσης ότι ένα κομμάτι συναδέλφων μηχανικών που είναι μισοπρολετάριοι έχει ενσωματωθεί μέσα από διάφορα προγράμματα («εξοικονομώ», μητρώα ελεγκτών κ.λπ.) και αναπαράγει αντιδραστικές απόψεις θεωρώντας πως είναι περίοδος που κερδίζει.

Εξαιτίας των παραπάνω έχει αρχίσει να δημιουργείται ένας πυρήνας νέου κόσμου ο οποίος βλέπει πολύ θετικά το Κόμμα. Υπάρχει σημαντική αντανάκλαση στην άνοδο της πολιτικής μας επιρροής.

Γενικά η βεντάλια της επίθεσης της αστικής τάξης είναι ανοιχτή, όμως υπάρχει μεγάλη διαφορά σε σχέση με προηγούμενες περιόδους: Πλέον η αντιπαράθεση γίνεται σε πιο βαθύ πολιτικά επίπεδο. Οι αντιφάσεις είναι πιο έντονες και ορατές σε αρκετά μεγαλύτερο κομμάτι της εργατικής τάξης και των σύμμαχων στρωμάτων. Είναι περίοδος όπου θα πρέπει να βαθαίνουμε περισσότερο τη σκέψη μας και την πολιτική μας σε θέματα κομματικής λειτουργίας, καθοδήγησης και οικοδόμησης.

Ο σχεδιασμός επομένως που θα βάζει η κάθε ΚΟΒ για την εμβάθυνση του πολιτικού μας ανοίγματος σε μια σειρά χώρους και το πώς πολιτικά θα εξοπλίσουμε κόσμο και θα βαθύνουμε τα ρήγματα στην συνείδησή του είναι από τα πρώτα μας μελήματα. Το πώς δηλαδή θα κουβεντιαστεί το Πρόγραμμα του Κόμματος πρώτα με τον κόσμο που ξεχωρίζουμε, το πώς θα κάνουμε περισσότερη δουλειά με την ουσία του μέσα στους χώρους.

Απαραίτητο για τα παραπάνω είναι η αποφασιστική αναβάθμιση της λειτουργίας της ΚΟΒ. Η άνοδος της αξιοποίησης του «Ριζοσπάστη» και της ΚΟΜΕΠ τόσο εσωοργανωτικά όσο και πολύ περισσότερο με τον κόσμο παραέξω να οργανώνεται η παρέμβασή μας.

Εξαιτίας και της όξυνσης της βασικής αντίθεσης κεφαλαίου - εργασίας, και άρα του μεγαλύτερου ζορίσματος που υπάρχει σε ένα κομμάτι κόσμου, οι απαιτήσεις για συζήτηση, βοήθεια και στήριξη μεγαλώνουν. Αντίστοιχα θα πρέπει να ανέβει και το επίπεδο προσφοράς και πρωτοβουλίας του καθενός. Ηδη και από τις τελευταίες μάχες που δώσαμε για τις διαδοχικές απεργίες και έπειτα από συζήτηση και μαζί με την μάχη του «Ριζοσπάστη» για τις Θέσεις μπήκε περισσότερος κόσμος σε δουλειά. Θεματικές συζητήσεις σίγουρα βοηθούν και χρειάζεται να οργανώνονται.

Βασικό ζήτημα που πρέπει να μας απασχολήσει είναι η βοήθεια στην ΚΝΕ αλλά και η προετοιμασία των δυνάμεών μας εκεί να ενταχτούν ομαλά στο Κόμμα. Η αδυναμία πολλές φορές ιδεολογικής προετοιμασίας τόσο των συντρόφων της νεολαίας όσο και των νέων κομματικών μελών εμποδίζει την αφομοίωσή τους.

Βαδίζουμε με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα μπροστά στα νέα καθήκοντα που μπαίνουν για να εκπληρώσουμε την ιστορική μας αποστολή.