Στη Θεσσαλονίκη, την Τρίτη 11 Νοέμβρη στις 7 μ.μ. στο σινεμά «Φαργκάνη». Στη σύσκεψη καλούν τα Συνδικάτα - Σωματεία - Ενώσεις: Εμποροϋπάλληλων, «Praktiker» (παράρτημα Θεσσαλονίκης), «Σκλαβενίτη» Βόρειας Ελλάδας, «Μασούτη» Βόρειας Ελλάδας, Χημικής Βιομηχανίας Βόρειας Ελλάδας, Φαρμάκου Κεντρικής Μακεδονίας, «Pfizer Hellas», ΣΕΤΕΠΕ, ΣΕΤΗΠ, Λογιστών, Μετάλλου Κ. Μακεδονίας, Οικοδόμων, Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών Κ. Μακεδονίας, Εμφιαλωμένων Ποτών Β. Ελλάδος, Πωλητών Οδηγών και Βοηθών Εμφιαλωμένων Ποτών και Τυποποιημένων Τροφίμων Βορείου Ελλάδος, «Μαλαματίνα», «ΚΟΚΑ-ΚΟΛΑ 3Ε» Θεσσαλονίκης, Υπουργείου Μακεδονίας - Θράκης, Υπουργείου Γεωργίας Μακεδονίας - Θράκης, Συνταξιούχων ΟΤΑ.

Τον αγωνιστικό παλμό από τους χώρους δουλειάς και την αποφασιστικότητα για κλιμάκωση της πάλης μετά την ψήφιση από την κυβέρνηση του εκτρωματικού νόμου, αλλά και μπροστά στα επόμενα αντεργατικά «επεισόδια», μεταφέρουν στον «Ριζοσπάστη» συνδικαλιστές.

Ο Μάρκος Μπεκρής, πρόεδρος του ΕΚ Πειραιά, της ΕΝΕΔΕΠ και μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, σημειώνει ότι η σκυτάλη περνάει στις συνδικαλιστικές οργανώσεις «μετά από δυο πολύ επιτυχημένες απεργιακές μάχες, όπου ειδικά η δεύτερη στις 14 Οκτώβρη έγινε και χωρίς απόφαση από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που προχώρησε σε απεργοσπασία, κάνοντας πλάτες στην κυβέρνηση, σε αντίθεση με τις αποφάσεις εκατοντάδων σωματείων, Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών.

«Αυτά τα συμπεράσματα, από τις δύο σημαντικότατες αυτές μάχες, αλλά και τον σχεδιασμό για την οργάνωση του αγώνα θα συναντηθούμε να συζητήσουμε στη μεγάλη σύσκεψη στις 12 του Νοέμβρη, για να μείνει στα χαρτιά και αυτός ο νόμος αλλά και να προετοιμάσουμε από τώρα τις δυνάμεις μας για τα νέα αντεργατικά νομοσχέδια, όπως οι νέοι κόφτες που θα βάλουν ταφόπλακα στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας», αναφέρει ο Μ. Μπεκρής.

Γι' αυτό τονίζει ότι «όλοι αυτοί που συναντηθήκαμε στον αγώνα στις μεγάλες απεργίες, δίνουμε αγωνιστικό ραντεβού την Τετάρτη 12 του Νοέμβρη για να συνεχίσουμε τον αγωνιστικό βηματισμό μας».

Ο Βασίλης Πετρόπουλος, γενικός γραμματέας της ΠΟΕ - ΟΤΑ και μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, τονίζει επίσης: «Με μπροστάρη για μια ακόμη φορά τα ταξικά συνδικάτα, μια μεγάλη μάχη δόθηκε με τις απεργιακές κινητοποιήσεις της 1ης και 14ης του Οκτώβρη, όπου οι εργαζόμενοι ιδιωτικού και δημόσιου τομέα έβαλαν τη σφραγίδα στη μεγάλη αναμέτρηση με τους επιχειρηματικούς ομίλους και την κυβέρνηση της ΝΔ και στα σχέδιά τους για τη νομοθετική επέκταση της εργασιακής ζούγκλας που θέλουν να επιβάλλουν.

Η παρακαταθήκη που μας άφησαν αυτές οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις πρέπει να κουβεντιαστεί σε κάθε χώρο δουλειάς. Και όλοι εμείς που δώσαμε τη μάχη να βρεθούμε στη σύσκεψη των Συνδικάτων στις 12 Νοέμβρη, για να σχεδιάσουμε την οργάνωση του αγώνα, για να ακυρώσουμε στην πράξη τα σχέδιά τους όπως κάναμε με το ΓΕΜΗΣΟΕ, με το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις.

Να απαντήσουμε σε όλους αυτούς που σπέρνουν τη μοιρολατρία και τη μουρμούρα για την αναποτελεσματικότητα των αγώνων, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τον ερχομό νέων σωτήρων, ότι το νομοσχέδιο πέρασε στη Βουλή όπου υπάρχει η κυβερνητική πλειοψηφία, στους χώρους δουλειάς όμως πλειοψηφία είναι οι εργαζόμενοι και εκεί θα επιβάλουμε το δικό μας δίκιο».

Με τη σειρά του ο πρόεδρος του ΣΕΤΗΠ Αττικής, Γιάννης Ανδρέου, αναδεικνύει τις μεγάλες δυνατότητες που ξεπήδησαν στις απεργίες, καθώς και το μεγάλο κομμάτι νέων εργαζομένων που πρώτη φορά έκαναν το βήμα και ήρθαν σε επαφή με το Συνδικάτο. «Το ΣΕΤΗΠ θα είναι εκεί, σε συνέχεια των μεγάλων αγώνων που αναπτύχθηκαν το προηγούμενο διάστημα, οι οποίοι είχαν στο επίκεντρο την αντίθεση των εργαζομένων στα σχέδια της κυβέρνησης και των εργοδοτών για το χτύπημα στον εργάσιμο χρόνο, κόντρα στο 13ωρο και την περαιτέρω επέκταση της ευελιξίας».

Σημειώνει μάλιστα ότι μέσα στην αγωνιστική αυτή δράση «αναπτύχθηκε μια μεγάλη συζήτηση στον κλάδο. Αναδείχθηκε για ποιον νομοθετούν οι κυβερνήσεις, για ποιον λειτουργεί το αστικό κράτος και ότι και αυτός ο νόμος και οι προηγούμενοι έρχονται να εξυπηρετήσουν τις ορέξεις των αφεντικών, ξηλώνοντας συνεχώς δικαιώματα και κατακτήσεις.

Φούντωσε η συζήτηση γύρω από το τι είναι σύγχρονο, πώς δηλαδή η ανάπτυξη της τεχνολογίας, η άνοδος της παραγωγικότητας της εργασίας, που είναι αποτέλεσμα και της δουλειάς των εργαζομένων του κλάδου, δημιουργεί τις δυνατότητες να δουλεύουμε λιγότερο και να αμειβόμαστε καλύτερα. Αντίθετα όμως, επειδή το κριτήριο είναι η καπιταλιστική κερδοφορία, αξιοποιείται για τα κέρδη των ομίλων. Οι δύο απεργιακές μάχες πέτυχαν, παρά τις προσπάθειες της εργοδοσίας αλλά και του εργοδοτικού συνδικαλισμού, που έκαναν τα πάντα για να μην υπάρχει απεργία, από το να μη λένε τίποτα όπως στην "Intracom" μέχρι τον ΟΤΕ όπου καθησύχαζαν τους εργαζόμενους πως η εταιρεία θα τους σεβαστεί και δεν θα εφαρμόσει τον νόμο. Οι εργαζόμενοι έδωσαν απάντηση βάζοντας στο επίκεντρο το σύνολο της ζωής τους, τις ανάγκες τους και αυτά είναι τα εφόδια προχωρώντας στα επόμενα αγωνιστικά μας βήματα».

«Τώρα πρέπει να δυναμώσουν οι συλλογικές διαδικασίες, οι Γενικές Συνελεύσεις και οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς, που φέρνουν στο προσκήνιο τις δικές μας ανάγκες - το δίκιο των εργαζομένων. Αναμετριόμαστε παντού με την πολιτική που θυσιάζει τις ανάγκες μας στον βωμό του κέρδους!», είναι το κάλεσμα μάχης που απευθύνουν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις μπροστά στις συσκέψεις, θέτοντας στην πρώτη γραμμή τις διεκδικήσεις:

- Για σταθερό και συνεχή ημερήσιο χρόνο εργασίας, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο κατοχυρωμένο μέσα από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, ώστε να μπορούμε να κατοχυρώνουμε και τον ελεύθερο χρόνο που έχουμε ανάγκη.

- Για μεγάλες αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές, για να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια από τον μισθό μας. Για επιστροφή του 13ου και του 14ου μισθού στους δημοσίους υπαλλήλους, της 13ης και της 14ης σύνταξης στους συνταξιούχους.

- Για μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, γιατί οι ζωές μας δεν είναι κόστος.

- Για άμεσα μέτρα ενάντια στην ακρίβεια. Απορρίπτουμε τον νέο αιματοβαμμένο προϋπολογισμό που μας φορτώνει 70 δισ. ευρώ φόρους, ενώ εξασφαλίζει πάνω από 23 δισ. ευρώ επιδοτήσεων στο κεφάλαιο για την πολεμική προετοιμασία και την ανταγωνιστικότητα.

- Ενάντια στο σάπιο κράτος του κεφαλαίου, που οργανώνει νέα σχέδια καταστολής απέναντι στο εργατικό - λαϊκό κίνημα.

- Καμία συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. Στο πλευρό του ηρωικού λαού της Παλαιστίνης, απέναντι στην ντροπιαστική στάση της ελληνικής κυβέρνησης και των κομμάτων που στηρίζουν τα ισραηλινά εγκλήματα και το σχέδιο Τραμπ. Η κυβέρνηση να αναγνωρίσει το Παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, όπως οφείλει.

- Δράση και αλληλεγγύη απέναντι στο αίσχος των πλειστηριασμών, απέναντι στην ασυδοσία των «κορακιών» πάνω στο βιος του λαού.

- Για αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Εκπαίδευση.