Η εργατική τάξη δεν αναγνωρίζει στον ΣΕΒ και στο πολιτικό του προσωπικό - δηλαδή στην κυβέρνηση - το «δικαίωμα» να την εξοντώνουν, τόνισε στην ομιλία του ο Μανώλης Συντυχάκης.

Σημείωσε ότι η κυβέρνηση της ΝΔ χωρίς ενοχές και ίχνος ντροπής νομιμοποιεί τη δουλειά μέχρι και 13 ώρες τη μέρα στον ίδιο εργοδότη, και τη «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου 12 μήνες τον χρόνο. Δηλαδή όποτε θέλει, όσο θέλει και όπως θέλει ο εργοδότης, αρκεί να του εξασφαλίζει το μέγιστο ποσοστό κέρδους και την ανταγωνιστικότητα της επιχείρησης.

Επεσήμανε ότι σήμερα, που η επιστήμη και η τεχνολογία εκτινάσσουν την παραγωγικότητα της εργασίας και δίνουν τη δυνατότητα να δουλεύουν οι εργαζόμενοι λιγότερες ώρες την ημέρα και την εβδομάδα, ισοπεδώνεται κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Ανέφερε χαρακτηριστικά το παράδειγμα από τα σύγχρονα ξενοδοχειακά κάτεργα και είπε ότι ήδη θεωρείται κανονικότητα να δουλεύει ο εργαζόμενος μέχρι και 13 ώρες τη μέρα, μέχρι και 12 συνεχόμενες μέρες πριν πάρει το επόμενο ρεπό. «Οι καμαριέρες καλούνται να καθαρίζουν 20 και 30 δωμάτια ημερησίως, λιποθυμούν από την εξάντληση και τις μαζεύουν τα ασθενοφόρα. Οι σερβιτόροι, οι ρεσεψιονίστες, οι μάγειροι και βοηθοί μαγείρων, που τους καίνε τα λάδια, που φτύνουν αίμα από το πρωί μέχρι το βράδυ, δουλεύουν εξαντλητικά ωράρια, με 6 και 7 μέρες εργασία, τα γνωστά 10ωρα και 12ωρα, χωρίς ρεπό και ξεκούραση», τόνισε.

Η απάντηση - κατέληξε - βρίσκεται στον οργανωμένο αγώνα απέναντι σε αυτό το τερατούργημα, που αποτελεί αιτία πολέμου για τους εργαζόμενους, καθώς δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από την ΕΕ, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά τους.

«Το νομοσχέδιο θεσμοθετεί την εργασιακή σκλαβιά των εργαζομένων και νομιμοποιεί την αυθαιρεσία των εργοδοτών. Επιβεβαιώνει ότι το στυγνό εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα δεν υπολογίζει τίποτα, ούτε την ανθρώπινη ζωή, μπροστά στα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων», επεσήμανε στην ομιλία της η Διαμάντω Μανωλάκου.

Τόνισε ότι «το νομοσχέδιο δεν θα εφαρμοστεί, θα μείνει στα χαρτιά, όπως έμειναν κι άλλοι νόμοι - καρμανιόλες, και εσείς θα μείνετε στην Ιστορία ως δούλοι των επιχειρηματικών ομίλων». Προειδοποίησε ότι η 13ωρη δουλειά θα φέρει τον πολλαπλασιασμό των εργατικών «ατυχημάτων» και ότι ακόμα και όποιες διατάξεις είχαν απομείνει ως δήθεν δίχτυ προστασίας, τώρα καταργούνται.

Αναφέρθηκε στις βαριές και δύσκολες συνθήκες μέσα στις οποίες δουλεύουν οι εργαζόμενοι στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, όπου καταγράφονται τα περισσότερα εργοδοτικά εγκλήματα, πολλά από αυτά θανατηφόρα, αλλά και δεκάδες άλλα που αφήνουν σακάτηδες τους εργαζόμενους. Επίσης στις επαγγελματικές ασθένειες που εμφανίζονται στους εργαζόμενους που δουλεύουν σε επιχειρήσεις μετάλλου, «εκεί όπου οι θερμοκρασίες φτάνουν τους 1.400 βαθμούς και οι εργαζόμενοι εισπνέουν ατμούς και σωματίδια σιδήρου, μαγγανίου, πυριτίου, προκαλώντας ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία τους».

Καταλήγοντας τόνισε ότι για όλους αυτούς τους λόγους στην πανελλαδική πανεργατική απεργία «νέκρωσε» το λιμάνι, με τους εργαζόμενους να δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα και την πάλη για τα δικαιώματά τους.

«Με το νομοσχέδιο για τη 13ωρη εργασία κλέβετε ολόκληρη τη ζωή του εργάτη και την κάνετε φράγκα για μια χούφτα παράσιτα. Το σάπιο καπιταλιστικό σας σύστημα κάνει το μεγαλύτερο πισωγύρισμα αλλά η Ιστορία τού ράβει ήδη το κοστούμι», τόνισε ο Λεωνίδας Στολτίδης, θυμίζοντας ότι όσο και όπου οι εργάτες είχαν την εξουσία, οι ώρες εργασίας μειώνονταν και «τότε δεν τολμούσατε να κάνετε βήμα».

Σημείωσε πως «δεν υπάρχει ούτε ένας εργαζόμενος που να μην οργίζεται για αυτό το έκτρωμα», κι αυτό το «μυρίστηκαν» ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, γι' αυτό και προσάρμοσαν τις ομιλίες τους φορώντας τους φιλεργατική προβιά.

Απαντώντας σε δικαιολογίες που ψελλίζει η κυβέρνηση, αναφέρθηκε και στην ψηφιακή κάρτα, λέγοντας ότι «μας κουνάτε το δάχτυλο με θράσος για την κάρτα εργασίας, έχετε λάβει κύμα καταγγελιών. Η κάρτα είναι στα χέρια των εργοδοτών, που μπορούν να μετακινήσουν το ωράριο, ευέλικτη προσέλευση το λέτε, ευελιξία να χτυπάνε την κάρτα όταν έρθει η Επιθεώρηση. Πριν απ' αυτό τους έκλειναν στα υπόγεια. Βαριά δουλειά αλλά τους απαλλάξατε απ' αυτό». Τα περί αύξησης του εισοδήματος τα χαρακτήρισε ανέκδοτο, σημειώνοντας πως «αν ξεφύγει καμιά ώρα υπερωρία και πληρωθεί την περιμένουν οι τραπεζίτες, οι σουπερμαρκετάδες, οι όμιλοι της Ενέργειας να την ρουφήξουν απ' τον εργάτη».

Καταλήγοντας ο Λ. Στολτίδης έφερε παραδείγματα από χώρους και κλάδους δουλειάς, όπως μεταλλωρύχοι, οικοδόμοι, λιμενεργάτες, μεταλλεργάτες που πέταξαν όλο τον αντεργατικό βούρκο στα σκουπίδια, επισημαίνοντας ότι το ΚΚΕ συνεχίζει τη μάχη μαζί με τους εργαζόμενους, σε κάθε χώρο δουλειάς, για να πεταχτεί στα σκουπίδια και το συγκεκριμένο αντεργατικό έκτρωμα.

Την προσπάθεια της ΕΕ να ανατρέψει τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης με τις «ευέλικτες μορφές» εργασίας από τη δεκαετία του '90 για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, επεσήμανε στην ομιλία της η Λιάνα Κανέλλη.

Υπενθύμισε ότι από τη δεκαετία του 2000, με τον όρο «ευαλφάλεια», τα επιτελεία της ΕΕ αλλά και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ προωθούσαν τα αντιλαϊκά μέτρα σε βάρος των εργαζομένων, που μάλιστα τα παρουσίαζαν ως μετεξέλιξη των εργασιακών δικαιωμάτων, τα οποία τσάκισαν με αλλεπάλληλους αντεργατικούς νόμους.

Αναφέρθηκε ακόμα στην προσπάθεια της προσαρμογής της ζωής και της δουλειάς των εργαζομένων στις συνθήκες της πολεμικής οικονομίας, όπου καλούνται να δουλεύουν ανάλογα με τις ανάγκες των πολεμικών βιομηχανιών.

Κατήγγειλε τέλος ότι με το νομοσχέδιο η κυβέρνηση κάνει πιο φτηνή την υπερωρία για τους εργοδότες, εξακολουθεί όμως να την φορολογεί στον εργαζόμενο, ενώ σε συνδυασμό με την ακρίβεια τσακίζει το λαϊκό εισόδημα.

Την προσπάθεια της κυβέρνησης να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα για το νομοσχέδιο, με εξόφθαλμες λαθροχειρίες και ένα εντυπωσιακό «μαγείρεμα» στοιχείων, κατήγγειλε ο Βασίλης Μεταξάς.

Για την 6ήμερη εργασία τόνισε ότι «είναι ψέμα πως εφαρμόζεται μόλις στο 0,1% των επιχειρήσεων, καθώς αυτό το ποσοστό δεν συμπεριλαμβάνει τις τουριστικές επιχειρήσεις και τα εργοστάσια συνεχούς πυράς, ούτε τις μεταφορές.

Είναι ψέμα ότι το 77% δουλεύει με πλήρη απασχόληση, αφού στο ποσοστό αυτό περιλαμβάνεται κάθε Σύμβαση στην οποία ο εργαζόμενος έχει δουλέψει 8 ώρες, είτε στον μήνα, είτε στην εβδομάδα, είτε ακόμα και στον χρόνο!

Οσον αφορά την αύξηση των προσλήψεων, επίσης η κυβέρνηση παρουσιάζει πλαστά στοιχεία, καθώς κρύβει ότι μετρά σαν τρεις προσλήψεις ενός εργαζόμενου εάν δούλεψε μία εβδομάδα τον Μάρτιο, δύο εβδομάδες τον Ιούνιο και άλλες δύο τον Οκτώβριο».

Για τον δε ισχυρισμό της κυβέρνησης ότι το 13ωρο θα ισχύει μόνο 37 μέρες τον χρόνο, ο βουλευτής του ΚΚΕ τόνισε ότι επίσης είναι ψέμα, καθώς με την επίκληση των «έκτακτων συνθηκών» μια επιχείρηση μπορεί να ξεπεράσει τα όρια - και έφερε το παράδειγμα των ΕΛΠΕ, όπου εγκρίθηκαν 65 χιλιάδες ώρες μέσα σε έναν χρόνο.

Καταλήγοντας επεσήμανε την ανάγκη οργάνωσης στον χώρο δουλειάς, στα σωματεία, στις σωματειακές επιτροπές, και η οργάνωση αυτή να γίνει σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, απέναντι στην κοινή στρατηγική όλων των κομμάτων του κεφαλαίου, που ψήφισαν όλους τους προηγούμενους νόμους για τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας και την αντίστοιχη Οδηγία της ΕΕ.

Είναι πρόκληση να παρουσιάζετε αυτό το τερατούργημα ως στήριξη των εργαζόμενων γονιών και μάλιστα να θέλετε και να σας χειροκροτήσουμε, τόνισε η Βιβή Δάγκα.

Αναφερόμενη στο επίμαχο νομοσχέδιο, επισήμανε ότι κομματιάζεται η κοινωνική ζωή της γυναίκας, φέρνοντας σε αντιπαράθεση το δικαίωμά της στην εργασία με την κοινωνική προστασία της μητρότητας. «Ρεαλιστικό δεν είναι η 13ωρη δουλειά, ούτε το να μην ξέρεις πότε και πόσο θα εργαστείς, αλλά το καθολικό δικαίωμα στην εργασία με σταθερό ωράριο, αυξημένους μισθούς και πλήρη προστασία της μητρότητας», σημείωσε χαρακτηριστικά, ενώ τόνισε πως «η λεγόμενη "ευελιξία" δεν είναι ελεύθερη επιλογή, αλλά εξαναγκασμός».

Ανέφερε ακόμη παραδείγματα, όπως «εργαζόμενες που απολύονται επειδή ζητούν άδεια για να παρακολουθήσουν την πρόοδο του παιδιού τους ή επειδή φεύγουν νωρίτερα για να το πάρουν από το σχολείο», καταγγέλλοντας πως «το κράτος δεν εξασφαλίζει ούτε δημόσια και δωρεάν Προσχολική Αγωγή, ούτε ολοήμερα σχολεία», ενώ αναφερόμενη στις πολυδιαφημισμένες από την κυβέρνηση διατάξεις που αφορούν τη μητρότητα, τόνισε: «Με 200 ένσημα τα τελευταία δύο χρόνια - διάταξη του 1951 που δεν καταργείτε - πώς θα τα συγκεντρώσει μια εργαζόμενη με συμβάσεις 48 ωρών;».

Και πρόσθεσε πως απέναντι στο ρεύμα της παραίτησης, της απογοήτευσης, του συμβιβασμού με αυτή την άθλια κανονικότητα της εργασιακής ζούγκλας, θα διαμορφώνονται καθημερινά μέσα στους αγώνες εκείνοι οι μαχητές και οι μαχήτριες που με τη δική τους θέληση και δράση αυτό το τερατούργημα θα το πετάξουν στα σκουπίδια.

Καταλήγοντας σημείωσε ότι ανάσα στα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν καθημερινά χιλιάδες εργαζόμενοι γονείς, αποτελεί το να δυναμώσουν το ρεύμα της σύγκρουσης με αυτή την άθλια πολιτική, τονίζοντας πως «μόνο μια κοινωνία με κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής μπορεί να εξασφαλίσει δίκαιες συνθήκες εργασίας και πραγματική προστασία των εργαζομένων». Σε αυτόν τον δρόμο μπορούν πραγματικά να πάρουν ανάσες ελπίδας, αισιοδοξίας, αυτοπεποίθησης και αντοχής, να αναμετρηθούν αποφασιστικά μαζί σας, κατέληξε η Β. Δάγκα.

«Δεν ήρθε από το πουθενά», τόνισε ο Γιάννης Δελής, υπενθυμίζοντας ότι πρόκειται για ένα σχέδιο νόμου που βασίζεται σε Ευρωπαϊκή Οδηγία του 2003 που θεσμοθετεί τη 13ωρη δουλειά, ήδη ισχύει σε 10 χώρες της ΕΕ και την οποία έχουν ήδη ψηφίσει όλα τα κόμματα πλην ΚΚΕ, «γι' αυτό και η κριτική τους στο νομοσχέδιο είναι άσφαιρη».

Ο Γ. Δελής ανέδειξε τους κινδύνους που ελλοχεύουν για ένταση εργοδοτικών εγκλημάτων και επαγγελματικών ασθενειών, ασκώντας παράλληλα δριμεία κριτική στην κυβέρνηση για τα ψέματά της ότι τάχα παίρνει μέτρα ενάντια στα εργατικά «ατυχήματα».

Ειδική αναφορά έκανε στο άρθρο 38 του τερατουργήματος, που δίνει «24 ώρες στους εργοδότες να αναγγείλουν ένα σοβαρό εργατικό "ατύχημα", ακόμα και θανατηφόρο, ουσιαστικά δίνοντας χρόνο στον θύτη να καλύψει τα ίχνη του!». Επεσήμανε ότι τα όποια μέτρα για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων η εργοδοσία τα εφαρμόζει κατά το δοκούν, περιγράφοντας παράλληλα όλες τις διευκολύνσεις που παρέχει το αστικό κράτος στην εργοδοτική ασυδοσία διαχρονικά, όπως η απουσία ουσιαστικού ελέγχου, η υποβάθμιση της Επιθεώρησης Εργασίας και των υπηρεσιών Ιατρικής της Εργασίας. Διευκρίνισε μάλιστα ότι το άθλιο νομοσχέδιο οδηγεί στην εξαφάνιση της ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας, καθώς προβλέπει διεύρυνση ακόμα και αυθαίρετα, με Κοινή Υπουργική Απόφαση, ιατρικών ειδικοτήτων που μπορούν να ασκούν καθήκοντα γιατρού Εργασίας.

Υπογράμμισε ότι «στην Ελλάδα ο όρος "επαγγελματική ασθένεια" είναι πρακτικά άγνωστος», δεδομένου ότι δεν καταγράφονται από κανέναν χώρο δουλειάς και δεν υπάρχουν διαδικασίες αναγνώρισής τους, τη στιγμή που «στην Ευρώπη το 98% των θανάτων στην εργασία οφείλονται σε επαγγελματικές ασθένειες».

Τέλος, ανέφερε χαρακτηριστικά πως «αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι η δημιουργία κρατικού Σώματος τεχνικών Ασφαλείας και γιατρών Εργασίας, καθώς και υπηρεσιών Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας (ΥΑΕ), ενταγμένων αποκλειστικά στο δημόσιο σύστημα Υγείας».

«Εκτρωμα και σκλαβιά είναι οι 13 ώρες δουλειάς, όχι ελευθερία. Σκλαβιά και αποκτήνωση! Στην οποία οδηγείται ο εργαζόμενος όχι από επιλογή - για να γίνει γονιός της μίας ημέρας, κυρία υπουργέ - αλλά από ανάγκη. Την ανάγκη που υπαγορεύει το γεγονός ότι ο μισθός τελειώνει στις 15 του μήνα. Τα απλησίαστα ενοίκια, η Υγεία και η Παιδεία πανάκριβα εμπορεύματα στο σύγχρονο σύστημά σας», τόνισε στην ομιλία της η Μαρία Κομνηνάκα.

Σημείωσε πως ελευθερία για τον εργαζόμενο είναι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που κατοχυρώνουν τα δικαιώματά τους, με μεγάλες αυξήσεις στους μισθούς, με μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, και απευθυνόμενη στην υπουργό Εργασίας τόνισε: «Αφού νομοθετείτε κατ' απαίτηση των εργαζομένων, όπως λέτε, κυρία Κεραμέως, γιατί δεν ψηφίζετε την πρόταση νόμου των 627 συνδικαλιστικών οργανώσεων για τις Συλλογικές Συμβάσεις σύμφωνα με τις πραγματικές τους ανάγκες, αυτή που μόνο το ΚΚΕ καταθέτει ξανά και ξανά και τη θάβετε στα συρτάρια; Μόνο μας μοστράρετε εδώ αυτά που υπογράφουν τα συνδικαλιστικά σας φυντάνια, οι κολαούζοι της εργοδοσίας, της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚΕ βεβαίως, όπως στη Ρόδο, που σας ξεπέρασαν φτάνοντας τις 16 ώρες δουλειάς και 7ήμερη εργασία».

«Πόσες κλεμμένες μέρες από τη ζωή του εργαζόμενου επιτρέπει αυτό το πανόραμα "ευελιξίας" - "διευθέτησης" του χρόνου εργασίας που φτιάξατε, μαζί με τους επάξιους προκατόχους σας, όλων των αποχρώσεων και συνθέσεων κυβερνήσεων; Γι' αυτό ενσωματώνετε πρόθυμα τώρα τις "εποικοδομητικές" παρατηρήσεις τους στο έκτρωμα, είναι εξάλλου στο πνεύμα της Οδηγίας που όλοι μαζί ψηφίσατε», κατήγγειλε.

Καταλήγοντας σημείωσε: «Παράσιτα, κύριοι, δεν είναι οι παραγωγοί του πλούτου, αλλά οι ληστές του. Γι' αυτό, να είστε σίγουροι ότι ο μεγαλύτερος εφιάλτης σας θα γίνει πραγματικότητα: Ελληνες και μετανάστες εργάτες, με τους κοινούς αγώνες τους, θα κάνουν σμπαράλια τα σχέδιά σας. Θα στείλουν στα σκουπίδια όχι μόνο το νομοσχέδιο της σύγχρονης σκλαβιάς - θα στείλουν και στα τσακίδια τις κυβερνήσεις και το ίδιο το σύστημα του κέρδους που την υπαγορεύουν. Με το ΚΚΕ θα νικήσει ο λαός».

«Το νομοσχέδιό σας έχει ήδη απορριφθεί», τόνισε στην ομιλία του ο Νίκος Αμπατιέλος, προσθέτοντας: «Να το ξέρετε, δεν τελειώνει το θέμα με τη υπερψήφισή του από την κυβερνητική πλειοψηφία. Με το οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα, με το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ δεν ξεμπερδεύετε».

Απαντώντας στη λαθροχειρία που επιχείρησε η υπουργός Εργασίας ως προς τα εργατικά «ατυχήματα», σημείωσε: «Ηρθε η υπουργός και κούναγε ένα χαρτί που μετρά τις ανθρώπινες απώλειες από τα εργοδοτικά εγκλήματα. Αλήθεια, ελάτε να πείτε, πόσοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εν ώρα εργασίας (...) Τα στοιχεία από τα ετήσια δελτία απολογισμού του ΣΕΠΕ: 2019, 10.351 ατυχήματα και 91 θάνατοι. 2021, 11.957 ατυχήματα και 100 θάνατοι. 2022, 14.388 ατυχήματα και 103 θάνατοι. 2023, 14.920 ατυχήματα και 108 θάνατοι. 2024, 17.359 ατυχήματα και 146 θάνατοι, από τους οποίους καταγράφετε μόλις τους 48, όχι γιατί δεν έγιναν, αλλά γιατί αλλάξατε το 2024 τον τρόπο που τα καταγράφετε! (...) Πόσο αυξήθηκαν τα εργατικά ατυχήματα από το 2019 έως το 2024; 68%, η πλειοψηφία τους την 8η, 9η, 10η ώρα εργασίας! Αυτή είναι η τραγική πραγματικότητα, που με το σημερινό έκτρωμα θα επεκταθεί!».

Ο Ν. Αμπατιέλος κατήγγειλε ότι στον νέο Μεσαίωνα που ετοιμάζει η κυβέρνηση έχει χρήσιμους συμμάχους, το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ, στους οποίους απηύθυνε το ερώτημα: «Ποια είναι τελικά η συμβολή σας στη μάχη να μην περάσει το νομοσχέδιο, έστω και για λόγους αντιπολίτευσης; Στις ομιλίες σας στάζετε μέλι για την ΕΕ, που έχει πάνω από 20 χρόνια ως κατεύθυνση τη "διευθέτηση" του χρόνου εργασίας...».

Κλείνοντας υπογράμμισε ότι δεν υπάρχει χρόνος για νέες αυταπάτες και απογοητεύσεις, ότι αποδεικνύεται ότι μόνο κάνοντας στην άκρη τα παράσιτα που δεν ξέρουν τι έχουν και παραγγέλνουν τέτοια νομοσχέδια, μπορεί να κατοχυρωθεί ότι οι σύγχρονες επιστημονικές εξελίξεις θα αξιοποιούνται για τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων κι αυτό προϋποθέτει αποφασιστικό αγώνα με στόχο άλλη οργάνωση της οικονομίας, άλλη εξουσία, την εργατική εξουσία.

«Η πολιτική σας είναι εγκληματική για τους εργαζόμενους. Το νομοσχέδιο συνεχίζει τα αντεργατικά μέτρα των προηγούμενων κυβερνήσεων, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των καπιταλιστών και τις Οδηγίες της ΕΕ», τόνισε ο Νίκος Καραθανασόπουλος, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, καταγγέλλοντας την κυβέρνηση, που παρουσιάζει ως «θέληση των εργαζομένων» τις Συλλογικές Συμβάσεις στον Τουρισμό, όπου οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) εξυπηρετούν τους εργοδότες.

Παράλληλα ανέφερε ότι όλες οι κυβερνήσεις αγνόησαν την πρόταση του ΚΚΕ για ΣΣΕ με αυξήσεις μισθών και δικαιώματα, την οποία υποστηρίζουν 627 συνδικαλιστικές οργανώσεις. Αναφέρθηκε και στους συνταξιούχους που εργάζονται από ανάγκη, παραθέτοντας τραγικά παραδείγματα θανάτων εργαζομένων άνω των 65 ετών.

«Η πολιτική σας μετατρέπει τους εργαζόμενους σε μηχανές, καταστρέφει τον ελεύθερο χρόνο τους και θέτει σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή τους», τόνισε, προσθέτοντας ότι η κυβέρνηση προσαρμόζει τους εργαζόμενους στις ανάγκες της αγοράς, όπου εργάτες και εργοδότες είναι αντίπαλοι.

«Ο εργαζόμενος θέλει σταθερό ωράριο, αξιοπρεπή μισθό, δικαιώματα και ασφάλεια, ενώ ο εργοδότης ζητά "ευελιξία", χαμηλούς μισθούς και κατάργηση μέτρων προστασίας», εξήγησε, συμπληρώνοντας: «Συγκρούονται δύο κόσμοι, της εργατικής τάξης και των καπιταλιστών, όπου δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνικός εταιρισμός όπως ισχυρίζονται ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και άλλα κόμματα, γιατί είναι αντίπαλοι» και δεν υπάρχει διέξοδος συμβιβασμού.

Κλείνοντας ξεκαθάρισε ότι «η μόνη λύση είναι η ενίσχυση της ταξικής σύγκρουσης μεταξύ εργατικής τάξης και κεφαλαίου. Το ΚΚΕ επιλέγει αυτόν τον δρόμο, για να καταργήσει όχι μόνο το νομοσχέδιο αλλά και το καπιταλιστικό σύστημα, που θυσιάζει τους εργαζόμενους στον βωμό του κέρδους. Ο σοσιαλισμός είναι το μέλλον, και το ΚΚΕ θα στηρίξει τον αγώνα της εργατικής τάξης για την ανατροπή του καπιταλισμού».

Νωρίτερα, παρεμβαίνοντας στη συζήτηση για την πρόταση αντισυνταγματικότητας που κατέθεσε η Ελληνική Λύση, ο Ν. Καραθανασόπουλος τόνισε πως το ΚΚΕ θα τη στηρίξει με το δικό του σκεπτικό, επισημαίνοντας ότι σε μια ταξική κοινωνία το Σύνταγμα δεν είναι αταξικό, καθώς προστατεύει τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης, ενώ ανέδειξε την υποκρισία των άλλων κομμάτων, που επικαλούνται το αστικό Σύνταγμα, εξηγώντας ότι αν προστάτευε όντως τα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού, τότε δεν θα υπήρχαν φτώχεια και εξαθλίωση.

«Γαλέρες, σκλάβοι, φίμωτρα και αλυσίδες μάς τελείωσαν προ πολλού. Εσείς όμως φαίνεται πως τα νοσταλγείτε και τα χρειάζεστε, αφού φτάσαμε να συζητάμε ένα νομοσχέδιο για την επίσημη νομιμοποίηση της εκμετάλλευσης», τόνισε η Σεμίνα Διγενή.

Κατήγγειλε ότι τα επιχειρήματα περί δήθεν «επιλογής του εργαζόμενου» δεν είναι τίποτα άλλο παρά καμουφλαρισμένος εκβιασμός «με την ψευδαίσθηση της "ελευθερίας"». Στηλίτευσε το θράσος της κυβέρνησης να βαφτίζει αυτό το τερατούργημα «εκσυγχρονισμό», όταν στην πραγματικότητα οδηγεί σε ένα μέλλον «ζοφερό» για τους εργαζόμενους, «χωρίς ζωή». Ανέδειξε παράλληλα ότι το νομοσχέδιο κινείται στις αντεργατικές κατευθύνσεις της ΕΕ των μονοπωλίων, στην οποία «ο εργαζόμενος έχει γίνει αναλώσιμος, κομμάτι στη μηχανή του κέρδους, ενίοτε και στα κανόνια του πολέμου», προσθέτοντας: «Οι εργαζόμενοι δεν είναι γρανάζια, είναι η κινητήρια δύναμη της κοινωνίας».

Συνεχίζοντας, ανέδειξε τις ευθύνες διαχρονικά των κυβερνήσεων για την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι εργασιακές σχέσεις και συνθήκες. Εξήγησε ότι πρόκειται για ένα νομοσχέδιο «εγκληματικό» για τον λαό, ακριβώς γιατί εντείνει τους κινδύνους για εργατικά «ατυχήματα» και επαγγελματικές ασθένειες, περιορίζει τον χρόνο για ξεκούραση, δημιουργία, οικογένεια και μόρφωση, ενώ προβλέπει «λιγότερη ζωή για τους πολλούς, περισσότερα κέρδη για τους λίγους».

«Η εργατική τάξη δεν πρόκειται να δεχτεί αυτό το πισωγύρισμα αιώνων. Οσο υπάρχει εκμετάλλευση, θα υπάρχει και αγώνας. Οσο υπάρχει ανισότητα, θα υπάρχει και αντίσταση», είπε χαρακτηριστικά, υπενθυμίζοντας ότι το ΚΚΕ βρίσκεται πάντα μπροστά στους αγώνες που δίνουν οι εργαζόμενοι σε κάθε χώρο δουλειάς.