Στην εκδήλωση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το βιβλίο: «ΜΗΔΕΙΑ. Η τραγωδία του Ευριπίδη στην Ποντιακή Διάλεκτο». Πρόκειται για τη μετάφραση του Χρήστου Αντωνιάδη των αποσπασμάτων της «Μήδειας» του Ευριπίδη στην ποντιακή διάλεκτο. Η παρότρυνση ενός φίλου για μία απόδοση της «Μήδειας» στην ποντιακή διάλεκτο οδήγησε τον Χρήστο Αντωνιάδη να αναλάβει αυτή την πρόκληση, μιας και όπως ο ίδιος έλεγε: «Η Μήδεια ήταν Πόντια, καταγόμενη από την Κολχίδα του Εύξεινου Πόντου».

Πρόκειται για ένα έργο ζωής, που φανερώνει την ουσιαστική συμβολή του όχι μόνο στην επιβίωση, αλλά τη διάχυση και διαχρονία της ποντιακής διαλέκτου. Εξάλλου, ως «κυνηγός» λέξεων της ποντιακής πίστευε στη δύναμη και την ουσία τους, ενώ δεν έπαψε να αγωνίζεται για την αναγέννηση και τη διάσωση «αρχαίων μαγικών λέξεων» όπως τις αποκαλούσε.

«Μια εκπλήρωση χρέους. Βραδιά μνήμης και οφειλής», με αυτά τα λόγια καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους η δημοσιογράφος Εύα Νικολαΐδου, που συντόνιζε την εκδήλωση. Στην εκδήλωση χαιρέτισε η πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ και του Μορφωτικού της Ιδρύματος, Μαρία Θ. Αντωνιάδου, η οποία σημείωσε ότι η εκδήλωση είναι και ένα «μνημόσυνο» και για όλους τους παππούδες και τις γιαγιάδες που ήρθαν από τον Πόντο.

Με δυο λόγια στα ποντιακά ξεκίνησε τον χαιρετισμό του ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, σημειώνοντας:

«Νιώθω ιδιαίτερη τιμή και χαρά να βρίσκομαι ανάμεσά σας, σε αυτή την εκδήλωση - αφιέρωμα στον ποντιακό ελληνισμό και ιδιαίτερα στον καθηγητή Ιατρικής, μεγάλο συνθέτη και ποιητή του Πόντου, μεταφραστή της "Μήδειας" Χρήστο Αντωνιάδη.

Στη ζωή κάθε ανθρώπου υπάρχουν στιγμές που διαρκώς η σκέψη του μεταφέρεται στο παρελθόν, θυμάται τα χρόνια που πέρασαν, τους ανθρώπους που γνώρισε και που δεν ζουν πια, τα γεγονότα που έζησε.

Αλλα ίσως χωρίς μεγάλη σημασία και άλλα με σημασία που άφησαν βαθιά χαραγμένη τη σφραγίδα τους πάνω σε όλη τη μετέπειτα ζωή και συνετέλεσαν στην τελική του διάπλαση και διαμόρφωση.

Ο Χρήστος Αντωνιάδης άκουγε για τους τόπους που αναγκάστηκαν να αφήσουν πίσω και τους ανθρώπους που ξεριζώθηκαν, παίρνοντας τον μακρύ και δύσκολο δρόμο της προσφυγιάς, που ήταν η συνέπεια των σφοδρότατων ανταγωνισμών ανάμεσα στους ισχυρούς του κόσμου γύρω από τη νομή των παγκόσμιων πλουτοπαραγωγικών πηγών και αγορών.

Οι ανταγωνισμοί αυτοί που κυριαρχούνται από το "ο θάνατός σου η ζωή μου" και δεν λογαριάζουν χώρες και λαούς παρά μόνο "κέρδη και ζημιές" και οδηγούν τους λαούς στην καταστροφή και τον θάνατο.

Ο Χρ. Αντωνιάδης έλεγε ότι "όπως ο άνθρωπος χρειάζεται και αναζητά το παλιό κρασί και το φρέσκο λάδι, έτσι και η γλώσσα έχει ανάγκη τις παλιές, ξεχασμένες λέξεις αλλά και τις φρέσκες για να επιβιώσει".

Τα τραγούδια του αγαπήθηκαν και αγαπιούνται από τους Πόντιους, ενώ κάποια από αυτά πέρασαν και στην υπόλοιπη ελληνική κοινωνία.

Περιγράφοντας στους στίχους του τον πόνο της προσφυγιάς σε μια συνέντευξή του, μεταξύ άλλων αναφέρει τους φόβους του για την παγκόσμια κατάσταση...

..."Αυτό που με φοβίζει είναι η παγκόσμια κατάσταση. Αν με ρωτούσατε ποια είναι η προσωπική μου επιθυμία, θα σας έλεγα με δυο λόγια να υπάρχει παγκόσμια ειρήνη και οι μεγάλες δυνάμεις να μην καταστρέψουν τον κόσμο οικονομικά...".

Τα λόγια αυτά, όπως και το έργο του συνολικά, θα μείνει παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές, στους δύσκολους καιρούς που περνά η ανθρωπότητα.

Εύχομαι σε όλους σας καλή δύναμη και υγεία!».

Ο πρόεδρος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Γεώργιος Βαρυθυμιάδης σημείωσε ότι ο Χ. Αντωνιάδης πίστευε ότι παράδοση δεν είναι κάτι το στατικό ή ένα μουσειακό έκθεμα, αλλά πως θα επηρεάζει, θα αγκαλιαστεί από τη νέα γενιά.

Χαιρετισμούς απηύθυναν ακόμα ο υφυπουργός Ανάπτυξης Λάζαρος Τσαβδαρίδης και ο βουλευτής της ΝΔ Κωνσταντίνος Ευσταθιάδης, οι οποίοι αναφέρθηκαν στη μεγάλη προσφορά του Χ. Αντωνιάδη στην επιστήμη και τον πολιτισμό.

Η Εύα Νικολαΐδου με λόγια καρδιάς μοιράστηκε δυνατές προσωπικές της αναμνήσεις. Μίλησε για τον γιατρό, τον άνθρωπο Χρήστο Αντωνιάδη, τον οποίο γνώρισε πριν 40 χρόνια, που χειρούργησε τον ανιψιό της και κατόρθωσε να τον σώσει.

Ο Γιώργος Λιάνης σημείωσε ότι εντυπωσιάστηκε από τη μετάφραση της «Μήδειας» στα ποντιακά, χαρακτηρίζοντάς το άθλο και ότι είναι μια μεγάλη προσφορά στον απανταχού ελληνισμό.

Ο ηθοποιός Ιεροκλής Μιχαηλίδης ανάφερε ότι αισθάνεται μεγάλη τύχη που γνώρισε τον Χρήστο Αντωνιάδη και τον Αχιλλέα Βασιλειάδη, που του έδωσαν τα «κλειδιά» για τον Πόντο. Για τον Ι. Μιχαηλίδη ο Χ. Αντωνιάδης ήταν ένας πνευματικός άνθρωπος και ταυτόχρονα λαϊκός ποιητής. Οπως σημείωσε, αναζητά εκείνο το εσωτερικό κουράγιο και την τόλμη, για να παίξει αυτό το έργο στη μνήμη του Χ. Αντωνιάδη.

Η Ελένη Γερασιμίδου διάβασε ένα μικρό απόσπασμα από τη μοναδική συνέντευξη που είχε δώσει ο Χ. Αντωνιάδης στην Εύα Νικολαΐδου το 1993 και μιλούσε για την επιστήμη του, τη νευροχειρουργική.

Τις ευχαριστίες σε όλους όσοι παρευρέθηκαν εξέφρασε η σύζυγος του Χ. Αντωνιάδη, Κική. Τραγούδια του Χρήστου Αντωνιάδη απέδωσαν εξαιρετικά ο λυράρης Κώστας Σιαμίδης και ο ερμηνευτής Γιώργος Στεφανίδης, ενώ η Ηρώ Σαΐα ερμήνευσε την «Πατρίδα μ' έχασα». Πυρίτιο χόρεψαν μέλη του χορευτικού της Ομοσπονδίας Ποντίων Νότιας Ελλάδας και νήσων.

Παρευρέθηκαν έπίσης ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρήστος Τσοκάνης, η πρόεδρος του Καλλιτεχνικού Οργανισμού Ποντίων Αθηνών Ρούλα Ελευθεριάδου και το μέλος του ΔΣ Παναγιώτης Καραγκιόζης.