Το νέο περιστατικό στη Θεσσαλονίκη με πυρκαγιά σε αστικό λεωφορείο του ΚΤΕΛ Σερρών, το οποίο εκτελούσε δρομολόγιο του ΟΑΣΘ στο Πανόραμα, αναδεικνύει με τραγικό τρόπο τις σοβαρές ελλείψεις στον τομέα της αστικής συγκοινωνίας και την αδιαφορία των αρμόδιων αρχών για την ασφάλεια εργαζομένων και επιβατών.

Η φωτιά στο λεωφορείο ξέσπασε το πρωί της Κυριακής στο Πανόραμα, επί της οδού Σταδίου, στο Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής. Ευτυχώς όλοι οι επιβάτες πρόλαβαν και εγκατέλειψαν το λεωφορείο έγκαιρα, χωρίς να υπάρξουν τραυματισμοί.

Σε ανακοίνωσή της η Τομεακή Οργάνωση Μεταφορών - Ενέργειας της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ τονίζει: «Η ιδιωτικοποίηση τμημάτων των αστικών συγκοινωνιών και η ανάθεσή τους σε ιδιώτες, όπως τα ΚΤΕΛ, έχουν οδηγήσει σε περαιτέρω υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών. Κύριοι παράγοντες είναι η πλημμελής συντήρηση και η παλαιότητα των οχημάτων που κυκλοφορούν καθημερινά στους δρόμους της πόλης.

Οι εργαζόμενοι τόσο του ΟΑΣΘ όσο και των ΚΤΕΛ έχουν επανειλημμένα διαμαρτυρηθεί για τις επικίνδυνες συνθήκες εργασίας και την έλλειψη συντήρησης των λεωφορείων, χωρίς όμως να εισακουστούν από τους εργοδότες, την κυβέρνηση και το κράτος.

Ειδικά οι εργαζόμενοι των ΚΤΕΛ, για την παραδειγματική τους στάση με μπροστάρη το σωματείο τους να σταθούν στο πλάι των επιβατών και να αναδείξουν τα ζητήματα ασφάλειας της αστικής συγκοινωνίας, χωρίς να ζυγίζουν τι χωράει στους προϋπολογισμούς των μετόχων, "τιμωρήθηκαν" με συνδικαλιστική απόλυση.

Ακριβώς για λόγους όπως το σημερινό (σ.σ. 11/5) περιστατικό δέχτηκαν από την πρώτη στιγμή αλληλεγγύη από τον λαό της πόλης, που πίεσε την εργοδοσία τους και επέτρεψε μέσα από απόφαση του δικαστηρίου να γυρίσουν περήφανα στη δουλειά.

Ο επικείμενος διεθνής διαγωνισμός για την ανάληψη του μεταφορικού έργου των 43 λεωφορειακών γραμμών στην περιαστική ζώνη της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης, το οποίο σήμερα κατέχουν τα ΚΤΕΛ, δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα της ασφαλούς και ποιοτικής συγκοινωνίας.

Μπορεί προσωρινά να επιχειρείται να μπει το πρόβλημα "κάτω από το χαλί", με την αγορά καινούργιων οχημάτων, όμως όποιος κι αν είναι ο ανάδοχος τα ίδια υλικά θα παραμείνουν: Η αντιμετώπιση της συντήρησης των οχημάτων, της λειτουργίας της αστικής συγκοινωνίας και γενικότερα της ασφάλειας των επιβατών ως "κόστους", που πρέπει να περιορίζεται για να μεγιστοποιούνται τα κέρδη των επενδυτών. Αυτή είναι η αιτία που γεννά αποτελέσματα όπως το σημερινό».

Tην ενοχή των κατηγορουμένων για την τεράστια οικολογική καταστροφή του Σαρωνικού που προκλήθηκε μετά τη βύθιση του 45χρονου σαπιοκάραβου δεξαμενόπλοιου «Αγία Ζώνη ΙΙ», τον Σεπτέμβρη του 2017, έχει προτείνει η εισαγγελέας της έδρας στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Πειραιά.

Ο τρόπος που διεξάγεται η δίκη γεννάει περισσότερα ερωτήματα απ' όσα απαντώνται στην ακροαματική διαδικασία για τις πραγματικές αιτίες και τους ενόχους, καθώς χρειάστηκαν 7,5 ολόκληρα χρόνια για να ξεκινήσει η δίκη και παρά το σοβαρό γεγονός της τεράστιας καταστροφής της θάλασσας και των ακτών, παρά το κόστος της απορρύπανσης που πλήρωσε από την τσέπη του ο λαός (περίπου 90 εκατ. ευρώ), το Δημόσιο δεν παρίσταται στη δίκη, καθώς τα συναρμόδια υπουργεία Ναυτιλίας και Περιβάλλοντος, αλλά και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, που εκπροσωπεί το Δημόσιο, δεν ενδιαφέρθηκαν να παραστούν για την υποστήριξη της κατηγορίας σε βάρος του πλοιοκτήτη και της εταιρείας απορρύπανσης.

Η όλη διαδικασία συμβάλλει στο να συγκαλυφθεί ότι πρόκειται για άλλο ένα έγκλημα με τη σφραγίδα του κέρδους.

Υστερα από οκτάμηνη ακροαματική διαδικασία, που άρχισε τον περασμένο Οκτώβρη, η εισαγγελική λειτουργός πρότεινε την ενοχή του πλοιοκτήτη Θεόδωρου Κουντούρη και του υπευθύνου της εταιρείας που ανέλαβε την απορρύπανση Μιχάλη Σπανόπουλου, οι οποίοι διώκονται για τα κακουργήματα της ηθικής αυτουργίας σε πρόκληση ρύπανσης από πρόθεση κατά συναυτουργία με σκοπό οικονομικό όφελος, η οποία είχε ως επακόλουθο σοβαρή και ευρεία ρύπανση και υποβάθμιση, καθώς και σοβαρή και ευρεία οικολογική και περιβαλλοντική διατάραξη και καταστροφή, σε πρόκληση ναυαγίου με πρόθεση, από την οποία προέκυψε κίνδυνος για άνθρωπο κατά συναυτουργία και ηθικής αυτουργίας.

Επίσης, πρότεινε την ενοχή του μηχανοδηγού που επέβαινε στο πλοίο την ώρα της βύθισης για πρόκληση ρύπανσης από πρόθεση, πρόκληση ναυαγίου με πρόθεση και απόρριψη ρυπογόνων ουσιών από πλοίο, από την οποία προκλήθηκε υποβάθμιση της ποιότητας του θαλάσσιου ύδατος. Αντίθετα, πρότεινε την απαλλαγή λόγω αμφιβολιών του δεύτερου άπειρου ναύτη.

Ξεκινώντας την αγόρευσή της, η εισαγγελέας τόνισε ότι «στην ουσία ήταν οικονομικό έγκλημα που αναδείχθηκε», σημειώνοντας πως υποβλήθηκαν δεκάδες αιτήματα για καταβολή αποζημιώσεων δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ. Η εισαγγελική λειτουργός κατέληξε επιπλέον στο συμπέρασμα πως δεν ισχύει το πόρισμα του Ανωτάτου Συμβουλίου Ναυτικών Ατυχημάτων (ΑΣΝΑ) πως το ναυάγιο προκλήθηκε από το άνοιγμα των επιστομίων για το έρμα, αλλά από έκρηξη, όπως σημείωνε το πόρισμα του Τμήματος Ναυπηγικής και Τεχνολογίας του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου.

Ως προς τις ευθύνες του πλοιοκτήτη, του πλοιάρχου και του ναύτη, η εισαγγελέας επεσήμανε πως δεν ενημέρωσαν τις λιμενικές αρχές όταν το πλοίο παρουσίασε κλίση και άρχισε να βυθίζεται. Το Λιμενικό ενημερώθηκε 50 λεπτά μετά, από άλλο πλοίο. «Υπήρξε δόλος στην αποφυγή επικοινωνίας με τις Αρχές», τόνισε η εισαγγελέας της έδρας.

Να σταματήσει κάθε σκέψη και πολύ περισσότερο κάθε ενέργεια που οδηγεί στην έξωση κατατρεγμένων ανθρώπων και μαθητών, οδηγώντας τους να μένουν άστεγοι και έρμαια των διαφόρων κυκλωμάτων, να στηριχτούν ουσιαστικά οι οικογένειες που γίνεται δεκτή η αίτηση ασύλου, ώστε να μπορούν να εργαστούν και να βρουν σπίτι (όσων τελικά διαμένουν στην Ελλάδα, αφού οι περισσότεροι επιθυμούν να ταξιδέψουν σε άλλες χώρες), αλλά και να εξασφαλιστεί η πρόσβαση στο σχολείο για όλα τα παιδιά, απαιτεί η ΕΛΜΕ Πειραιά καθώς, όπως καταγγέλλει, «με προφορική εντολή του υπουργείου Μετανάστευσης, κινδυνεύουν να πεταχτούν εκατοντάδες οικογένειες έξω από τη Δομή Προσφύγων του Σχιστού (και τις άλλες δομές της χώρας), ανάμεσά τους και μικρά παιδιά, που πάνε σήμερα στο σχολείο».

Επίσης σημειώνει ότι η απόφαση αυτή αποτελεί «συνέχεια της άγριας πολιτικής σε βάρος ξεριζωμένων ανθρώπων από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, την πείνα και την εξαθλίωση. Αποτελεί συνέχεια της πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων, μέσα από τις κατευθύνσεις του νέου Συμφώνου της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Ασυλο, στις συνθήκες της πολεμικής οικονομίας και προετοιμασίας».

Και καταλήγοντας υπογραμμίζει ότι «φτάνουν στο σημείο να πετούν μικρά παιδιά στον δρόμο, μονογονεϊκές οικογένειες, ευάλωτους ανθρώπους με προβλήματα υγείας, ακόμη και παιδιά και ενήλικες με αναπηρίες ή βαριές ασθένειες. Πολλά από αυτά τα παιδιά έχουν γεννηθεί στις δομές, άλλα είναι ανιθαγενή, δηλαδή ούτε στις χώρες των γονέων τους θα έχουν δικαιώματα. Πολλά από αυτά βρίσκονται 5, 6 ή 7 χρόνια στην Ελλάδα, μιλούν άριστα Ελληνικά και κάποια από αυτά προετοιμάζονται με την υποστήριξη των εκπαιδευτικών να δώσουν πανελλήνιες. Ολα αυτά, όταν υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις στις δομές. Είναι απαράδεκτο, ντροπιαστικό».