Το αίτημα πρόβαλε ο ειδικός αγορητής του Κόμματος, Χρήστος Κατσώτης, ο οποίος ανέδειξε ότι την ίδια στιγμή που ο λαός πνίγεται και καίγεται, μετρώντας κάθε τόσο νεκρούς και κατεστραμμένο βιος, η προτεραιότητα της κυβέρνησης δεν είναι τα έργα που αφορούν τις ανάγκες του αφού είναι «μη επιλέξιμα» από ΕΕ και αστικό κράτος, αλλά πώς θα συνεχίσει να τροφοδοτεί τον βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας σφαγιάζοντας και άλλα εργασιακά δικαιώματα, βάζοντας ακόμα περισσότερες ζωές σε κίνδυνο. Ερχεται, πατώντας πάνω στο «κακό» που προκαλεί αυτή η βάρβαρη πολιτική, «να νομιμοποιήσει τους πιο σκληρούς όρους εκμετάλλευσης σε βάρος των εργαζομένων που κατάργησαν με τους αγώνες τους από το 1886 και μετά».

Ακρως προκλητική ήταν η απάντηση του υπουργού Εργασίας, Αδ. Γεωργιάδη, αφού «ορθά - κοφτά» ξεκαθάρισε ότι το νομοσχέδιο έρχεται για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων. Το «νομοσχέδιο δεν συμφωνεί με τον κομμουνισμό», ανέφερε ο υπουργός, εξηγώντας ότι «βρισκόμαστε σε καθεστώς ελεύθερης αγοράς», οπότε πρέπει να στηρίζονται οι επενδυτές, δηλαδή τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Σε άλλο σημείο έφτασε να στοχοποιεί απευθείας το ΚΚΕ, λέγοντας ότι το άρθρο 31, το οποίο προβλέπει ποινές φυλάκισης σε όποιον περιφρουρεί την απεργία απέναντι στην απεργοσπασία «φτιάχτηκε για σας, του ΚΚΕ»! Μιλώντας με μένος ενάντια στους εργατικούς αγώνες, ξεκαθάρισε ότι αν δεν χτυπούσαν οι δυνάμεις καταστολής τις απεργίες, «οι επενδυτές θα τα είχαν μαζέψει και θα είχαν φύγει».

Συνέχισε το ίδιο προκλητικά λέγοντας: «Λοιπόν, για να τελειώνουμε, κύριοι του ΚΚΕ: Οποιος πάει και κλείνει την είσοδο», δηλαδή θα περιφρουρεί απεργία, «θα πηγαίνει αυτόφωρο στον εισαγγελέα, τελεία».

Κατά τ' άλλα συνέχισε και χτες να αντιστρέφει την πραγματικότητα λέγοντας ότι το νομοσχέδιο είναι ...υπέρ του εργαζόμενου, και τις ανοησίες όπως ότι «το να έχει ένας εργαζόμενος και δεύτερη εργασία ενισχύει τη διαπραγματευτική του θέση απέναντι στον εργοδότη ο οποίος θα φοβάται μην τον χάσει αφού έχει ανοίξει και δεύτερη πόρτα», ότι τελικά «ενισχύει τη θέση του εργαζόμενου ως αδυνάτου» και ότι ο ίδιος δεν είδε αντιδράσεις από τους εργαζόμενους, την ίδια στιγμή που το απεργιακό κύμα φουσκώνει για την ερχόμενη βδομάδα.

Ομως, πρόκληση απέναντι στους εργαζόμενους αποτέλεσαν οι τοποθετήσεις των εκπροσώπων και των άλλων αστικών κομμάτων. Για παράδειγμα, ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Γαβρίλος, ζήτησε μεν την απόσυρση του νομοσχεδίου όχι για να μην «ξανάρθει», αλλά επειδή «ήταν μικρός ο χρόνος διαβούλευσης» και έτσι «δεν πληροί τις νομιμοποιητικές προϋποθέσεις να έρθει στη Βουλή». Σε μια προσπάθεια να προστατέψει την ΕΕ και την εργοδοσία, χρέωσε τα μέτρα στους «νεοφιλελεύθερους εμπνευστές του Κυρ. Μητσοτάκη», κρύβοντας ότι είναι μέτρα που απαιτούν οι όμιλοι και ο ΣΕΒ. Μάλιστα, εμφάνισε την ΕΕ ως ...«λευκή περιστερά», κατακρίνοντας την κυβέρνηση ότι άργησε να φέρει τις αντεργατικές κοινοτικές Οδηγίες.

Πάνω - κάτω ίδια ήταν και η κριτική του ειδικού αγορητή του ΠΑΣΟΚ, Γ. Μουλκιώτη, λέγοντας ότι η κυβέρνηση «νομοθετεί ως μη όφειλε το 13ωρο», ενώ εξύμνησε την ΕΕ και τις Οδηγίες της που υποτίθεται ότι δεν εφαρμόζει η κυβέρνηση.

Από την Ελληνική Λύση η ειδική αγορήτρια, Μ. Αθανασίου, ανέφερε ότι «σαφώς και δεν είναι κακό» όταν «επικρατούν υγιείς συνθήκες και ανθρώπινες σχέσεις, ο εργαζόμενος να κάνει μεροκάματα σε διαφόρους εργοδότες για να εξασφαλίσει τα προς το ζην».

Από τους «Σπαρτιάτες» ο Π. Δημητριάδης ανέφερε ότι «αν αφορούσε το νομοσχέδιο μόνο την ενσωμάτωση της Οδηγίας θα ήμασταν σύμφωνοι», όταν όλο το νομοσχέδιο απορρέει από τις λεγόμενες «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές» της εκμετάλλευσης, ενώ από τη «Νίκη» η Ασπ. Κουνουπάκη βρήκε ότι δεν και πολύ «χριστιανική» η διάταξη που ανοίγει παραπέρα τη δουλειά τις Κυριακές, ενώ είπε ότι η εφαρμογή της Οδηγίας που περιέχει το νομοσχέδιο συνιστά «αναβάθμιση της προστασίας των εργαζομένων».

Από την Πλεύση Ελευθερίας ο Σπ. Μπιμπίλας είπε ότι «δεν είμαστε αντίθετοι ούτε στην εξεύρεση πιο ευέλικτων και παραγωγικών μορφών εργασίας ούτε στο να παρέχεται η προαιρετική επιλογή σε κάποιους εργαζόμενους εφόσον το επιθυμούν να εργάζονται κάποιες ώρες πέραν του 8ωρου, όμως πάντα στο πλαίσιο των 13 ωρών την ημέρα που ορίζει το ευρωπαϊκό δίκαιο»!

Ο Χρήστος Κατσώτης, καταψηφίζοντας και καταγγέλλοντας το νομοσχέδιο, έθεσε το ερώτημα, αν είναι τελικά τόσο θετικό, όπως λέει η κυβέρνηση, «γιατί το κρατούσε κρυφό προεκλογικά και δεν ανακοίνωνε τότε ότι θα φέρει 13 ώρες δουλειά και ποινικοποίηση απεργίας;».

Επισήμανε ότι το νέο αντεργατικό τερατούργημα αποτελεί δέσμευση της ΝΔ στις παραγγελίες της εργοδοσίας για ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη, καθώς γιγαντώνει την «ευελιξία», την πολλαπλή απασχόληση, οδηγεί στην κατάργηση του πενθήμερου και του διαλείμματος.

Ανέδειξε ότι η κυβέρνηση προσθέτει κι άλλες μορφές στην «ευέλικτη» απασχόληση στις δεκάδες που υπάρχουν ήδη, την ώρα που 2 στις 3 προσλήψεις είναι «ευέλικτες», και συμπληρώνει τις αντιδραστικές διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. «Είστε πρόθυμοι να προωθήσετε τα πιο νοσηρά σχέδια των επιχειρηματικών ομίλων», είπε χαρακτηριστικά ο βουλευτής του ΚΚΕ.

Οπως τόνισε, νομοθετείται η δουλειά για 13 ώρες τη μέρα, 78 ώρες τη βδομάδα, σε πάνω από έναν εργοδότη, παραδεχόμενη έτσι η κυβέρνηση ότι με 800 ευρώ μέσο μισθό και ακρίβεια που τσακίζει κόκαλα, για να ζήσει μια οικογένεια με παιδιά «πρέπει να δουλεύουν και οι δύο γονείς 26 ώρες το 24ωρο»!

Ο Χρ. Κατσώτης κατήγγειλε την κυβέρνηση ότι θέλει να κάμψει κάθε αντίσταση, θέλει να φέρει ό,τι κατάργησαν οι εργάτες της COSCO με τους αγώνες τους, τις κόντρα βάρδιες, την ενημέρωση για δουλειά με SMS. Ενώ με την έμμεση παράταση της δουλειάς μέχρι τα 74 έτη που ψηφίστηκε, σε συνδυασμό με τις εργασιακές συμβάσεις μηδενικού χρόνου, οι εργαζόμενοι μετατρέπονται σε ευέλικτη μηχανή παραγωγής χωρίς δικαιώματα μέχρι τα γεράματα.

«Είναι πραγματικά ντροπή», πρόσθεσε, να είναι ο εργαζόμενος όμηρος, που δεν θα ξέρει αν και πότε θα έχει δουλειά, που δεν θα ξέρει αν και πόσο ελεύθερο χρόνο θα έχει.

Αναφέρθηκε ακόμα στα άρθρα για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας για εργαζόμενους σε βιομηχανίες τροφίμων και εμφιαλωμένων ποτών, για την άρση της υποχρέωσης των επιχειρήσεων να καταγράφουν στο ηλεκτρονικό σύστημα τις τροποποιήσεις στον χρόνο εργασίας, με τη διευθέτηση να γίνεται απλά με εντολή του εργοδότη. Επισήμανε ακόμα τις προβλέψεις για μη καταβολή αποζημίωσης σε περίπτωση που καταγγελθεί η σύμβαση πριν από τους 12 μήνες, την κατάργηση των γιατρών Εργασίας, την ώρα που πληθαίνουν εργατικά «ατυχήματα» και δυστυχήματα και άλλα εκτρωματικά.

Σημείωσε ότι για όλα αυτά η κυβέρνηση θέλει να επιβάλει από πάνω και «σιγή νεκροταφείου», γι' αυτό στο νομοσχέδιο προβλέπονται βαρύτατα πρόστιμα και ποινή φυλάκισης σε όσους εμποδίζουν απεργοσπάστες, επιχειρώντας έτσι «να καταστείλει κάθε φωνή που αντιστέκεται στον εργασιακό όλεθρο».

Ο Χρ. Κατσώτης τόνισε ότι κανένας εργαζόμενος δεν επιτρέπεται να αποδεχθεί αυτό το σχέδιο νόμου, να δείξει ανοχή στη σύγχρονη βαρβαρότητα, ενώ προανήγγειλε την άμεση αγωνιστική απάντηση από τους εργαζόμενους, καλώντας στο σημερινό συλλαλητήριο των συνδικάτων στο Σύνταγμα, αλλά και στην καθολική απεργία που προετοιμάζεται.