...ή ολοκληρωμένη ουσιαστική στήριξη της μητρότητας και των νέων ζευγαριών με πλήρη κάλυψη από το κράτος;
«Αφετηρία της τοποθέτησης του ΚΚΕ είναι η δωρεάν κάλυψη από το κράτος όλων των εξόδων της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, όπως και του οικογενειακού προγραμματισμού, του προγεννητικού ελέγχου, του τοκετού, με την ολόπλευρη στήριξη της νέας μητέρας και του νεογνού, στο πλαίσιο ενός δημόσιου και δωρεάν συστήματος Υγείας, χωρίς καμία επιχειρηματική δράση. Ενα σύστημα Υγείας με έμφαση στην πρόληψη και στηριγμένο σε ένα δίκτυο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας με όλες τις ειδικότητες, ώστε έγκαιρα να αντιμετωπίζονται οι παράγοντες που επιδρούν στη γονιμότητα γυναικών και ανδρών, ανάμεσά τους και οι επιβαρυντικοί παράγοντες των συνθηκών εργασίας, με μέτρα υγείας και ασφάλειας. Τέτοια σύνθετα ζητήματα απαιτούν επιστημονική, κοινωνική έρευνα και φυσικά διεπιστημονική συνεργασία.
Από την αρχή του νόμου ξεκαθαρίζεται ότι σκοπός δεν είναι να υποβοηθήσει τις ανάγκες των γυναικών και των ζευγαριών στην τεκνοποίηση αλλά να υποβοηθήσει τα κέρδη των επιχειρηματικών κολοσσών που έχουν κυριαρχήσει και σε αυτόν τον τομέα, μέσω της παραπέρα ανάπτυξης του αναπαραγωγικού ιατρικού τουρισμού».
Αφού αναφέρθηκε στις συνθήκες εργασίας και ζωής των νέων γυναικών και ζευγαριών επισήμανε: «Αυτά είναι τα αντικειμενικά εμπόδια που επιδρούν στις δημογραφικές εξελίξεις και στην υπογεννητικότητα, μαζί με άλλους οικονομικούς, κοινωνικούς, πολιτιστικούς παράγοντες, οι οποίοι αντανακλώνται στις σχέσεις των δύο φύλων, στις διαπροσωπικές σχέσεις, στις σχέσεις συμβίωσης.
Γι' αυτά τα ζητήματα η σημερινή κυβέρνηση αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις τηρούν σιγήν ιχθύος, γιατί στην πραγματικότητα πρόκειται για τις αντιλαϊκές ακριβώς ράγες της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης και διαχρονικά των κυβερνήσεων που οδηγούν στον κατακερματισμό της κοινωνικής ζωής της γυναίκας, φέρνοντας σε αντιπαράθεση το δικαίωμά της στην εργασία με την κοινωνική ανάγκη προστασίας της μητρότητας και κατ' επέκταση της οικογένειας. Σε τελική ανάλυση, παρουσιάζεται το ζήτημα ατομικής ευθύνης και ικανότητας της γυναίκας η επιλογή ανάμεσα στην επαγγελματική ανέλιξη και στη δημιουργία οικογένειας. Στο πλαίσιο αυτό, άλλωστε, επιχειρηματικοί κολοσσοί στο πρόσφατο παρελθόν επιδοτούσαν την κρυοσυντήρηση των ωαρίων των γυναικών υπαλλήλων τους... Προφανώς κριτήριο δεν ήταν η διευκόλυνση της εργαζόμενης γυναίκας αλλά ο υπολογισμός του οφέλους για τα επιχειρηματικά συμφέροντα, εκτιμώντας με βάση έρευνες ότι οι γυναίκες είναι πιο παραγωγικές όταν δεν τις αποσπούν οι καθημερινές ευθύνες φροντίδας των παιδιών της οικογένειας...».
«Στην Ελλάδα υπάρχει απόλυτη κυριαρχία των ιδιωτικών επιχειρήσεων και σε αυτόν τον τομέα της Υγείας. Από τις περίπου 55 μονάδες ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και τράπεζες κρυοσυντήρησης, μόνο οι 6 εξ αυτών και 5 από τις τράπεζες κρυοσυντήρησης λειτουργούν στα δημόσια νοσοκομεία και από 1 στο Ναυτικό Νοσοκομείο της Αθήνας. Βέβαια, και σε αυτές τις υπηρεσίες των δημόσιων νοσοκομείων δεν υπάρχουν το αναγκαίο επιστημονικό προσωπικό όλων των ειδικοτήτων, ο απαραίτητος εξοπλισμός για τις αναγκαίες διαγνωστικές, προληπτικές εξετάσεις και τον προγεννητικό έλεγχο, οι οποίες πρέπει να γίνονται σε καθορισμένη ημερομηνία. Το αποτέλεσμα είναι η γυναίκα, το νέο ζευγάρι να αναγκάζονται να απευθύνονται και να τις χρυσοπληρώνουν στα ιδιωτικά μεγαθήρια της Υγείας. Αντίστοιχα, στις διατάξεις δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για το δυσβάσταχτο κόστος για τις υπηρεσίες της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, όταν είναι γνωστό ότι οι γυναίκες, τα ζευγάρια ακριβοπληρώνουν τις σχετικές διαδικασίες...
Η κυβέρνηση κυρίως επιδιώκει να ενισχυθεί παραπέρα η ανάπτυξη του ιατρικού τουρισμού. Με αυτό το κριτήριο προωθείται κυρίως και η πολυδιαφημισμένη αύξηση του επιτρεπτού ορίου ηλικίας της γυναίκας στα 54 έτη, αφού είχε ήδη επιμηκυνθεί από τα 50 στα 52. Χαρακτηριστικά, η Εθνική Αρχή Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής αναφέρει ότι "...η αύξηση του ανώτερου επιτρεπόμενου ορίου ηλικίας για να υποβληθεί μια γυναίκα στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή... καθιστά το περιβάλλον στην Ελλάδα εξαιρετικά φιλικό για τα υπογόνιμα ζευγάρια που ταξιδεύουν στην πατρίδα μας, και με δεδομένο το ότι το νομοθετικό πλαίσιο στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες αποκλείει από τις θεραπείες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας των 45 ετών". Αναδεικνύεται περίτρανα πως ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους της Υγείας των διαφόρων ευρωπαϊκών χωρών υπερβαίνει ακόμα και το επιστημονικό κριτήριο και τη διεπιστημονική συνεργασία. Ετσι, η κρυοσυντήρηση για κοινωνικούς λόγους μετατρέπεται σε ένα ακόμα πεδίο κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους, οι οποίοι εγκωμιάζουν το υπό συζήτηση νομοσχέδιο.
Ταυτόχρονα, σε ό,τι αφορά την επέκταση του ορίου ηλικίας των γυναικών, τέτοια σύνθετα ζητήματα δεν μπορούν να επιλύονται με οριζόντια νομοθετικά μέτρα, αλλά χρειάζεται η επιστημονική συνεργασία και εξειδικευμένη προσέγγιση... Εγείρονται σοβαρά ζητήματα αναφορικά με την ασφάλεια της υπερόψιμης (πάνω από την ηλικία των 45 ετών) εγκυμοσύνης, γιατί όσο μεγαλύτερη είναι η ηλικία της εγκύου τόσο μεγαλύτεροι είναι οι κίνδυνοι για την υγεία τόσο της ίδιας - ακόμη και τη ζωή της - όσο και του εμβρύου, του νεογνού. Σε άλλες χώρες, η ευθύνη για την αποδοχή της όποιας ηλικίας της γυναίκας που πρόκειται να υποβληθεί σε εξωσωματική γονιμοποίηση ανήκει στον γιατρό, που παίρνει την απόφασή του σύμφωνα με το επιτρεπτό της συνολικής εικόνας της υγείας της γυναίκας. Επίσης, μια σειρά από ζητήματα που αφορούν τις επιπτώσεις στην ομαλή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών γονέων μεγάλης ηλικίας ακόμα μελετώνται, αλλά η κυβέρνηση όλα αυτά για μια ακόμη φορά τα θυσιάζει στον βωμό της ενίσχυσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας στον χώρο της Υγείας. Αν λάβει μάλιστα κανείς υπόψη του την παντελή απουσία προγραμμάτων οικογενειακού προγραμματισμού, έγκυρης, επίσημης, υπεύθυνης ενημέρωσης των γυναικών που θέλουν να τεκνοποιήσουν, πρόκειται για μια ακόμα περίπτωση εμπορίου ελπίδας.
Αντίστοιχα, η επιδίωξη να λυθούν ζητήματα των παράνομων συναλλαγών μεταξύ του δότη και του λήπτη, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, δεν αντιμετωπίζεται μέσω της νέας διάταξης. Απλώς η Μονάδα Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής παίζει τον ρόλο του μεσολαβητή. Αν ήταν δωρεάν όλη η διαδικασία αποκλειστικά από δημόσια νοσοκομεία, δεν θα εγείρονταν τέτοια ζητήματα. Ομως, η όλη διαδικασία λήψης και κρυοσυντήρησης γενετικού υλικού δότη ή δότριας γίνεται, στο πλαίσιο της κυριαρχίας του εμπορευματοποιημένου συστήματος Υγείας, και στον τομέα της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Σε αυτό το έδαφος, ιδιωτικοποιούνται ακόμα και υπηρεσίες - λειτουργίες της Εθνικής Αρχής με τη διαδικασία της ανάθεσης του έργου, στο όνομα της υποστελέχωσης της υπηρεσίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για το επιστημονικό έργο. Νομιμοποιείται η δυνατότητα της Αρχής να δέχεται χορηγίες από ιδιώτες και ιδιωτικά κοινωφελή ιδρύματα και να συνάπτουν συμβάσεις προμήθειας αγαθών, παροχής υπηρεσιών και άλλα πολλά. Η πρόβλεψη για την εξαίρεση των μονάδων ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και των τραπεζών κρυοσυντήρησης, καθώς και των προσώπων που ασκούν εκτελεστικές αρμοδιότητες σε αυτές κατά τον χρόνο που τις ασκούν είναι προσχηματική.
Επίσης, προβληματική είναι η διαδικασία για την παρένθετη μητρότητα, με βάση τη διάταξη που προβλέπει ότι ο τρόπος και η διαδικασία ανεύρεσης παρένθετης μητέρας ανάγονται σε υπόθεση της Εθνικής Αρχής Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής. Ετσι λοιπόν αίρονται οι όποιες νομοθετικές ασφαλιστικές δικλίδες, που έθεταν έστω κάποια εμπόδια στην ακραία μορφή εμπορευματοποίησης του γυναικείου σώματος μέσω της παρένθετης μητρότητας...
Αντίστοιχα, το δικαίωμα του ατόμου να προχωρά σε κρυοσυντήρηση του μη γονιμοποιημένου γενετικού υλικού χωρίς τη συναίνεση του συζύγου ή του προσώπου με το οποίο έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, που υποτίθεται ότι επιδιώκεται η άρση κραυγαλέων αναχρονισμών στον νόμο σε βάρος της γυναίκας... στην πράξη δεν επιλύει τα ζητήματα της ουσιαστικής συνεννόησης του ζευγαριού. Αυτά εξάλλου χρειάζονται δωρεάν υπηρεσίες συμβουλευτικής ζεύγους και δεν λύνονται με ραβασάκια από τις μονάδες ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής...
Σε σχέση με τα ζητήματα αλλαγής των χαρακτηριστικών φύλων ανήλικων, intersex ατόμων. Οι διατάξεις του νομοσχεδίου που προτείνονται δεν εξασφαλίζουν τη δωρεάν, ολόπλευρη, επιστημονική, κοινωνική στήριξη των intersex ανθρώπων, με διεπιστημονική συνεργασία, από την πρώτη στιγμή της γέννησής τους και όχι μόνο ενόψει συγκεκριμένων ιατρικών πράξεων και θεραπειών. Ενώ αντίστοιχη κοινωνική στήριξη χρειάζονται και οι γονείς από την πρώτη μέρα γέννησης του παιδιού και όχι όταν φτάσει στο 15ο έτος ηλικίας. Αυτό άλλωστε επισημαίνεται και από τους εκπροσώπους των intersex και των οικογενειών τους.
Σε αυτό το πλαίσιο θα έπρεπε να προβλέπονται αντίστοιχες, εξειδικευμένες δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες και υποδομές, με αντίστοιχη επιστημονική κοινωνική έρευνα για τα intersex άτομα στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, η διεπιστημονική στήριξη θα έπρεπε να στηρίζεται στη συνεργασία παιδιάτρων, ενδοκρινολόγων, ουρολόγων, χειρουργών, γενικών παθολόγων, παιδοψυχίατρων, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών με αντίστοιχη ειδίκευση.
Αυτές είναι οι προϋποθέσεις για να στηρίζεται με ουσιαστικό τρόπο η ατομική απόφαση κάθε intersex παιδιού με ελεύθερη συναίνεση να προχωρήσει στην ολική ή μερική αλλαγή των χαρακτηριστικών φύλου, χωρίς να υφίσταται τραυματικές εμπειρίες, τόσο το ίδιο όσο και η οικογένειά του. Αυτές είναι οι προϋποθέσεις ώστε και η απόφαση του ειρηνοδικείου να στηρίζεται στην αντίστοιχη γνωμάτευση με κριτήριο το συμφέρον του παιδιού.
Αντίστοιχη επιστημονική, κοινωνική στήριξη, βεβαίως, χρειάζεται και σε όλη την πορεία της ζωής ενός intersex ανθρώπου, ακόμη και μετά την ενηλικίωση. Συνεπώς, η γνωμάτευση της διεπιστημονικής επιτροπής είναι αναγκαία και μετά την ηλικία των 15 ετών, ώστε να διασφαλίζονται όλες οι ασφαλιστικές δικλίδες για την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών...
Απέναντι στις κυβερνητικές "καινοτομίες", που παρουσιάζονται μάλιστα προκλητικά και ως ρυθμίσεις που διασφαλίζουν τα δικαιώματα των γυναικών, απάντηση είναι η απαίτηση για μέτρα ουσιαστικής στήριξης και προστασίας της μητρότητας, ενίσχυσης των νέων ζευγαριών, διεκδίκηση για πλήρη κάλυψη από το κράτος όλων των εξόδων του προγεννητικού ελέγχου, της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, του τοκετού και άλλα μέτρα».