Σε αυτό το φόντο, και ενώ βρισκόμαστε στη μέση του καλοκαιριού, οι διακοπές και η αναψυχή για πολλούς αποτελούν άπιαστο όνειρο, εξαιτίας του στραγγισμένου λαϊκού εισοδήματος αλλά και του αυξημένου κόστους μετακίνησης και διαμονής.

Και ενώ οι μισοί σχεδόν εργαζόμενοι δεν έχουν τη δυνατότητα ούτε για μία μέρα διακοπές, ενώ η συντριπτική τους πλειοψηφία αποκλείεται ακόμα κι απ' αυτά τα πετσοκομμένα προγράμματα «κοινωνικού τουρισμού», το πολυδιαφημισμένο «τουριστικό προϊόν» δεν μένει ...αδιάθετο. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι θησαυρίζουν, ο διακηρυγμένος στόχος για προσέλκυση της «τουριστικής ελίτ», που απευθύνεται στα μεγάλα πορτοφόλια, επιτυγχάνεται, και έτσι τα κέρδη τους φέτος κινούνται ήδη σε «υψηλές πτήσεις».

Μόνο που όλα τα παραπάνω έχουν το ...τίμημά τους: Από τη μία έχουν ως προϋπόθεση τον μαζικό αποκλεισμό του λαού από φθηνό και ποιοτικό τουρισμό, αφού όλες οι υποδομές προσαρμόζονται σε αυτήν τη στρατηγική. Και από την άλλη «απαιτούν» ένα εργατικό δυναμικό στον κλάδο ξεζουμισμένο, δίχως τα στοιχειώδη εργατικά δικαιώματα. Που θα δουλεύει για 6 μήνες ήλιο με ήλιο, δίχως ωράρια, δίχως ΣΣΕ κ.ο.κ. Αυτό το πλαίσιο έχουν διαμορφώσει όλες οι κυβερνήσεις, με πιο χαρακτηριστικό τελευταίο παράδειγμα την προσπάθεια από τη ΝΔ να επιβάλει την 6ήμερη εργασία στον Επισιτισμό, κατά παρέκκλιση ακόμα και από τη ΣΣΕ που η ίδια κήρυξε «υποχρεωτική» πριν από λίγες μέρες.

Η αντιφατική αυτή εικόνα, που αποτυπώνει από τη μία τα ρεκόρ των εισπράξεων και των κερδών για τους επιχειρηματικούς ομίλους και από την άλλη την αδυναμία των λαϊκών νοικοκυριών να κάνουν διακοπές, αναδεικνύει ότι το καπιταλιστικό «τουριστικό θαύμα» δεν συναντιέται πουθενά με τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες.

Στις σελίδες του αφιερώματος του «Ριζοσπάστη» περιλαμβάνονται μερικά από τα στοιχεία που αποτυπώνουν αυτήν τη μεγάλη αντίφαση. Επίσης, το φυλλάδιο με το οποίο οι Οργανώσεις του ΚΚΕ απευθύνονται πλατιά στον λαό, καλώντας τον να κάνει υπόθεσή του την πάλη για το καθολικό δικαίωμα στην αναψυχή και στην ξεκούραση, αλλά και αρθρογραφία που ξεσκεπάζει τα αντιδραστικά επιχειρήματα της κυβέρνησης και των αστικών επιτελείων. Τέλος, περιλαμβάνεται ομιλία στελέχους του Κόμματος σε πολιτική σύσκεψη με συνδικαλιστές του κλάδου, όπου αποτυπώνονται πλευρές της σημαντικής πείρας από εργατικούς αγώνες που είναι σε εξέλιξη.

Η ικανοποίηση αυτής της ανάγκης γίνεται ακόμα πιο δύσκολη στο φόντο της τεράστιας ακρίβειας και της ενεργειακής φτώχειας που μαστίζει τις λαϊκές οικογένειες.

Τα πρώτα στοιχεία για τη φετινή τουριστική κίνηση δείχνουν ότι το 2022 οι εισπράξεις θα φτάσουν τα 20 δισ. ξεπερνώντας τις αντίστοιχες του 2019, που ήταν «χρονιά - ορόσημο» για τον ελληνικό τουρισμό.

Οι έρευνες, ωστόσο, δείχνουν ότι 1 στους 2 Ελληνες το 2022 δεν θα πάει διακοπές, ενώ και ένα μεγάλο τμήμα όσων πάνε διακοπές θα πάνε λιγότερες μέρες.

Από το 2013 έως το 2018:

-- τουριστική έκρηξη στην Ελλάδα

-- μείωση του λεγόμενου εσωτερικού τουρισμού

Στην Ελλάδα των ρεκόρ αφίξεων και κερδοφορίας για τους μεγάλους ξενοδοχειακούς ομίλους και τους tour operators, των νησιών - διεθνών προορισμών, οι εργαζόμενοι πρέπει να «κόβουν» από παντού για να πάνε μια κοντινή εκδρομή, ενώ οι εργαζόμενοι του κλάδου «στύβονται» κάθε μέρα για μισθούς πείνας και έχοντας κάθε χρόνο ραντεβού με την ανεργία.

Είναι ελάχιστες οι εργατικές και λαϊκές οικογένειες που μπορούν να κάνουν πολυήμερες διακοπές σε ποιοτικά καταλύματα, που έχουν πρόσβαση σε υποδομές πολιτισμού, σε μουσεία, σε προορισμούς φυσικού κάλλους, ψυχαγωγίας, αλλά και σε ελεύθερες παραλίες.

Τα διόδια και τα εισιτήρια σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς κάνουν απλησίαστη τη μετακίνηση των εργαζομένων.

Αντίστοιχα, οι αυξήσεις στις τιμές των δωματίων, οι αυξήσεις στις χρεώσεις στις παραλίες, στα τρόφιμα και στις τιμές στα εστιατόρια έχουν εκτοξεύσει στα ύψη το κόστος των διακοπών.

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση, ως... επιβράβευση και με την προτροπή του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων αστικών κομμάτων, μπουκώνει τους εφοπλιστές της ακτοπλοΐας με «ζεστό» χρήμα, εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, που αφορούν επιδοτήσεις για τις «άγονες γραμμές», οικονομικές ενισχύσεις λόγω πανδημίας κ.ο.κ.

Για ποιον λοιπόν είναι φτιαγμένα τα τεράστια τουριστικά θέρετρα;

Ποιος απολαμβάνει την πολυδιαφημισμένη «Αθηναϊκή Ριβιέρα», τα ξενοδοχεία - μεγαθήρια που σπέρνονται στους τουριστικούς προορισμούς;

Για ποιον φτιάχνονται οι προβλήτες της κρουαζιέρας και οι μαρίνες;

Για ποιον «χτίζουν» οι εφοπλιστές τα βαπόρια;

Ποιον αφορούν τα πανηγύρια για την «εξωστρέφεια» του τουριστικού προϊόντος, για τα ρεκόρ κερδοφορίας από τον τουρισμό;

Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι για τον λαό, καμιά σχέση δεν έχουν με τις ανάγκες του για απρόσκοπτη πρόσβαση σε ποιοτικό τουρισμό, για το δικαίωμά του στην αναψυχή. Είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα της κερδοφορίας των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό.

-- Γι' αυτό, στα ίδια νησιά που «φυτρώνουν» τα 5άστερα σαν τα μανιτάρια, δεν «φυτρώνουν» υποδομές Υγείας, Πολιτικής Προστασίας, Αθλησης, Πολιτισμού για τον λαό και τη νεολαία της περιοχής.

-- Γι' αυτό, στα ίδια νησιά που τα ρεκόρ αφίξεων από το εξωτερικό σπάνε το ένα μετά το άλλο, οι εργαζόμενοι στον τουρισμό ζουν και δουλεύουν σε όλο και χειρότερες συνθήκες.

Τα κέρδη των ομίλων του τουρισμού και των μεταφορών, που όλες οι κυβερνήσεις διαφημίζουν τη «βαριά βιομηχανία», υψώνουν τείχη στον εργαζόμενο λαό, του στερούν τη δυνατότητα να απολαύσει τις ομορφιές του τόπου του. Αυτοί και τα κέρδη τους καταφέρνουν το... ακατόρθωτο: Ο λαός να μην μπορεί να χαρεί το πιο πολυδιαφημισμένο καλοκαίρι του κόσμου. Οι εργαζόμενοι που όλο τον χρόνο ξεπατώνονται, που κυνηγούν το μεροκάματο, που αναμετρώνται με την ανασφάλεια, να φτάνει η μέρα των ολιγοήμερων διακοπών για να «γεμίσουν τις μπαταρίες τους» και να μην έχουν τη δυνατότητα ούτε γι' αυτό.

Τι έχει να λαμβάνει λοιπόν ο λαός από αυτό το καπιταλιστικό τουριστικό «υπερθαύμα»;

• Αποκλεισμούς από την αναψυχή
• Υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος
• Πανάκριβες ολιγοήμερες διακοπές

Καμιά ουσιαστική συμβολή στην ικανοποίηση της λαϊκής ανάγκης για τουρισμό δεν έχουν τα επιδοτούμενα προγράμματα της κυβέρνησης. Ο «κοινωνικός τουρισμός» αφορά μόλις 300.000 δικαιούχους και το πρόγραμμα «τουρισμός για όλους» άλλους 200.000 δικαιούχους. Το συνολικό «κόστος» και για τα δύο προγράμματα είναι μόλις 65 εκατ. ευρώ, ενώ το 2011 το κονδύλι μόνο για τον κοινωνικό τουρισμό ήταν 62,5 εκατ. ευρώ. Παράλληλα, ο «κοινωνικός τουρισμός» αφορά περιόδους «εκτός σεζόν», που είναι απαγορευτικές για χιλιάδες εργαζόμενους και εργαζόμενες.

Ακόμα κι αυτά τα προγράμματα ένα σημαντικό τμήμα των δικαιούχων δεν καταφέρνει να τα αξιοποιήσει, καθώς απαιτούν «συμμετοχή» που ειδικά φέτος με την ακρίβεια δεν περισσεύει, ενώ ήδη φτάνουμε στα μέσα του Ιούλη και δεν έχουν ανακοινωθεί οι «δικαιούχοι», ώστε να προγραμματίσουν άδειες, εισιτήρια κ.ο.κ.

Αυτό το ζωτικό δικαίωμα, που αφορά την ίδια την αναπλήρωση της εργατικής δύναμης, υπερασπίζεται το ΚΚΕ.

Για το ΚΚΕ, ο τουρισμός είναι ανθρώπινη ανάγκη, θα έπρεπε να είναι καθολικό λαϊκό δικαίωμα και όχι πανάκριβο εμπόρευμα. Το ΚΚΕ αντιμετωπίζει τον τουρισμό και την αναψυχή ως κατοχυρωμένο δικαίωμα για όλους τους εργαζόμενους, θεμελιωμένο πάνω σε έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, της σοσιαλιστικής οικονομίας, στην οποία τα μέσα παραγωγής, ο πλούτος που παράγεται θα είναι κοινωνική - λαϊκή περιουσία.

Τέτοιου είδους δικαιώματα κατέκτησαν οι εργαζόμενοι στις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης τον 20ό αιώνα. Οι εργάτες και οι εργάτριες, οι οικογένειές τους, τα παιδιά και οι έφηβοι είχαν διασφαλισμένο το δικαίωμα στην ξεκούραση και την αναψυχή, σε οργανωμένες υποδομές του εργατικού κράτους.

Είναι χαρακτηριστικά τα εξής στοιχεία από τις κατακτήσεις που κατάφερε η εργατική τάξη εκεί που πήρε την εξουσία, όπως στη Σοβιετική Ενωση:

-- Οι εργάτες είχαν καταφέρει στα μέσα του περασμένου αιώνα να έχουν ελεύθερες μέρες μέσα στην εβδομάδα για ανάπαυση, καθώς και ελεύθερο χρόνο κάθε μέρα.

-- Υπήρχε δίκτυο πολιτιστικών ιδρυμάτων, κατασκηνώσεις νέων, τουριστικά κέντρα, εξοχικά. Απόδειξη ότι μπορεί να υπάρξει ικανοποίηση του λαϊκού δικαιώματος των διακοπών, της αναψυχής όταν φύγει από τη μέση η εμπορευματοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών από το εκμεταλλευτικό σύστημα.

-- Υπήρχαν 13.141 κέντρα διακοπών στην ΕΣΣΔ όπου μπορούσε κάποιος να μείνει 24-26 μέρες τον χρόνο. Η ανάπαυση συνδυαζόταν με ιατρική περίθαλψη όταν χρειαζόταν.

-- Υπήρχαν σπίτια ανάπαυσης, τουριστικοί ξενώνες και άλλες υποδομές, για τις οποίες το ποσό που πλήρωναν οι εργαζόμενοι ήταν ελάχιστο, ενώ ένα μεγάλο μέρος καλυπτόταν από το εργατικό σωματείο, τα ιδρύματα Κοινωνικής Ασφάλισης ή τους δημόσιους οργανισμούς.

Με αυτόν τον τρόπο το εργατικό κράτος εξασφάλιζε αναψυχή, περίθαλψη, άσκηση, ψυχαγωγία και ξεκούραση για δεκάδες εκατομμύρια εργαζομένων, παιδιών, εφήβων, φοιτητών. Αν όλα αυτά τα κατοχύρωσε ο σοσιαλισμός πριν από 5 δεκαετίες, η εργατική εξουσία σήμερα μπορεί να κατοχυρώσει πολλά περισσότερα!

Η ολόπλευρη ικανοποίηση των αναγκών του λαού δεν μπορεί να συμβαδίσει με την καπιταλιστική οικονομία που «ζει και αναπνέει» για τα κέρδη των λίγων.

Οι εργαζόμενοι με τη δική τους οργάνωση και πάλη, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, μπορούν να ανοίξουν τον δρόμο για ριζικές ανατροπές, ενάντια στο σύστημα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, την εξουσία των μονοπωλίων και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Το ΚΚΕ τεκμηριώνει στο Πρόγραμμά του ότι ο λαός μπορεί να ζήσει πολύ καλύτερα με βάση τις δυνατότητες του σήμερα. Μόνο η εργατική - λαϊκή εξουσία μπορεί να εξασφαλίσει τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, μόνο η νέα σοσιαλιστική οικονομική και κοινωνική οργάνωση, ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός στη βάση της κοινωνικής ιδιοκτησίας μπορεί να εξασφαλίσει ότι οι τεράστιες δυνατότητες της εποχής μας θα υπηρετήσουν τον εργαζόμενο άνθρωπο, τις σύγχρονες ανάγκες του λαού για δουλειά, Υγεία, για διακοπές και αναψυχή, για ειρήνη και συνεργασία με όλους τους λαούς.

Σ' αυτόν τον δρόμο μπορούν να ενισχυθούν σήμερα ακόμα περισσότερο οι αγωνιστικές διεκδικήσεις των εργαζομένων, των σωματείων, των φορέων του λαϊκού κινήματος για:

-- Μείωση κατά 50% της τιμής των εισιτηρίων και των ναύλων, χωρίς να δοθούν νέες επιδοτήσεις και προνόμια στους εφοπλιστές.

-- Δωρεάν μετακινήσεις για ανέργους, φοιτητές, στρατευμένους, ΑμεΑ, χρονίως πάσχοντες. Μειωμένα εισιτήρια για συνταξιούχους, αναπληρωτές, πολύτεκνους κ.ά.

-- Συχνή σύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική χώρα και μεταξύ τους, με πλοία σύγχρονα και ασφαλή και με ναυτεργάτες με πλήρη εργασιακά, κοινωνικοασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.

-- Να ξεκινήσουν όλα τα προγράμματα που καταργήθηκαν, να διευρυνθούν τα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού.

-- Κατάργηση των φόρων στα καύσιμα, της ρήτρας αναπροσαρμογής και των «πράσινων» χαρατσιών στο ηλεκτρικό ρεύμα.

-- Επαναφορά του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ σε όλα τα νησιά κατά 50%. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, στα εφόδια αγροτών και κτηνοτρόφων, διαγραφή των χρεών τους.

Η συμπόρευση και η ενίσχυση του ΚΚΕ παντού, στους τόπους δουλειάς, στους αγώνες και τις εκλογές είναι συμβολή στον αγώνα για τις λαϊκές ανάγκες σήμερα, αλλά κυρίως για την προοπτική, για τη μόνη διέξοδο υπέρ του λαού.

MotionTeam

Είναι τουλάχιστον πρόκληση για τη Σύρο, που απέχει 3 ώρες από τον Πειραιά, τα εισιτήρια στην οικονομική θέση να έχουν εκτοξευτεί στα 50,50 ευρώ και για το αυτοκίνητο στα 102,5 ευρώ! Από τα 38 ευρώ πέρσι τον Αύγουστο πήγε τον Ιούνη στα 47 ευρώ (αύξηση 23,68% ευρώ). Το αυτοκίνητο από τα 78 πήγε στα 95,50 ευρώ (αύξηση 22,4%). Για να φτάσουν από την 1η Ιούλη στα παραπάνω εξωφρενικά ποσά και να σημειώσουν αύξηση 32,8%! Πλέον μία 4μελής οικογένεια για να πάει και να γυρίσει στη Σύρο, χρειάζεται 404 ευρώ. Ενώ αν πάρει και αυτοκίνητο θα πρέπει να καταβάλει 609 ευρώ!

Από Πειραιά για Ικαρία μετ' επιστροφής, για το 8ωρο ταξίδι στο κατάστρωμα (την πλαστική καρέκλα), μία 4μελής οικογένεια χωρίς αυτοκίνητο θα πρέπει να δώσει 468 ευρώ. Με το αυτοκίνητο θα πρέπει να καταβάλει 712 ευρώ! Σημειώνεται ότι από πέρσι το καλοκαίρι η συνολική αύξηση ανέρχεται στο 48,1%!

MotionTeam

Ομως, αν προκαλούν ζαλάδα οι τιμές των εισιτηρίων το ίδιο ζαλίζουν και τα ποσά του «ζεστού» χρήματος που συνεχίζουν να τσεπώνουν οι εφοπλιστές με την ...ευγενή προσφορά της κυβέρνησης, με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ να ζητάνε να τους δοθούν και άλλα. Από την αρχή του χρόνου η κυβέρνηση έχει προσφέρει στους ...αναξιοπαθούντες εφοπλιστές, από τη λεηλασία του λαού που υποφέρει, 85 εκατ. ευρώ. Για τη νέα δρομολογιακή περίοδο, τους έχει ήδη εξασφαλίσει άλλα 138 εκατ. ευρώ για την επιδότηση των «άγονων» γραμμών. Αντίστοιχο κονδύλι για τις «άγονες» είχαν εισπράξει οι εφοπλιστές και πέρυσι. Στα ποσά αυτά δεν συμπεριλαμβάνονται βέβαια τα πάνω από 90 εκατ. ευρώ που τσέπωσαν οι εφοπλιστές ως στήριξη για την πανδημία - καθώς η κυβέρνηση τους είχε εντάξει στις επιχειρήσεις που επλήγησαν - κ.λπ. Συνολικά δηλαδή πάνω από 300 εκατομμύρια...

Επιπλέον, την ίδια στιγμή που οι εφοπλιστές επιβάλλουν την 4η κατά σειρά αύξηση από τον περασμένο Αύγουστο στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ στις 23 Ιούνη στη Βουλή τούς επιβράβευσαν από πάνω, συμφωνώντας ότι δεν τους φτάνουν τα εκατομμύρια που τσεπώνουν ως επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις και προνόμια και θα πρέπει να τους δοθούν κι άλλα.

Συγκεκριμένα, από κοινού έσπευσαν να υπερψηφίσουν την κωδικοποίηση της νομοθεσίας για τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες από το 2001, που ενσωματώθηκε στο ελληνικό Δίκαιο με τον νόμο 2932/2001 του ΠΑΣΟΚ ο κανονισμός 3577/92 για την «απελευθέρωση» των εσωτερικών θαλάσσιων συγκοινωνιών (άρση του καμποτάζ), μέχρι και τώρα.

Η συζήτηση ήταν αποκαλυπτική, καθώς όλα τα αστικά κόμματα «σφάχτηκαν στην ποδιά των εφοπλιστών» για να δείξουν πόσο πρόθυμοι είναι να εξυπηρετήσουν την κερδοφορία τους, πετώντας μάλιστα στην άκρη κάθε πρόσχημα.

Ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, Ανδ. Μιχαηλίδης, ζήτησε τα ρέστα από την κυβέρνηση για ποιον λόγο το υπουργείο ακόμα «χρωστάει αρκετά εκατομμύρια στις ακτοπλοϊκές εταιρείες» που ο ΣΥΡΙΖΑ τα έχει προσδιορίσει στα 60 εκατ. Η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ Ν. Γιαννακοπούλου έκανε σαφές ότι το κόμμα της «στοχεύει στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής ναυτιλίας», δηλαδή στην κερδοφορία των εφοπλιστών, και πρότεινε «την αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου», υποστηρίζοντας ότι τα όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα δεν είναι αρκετά.

Απαντώντας ο υπουργός Ναυτιλίας, Γ. Πλακιωτάκης, ανέφερε ότι η κυβέρνηση έφτασε τις επιδοτήσεις στα 138 εκατ. ευρώ, ποσό που θα δοθεί στους εφοπλιστές και το '23 και το '24, χώρια βέβαια τις απευθείας αναθέσεις και άλλα έξτρα «δωράκια», όπως τα πάνω από 90 εκατ. ευρώ που πήραν την περίοδο της πανδημίας, κατά τον υπουργό. Ο ίδιος δεσμεύτηκε και για πακτωλό χρημάτων για την ανανέωση και συγκεκριμένα το «πρασίνισμα» του στόλου, όπως σημείωσε.