Στο Μεζούρλο της Λάρισας θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 17 Οκτώβρη, στις 11 π.μ., η εκδήλωση που οργανώνει η ΚΟ Θεσσαλίας του ΚΚΕ για την αποκάλυψη του Μνημείου Εκτελεσθέντων της περιόδου 1946 - 1950 (ΔΣΕ) και 1941 - 1944, με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δημήτρη Κουτσούμπα. Θα ακολουθήσει μουσικό πρόγραμμα με την Ρίτα Αντωνοπούλου και τον Μανόλη Ανδρουλιδάκη.

Σε αυτόν τον τόπο εκτελέστηκαν, για αδικήματα ανύπαρκτα ή σκηνοθετημένα, τουλάχιστον 500 κομμουνιστές, μαχητές του ΔΣΕ και άλλοι αγωνιστές, την περίοδο 1941 - 1950. Την ώρα που η ένοπλη ταξική σύγκρουση φούντωνε, το αστικό κράτος προσπαθούσε με τη «λευκή τρομοκρατία», τη δράση των φασιστικών συμμοριών, τα έκτακτα στρατοδικεία και με τις εκτελέσεις να κάμψει το φρόνημα, να λυγίσει την ψυχή όλων εκείνων που υπερασπίστηκαν έως το τέλος το δίκιο του λαού.

Εκείνων που πρωτοστάτησαν και μάτωσαν για να δημιουργηθεί και να μεγαλουργήσει το μαζικό ένοπλο ηρωικό κίνημα της Αντίστασης, το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ, η ΕΠΟΝ. Εκείνων που μπροστά στο δίλημμα «υποταγή ή οργάνωση της πάλης και αντεπίθεση» διάλεξαν τον δεύτερο δρόμο και πάλεψαν μέσα από τον ΔΣΕ, κρατώντας ψηλά τη σημαία της κοινωνικής απελευθέρωσης από τα δεσμά της ταξικής εκμετάλλευσης.

Σε αυτό το μέρος, μετά από μια κοπιαστική προσπάθεια δεκάδων μελών και φίλων του Κόμματος και της ΚΝΕ, θα δεσπόζει από την Κυριακή ένα Μνημείο τιμής, μνήμης και περηφάνιας γι' αυτούς που έγραψαν με το αίμα τους αμέτρητες σελίδες στο βιβλίο του αγώνα για να καλυτερέψει η ζωή των ανθρώπων, υπενθυμίζοντας ότι το Κόμμα τραβάει μπροστά, κάτω απ' όλες τις συνθήκες.

Στην εκδήλωση αυτή αναμένεται να βρεθούν άνθρωποι από όλη τη Θεσσαλία και άλλες περιοχές της χώρας, συγγενείς και απόγονοι των εκτελεσμένων, αλλά και νεότεροι που μαθαίνουν και εμπνέονται από την Ιστορία του ΚΚΕ.

Το Μνημείο περιλαμβάνει δύο σχεδόν εγκάρσιους τοίχους, κατασκευασμένους από εμφανές μπετόν. Δεν έχει στην πραγματικότητα «εσωτερικό» και «εξωτερικό» χώρο, κατ' επέκταση οι δύο τοίχοι δεν έχουν εσωτερική και εξωτερική πλευρά. «Κοιτάει» ταυτόχρονα και προς τα μέσα, στον χώρο που οριοθετείται από τους δύο τοίχους, αλλά και προς τα έξω, προς τον δρόμο, για να γίνεται αντιληπτό και να απευθύνεται και στους περαστικούς.

Επιχειρεί με αυτόν τον τρόπο να δηλώσει ότι η συγκεκριμένη μνήμη δεν είναι μόνο υπόθεση των κομμουνιστών αλλά αφορά και απευθύνεται στον εργαζόμενο, στον νεολαίο που κινείται μέσα στην πόλη και μπορεί να μάθει την Ιστορία και τον ηρωισμό των αγώνων της τάξης του.

Ο μακρύς τοίχος που ανεβαίνει εγκάρσια στο λόφο φέρει τις μαρμάρινες πλάκες με τα 481 ονόματα των εκτελεσμένων. Οι πλάκες είναι τοποθετημένες με όψη προς τον χώρο του Μνημείου, ενώ κατά μήκος του τοίχου διαμορφώνεται ένα μονοπάτι με σκληρό δάπεδο και ενδοδαπέδιο φωτισμό, προκειμένου το Μνημείο να είναι επισκέψιμο όλες τις ώρες της μέρας. Ο τοίχος στην πάνω άκρη του «βυθίζεται» τελικά στο λόφο, επιχειρώντας συμβολικά να αποτελέσει μια χειρονομία συνάντησης με τους νεκρούς του Μεζούρλου.

Ο χαμηλότερος τοίχος, που τοποθετείται παράλληλα στον δρόμο, φέρει προς τη μεριά του δρόμου μικρές παράλληλες σχισμές, τόσες όσες και τα ονόματα των νεκρών. Ο περιπατητής του λόφου θα μπορεί έτσι να αντιληφθεί ότι δεν πρόκειται για έναν τοίχο περίφραξης, αλλά για ένα στοιχείο με συμβολικό περιεχόμενο, μέρος μιας συνολικότερης αρχιτεκτονικής και μνημονικής σύνθεσης.

Κατά τις βραδινές ώρες, ορισμένες από τις σχισμές θα φωτίζονται γραμμικά, τονίζοντας την αίσθηση της πορείας και της κίνησης, προσελκύοντας και τον βραδινό επισκέπτη να ανακαλύψει τον χώρο, να εισέλθει στον ιστορικό τόπο.

Από την αρχική αρχιτεκτονική και τοπιακή μελέτη, που έκανε η Κέλλυ Παπαϊωάννου, εξελίχθηκαν διάφορα συνθετικά στοιχεία, με την παρέμβαση και τη συμβολή και άλλων αρχιτεκτόνων, καθώς και του γλύπτη Αντώνη Μυρωδιά, που φιλοτέχνησε και το Μνημείο του ΚΚΕ στη Γυάρο. Ετσι, οι δύο μεταλλικές φιγούρες που πλαισιώνουν την κεντρική είσοδο του μνημειακού χώρου ανασχεδιάστηκαν, με νέες πιο πλαστικές φόρμες, που ενισχύουν το συμβολικό και πραγματολογικό ταυτόχρονα στοιχείο.

Η μια από τις δύο φιγούρες αναπαριστά με μια έντονα γλυπτική μορφή τον νεκρό ήρωα, δηλώνοντας ταυτόχρονα το στοιχείο της ανάτασης, το γεγονός ότι η θυσία τους δεν σηματοδοτεί μόνο το τετελεσμένο του θανάτου αλλά, κυρίως, τη συνέχεια και τη νέα πνοή, τη δυναμική της ταξικής πάλης. Η άλλη φιγούρα είναι η όρθια φιγούρα του αντάρτη που συνεχίζει, που υποδέχεται τον επισκέπτη με τη στιβαρή θωριά του συνειδητοποιημένου και αποφασισμένου αγωνιστή.

Προστίθεται επιπλέον μια 3η μεταλλική φόρμα, στον άξονα του διαδρόμου με τις μαρμάρινες πλάκες και στο τέλος αυτού, η οποία συμβολικά και γεωμετρικά συνδέει και ολοκληρώνει συνθετικά τις μεταλλικές μορφές.

Οπως μας είπε η Ρίτα Αντωνοπούλου,«πάντα η συγκίνηση είναι μεγάλη όταν υπάρχει τέτοια ιστορία από πίσω από μια εκδήλωση. Αυτό μας φορτίζει πολύ αλλά αυτή είναι και η υπέροχη λειτουργία που έρχεται να υπηρετήσει το τραγούδι που αγαπάμε. Ολα περνάνε και λυτρώνονται μέσα από αυτό. Λαμβάνοντας υπόψη τον λόγο της συναυλίας και την ιστορία του τόπου αυτού, αποφασίσαμε να κινηθούμε σε ρεπερτόριο πολιτικής χροιάς, επιλέγοντας τραγούδια που έχουν στιγματίσει την πορεία των Ελλήνων μέσα σε όλες τις δύσκολες κοινωνικοπολιτικές συγκυρίες. Θεοδωράκης, Μικρούτσικος και αντάρτικα θα είναι ο βασικός μας κορμός. Είναι κάτι που το γνωρίζουμε καλά με τον Μανόλη Ανδρουλιδάκη, οπότε θα έρθουμε κοντά σας με χαρά και δύναμη να ενώσουμε τις φωνές μας και τις καρδιές μας».

Από την πλευρά του, ο Μανόλης Ανδρουλιδάκης επισημαίνει: «Είναι συγκλονιστικό να βρίσκεσαι σε τόπους τόσο ηρωικούς. Οφείλουμε να κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη όσων έπεσαν, πιστοί στην ιδεολογία τους και το όραμα για έναν καλύτερο κόσμο. Η αποφασιστικότητά τους και το πανανθρώπινο όραμά τους είναι ιδιαίτερα επίκαιρο στους δύσκολους καιρούς που περνάμε, καθώς οι απάνθρωποι ιμπεριαλιστές, η πλουτοκρατία και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, αγωνιώντας για το μέλλον που τους επιφυλάσσουν οι λαοί, υποθάλπουν ξανά τον φασισμό και διαγκωνίζονται στην προσπάθεια για στέρηση βασικών αγαθών για τον καθημερινό άνθρωπο.

Ελάχιστη προσφορά, λοιπόν, και ιδιαίτερα τιμητική η συμμετοχή στην ιστορική στιγμή των εγκαινίων του Μνημείου του λόφου του Μεζούρλου, με την καταλυτική παρουσία, μάλιστα, των μπροστάρηδων των λαϊκών αγώνων κομμουνιστών. Θα ακουστούν τραγούδια ταιριαστά με την περίσταση και τον τόπο. Πρόκειται για έργα που αγαπάμε ιδιαίτερα και ανήκουν στους σημαντικούς δημιουργούς που έγραψαν ιστορία με τον (πολιτικό) λόγο και τη μουσική τους. Ανάμεσά τους κάποια εμβληματικά αντάρτικα. Γι' αυτό το σπουδαίο ρεπερτόριο, θεωρώ ιδανική ερμηνεύτρια την Ρίτα και ευτυχή συνθήκη την παρουσία της στα πολιτιστικά μας πράγματα, όχι μόνο λόγω των αδιαμφισβήτητων τραγουδιστικών της ικανοτήτων, αλλά και γιατί κατανοεί σε βάθος το νόημα των όσων ερμηνεύει».