Το βήμα αυτό, που ήδη γνωρίζει πλατιά απήχηση στους χώρους δουλειάς, στηρίζεται από νέα σωματεία της Αττικής και ξεδιπλώνεται σε όλη την Ελλάδα, επιδιώκουν να το φρενάρουν δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Τέτοιο ρόλο παίζουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και στη διοίκηση της ΠΟΘΑ, την ίδια στιγμή που οι μεγαλοεργοδότες του κλάδου έχουν εξαπολύσει σφοδρή επίθεση στα δικαιώματά μας.
Την άνοιξη, όταν ακόμα ο νόμος Χατζηδάκη ήταν υπό συζήτηση, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στον χώρο του Πολιτισμού καθησύχαζαν τους εργαζόμενους ότι «ο νόμος δεν αφορά τους καλλιτέχνες». Πριν από λίγες μέρες, στα κρατικά θέατρα και ΝΠΔΔ του χώρου κατέφτασαν ΚΥΑ υλοποίησης του νόμου σε σχέση με την απεργία, τα άρθρα 91 - 95 του νόμου. Ετσι, υποχρεώνει πριν από οποιαδήποτε απεργία να υπάρχει διαβούλευση και μόνο αν αυτή είναι «άκαρπη» μπορεί η απεργία να είναι «νόμιμη». Παράλληλα, προβλέπει αυξημένο προσωπικό ασφαλείας, στο 1/3 του προσωπικού.
INTIME NEWS |
Αν ενδιαφέρονται για τη μαζικοποίηση των σωματείων, γιατί το σωματείο του οπτικοακουστικού τομέα (ΕΤΕΚΤ), όπου κυριαρχεί η λογική της πλειοψηφίας της ΠΟΘΑ, εμποδίζει τις εγγραφές όλων των νέων εργαζομένων, βάζοντας αδιανόητες προϋποθέσεις (200 ένσημα 12ης κλάσης ή 900 ένσημα αν κάποιος δεν έχει πτυχίο ειδικότητας!); Ενα τέτοιο σωματείο περιμένει το Facebook για να μαζικοποιηθεί; Ειδικά σε μια περίοδο που δουλεύουν 29 σίριαλ, έναντι των μόλις 4 που έγιναν το 2018-'19, που είναι εκατοντάδες οι νέοι εργαζόμενοι, μένουν όλοι εκτός σωματείου.
Ο κώδικας αυτός είναι ένας κώδικας ασφυκτικού ελέγχου των εργαζομένων και των σπουδαστών Δραματικών Σχολών. Μέσα από τον κώδικα θα επιτηρούνται οι συμπεριφορές των εργαζομένων, έως και οι αναρτήσεις στα ΜΚΔ, με ευθύνη αυτών που έχουν θέσεις εξουσίας στον χώρο, όπως οι καλλιτεχνικοί διευθυντές και οι διοικήσεις. Μάλιστα, αν ψηφιστεί ο κώδικας αυτός, όποιος δεν τον υπογράφει θα οδηγείται ακόμα και στην απόλυση.
Η πλειοψηφία της ΠΟΘΑ από την αρχή της συζήτησης για τους κώδικες καλούσε τους εργαζόμενους να «φτιάξουν τον δικό τους κώδικα από τα κάτω», δηλαδή να τον αποδεχτούν μετά από λίγο «σουλούπωμά» του σε επιμέρους λεπτομέρειες. Η τοποθέτησή τους πρόσφατα στους ηθοποιούς στο ΚΘΒΕ ήταν «να τον ψηφίσουμε με κάποιες μικροαλλαγές, αφού βιάζεται το υπουργείο, και σε δύο χρόνια να τον αλλάξουμε»! Ο ίδιος ο πρόεδρος της ΠΟΘΑ είπε χαρακτηριστικά με αφορμή τον κώδικα στο Εθνικό Θέατρο: «Και ό,τι δεν πιάνεται στον κώδικα δεοντολογίας θα καλύπτεται από τον νόμο Χατζηδάκη»... και όλα μια χαρά.
Σε μια σειρά χώρους όπως τα σίριαλ και ο κινηματογράφος, όπου τα εκατομμύρια της κρατικής επιδότησης ρέουν σε μεγάλες εταιρείες - παραγωγούς, οι τεχνικοί δουλεύουν 10 και 12 ώρες με απλήρωτες υπερωρίες και οι ηθοποιοί με πιο χαμηλά μεροκάματα από το 2019, έρχεται ως ανάγκη η διεκδίκηση κλαδικής Σύμβασης. Η πλειοψηφία της ΠΟΘΑ, αντί να ασχοληθεί με αυτά, καλωσορίζει την «εξωστρέφεια» και αυτές τις επενδύσεις και ξορκίζει τα αλλοδαπά συνεργεία, για να μην πάρουν τις δουλειές.
Στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, όπου εκατοντάδες μουσικοί του ελεύθερου επαγγέλματος διεκδικούν σύμβαση, η πλειοψηφία της ΠΟΘΑ ωσάν εκπρόσωπος της διοίκησης λέει ότι δεν χρειάζεται σύμβαση με τον ΠΜΣ - το σωματείο που τους καλύπτει, αφήνοντάς τους κυριολεκτικά ξεκρέμαστους. Με τη στάση της προσπάθησε να κάμψει και τον ίδιο τον αγώνα σωματείων στον χώρο για αυξήσεις στην επιχειρησιακή Σύμβαση, στη λογική «θα βρούμε μια έμμεση λύση», έξω από τη Σύμβαση και κάτω από το τραπέζι, «πολλά ζητάτε κι εσείς».
Η προσπάθεια να υποτάξουν τα σωματεία στον χώρο του Πολιτισμού, σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή, στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων για όλο και περισσότερα κέρδη φανερώνει και το πρόσημο της πολιτικής που εξυπηρετεί συνολικά ως κόμμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ εγγυάται ότι αν ξαναβγεί κυβέρνηση θα συνεχίσει να εφαρμόζει την καρδιά των επιλογών του συστήματος, άλλα με όρους «κοινωνικής συνοχής».
Την περίοδο αυτή τα προβλήματα είναι οξυμένα και το μέλλον αβέβαιο για τους χώρους Πολιτισμού τη χειμερινή σεζόν. Ο,τι έχουμε κερδίσει ήταν μέσα από σκληρούς και μαζικούς αγώνες. Το να μείνει στα χαρτιά ο νόμος Χατζηδάκη έρχεται σε πρώτο πλάνο στη δράση, στις μαζικές διαδικασίες, στην άνοδο του αγώνα για πραγματικά σύγχρονους όρους ζωής, και όχι με την υποταγή στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων στον χώρο του Πολιτισμού.
Παλεύουμε για να αλλάξουμε τους συσχετισμούς, ώστε στα συνδικάτα να ηγηθούν αγωνιστικές, ταξικές δυνάμεις που είναι δίπλα και μαζί με τους εργαζόμενους, εκφράζουν τις ανάγκες τους, οργανώνουν τους αγώνες τους. Τέτοιες είναι και οι μάχες για τη μαζική ενίσχυση του ΠΜΣ στις ερχόμενες αρχαιρεσίες, όπως και για την αλλαγή των συσχετισμών στην ΠΟΘΑ, για να γίνει και πάλι η Ομοσπονδία φωνή, εκφραστής και οργανωτής των εργαζομένων.