Από παλιότερη κινητοποίηση

Συγκεκριμένα, το Συνδικάτο καλεί τους εργαζόμενους να ξεπεράσουν «την κωλυσιεργία και την υπονόμευση» και μέσα από μαζική συμμετοχή στην απεργία στις 10 Ιούνη να φωνάξουν: «Οχι στο κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ. Οχι στις απολύσεις. Ούτε ένας άνεργος. Οχι στην κατάργηση του 8ωρου, στη σύγχρονη σκλαβιά, στον εργασιακό μεσαίωνα».

Τους καλεί επίσης να δώσουν συνέχεια στον πολύμηνο αγώνα τους και να απαιτήσουν τη διασφάλιση της ενιαίας λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, όλων των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων τους, το δικαίωμα στη δουλειά, την καταβολή των δεδουλευμένων που τους οφείλονται, την απόσυρση του αντεργατικού εκτρώματος.

«Η κυβέρνηση της ΝΔ, ως συνέχεια όλων των προηγούμενων, τον Φλεβάρη του 2020 "έβαλε φωτιά" στη δουλειά μας, στα σπίτια μας. Πτώχευσε τη ΛΑΡΚΟ με στόχο να τη χαρίσει στα μεγάλα συμφέροντα. 18 μήνες οι εργαζόμενοι, αλύγιστα, ακούραστα, αταλάντευτα, δίνουμε τη μάχη για να σώσουμε το βιός μας από τον "εμπρησμό"», τονίζει το Συνδικάτο και επισημαίνει:

«18 μήνες η κυβέρνηση προσπαθεί να μας βγάλει έξω από τη δουλειά μας και εμείς, έχοντας την αλληλεγγύη χιλιάδων εργαζομένων απ' όλη τη χώρα, αντιστεκόμαστε. Δεν κατάφερε να μας γονατίσει και να μας οδηγήσει να βγούμε έξω από το εργοστάσιο. Είμαστε όλοι στην εργασία μας».

Τονίζει επίσης ότι ο αγώνας των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ βρίσκεται στην πιο κρίσιμη καμπή του, με την κυβέρνηση να επιδιώκει να ξεμπερδέψει με τους εργαζόμενους προκειμένου να ολοκληρώσει τους εγκληματικούς σχεδιασμούς της και να εκποιήσει τη ΛΑΡΚΟ, και προσδιορίζει ότι προκειμένου να κάνει συνένοχους τους εργαζόμενους και να αποδεχθούν τις απολύσεις τους, τους πετά ως «τυράκι» ένα ξεροκόμματο για αποζημίωση.

«Επί της ουσίας, μας ζητά να μπούμε στη σειρά του ταμείου ανεργίας, να "γρατζουνίσουμε την πόρτα" των επόμενων επενδυτών της ΛΑΡΚΟ, που θα διαλέξουν "όσους θέλουν και με τους όρους που θέλουν"», σημειώνει χαρακτηριστικά.

Καταγγέλλει επίσης ότι η κυβέρνηση, ταυτόχρονα με την προσπάθειά της να πετάξει τους εργαζόμενους στη ΛΑΡΚΟ στον δρόμο, διαμορφώνει το νομοθετικό πλαίσιο που θα διασφαλίζει φτηνό εργατικό δυναμικό στους επιχειρηματικούς ομίλους.

«Είναι έτοιμοι να καταθέσουν για ψήφιση το νέο εργασιακό έκτρωμα που καταργεί το οκτάωρο, παγιώνει τις απλήρωτες υπερωρίες, καταργεί επί της ουσίας τα σωματεία, το δικαίωμα να διεκδικούμε συλλογικά. Οι όροι τούς οποίους δημιουργούν μετατρέπουν τους εργαζόμενους από "γενιά των 700 ευρώ" σε "γενιά των 700 ρεπό", ξεριζώνουν ό,τι έχει απομείνει. Χτυπούν τα σωματεία γιατί ξέρουν ότι το μόνο που μπορεί να σταματήσει την εφαρμογή αυτών των μέτρων είναι ο οργανωμένος αγώνας», τονίζει το Συνδικάτο.

Τονίζοντας ότι ο αγώνας των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ είναι αγώνας όλης της περιοχής, αλλά και ολόκληρης της εργατικής τάξης, το Συνδικάτο απευθύνει κάλεσμα να δοθεί συνέχεια στην πλατεία εργατική - λαϊκή αλληλεγγύη που έχει εκφραστεί όλο το προηγούμενο διάστημα στους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ.

«Τις προοπτικές της ΛΑΡΚΟ τις γνωρίζετε. Πλέον οι ίδιοι παραδέχονται ότι "το νικέλιο και το κοβάλτιο είναι το νέο πετρέλαιο". Σας καλούμε να ενωθούμε για να δώσουμε την τελική μάχη έτσι ώστε να μείνει η ΛΑΡΚΟ ανοιχτή, να μη χαθεί ούτε μία θέση εργασίας, να εξασφαλίσουμε ότι θα έχουμε δουλειά με δικαιώματα... Σας καλούμε να συνεχίσετε να εκφράζετε έμπρακτη αλληλεγγύη. Η τελική μάχη θα δοθεί μέσα στο εργοστάσιο. Από τη μία είμαστε όλοι εμείς που ζούμε από το μεροκάματο που παίρνουμε στη ΛΑΡΚΟ (...) Από την άλλη είναι οι μεγάλοι κολοσσοί που θέλουν να πάρουν τα φιλέτα της ΛΑΡΚΟ τζάμπα, χωρίς εργαζόμενους», σημειώνει.

Αναφέρει επίσης ότι μόνοι σύμμαχοι των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ είναι οι εργαζόμενοι και ο λαός της χώρας. «Δεν περιμένουμε ούτε τους δημάρχους ούτε τους περιφερειάρχες. Εχουν διαλέξει στρατόπεδο. Μέχρι σήμερα ήτανε "γλάστρες" στον αγώνα μας, τώρα που φτάσαμε στο τέλος η κυβέρνηση τους "τράβηξε το αυτί" και ούτε σαν "γλάστρες" δεν παρουσιάζονται (...)

Οι γνωριμίες με τους υπουργούς και οι συνεννοήσεις δεν απέτρεψαν την πτώχευση της ΛΑΡΚΟ, φέρνουν τις απολύσεις, νομοθέτησαν την κατάργηση των αποζημιώσεων και τις περικοπές. Ο αγώνας μάς έχει κρατήσει στην εργασία, αυτός θα διασφαλίσει τη λειτουργία, τις θέσεις εργασίας και τα δικαιώματά μας. Σε αυτήν τη βάση σάς καλούμε σε γενικό ξεσηκωμό. 18 μήνες αντέξαμε, είμαστε όρθιοι, μέσα στο εργοστάσιο. Τώρα το "φυτίλι" είναι στα χέρια μας».

Προσθέτει δε ότι «αν δεν διασφαλιστούν η ενιαία λειτουργία της ΛΑΡΚΟ, οι θέσεις εργασίας και τα δικαιώματά μας, αν η κυβέρνηση δεν αναγνωρίσει τις ευθύνες που έχει για την κατάντια της ΛΑΡΚΟ και δεν καταβάλει και το τελευταίο ευρώ που χρωστά ως εργοδότης, δεν θα περάσουν οι επενδυτές τους» και καλεί σε μαζική συμμετοχή στην απεργία στις 10 Ιούνη, και σε συγκέντρωση των εργαζομένων και του λαού της περιοχής στη Λάρυμνα.

Ανταποκρινόμενα άμεσα στο κάλεσμα για αλληλεγγύη, το Σαββατοκύριακο 5 και 6 Ιούνη αντιπροσωπεία συνδικάτων από τη Στερεά Ελλάδα θα βρεθούν στην πύλη της ΛΑΡΚΟ κατά τη διάρκεια της αλλαγής της μεσημεριανής βάρδιας.

Σχεδόν 1,5 χρόνο τώρα, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, με ενότητα και αποφασιστικότητα, αλλά και με την πλατιά εργατική - λαϊκή αλληλεγγύη, στάθηκαν όρθιοι απέναντι στους εγκληματικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης, αναμετρήθηκαν και συνεχίζουν να δίνουν τη μάχη στα ίσα απέναντί της, πετυχαίνοντας, πρώτα απ' όλα, να βρίσκονται ακόμη στην εργασία τους. Να μην έχει απολυθεί κανένας εργαζόμενος. Ούτε μόνιμος ούτε εργολαβικός.

Αντεξαν στη βρώμικη επίθεση που εξαπέλυσαν εναντίον τους η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί της, οι δήμοι και η Περιφέρεια. Στην κατασυκοφάντηση, στην τρομοκρατία, στους εκβιασμούς και τις παγίδες. Στην προσπάθεια διάσπασης της ενότητάς τους, στην καλλιέργεια της απογοήτευσης. Εγιναν σημείο αναφοράς για ολόκληρη την εργατική τάξη, εφιάλτης για την κυβέρνηση και τροχοπέδη για τους σχεδιασμούς της.

Απέδειξαν μέσα από τα επιχειρήματά τους τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες της ΛΑΡΚΟ. Οτι δεν είναι «βαρέλι δίχως πάτο», που «το πληρώνει ο λαός» και «γεννά μόνο χρέη», όπως έλεγε η κυβέρνηση για να τους συκοφαντήσει, αλλά «μαγαζί γωνία». Αυτό αποδεικνύει και το ενδιαφέρον που εκδήλωσαν μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, που δραστηριοποιούνται στην «πράσινη Ενέργεια» και θέλουν να βάλουν στο χέρι το «χρυσάφι», όπως αποκαλούν πλέον το νικέλιο και το κοβάλτιο.

Οσο οι διαδικασίες εκποίησης της ΛΑΡΚΟ προχωρούν, η κυβέρνηση στρώνει το έδαφος για τη διαμόρφωση ευνοϊκού περιβάλλοντος για τα επιχειρηματικά συμφέροντα που χίμηξαν πάνω στα φιλέτα της ΛΑΡΚΟ και τον ορυκτό πλούτο της χώρας. Βασική προϋπόθεση και επιδίωξη είναι να ξεφορτωθεί το «βαρίδι», που για το κεφάλαιο είναι οι εργαζόμενοι και τα δικαιώματά τους. Να παραδώσει τη ΛΑΡΚΟ «καθαρή» και μαζί μια δεξαμενή από έμπειρους και εξειδικευμένους εργαζόμενους, χωρίς δικαιώματα, χωρίς σωματείο και συλλογική διεκδίκηση, με «προσόν» το χαμηλό κόστος. Την τζάμπα δουλειά που έρχεται να επιβάλει το νέο νομοσχέδιο τερατούργημα, πατώντας πάνω σε όλους τους αντεργατικούς νόμους που ψήφισαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και τις ανάγκες της εργοδοσίας.

Μέσα σε αυτές τις εξελίξεις, αποτελεί τουλάχιστον εμπαιγμό η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, ως κυβέρνηση, συνέβαλε στην περαιτέρω απαξίωση της ΛΑΡΚΟ και στο άνοιγμα του δρόμου για την εκποίησή της και τώρα εμπαίζει τους εργαζόμενους ότι δήθεν νοιάζεται για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας και στηρίζει τον αγώνα τους, χωρίς όμως να λέει κουβέντα για την ιδιωτικοποίηση που θέτει ως προϋπόθεση και οδηγεί στην απόλυση όλων των εργαζομένων.

Ανεξάρτητα από την εξέλιξη των διαγωνισμών, το συμφέρον των εργαζομένων είναι να βρίσκονται στην εργασία τους. Να συνεχίσουν να αναμετρούνται με την κυβέρνηση, αλλά και όποια εξέλιξη προκύψει, στα ίσα. Με όρους νικητή. Εξάλλου, οι όποιες προσδοκίες καλλιεργεί η κυβέρνηση μέσα απ' το «αντικοινωνικό πακέτο - διαβατήριο ανεργίας», καταρρέουν, όπως στην πρόσφατη συνάντηση με υπηρεσιακούς παράγοντες του υπουργείου Εργασίας, όπου για μία ακόμη φορά τούς ξεκαθαρίστηκε ότι δεν διασφαλίζεται καμία θέση εργασίας...